summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex')
-rw-r--r--Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex185
1 files changed, 102 insertions, 83 deletions
diff --git a/Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex b/Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex
index e14aeecd022..1844a1dfc36 100644
--- a/Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex
+++ b/Master/texmf-dist/doc/latex/proofread/example.tex
@@ -1,102 +1,121 @@
-\documentclass{article}
-\usepackage[a5paper,right=50mm]{geometry}
+\documentclass[12pt]{memoir}
\usepackage[dutch]{babel}
-\usepackage{microtype}
-\usepackage{proofread}
+\usepackage[
+ %corrected,
+ %uncorrected,
+ onehalfspacing,
+ %doublespacing,
+ frame,
+]{proofread}
+\usepackage{ctable}
+\marginparwidth=35mm
\begin{document}
Een canon van het Nederlands verleden.
-Iedere tijd ontwerpt een eigen versie van het verleden. Vroeger gebeurde
-dat bij het kampvuur. Later werd dat op scholen meeslepend verteld. Nu zou
-televisie het voor de hand liggende medium zijn. Alleen, dat gebeurt niet.
-Daar \rep{schijnt}{lijkt} de gedachte te heersen dat geschiedenis eigenlijk te saai is
-om een aardig kijkerspubliek te trekken. Daarom krijgt het de vorm van een
-gezelschaps\del{ }spelletje, zoals de verkiezing van `de grootste Nederlander
-aller tijden'.
+Iedere tijd\footnote{Dit is een voetnoot waarin ik een verbetering
+\rep{moet}{wil} aanbrengen} ontwerpt een eigen \hilite{versie van het verleden}.
+Vroeger gebeurde dat bij het kampvuur. Later werd dat op scholen meeslepend
+verteld. Nu zou televisie het voor de hand liggende medium zijn. Alleen, dat
+gebeurt niet. Daar \rep{schijnt}{lijkt} de gedachte te heersen dat geschiedenis
+eigenlijk te saai is om een aardig kijkerspubliek te trekken. Daarom krijgt het
+de vorm van een gezelschaps\del{ }spelletje, zoals de verkiezing van `de
+grootste Nederlander aller tijden'.
-Het is de vraag op grond van welke kennis de kijkers straks deze
-historische `idol' kiezen. \yel[commentaar op een zin]{Gezien de verbrokkeling van het
-geschiedenisonderwijs kan het hier moeilijk om veel meer gaan dan
-bliksemschichten in het donker.}
+Het is de vraag op grond van welke kennis de kijkers straks deze historische
+`idol' kiezen. \yel[commentaar op een zin; ik maak het lekker lang om nieuwe
+regels te forceren.]{Gezien de verbrokkeling van het geschiedenisonderwijs kan
+het hier moeilijk om veel meer gaan dan bliksemschichten in het donker.}
+
+\ctable[caption=test]{c}{}{\FL
+ Test met een margin yel \yel[een lange opmerking hierbij]{tast}\LL
+}
Dat er weinig belangstelling zou zijn voor serieuze geschiedenis is een
-merkwaardig vooroordeel in `Hilversum', dat ook heerst in `Den
-Haag'. Alleen al de opmerkelijk hoge oplagen van een auteur als Geert
-Mak zouden op het tegendeel kunnen wijzen.
-
-Weinig behulpzaam zijn pleidooien van al diegenen die, bezield van de meest
-nobele gedachten, beweren dat er geen historisch besef meer bestaat.
-Daarbij blijken zij meestal te bedoelen dat niemand meer een proefwerk kan
-maken dat sommigen van ons nog wel kennen van de middelbare school
-(althans: van v\'o\'or de Mammoetwet): `wie deed wat, wanneer en waarom?'
-Met hoon duikt telkens weer het beruchte proefwerk van het Historisch
-Nieuwsblad op, waarin Kamerleden op dit soort vragen een dikke onvoldoende
-scoorden. Een herhaling onlangs onder `gewone mensen' leverde een nog
-droeviger beeld op.
+merkwaardig vooroordeel in `Hilversum', dat ook heerst in `Den Haag'. Alleen al
+de opmerkelijk hoge oplagen van een auteur als Geert Mak zouden op het tegendeel
+kunnen wijzen.
+
+\begin{minipage}{100mm}
+Weinig behulpzaam zijn pleidooien van al \rep{diegenen die}{wie}, bezield van de
+meest nobele gedachten, beweren dat er geen historisch besef meer bestaat.
+Daarbij blijken zij meestal te bedoelen dat niemand meer een proefwerk kan maken
+dat sommigen van ons nog wel kennen van de middelbare school (althans: van
+v\'o\'or de Mammoetwet): `wie deed wat, wanneer en waarom?' Met hoon duikt
+telkens weer het beruchte proefwerk van het Historisch Nieuwsblad op, waarin
+Kamerleden op dit soort vragen een dikke onvoldoende scoorden. Een herhaling
+onlangs onder `gewone mensen' leverde een nog droeviger beeld op.
+
+\end{minipage}
Naast onwil heerst ook onzekerheid: welk verhaal valt hier te vertellen? De
-schuchterheid over het historisch verhaal is vooral een gevolg van
-veranderingen in de samenleving. Nederland is `ontzuild'. Kerken en
-politieke bewegingen hebben aan overtuigingskracht ingeboet. Het
-(emancipatie-)verleden van de eigen bevolkingsgroep is minder bruikbaar
-geworden. Bijpassende rituelen zijn vervaagd. De geschiedenis is minder
-vanzelfsprekend. Niet langer zijn hieraan wijze lessen en aansporingen te
-ontlenen. Historische kennis is verschraald tot eruditie.
+schuchterheid over het historisch verhaal is vooral een gevolg van veranderingen
+in de samenleving. Nederland is `ontzuild'. Kerken en politieke bewegingen
+hebben aan overtuigingskracht ingeboet. Het (emancipatie-)verleden van de eigen
+bevolkingsgroep is minder \rep{bruikbaar geworden}{relevant gemaakt}.
+Bijpassende rituelen zijn vervaagd. De geschiedenis is minder vanzelfsprekend.
+Niet langer zijn hieraan wijze lessen en aansporingen te ontlenen. Historische
+kennis is verschraald tot eruditie.
Als we weer historisch besef willen kweken, dan gaat het niet zozeer om de
weetjes: de jaartallen van rampen, vorsten en ontdekkingen\,---\,al is daar op
-zich\add{zelf} helemaal niets mis mee. Het gaat om de gedachte dat het heden niet
-goed te begrijpen valt zonder enig inzicht in de ontwikkeling tot dat
+zich\add{zelf} helemaal niets mis mee. Het gaat om de gedachte dat het heden
+niet goed te begrijpen valt zonder enig inzicht in de ontwikkeling tot dat
heden. Anders gezegd, het gaat om het vermijden van het misverstand dat de
-wereld een schouwtoneel is waarvoor iedere dag het doek opnieuw wordt
-opgehaald.
+wereld een schouwtoneel is waarvoor iedere dag het doek opnieuw wordt opgehaald.
Tegen deze ambitie klinken doorgaans twee bezwaren. Het eerste is dat dit
-allemaal voortvloeit uit nostalgie. Oude schoolmeesters zouden een
-achterhaald verlangen koesteren naar de overzichtelijkheid van de
-`nationalistische en etnocentrische geschiedschrijving van onze blanke
-voorvaderen'. Dit klinkt al erg genoeg, maar gewoonlijk volgt dan nog dat
-we nu eenmaal in een `postmoderne wereld' leven. De fragmentatie van
-mens en samenleving is niet langer in een consistent verhaal te vatten.
-`Laat duizend bloemen bloeien' en het komt vanzelf wel goed.
-
-Het tweede bezwaar is dat historisch besef op zichzelf, als een manier om
-naar de werkelijkheid te kijken, een tijdelijk verschijnsel is. Het is aan
-het eind van de achttiende eeuw opgekomen, beleefde zijn bloeitijd in de
-negentiende eeuw en zal nu ten onder gaan. We leven in een
-`posthistorische wereld'. Dit bezwaar versterkt de gedachte\,---\,die ook
-bij enkele belangrijke historici leeft\,---\,dat de strijd al is verloren en
-dat het geschiedenisonderwijs maar beter helemaal kan worden afgeschaft.
-Belangstelling voor geschiedenis is op z'n best een oude-mannenkwaal.
-
-En zo mogen we kiezen uit tuchteloosheid of vruchteloosheid. Het gevolg van
-deze verwarring is de opmerkelijke dictatuur van het nu en hier, het
-zogenaamde presentisme. Bijna tien jaar geleden merkte Rudy Kousbroek al
-eens op dat in Nederland, in tegenstelling tot allerlei andere landen,
-vooral de gedachte leeft dat weinig uit het verleden nog interessant of
-waardevol kan zijn: ``Dat is wat in dit land dat eigenaardige gevoel geeft
-dat er een dimensie ontbreekt.'' In het openbare debat is de
-continu\"iteit met het verleden nagenoeg afwezig.
-
-\del{Een dergelijke }\rep{c}{C}ontinu\"iteit wordt \rep{doorgaans}{veelal} gevonden in een canon: een
-geheel aan kennis en inzichten, aan ordening en interpretatie van het
-verleden. Daaraan dienen we meteen toe te voegen dat een dergelijk geheel
-niet onveranderlijk is. Integendeel, een canon mag en kan niet worden
-gecanoniseerd. Essentieel is juist dat deze voortdurend onderwerp is van
-reflectie. Wie en wat verdienen een plek in de canon en waarom? Micha\"el
-Zeeman zei hierover eens: ``De canon leert geen vaststaande grootheden, de
-canon onderwijst lezen, kijken en luisteren, dat is kritisch
-oordelen.'' De canon nodigt uit tot kritiek, tot aanvulling en in ieder
-geval tot gebruik.
-
-We hebben geprobeerd\com{a comment without highlighting} een beknopte canon te formuleren voor de
-`Nederlandse' geschiedenis. Bij de samenstelling hebben drie criteria
-een rol gespeeld. Hoe heeft het huidige Nederland zich gevormd? Welk
-politiek-bestuurlijk systeem was in dit gebied overheersend? Welke
+allemaal voortvloeit uit nostalgie. Oude schoolmeesters zouden een achterhaald
+verlangen koesteren naar de overzichtelijkheid van de `nationalistische en
+etnocentrische geschiedschrijving van onze blanke voorvaderen'. Dit klinkt al
+erg genoeg, maar gewoonlijk volgt dan nog dat we nu eenmaal in een `postmoderne
+wereld' leven. De fragmentatie van mens en samenleving is niet langer in een
+consistent verhaal te vatten. `Laat duizend bloemen bloeien' en het komt
+vanzelf wel goed.
+
+Het tweede bezwaar is dat historisch besef op zichzelf, als een manier om naar
+de werkelijkheid te kijken, een tijdelijk verschijnsel is. Het is aan het eind
+van de achttiende eeuw opgekomen, beleefde zijn bloeitijd in de negentiende eeuw
+en zal nu ten onder gaan. We leven in een `posthistorische wereld'. Dit bezwaar
+versterkt de gedachte\,---\,die ook bij enkele belangrijke historici
+leeft\,---\,dat de strijd al is verloren en dat het geschiedenisonderwijs maar
+beter helemaal kan worden afgeschaft. Belangstelling voor geschiedenis is op z'n
+best een oude-mannenkwaal.
+
+\begin{itemize}
+\item test
+\item test\add{ nog een test}
+\item test
+\item test
+\end{itemize}
+
+En zo mogen we kiezen uit tuchteloosheid of vruchteloosheid. Het gevolg van deze
+verwarring is de opmerkelijke dictatuur van het nu en hier, het zogenaamde
+presentisme. Bijna tien jaar geleden merkte Rudy Kousbroek al eens op dat in
+Nederland, in tegenstelling tot allerlei andere landen, vooral de gedachte leeft
+dat weinig uit het verleden nog interessant of waardevol kan zijn: ``Dat is wat
+in dit land dat eigenaardige gevoel geeft dat er een dimensie ontbreekt.'' In
+het openbare debat is de continu\"iteit met het verleden nagenoeg afwezig.
+
+\del{Een dergelijke }\skp\rep{c}{C}ontinu\"iteit wordt \skp[2]\rep{doorgaans}{veelal}
+gevonden in een canon: een geheel aan kennis en inzichten, aan ordening en
+interpretatie van het verleden. Daaraan dienen we meteen toe te voegen dat een
+dergelijk geheel niet onveranderlijk is. Integendeel, een canon mag en kan niet
+worden gecanoniseerd. Essentieel is juist dat deze voortdurend onderwerp is van
+reflectie. Wie en wat verdienen een plek in de canon en waarom? Micha\"el Zeeman
+zei hierover eens: ``De canon leert geen vaststaande grootheden, de canon
+onderwijst lezen, kijken en luisteren, dat is kritisch oordelen.'' De canon
+nodigt uit tot kritiek, tot aanvulling en in ieder geval tot gebruik.
+
+We hebben geprobeerd\com{a comment without highlighting} een beknopte canon te
+formuleren voor de `Nederlandse' geschiedenis. Bij de samenstelling hebben drie
+criteria een rol gespeeld. Hoe heeft het huidige Nederland zich gevormd? Welk
+politiek-bestuurlijk systeem was in dit \yel{gebied} overheersend? Welke
ontwikkelingen hebben de Nederlandse samenleving sterk hebben be\"invloed?
Aan deze proeve van een canon zouden we een motto willen meegeven dat aan
-\hilite[fill=red, draw=blue,opacity=.5,line width=3pt]{Willem van Oranje}
-is toegeschreven: `Hoop is niet vereist om ergens aan
-te beginnen, succes niet nodig om te volharden.'
+\hilite[fill=red, draw=blue,opacity=.5,line width=3pt]{Willem van Oranje} is
+toegeschreven: `Hoop is niet vereist om ergens aan te beginnen, succes niet
+nodig om te volharden.'
+
\end{document}
+vim: syntax=proofread