path: root/Master/texmf-dist/doc/latex/lshort-persian/spec.tex

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
% Contents: Specialities of the LaTeX system
% $Id: spec.tex 172 2008-09-25 05:26:50Z oetiker $
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
\chapter{ابزارهای  ویژه}
\begin{intro}
وقتی که در حال تهیهٔ یک نوشتار‌ بزرگ هستید، لاتک با ارائهٔ ابزارهای ویژه‌ای مانند تولید نمایه، کتاب‌نامه، و غیره به شما کمک می‌کند. لیست کامل‌تری از  ابزار‌هایی که در لاتک وجود دارد در  
\manual{} و \companion
ارائه شده است.
\end{intro}
\section{الصاق بسته‌های پست‌اسکریپت}\label{eps}

لاتک ابزار‌های ابتدایی کار با اشیاء شناور مانند تصویر و گرافیک را با محیط‌های  \texttt{figure} و \texttt{table} ارائه می‌کند.
چندین راه برای تولید گرافیک واقعی توسط خود لاتک بوسیلهٔ بسته‌هایی وجود دارد که تعدادی از آنها در فصل  
\ref{chap:graphics}
بیان شده‌ است. برای اطلاعات بیشتر به  
 \manual{} و \companion{}مراجعه کنید.

یک راه ساده‌تر برای داشتن گرافیک در یک نوشتار‌ این است که تصاویر را به وسیله نرم‌\-افزارهایی%
\footnote{مانند \lr{XFig}،  \lr{Gnuplot}، \ldots}
تولید کرد و آنگاه آنها را در نوشتار‌  وارد کرد. لاتک راه‌های بسیاری برای انجام این‌کار در اختیار شما قرار می‌دهد، اما این مقدمه تنها استفاده از  
\EPSi{}\Footnote{Encapsulated \textsc{PostScript}}
 را شرح می‌دهد، زیرا کار با آن بسیار آسان و معمول است. برای این که تصاویر را به فرمت ای.پی.اس دربیاورید باید چاپگر  
\PSi
 داشته باشید.%
\footnote{گزینهٔ دیگر استفاده از  نرم‌افزار \textsc{\wi{\lr{GhostScript}}} 
است که آن را می‌توانید از 
  \CTANref|support/ghostscript| تهیه کنید. کاربران ویندوز و \lr{OS/2} ممکن است نیاز داشته باشند به  \textsc{\lr{GSview}} نگاهی بیندازند.}

چندین فرمان، مناسب الصاق یک تصویر به نوشتار در بستهٔ 
\pai{graphicx} موجود است که توسط \lr{D.~P.~Carlisle}
 تهیه شده است. این بسته قسمتی از یک خانواده از بسته‌هاست که کلاف 
\lr{graphics} 
نامیده می‌شود.%
\Footnote{\CTANref|macros/latex/required/graphics|}


با فرض آنکه روی سیستمی کار می‌کنید که به چاپگر
\PSi مجهز و بستهٔ \textsf{\lr{graphicx}} 
نصب شده است، گام‌های زیر شما را در الصاق   تصویر به  نوشتارتان یاری می‌کند:
\begin{itemize}
\item[(۱)]
 تصویر مورد نظر را از برنامهٔ ای.پی.اس مربوطه به فرمت \lr{EPS} خارج کنید.\footnote{اگر از برنامهٔ ای.پی.اس مربوطه نمی‌توانید تصویر را به فرمت ای.پی.اس خارج کنید، سعی کنید چاپگر ای.پی.اس (مانند 
\lr{Apple LaserWriter}) را نصب کنید و خروجی آن را به فایل قرار دهید. اگر خوش‌شانس باشید تصویر به فرمت ای.پی.اس ذخیره خواهد شد. توجه داشته باشید که یک تصویر ای.پی.اس نباید بیش از یک صفحه باشد. بعضی از چاپگرها را می‌توان تنظیم کرد که خروجی خود را به فرمت ای.پی.اس تولید کنند.}
\item[(۲)]
 بستهٔ \textsf{\lr{graphicx}} را در سرآغاز فایل به شکل زیر فراخوانی کنید،
\begin{lscommand}
\verb|\usepackage[|\emph{driver}\verb|]{graphicx}|
\end{lscommand}
\noindent
  که \emph{driver} نام مبدل دی.وی.آی به پست‌اسکریپت است. مبدلی که بسیار مورد استفاده همگان قرار می‌گیرد مبدل \texttt{\lr{dvips}} است. نام درایور مورد نیاز است، زیرا هیچ استانداردی برای الصاق یک تصویر در تک وجود ندارد. با دانستن نام درایور، بستهٔ \textsf{\lr{graphicx}}  روش درست الصاق تصویر را در فایل  \eei{.dvi} به‌کار می‌بندد، و بنابراین چاپگر به شکل درست می‌تواند فایل  \eei{.eps} را تولید کند.
\item[(۳)]
 فرمان
\begin{lscommand}
\ci{includegraphics}\verb|[|\emph{key}=\emph{value,}\ldots\verb|]{|\emph{file}\verb|}|
\end{lscommand}
\noindent را به‌کار گیرید تا فایل تصویر را در نوشتار‌ خود وارد کنید. پارامتر اختیاری لیستی از کلیدهای جداشده توسط ویرگول را قبول می‌کند و مقادیر مورد نظر را تنظیم می‌کند. کلید‌ها را می‌توان برای تغییر عرض و ارتفاع، و چرخاندن  تصویر به‌کار برد. جدول 
\ref{keyvals}
%\LRE{\hyperref[keyvals]{1.5}}
مهمترین کلیدها را نشان می‌دهد.
\end{itemize}

\begin{table}[htb]
\caption{نام کلیدها برای بستهٔ  \lr{\textsf{graphicx}}}
\label{keyvals}
\begin{lined}{9cm}
\begin{tabular}{@{}lr}
\texttt{width}& تنظیم عرض تصویر\\
\texttt{height}&تنظیم ارتفاع تصویر\\
\texttt{angle}&چرخش تصویر  پاد ساعت‌گرد\\
\texttt{scale}&تنظیم اندازه تصویر\\
\end{tabular}

\bigskip
\end{lined}
\end{table}


مثال زیر به شرح مطالب گفته شده کمک می‌کند:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\begin{figure}
\centering
\includegraphics[angle=90,
                 width=0.5\textwidth]{test}
\caption{This is a test.}
\end{figure}
\end{verbatim}
\end{code}
این فرمان تصویر ذخیره شده در \texttt{test.eps} را به نوشتار‌ الصاق می‌کند. تصویر در ابتدا به اندازهٔ ۹۰ درجه چرخش می‌یابد و سپس در 
انتها به اندازهٔ نصف عرض پاراگراف تنظیم می‌شود.   نسبت تنظیم ۱ است زیرا هیچ ارتفاعی مشخص نشده است. پارامترهای عرض و ارتفاع را می‌توان به‌طور صریح مشخص کرد 
(نه بر حسب چیز دیگر مانند عرض پاراگراف).
برای اطلاعات بیشتر به جدول  
\ref{units}
%\LRE{\hyperref[units]{5.6}}
در صفحه 
\pageref{units} مراجعه کنید.اگر می‌خواهید اطلاعات کاملی در این مورد داشته باشید 
\cite{graphics} و \cite{eps}
 را مطالعه کنید.
\sectionmark{نمایه سازی}
\thispagestyle{fancy}
\section{کتاب‌نامه}

کتاب‌نامه 
\index{قیی@کتاب‌نامه} 
را می‌توان با محیط \ei{thebibliography} تولید کرد. هر فقره را می‌توان با فرمان 
\begin{lscommand}
\ci{bibitem}\verb|[|\emph{label}\verb|]{|\emph{marker}\verb|}|
\end{lscommand}
درست کرد. در این صورت از 
\emph{marker} می‌توان برای ارجاع به یک کتاب یا مقاله در داخل نوشتار‌ استفاده کرد.
\begin{lscommand}
\ci{cite}\verb|{|\emph{marker}\verb|}|
\end{lscommand}
اگر نمی‌خواهید از گزینهٔ  
\emph{label} استفاده کنید، هر فقره به طور خودکار شماره‌گذاری می‌شود. پارامتر بعد از  \verb|\begin{thebibliography}| مشخص می‌کند که چه مقدار فضا باید برای برچسب‌ها در نظر گرفته شود. در مثال زیر، 
\verb|{99}| به لاتک می‌گوید که هیچ‌کدام از شماره‌های فقره‌ها گسترده‌تر از عدد \lr{99} نیست.

{{\makeatletter
\def\@makeschapterhead#1{%
  \vspace*{50\p@}%
  {\parindent \z@ \raggedright
    \normalfont
    \interlinepenalty\@M
    \Huge \bfseries  #1\par\nobreak
    \vskip 40\p@
  }
\makeatother	}  
%\def\bibname{Bibliography}
%\enlargethispage{2cm}
\begin{example}
Partl~\cite{pa} has 
proposed that \ldots 
\begin{thebibliography}{99}
\bibitem{pa} H.~Partl: 
\emph{German \TeX},
TUGboat Volume~9, Issue~1 (1988)
\end{thebibliography}
\end{example}}
\chaptermark{ابزارهای ویژه} % w need to fix the damage done by the
                           %bibliography example.
\sectionmark{نمایه سازی}
\thispagestyle{fancy}


برای پروژه‌های بزرگ‌تر، ممکن است مایل باشید برنامه \lr{Bib\TeX{}} را ببینید. \lr{Bib\TeX{}} با اغلب توزیع‌های تک ارائه می‌شود. این برنامه به شما اجازه می‌دهد که پایگاهی از مراجع را تهیه کنید و آنهایی را که لازم دارید در یک نوشتار‌ وارد کنید. فرمی که \lr{Bib\TeX{}} برای ذخیرهٔ مراجع ارائه می‌کند به صورتی است که می‌توانید انواع مختلف مرجع را به‌طور یکسان ذخیره کنید.

%\newpage

\section{نمایه سازی}\label{sec:indexing}
یکی از امکانات بسیار خوب اغلب کتاب‌ها \wi{نمایه} 
است. به کمک برنامه 
\texttt{makeindex} 
\footnote{در سیستم‌هایی که نام یک فایل نمی‌تواند بیشتر از ۸ حرف باشد، نام این برنامه \texttt{makeidx} است.} 
لاتک قادر است به سادگی هرچه تمام‌تر نمایه تولید کند. این مقدمه تنها فرمان‌های ابتدایی نمایه‌سازی را شرح می‌دهد. برای شرح کامل‌تر به  \companion مراجعه کنید.  \romanindex{makeindex
  program} \romanindex{makeidx package}\index{برنامهٔ نمایه‌ساز}

برای این که لاتک را قادر به ساختن نمایه کنیم باید بستهٔ 
\pai{makeidx} را در سرآغاز به صورت زیر فراخوانی کنیم:
\begin{lscommand}
\verb|\usepackage{makeidx}|
\end{lscommand}
\noindent و فرمان ویژهٔ نمایه‌سازی باید به صورت 
\begin{lscommand}
  \ci{makeindex}
\end{lscommand}
\noindent در سرآغاز فعال شود.

محتویات یک نمایه با فرمان
\begin{lscommand}
  \ci{index}\verb|{|\emph{key}\verb|}|
\end{lscommand}
\noindent 
مشخص می‌شود، که 
\emph{key} 
فقرهٔ نمایه است. فرمان نمایه را در مکانی از متن وارد می‌کنید که می‌خواهید نمایه به آنجا ارجاع داشته باشد. جدول 
\ref{index}
%\LRE{\hyperref[index]{2.5}}
شکل آرگومان 
\emph{key} 
را با چندین مثال نشان می‌دهد.

\begin{table}[!tp]
\caption{مثال‌هایی از شکل کلید‌ها}
\label{index}
\begin{center}
\begin{tabular}{@{}rll@{}}
  \textbf{توضیح} &\textbf{فقرهٔ نمایه} &\textbf{مثال}\\\hline
  \rule{0pt}{1.05em}
 فقرهٔ ساده &\lr{hello, 1} &\verb|\index{hello}|\\ 
 زیر‌فقره زیر \lr{`hello'} &\lr{\hspace*{2ex}Peter, 3} & \verb|\index{hello!Peter}|\\ 
 فقرهٔ شکیل    &\lr{\textsl{Sam}, 2}& \verb|\index{Sam@\textsl{Sam}}|\\ 
 همانند بالا    &\lr{\textbf{Lin}, 7}& \verb|\index{Lin@\textbf{Lin}}|\\ 
  شمارهٔ صفحهٔ شکیل &\lr{Jenny, \textbf{3}}& \verb.\index{Jenny|textbf}.\\
  همانند بالا &
\lr{Joe, \textit{5}}&\verb.\index{Joe|textit}. \\
   اعمال لهجه &
\lr{\'ecole, 4}&\LRE{\verb.\index{ecole@\'ecole}.}
\end{tabular}
\end{center}
\end{table}

وقتی که فایل ورودی با لاتک پردازش می‌شود، هر فرمان \verb|\index| فقرهٔ مربوطه را به همراه شمارهٔ صفحهٔ جاری در یک فایل ویژه ذخیره می‌کند. 
این فایل دارای همان نام فایل ورودی است، اما پسوند آن  (\verb|.idx|) است. این فایل
\eei{.idx} را سپس می‌توان با برنامهٔ \texttt{\lr{makeindex}} پردازش کرد.

\begin{lscommand}
  \texttt{makeindex} \emph{filename}
\end{lscommand}
برنامهٔ \texttt{makeindex} نمایهٔ مرتب شده را در فایلی هم‌نام با فایل ورودی ولی با پسوند  \eei{.ind} تولید می‌کند. بعد از این کار اگر فایل ورودی دوباره پردازش شود، نمایهٔ مرتب شده درنقطه‌ای از نوشتار‌ که فرمان
\begin{lscommand}
  \ci{printindex}
\end{lscommand}
\noindent قرار داشته باشد ظاهر می‌شود.

بستهٔ \pai{showidx} که به همراه لاتک عرضه می‌شود تمام فقره‌های نمایه را در حاشیهٔ سمت چپ متن ظاهر می‌کند. این کار برای اصلاح و بازدید مکان 
دقیق فقره‌های نمایه بسیار مفید است.

توجه کنید که فرمان \ci{index} اگر به‌طور دقیق مورد استفاده قرار نگیرد ممکن است صفحه‌\-بندی را تحت تأثیر قرار دهد.

\begin{example}
My Word \index{Word}. As opposed
to Word\index{Word}. Note the
position of the full stop.
\end{example}

\section{سربرگ‌های تجملی}\label{sec:fancy}

بستهٔ 
\pai{fancyhdr} \footnote{نوشته شده توسط \lr{Piet van Oostrum} و قابل دریافت از 
  \CTANref|macros/latex/contrib/supported/fancyhdr|.}،
 فرمان‌هایی ساده برای طراحی سربرگ و ته‌برگ برای نوشتار‌ ارائه می‌کند. اگر به قسمت بالای این صفحه نگاه کنید، می‌توانید اثر این بسته را ببینید.


\begin{figure}[!htbp]
\setLR
\begin{lined}{\textwidth}
\begin{verbatim}
\documentclass{book}
\usepackage{fancyhdr}
\pagestyle{fancy}
% with this we ensure that the chapter and section
% headings are in lowercase.
\renewcommand{\chaptermark}[1]{%
        \markboth{#1}{}}
\renewcommand{\sectionmark}[1]{%
        \markright{\thesection\ #1}}
\fancyhf{}  % delete current header and footer
\fancyhead[LE,RO]{\bfseries\thepage}
\fancyhead[LO]{\bfseries\rightmark}
\fancyhead[RE]{\bfseries\leftmark}
\renewcommand{\headrulewidth}{0.5pt}
\renewcommand{\footrulewidth}{0pt}
\addtolength{\headheight}{0.5pt} % space for the rule
\fancypagestyle{plain}{%
   \fancyhead{} % get rid of headers on plain pages
   \renewcommand{\headrulewidth}{0pt} % and the line
}
\end{verbatim}
\end{lined}
\setRL
\caption{مثال بارگذاری \pai{fancyhdr}} \label{fancyhdr}
\end{figure}


مطلب اصلی در طراحی سربرگ و ته‌برگ این است که چگونه نام فصل و بخش جاری را ظاهر کنیم. لاتک این مشکل را با دو روش برطرف می‌کند. در تعریف سربرگ و ته‌برگ، می‌توانید از فرمان‌های  \ci{rightmark} و \ci{leftmark} برای چاپ عنوان فصل و بخش استفاده کنید. مقدار این دو فرمان وقتی که فرمان‌های فصل جدید و بخش جدید قرار دارند دوباره‌سازی می‌شوند.

برای حداکثر انعطاف‌پذیری، فرمان \verb|\chapter| و دوستانش به‌طور خودکار مقـــــــــــــدار \ci{rightmark} و \ci{leftmark} را تغییر نمی‌دهند. فرمان‌های  
\begin{latin}
\ci{chaptermark}, \ci{sectionmark},  \ci{subsectionmark}
\end{latin}
 هستند که وظیفهٔ تعریف دوبارهٔ \ci{rightmark}
و \ci{leftmark} را دارند.

اگر می‌خواهید شکل قرار گرفتن عنوان فصل را در سربرگ تغییر دهید، کافی است تنها \ci{chaptermark}
 را به‌کار ببرید. \cih{sectionmark}\cih{subsectionmark}

 
شکل 
\ref{fancyhdr}
%\LRE{\hyperref[fancyhdr]{1.5}}
بارگذاری‌های ممکن بستهٔ \pai{fancyhdr} را نشان می‌دهد که شکل سربرگ و ته‌برگ همانند این مقدمه باشد. در هر حال، توصیه می‌کنم که راهنمای این بسته را که در پانوشت آمده است به‌طور کامل مطالعه کنید.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
\section{\texorpdfstring{بستهٔ \lr{Verbatim}}{بستهٔ verbatim}}
در بخش‌های پیشین احتمالاً با \femph{محیط} \ei{verbatim} آشنا شده‌اید. در این بخش، با \femph{بستهٔ} \pai{verbatim}
آشنا می‌شوید. بستهٔ \pai{verbatim} اساساً گسترشی از محیط \pai{verbatim} است که تعدادی از مشکلات این محیط را برطرف می‌کند. این به‌ تنهایی کار خیلی خارق‌العاده‌ای نیست، اما این گسترش چندین ابزار جدید تعریف می‌کند، که به همین دلیل این بسته را در اینجا توضیح می‌دهم. بستهٔ \pai{verbatim} فرمان 

\begin{lscommand}
\ci{verbatiminput}\verb|{|\emph{filename}\verb|}|
\end{lscommand}

\noindent را ارائه می‌کند، که شما را قادر به الصاق یک متن اسکی در نوشتار‌ خود می‌کند که این متن اسکی باید در محیط \ei{verbatim} قرار داشته باشد.

از آنجا که بستهٔ \pai{verbatim} قسمتی از کلاف ابزار است، باید روی سیستم شما نصب شده باشد. اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری در مورد این بسته بدست بیاورید حتماً  
\cite{verbatim} را ببینید.
\section{نصب بسته‌های اضافی}

اکثر توزیع‌های لاتک شامل بسیاری از بسته‌ها است که هنگام نصب لاتک به طور خودکار نصب می‌شوند، با این حال تعداد بسیار بیشتری از بسته‌ها را می‌توان روی اینترنت پیدا کرد. مهمترین مکان روی اینترنت برای دستیابی به این بسته‌ها \lr{CTAN} (\lr{\url{http://www.ctan.org/}}) است.

بسته‌هایی مانند \pai{geometry}، \pai{hyphenat}، و بسیاری بیشتر از این بسته‌ها به‌طور عمومی از دو فایل تشکیل شده‌اند: یکی با پسوند \texttt{.ins} و دیگری با پسوند \texttt{.dtx}. اغلب فایلی با نام  \texttt{readme.txt} نیز وجود دارد که شامل شرحی از بسته است. بهتر است همواره این فایل را مطالعه کنید.

اگر فردی فایل‌های یک بسته را در سیستم شما ذخیره کرده باشد، لازم است که آنها را پردازش کنید تا توزیع تک این بسته‌ را بشناسد و راهنمای آن را در اختیار شما قرار دهد. اولین قدم به صورت زیر انجام می‌شود:

\begin{enumerate}
\item لاتک را روی فایل \texttt{.ins} پردازش کنید. این کار باعث باز کردن فایل  \eei{.sty} می‌شود.
\item فایل \eei{.sty} را به مکانی انتقال دهید تا توزیع تک شما قادر به پیدا کردن آن باشد. معمولاً این مکان در  \texttt{\lr{\ldots/\emph{localtexmf}/tex/latex}} قرار دارد 
(کاربران ویندوز و \lr{OS/2} می‌توانند از بک‌اسلش به جای اسلش استفاده کنند.)
\item پایگاه نام ـ فایل توزیع خود را بروز کنید. فرمان انجام این کار به توزیع تک شما بستگی دارد: \texttt{texhash} در \lr{teTeX} و \lr{fpTeX}؛ \texttt{mktexlsr} در \lr{web2c}؛ و \lr{\texttt{initexmf -update-fndb}}
در \lr{MikTex} و یا از رابط گرافیکی کاربر مربوطه استفاده کنید.
\end{enumerate}

\noindent حال می‌توانید راهنمای بسته را از فایل \texttt{.dtx} بدست آورید:

\begin{enumerate}
\item لاتک را روی فایل \texttt{.dtx} پردازش کنید. این کار باعث تولید یک فایل \texttt{.dvi} می‌شود. توجه داشته باشید که باید لاتک را روی فایل چند بار اجرا کنید تا ارجاع‌های متن به‌درستی نمایش داده شوند.
\item بررسی کنید که آیا لاتک فایل \texttt{.idx} را تولید کرده است یا نه. اگر این اتفاق نیفتاده بود به مرحله آخر 
\ref{step:final} بروید.
\item برای تولید نمایه، عبارت زیر را وارد کنید:\\
\setLR        

\fbox{\texttt{makeindex -s gind.ist \textit{name}}}

\setRL

        (که \textit{\lr{name}} همان نام فایل اصلی بدون هیچ پسوندی است.).
 \item لاتک را دوباره روی فایل \texttt{.dtx} پردازش کنید.\label{step:next}
    
\item فایل \texttt{.ps} یا \texttt{.pdf}
  را برای لذت بیشتر از مطالعه ایجاد کنید.\label{step:final}
  
\end{enumerate}

گاهی اوقات می‌بینید که فایل \texttt{.glo}\Footnote{glossary} ایجاد شده است. فرمان زیر را بعد از مرحلهٔ 
\ref{step:next} و قبل از مرحلهٔ 
\ref{step:final}  اجرا کنید:

\noindent
\setLR

\texttt{makeindex -s gglo.ist -o \textit{name}.gls \textit{name}.glo}

\setRL

\noindent مطمئن شوید که لاتک را روی فایل \texttt{.dtx} یکبار دیگر اجرا کنید قبل از آنکه به مرحلهٔ 
\ref{step:final} بروید.


%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
% Contents: Chapter on pdfLaTeX
% French original by Daniel Flipo 14/07/2004
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

\section{کار با پی.دی.اف لاتک}\label{sec:pdftex}\index{\lr{PDF}}
%\secby{Daniel Flipo}{Daniel.Flipo@univ-lille1.fr}%
پی.دی.اف یک فرمت 
\wi{ابرمتن}%
\Footnote{\wi{\lr{hypertext}}} است. همانند صفحه‌های وب، بعضی از کلمات دارای ابرارجاع هستند. این کلمات به مکان‌های دیگری در نوشتار‌ اشاره می‌کنند. اگر به این کلمه‌ها اشاره کنیم به مکان دیگری از متن انتقال می‌یابیم. به زبان لاتک، این موضوع به آن معنا است که هر ارجاع  \ci{ref} و \ci{pageref} یک ابرارجاع می‌شود. به همین ترتیب تمام جدول‌ها، فهرست مطالب، فقره‌های نمایه و تمام اشیاء مانند اینها می‌توانند ابرارجاع باشند.

بیشتر صفحه‌های وب که امروزه نوشته می‌شوند به صورت \lr{HTML}\Footnote{HyperText
  Markup Language} است. این فرمت دو ویژگی مهم برای نوشتن متن‌های علمی دارد:
\begin{enumerate}
\item وارد کردن فرمول‌های ریاضی در متن‌های \lr{HTML} عموماً پشتیبانی نمی‌شود. با این که استانداردی برای نوشتن فرمول در این فرمت وجود دارد، بسیاری از مرورگرهای امروزی از آن پشتیبانی نمی‌کنند، یا این که قلم‌های مورد نیاز را نمی‌شناسند.
\item چاپ متن‌های \lr{HTML} امکان‌پذیر است، اما نتیجهٔ کار کاملاً به مرورگرها و سیستم‌عامل‌ها بستگی دارد. نتیجهٔ چاپ بسیار با چیزی که در دنیای لاتک انتظار داریم متفاوت است.
\end{enumerate}

تلاش‌های بسیاری برای تولید مترجم‌هایی از لاتک به \lr{HTML} وجود دارد. بعضی از آنها حتی بسیار کارا هستند به این معنی که می‌توانند متن‌های مناسب وب از فایل‌های لاتک بسازند. اما همهٔ آنها حاشیه‌های چپ و راست متن را می‌برند. همینکه شروع کنید متن‌های پیچیده با فراخوانی بسته‌های مختلف تولید کنید همه چیز خراب می‌شود. نویسندگانی که می‌خواهند نوشتهٔ آنها بدون تغییر در وب گذاشته شود، نوشتهٔ خود را ابتدا به صورت پی.دی.اف (\lr{PDF}) تبدیل می‌کنند که به این ترتیب چهارچوب متن و ابرمتن بدون تغییر باقی می‌ماند. بعضی از مرورگرها به ابزار نمایش مستقیم صفحات پی.دی.اف مجهز هستند.

با وجود آنکه نمایشگر دی.وی.آی و پی.اس برای تقریباً تمام سیستم‌ها وجود دارد، نمایشگر\-های 
\wi{\lr{Acrobat Reader}} و  \wi{\lr{Xpdf}} برای مشاهدهٔ فایل‌های پی.دی.اف بسیار پیشرفته هستند. بنابر\-این تولید نسخهٔ پی.دی.اف از فایل برای استفاده کنندگان بسیار مفید است.
\subsection{نوشتارهای پی.دی.اف برای وب}

تولید نسخهٔ پی.دی.اف از کد لاتک توسط پی.دی.اف تک\Footnote{pdf\TeX} بسیار آسان است. پی.دی.اف تک برنامه‌ای است که توسط \lr{H\`an~Th\'{\^e}~Th\`anh} نوشته شده است. پی.دی.اف تک خروجی پی.دی.اف تولید می‌کند در حالی که تک خروجی دی.وی.آی تولید می‌کند. 
\index{\lr{pdftex}@\lr{pdf\TeX}}\index{\lr{pdftex}@\lr{pdf\LaTeX}}

هر دو برنامهٔ پی.دی.اف تک و پی.دی.اف لاتک به‌طور خودکار توسط بسیاری از توزیع‌های تک نصب می‌شود، مانند  \lr{te\TeX{}}، \lr{fp\TeX{}}، 
\lr{Mik\TeX}، \lr{\TeX{}Live} و \lr{CMac\TeX{}}.

برای تولید خروجی پی.دی.اف به‌جای دی.وی.آی، تنها باید فرمان  \lr{\texttt{pdflatex file.tex}} را به‌جای \lr{\texttt{latex file.tex}} به‌کار برد. 
در سیستم‌هایی که لاتک را نمی‌توان از خط فرمان اجرا کرد، می‌توانید کلید مخصوص این کار را از مرکز فرمان تک پیدا کنید.

با لاتک می‌توانید اندازهٔ صفحه را با گزینه‌هایی در نوشتار‌ مشخص کنید مانند  \texttt{a4paper} یا \texttt{letterpaper}. 
این روش در پی.دی.اف لاتک نیز کارساز است، قبل از این، پی.دی.اف لاتک باید اندازهٔ واقعی صفحه را بداند.\romanindex{paper size}\index{اندازهٔ صفحه}
اگر از بستهٔ \lr{\pai{hyperref}} استفاده می‌کنید (صفحهٔ 
\pageref{ssec:pdfhyperref} را ببینید)، اندازهٔ صفحه به‌طور خودکار تعیین می‌شود. در غیر این صورت این کار را باید دستی به صورت زیر انجام دهید:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\pdfpagewidth=\paperwidth
\pdfpageheight=\paperheight
\end{verbatim}
\end{code}

بخش بعد به‌طور مفصل‌تر به تفاوت لاتک و پی.دی.اف لاتک می‌پردازد. مهمترین تفاوت‌ها عبارتند از قلم‌ها، نوع تصاویر الصاقی، و تنظیم دستی ابرمتن‌ها.

\subsection{قلم‌ها}

{پی. دی. اف. لاتک \index{بیی@پی.دی.اف لاتک}}
می‌تواند با هر نوع قلم کار کند،% 
\footnote{مانند \lr{PK bitmaps}، \lr{TrueType}، \lr{PostScript type~1}، ...} 
اما قلم‌های نرمال لاتک، پی.کی بیتمپ‌ها، بعد از  تبدیل به پی.دی.اف و هنگام مشاهده با آکروبات ریدر به صورت زشتی پدیدار می‌شوند. برای رفع این مشکل بهتر است از قلم‌های پی.کی بیتمپ نوع ۱ برای تولید نوشتار‌‌ استفاده کرد.  \femph{توزیع‌های جدید تک طوری نصب می‌شوند که این کار به صورت خودکار انجام شود. بهتر است این موضوع را بررسی کنید. اگر این گونه است تمام این بخش را نادیده بگیرید.}


\subsection{استفاده از گرافیک}
\label{ssec:pdfgraph}

الصاق تصاویر در یک نوشتار‌ به شکل خوبی توسط بستهٔ \pai{graphicx} انجام می‌شود 
(صفحهٔ \pageref{eps} را ببینید).
با استفاده از گزینهٔ \femph{درایور} 
 \lr{pdftex} 
این بسته با لاتک نیز کار می‌کند:

\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage[pdftex]{color,graphicx}
\end{verbatim}
\end{code}

در مثال سادهٔ بالا گزینهٔ رنگ را نیز وارد کرده‌ام، زیرا استفاده از تصاویر رنگی در وب بسیار معمول است.

این خبر خوب بود. و حالا خبر بد این است که تصاویر به فرم ای.پی.اس با پی.دی.اف لاتک سازگار نیستند. اگر پسوند فایلی را در فرمان  \ci{includegraphics}
اعلان نکنید، فرمان  \pai{graphicx} بدنبال فرمت مناسب خود، به ترتیب گزینه‌های درایور می‌گردد. برای پی.دی.اف تک فرمت‌های تصویر مناسب عبارتند از \texttt{.png}، \texttt{.pdf}، \texttt{.jpg} و \texttt{.mps}%
\Footnote{\MP}\index{\lr{metapost}@\lr{\MP}})
 اما فرمت \texttt{.eps} از این نوع نیست.

راه سادهٔ رفع این مشکل این است که با استفاده از فرمان \lr{epstopdf} تصاویر ای.پی.اس را به پی.دی.اف تبدیل کرد. برای تصاویرِ بُرداری 
 این روش بسیار مناسب است. برای تصاویر بیتْمَپ، این روش ایده‌آل نیست،  زیرا فرمت پی.دی.اف به طور طبیعی الصاق تصاویر پی.ان.جی و جِی.پی.ای.جی را پشتیبانی می‌کند. پی.ان.جی برای تصاویر با تعداد  کمی رنگ مناسب است و جِی.پی.ای.جی برای تصاویر کامل‌تر مناسب است و بسیار کم حجم است.
 
حتی بسیار مناسب است که تصاویر هندسی را رسم نکرد و تنها با استفاده از فرمان‌هایی این تصاویر را در نوشتار‌ قرار داد. زبان مناسب انجام این کار 
 متاپست \index{\lr{metapost}@\lr{\MP}} است، که در تمام توزیع‌های تک وجود دارد و دارای راهنمای کامل است.

\subsection{ارجاع متنی}
\label{ssec:pdfhyperref}

بستهٔ \pai{hyperref} مسئولیت برگردان تمام ارجاعات داخلی متن را به ابرارجاع دارد. برای انجام این کار به کمی شعبده‌بازی احتیاج است، شما باید فرمان 
\verb+\usepackage[pdftex]{hyperref}+ را به عنوان \femph{آخرین} 
فرمان در سرآغاز نوشتار‌ خود قرار دهید.

چندین گزینه برای تغییر رفتار بستهٔ \pai{hyperref} وجود دارد:
\begin{itemize}
\item  به صورت تعدادی گزینه بعد از گزینهٔ \lr{pdftex} که با ویرگول جدا می‌شوند

\setLR
 \verb+\usepackage[pdftex]{hyperref}+
\setRL

\item یا در یک خط جداگانه با استفاده از فرمان
 
\setLR
 \verb+\hypersetup{+\emph{options}\verb+}+
\setRL

\end{itemize}

تنها گزینهٔ اجباری \texttt{pdftex} است؛ بقیهٔ گزینه‌ها اختیاری هستند و اجازهٔ تغییر رفتار ارجاعات را می‌دهند.%
\footnote{قابل ذکر است که بستهٔ \pai{hyperref} در کار با پی.دی.اف تک دارای هیچ محدودیتی نیست. می‌توان آن را تنظیم کرد تا 
اطلاعات پی.دی.اف را در خروجی دی.وی.آی نیز هنگام پردازش لاتک ذخیره کند و  هنگام تبدیل به پی.اس و در نهایت با مبدل‌ آکروبات دیستایلر به فایل پی.دی.اف انتقال یابد.}  در مثال زیر مقادیر پیش‌فرض به صورت عادی 
(غیر ایتالیک)
نوشته شده‌اند.


\begin{flushleft}
\begin{description}
  \item [\lr{\texttt{bookmarks (=true,\textit{false})}}] میلهٔ چوب الف را نمایش می‌دهد.
  \item [\lr{\texttt{unicode (=false,\textit{true})}}] اجازهٔ نمایش حروف غیر لاتین را در چوب الف آکروبات می‌دهد.
  \item [\lr{\texttt{pdftoolbar (=true,\textit{false})}}] میلهٔ ابزار آکروبات را فعال یا غیر فعال می‌کند.
  \item [\lr{\texttt{pdfmenubar (=true,\textit{false})}}] منوی آکروبات را نمایش می‌دهد.
  \item [\lr{\texttt{pdffitwindow (=true,\textit{false})}}] اندازهٔ نمایش را تغییر می‌دهد.
  \item [\lr{\texttt{pdftitle (=\{text\})}}] عنوانی را که هنگام نمایش فایل در قسمت اطلاعات آکروبات ظاهر می‌شود، نمایش می‌دهد.
  \item [\lr{\texttt{pdfauthor (=\{text\})}}] عنوان نویسندهٔ فایل پی.دی.اف.
  \item [\lr{\texttt{pdfnewwindow (=true,\textit{false})}}] مشخص می‌کند که آیا باید یک صفحهٔ جدید هنگام نمایش فایل ظاهر شود.
  \item [\lr{\texttt{colorlinks (=false,\textit{true})}}] ارجاعات را در جعبه‌های رنگی محصور می‌کند (\texttt{false}) یا خود ارجاعات به صورت رنگی ظاهر می‌شوند  (\texttt{true}). رنگ این ارجاعات را می‌توان بوسیلهٔ گزینه‌های زیر تنظیم کرد 
  (مقادیر پیش‌فرض رنگی نشان داده می‌شوند):
    \begin{description}
    \item [\lr{\texttt{linkcolor (=red)}}] رنگ  اتصال‌های داخلی 
    (بخش‌ها، صفحه‌ها و غیره)
    \item [\lr{\texttt{citecolor (=green)}}] رنگ ارجاعات 
    (کتاب‌نامه)
    \item [\lr{\texttt{filecolor (=magenta)}}] رنگ اتصال‌ها
    \item [\lr{\texttt{urlcolor (=cyan)}}] رنگ اتصال‌های وب 
    (ایمیل، وب)
    \end{description}
\end{description}
\end{flushleft}
اگر تنظیمات پیش‌فرض مناسب کار شماست از فرمان زیر استفاده کنید
\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage[pdftex]{hyperref}
\end{verbatim}
\end{code}

برای این که لیست چوب الف‌ را باز کنید  اتصال‌ها را رنگی کنید 
( مقدار \lr{\texttt{=true}}  اختیاری است):
\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage[pdftex,bookmarks,colorlinks]{hyperref}
\end{verbatim}
\end{code}

وقتی که نوشتار‌ی را برای چاپ آماده می‌کنید اتصال‌های رنگی مناسب نیستند زیرا هنگام چاپ خاکستری چاپ می‌شوند که مناسب خواندن نیستند. می‌توانید از کادرهای رنگی استفاده کنید که هنگام چاپ ظاهر نمی‌شوند:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage{hyperref}
\hypersetup{colorlinks=false}
\end{verbatim}
\end{code}
\noindent یا اتصال‌ها را سیاه کنید:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage{hyperref}
\hypersetup{colorlinks,%
            citecolor=black,%
            filecolor=black,%
            linkcolor=black,%
            urlcolor=black,%
            pdftex}
\end{verbatim}
\end{code}

وقتی که تنها می‌خواهید اطلاعاتی را در قسمت اطلاعات نوشتار نمایش دهید:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\usepackage[pdfauthor={Pierre Desproges},%
            pdftitle={Des femmes qui tombent},%
            pdftex]{hyperref}
\end{verbatim}
\end{code}

\vspace{\baselineskip}

اضافه بر ابرمتن‌های خودکار می‌توانید اتصال‌هایی را به صورت دلخواه به صورت زیر تعیین کنید

\begin{lscommand}
\ci{href}\verb|{|\emph{url}\verb|}{|\emph{text}\verb|}|
\end{lscommand}

کد 

\begin{code}
\begin{verbatim}
The \href{http://www.ctan.org}{CTAN} website.
\end{verbatim}
\end{code}

متن  
\lr{``\href{http://www.ctan.org}{CTAN}''} را تولید می‌کند؛ اشاره به کلمهٔ  \lr{``CTAN''} شما را به وبگاه \lr{CTAN} راهنمایی می‌کند.

اگر مقصد یک اتصال یک صفحهٔ وب نباشد و تنها یک فایل باشد می‌توانید از فرمان  \ci{href} استفاده کنید: 

\setLR
\begin{verbatim}
  The complete document is \href{manual.pdf}{here}
\end{verbatim}
\setRL

که متن 
\lr{``The complete document is here''} را تولید می‌کند.
یک اشاره به کلمهٔ 
\lr{``here''}  فایل  \lr{\texttt{manual.pdf}} را باز می‌کند. 
(مکان فایل وابسته به مکان فایل جاری است).

نویسندهٔ یک مقاله ممکن است بخواهد خوانندگان بوسیلهٔ ایمیل با او در تماس باشند که این کار با فرمان \ci{href} درون فرمان \ci{author} در صفحهٔ اول نوشتار‌ امکان‌پذیر است:

\setLR
\begin{code}
\begin{verbatim}
\author{Mary Oetiker $<$\href{mailto:mary@oetiker.ch}%
       {mary@oetiker.ch}$>$
\end{verbatim}
\end{code}
\setRL

توجه داشته باشید که اتصال به ایمیل را طوری قرار داده‌ام که نه تنها در اتصال ظاهر شده است بلکه در خود صفحه نیز ظاهر می‌شود. این کار را کرده‌ام زیرا اتصال

\setLR
\verb+\href{mailto:mary@oetiker.ch}{Mary Oetiker}+\\
\setRL

با آکروبات به خوبی کار می‌کند ولی هنگامی که فایل را چاپ می‌کنیم آدرس ایمیل دیگر ظاهر نمی‌شود.

\subsection{مشکلات اتصال‌ها}
پیغامی همانند 

\setLR
\begin{verbatim}
! pdfTeX warning (ext4): destination with the same
  identifier (name{page.1}) has been already used,
  duplicate ignored
\end{verbatim}
\setRL

هنگامی ظاهر می‌شود که یک شمارنده از نو مقداردهی شود، به عنوان مثال هنگام استفاده از فرمان  \ci{mainmatter} که توسط طبقهٔ نوشتار کتاب تعریف می‌شود. این فرمان شمارندهٔ صفحه را قبل از اولین فصل کتاب برابر با ۱ می‌کند. ولی از آنجا که اولین صفحهٔ پیشگفتار نیز دارای شمارهٔ ۱ است، تمام اتصال‌ها به صفحهٔ ۱ به‌طور یکتا مشخص نمی‌شود،   بنابراین توجه داشته باشید شمارندهٔ چندگانه بی‌تاثیر است.

اندازه‌گیر شمارنده‌ها را می‌توان با گزینهٔ \lr{\texttt{plainpages=false}} در گزینه‌های \lr{hyperref} قرار داد. متأسفانه این کار تنها در شمارهٔ صفحه‌ها کمک می‌کند.
حتی یک راه حل بنیادی می‌تواند استفاده از گزینهٔ \texttt{hypertexnames=false} است، اما این کار باعث می‌شود اتصال‌های صفحات قابل استفاده نباشند.

\subsection{مشکلات چوب الف}
متنی که در چوب الف نمایش داده می‌شود همواره آن چیزی نیست که انتظار آن را دارید. زیرا چوب الف‌ها تنها متن هستند و حروف کمتری برای نمایش آنها نسبت به لاتک موجود است. \lr{Hyperref} این مشکل را می‌شناسد و پیغام اخطار مناسب می‌دهد:
\begin{code}
\setLR
\begin{verbatim}
Package hyperref Warning: 
Token not allowed in a PDFDocEncoded string:
\end{verbatim}
\setRL
\end{code}
می‌توانید این مشکل را با تخصیص یک متن برای چوب الف حل کنید، که جانشین متن مشکل‌دار می‌شود:

\begin{lscommand}
\ci{texorpdfstring}\verb|{|\emph{\TeX{} text}\verb|}{|\emph{Bookmark Text}\verb|}|
\end{lscommand}

عبارات ریاضی به عنوان متن چوب الف دارای این مشکل هستند:
\begin{code}
\begin{verbatim}
\section{\texorpdfstring{$E=mc^2$}%
        {E=mc^2}}
\end{verbatim}
\end{code}
که باعث می‌شود عبارت \verb+\section{$E=mc^2$}+ در چوب الف به صورت \lr{``E=mc2''} ظاهر شود.

تغییرات رنگ‌ها نیز به خوبی در چوب الف ظاهر نمی‌شوند:
\begin{code}
\verb+\section{\textcolor{red}{Red !}}+
\end{code}
عبارت \lr{``redRed"} در چوب الف ظاهر می‌شود. فرمان  \verb+\textcolor+ نادیده گرفته می‌شود اما آرگومان آن \lr{(red)} چاپ می‌شود. 

اگر از فرمان زیر استفاده کنید
\begin{code}
\verb+\section{\texorpdfstring{\textcolor{red}{Red !}}{Red\ !}}+
\end{code}
نتیجهٔ آن خواناتر خواهد بود.

اگر نوشتار‌ خود را در یونیکد بنویسید و گزینهٔ \verb+unicode+ را برای  \pai{hyperref} استفاده کنید آنگاه قادر خواهید بود حروف یونیکد را در چوب الف وارد کنید. این کار شما را قادر می‌سازد حروف بیشتری را موقع استفاده از فرمان  \ci{texorpdfstring} در چوب الف ظاهر کنید.

\subsubsection{سازگاری کد بین لاتک و پی.دی.اف لاتک}
\label{sec:pdfcompat}

به‌طور نرمال کد شما با لاتک و پی.دی.اف لاتک پردازش می‌شود. اشکال عمده برای الصاق تصاویر وجود دارد. راه حل ساده این است که  پسوند فایل را با فرمان  \ci{includegraphics} تغییر داد. در این صورت سیستم برای فایل مناسب در پروندهٔ موجود جستجو می‌کند. تنها کاری که باید انجام دهید این است که نسخهٔ مناسب از فایل تصویر را بسازید. در این صورت لاتک بدنبال فایل  \texttt{.eps} می‌گردد و پی.دی.اف لاتک بدنبال 
\texttt{.png}، \texttt{.pdf}، \texttt{.jpg} یا \texttt{.mps} می‌گردد 
(به ترتیب).

در حالتی که می‌خواهید کدهای متفاوتی برای نسخهٔ پی.دی.اف و حالت عادی داشته باشید، می‌توانید به راحتی از بستهٔ \pai{ifpdf}%
\Footnote{\url{http://www.tex.ac.uk/cgi-bin/texfaq2html?label=ifpdf}}
     در سرآغاز نوشتار‌ خود استفاده کنید.
احتمالاً این بسته روی سیستم شما وجود دارد در غیر این صورت میکتک این بسته را برای شما نصب می‌کند. فرمان ویژهٔ  \ci{ifpdf} به شما امکان نوشتن فرمان‌های شرطی را می‌دهد. در این مثال می‌خواهیم نسخهٔ پست‌اسکریپت سیاه و سفید را به خاطر سهولت چاپ بسازیم اما نسخهٔ پی.دی.اف رنگی را برای وب داشته باشیم.
\begin{code}
\begin{verbatim}
\RequirePackage{ifpdf} % running on pdfTeX?
\ifpdf
  \documentclass[a4paper,12pt,pdftex]{book}
\else
  \documentclass[a4paper,12pt,dvips]{book}
\fi

\ifpdf
  \usepackage{lmodern}
\fi
\usepackage[bookmarks, % add hyperlinks
            colorlinks,
            plainpages=false]{hyperref}                    
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage[latin1]{inputenc}
\usepackage[english]{babel}
\usepackage{graphicx}
...
\end{verbatim}
\end{code}
در کد بالا بستهٔ  \pai{hyperref} را حتی در نسخهٔ غیر پی.دی.اف به کار برده‌ام. تأثیر فرمان  \ci{href} این است که زمان زیادی برای تعریف عبارات شرطی به کار نبریم.

توجه داشته باشید در توزیع‌های جدید تک 
(به عنوان مثال تکلایو)
فرمان نرمال، پی.دی.اف لاتک است. این فرمان قادر است به راحتی بین پی.دی.اف و دی.وی.آی تغییر کند. اگر از کد بالا استفاده کنیم، فرمان  \verb|pdflatex|
خروجی پی.دی.اف و فرمان  \verb|latex| خروجی دی.وی.آی را تولید می‌کند.

\section{تولید اسلاید}
\label{sec:beamer}
%\secby{Daniel Flipo}{Daniel.Flipo@univ-lille1.fr}
می‌توانید نتایج کارهای علمی خود را با ترانسپارنت روی تخته سیاه نمایش دهید یا مستقیماً با نرم‌افزارهایی با لپ‌تاپ خود آنها را نمایش دهید.

\wi{\lr{pdf\LaTeX}} به همراه طبقهٔ \pai{beamer} به شما امکان تولید اسلاید پی.دی.اف را می‌دهد که حاصل آن شبیه چیزی است که توسط پاورپوینت تولید می‌شود با این تفاوت که بسیار قابل حمل است، زیرا آکروبات ریدر روی اکثر سیستم‌ها وجود دارد.

طبقهٔ \pai{beamer} از بسته‌های \pai{graphicx}، \pai{color} و \pai{hyperref} به همراه گزینه‌هایی برای نمایش اسلاید استفاده می‌کند.
%La figure~\ref{fig:pdfscr} contient un exemple de fichier minimal 
%compiler avec \wi{pdf\LaTeX} et le 
%rsultat produit.

% cran captur par ImageMagick (man ImageMagick) fonction  import 
% et convertie en jpg toujours par ImageMagick.


\begin{figure}[htbp]
\setLR
\begin{verbatim}
\documentclass[10pt]{beamer}
\mode<beamer>{%
  \usetheme[hideothersubsections,
            right,width=22mm]{Goettingen}
}

\title{Simple Presentation}
\author[D. Flipo]{Daniel Flipo}
\institute{U.S.T.L. \& GUTenberg}
\titlegraphic{\includegraphics[width=20mm]{USTL}}
\date{2005}

\begin{document}

\begin{frame}<handout:0>
  \titlepage
\end{frame}

\section{An Example}

\begin{frame}
  \frametitle{Things to do on a Sunday Afternoon}
  \begin{block}{One could \ldots}
    \begin{itemize}
      \item walk the dog\dots \pause
      \item read a book\pause
      \item confuse a cat\pause
    \end{itemize}
  \end{block}
  and many other things 
\end{frame}
\end{document}
\end{verbatim}
\setRL
  \caption{کد نمونه برای طبقهٔ  \pai{beamer}}
  \label{fig:code-beamer}
\end{figure}

وقتی که کد ارائه شده در شکل 
\ref{fig:code-beamer} 
%\LRE{\hyperref[fig:code-beamer]{2.5}}
را با  
\lr{\wi{\lr{PDF\LaTeX}}} پردازش می‌کنید یک فایل پی.دی.اف بدست می‌آورید متشکل از یک صفحهٔ عنوان و یک صفحه که در آن چندین آیتم می‌بینید که هر کدام از آنها با مرور فایل به ترتیب ظاهر می‌شوند.

یکی از دستاوردهای طبقهٔ \lr{beamer}  این است که فایل پی.دی.اف تولید می‌کند که به صورت مستقیم قابل استفاده است و نیازی نیست مانند  طبقهٔ \pai{prosper} به یک مرحلهٔ میانی پست‌اسکریپت رفت یا این که از بستهٔ  \pai{ppower4} استفاده کرد.

با استفاده از طبقهٔ \pai{beamer} می‌توانید نسخه‌های مختلفی از نوشتار‌ خود بسازید. فایل ورودی می‌تواند شامل راه‌کارهایی برای انواع مختلف خروجی باشد که در گزینهٔ طبقه در براکت قرار می‌گیرند. کارهای زیر امکان‌پذیر است.

\begin{description}
\item[beamer] برای نمایش پی.دی.اف که در بالا توضیح داده شد.
\item[trans] برای اسلاید.
\item[handout] برای نسخه مناسب چاپ.
\end{description}
نوع پیش‌فرض \lr{\texttt{beamer}} است، می‌توانید آن را با فعال کردن گزینه‌های دیگر غیر فعال کنید مانند
\LRE{\verb|\documentclass[10pt,handout]{beamer}|} که خروجی را مناسب چاپ طراحی می‌کند.

شمای نوشتار‌ شما وابسته به این است که چه نسخه‌ای را انتخاب کنید. می‌توانید یکی از شماهایی را که این طبقه فراهم کرده است استفاده کنید یا یک شما برای خودتان طراحی کنید. راهنمای طبقه را در \lr{\texttt{beameruserguide.pdf}} ببینید.

اجازه دهید نگاهی دقیق‌تر به کد شکل 
\ref{fig:code-beamer} 
%\LRE{\hyperref[fig:code-beamer]{2.5}}
بیندازیم.
برای نسخهٔ نمایشی  \LRE{\verb|\mode<beamer>|} شمای \emph{Goettingen} را انتخاب کرده‌ایم تا پنل مرور را در فهرست مطالب وارد کرده باشیم. گزینه‌ها ما را قادر می‌سازند تا عرض پنل 
 (۲۲ میلیمتر در این حالت) 
 و مکان آن را تعیین کنیم  (در سمت راست نوشتار‌). گزینهٔ 
 \emph{hideothersubsections}، عنوان فصل را نمایش می‌دهد و تنها عنوان زیربخش جاری را نمایش می‌دهد. چیز ویژه‌ای برای تم‌های  \LRE{\verb|\mode<trans>|}  و \LRE{\verb|\mode<handout>|} وجود ندارد. آنها نوشتار‌ را به شکل استاندارد خود نمایش می‌دهند.

فرمان‌های \verb|\title{}|، \verb|\author{}|، \verb|\institute{}|،
 و \verb|\titlegraphic{}| محتویات جلد را مشخص می‌کنند. گزینه‌های اختیاری  \verb|\title[]{}|  و \verb|\author[]{}|
اجازه می‌دهند شکل ویژه‌ای از عنوان و نویسنده را در پنل  
\emph{Goettingen} 
قرار دهید.

عنوان و زیرعنوان پنل با فرمان‌های نرمال \verb|\section{}| و \verb|\subsection{}| ایجاد می‌\-شوند که باید در خارج از محیط  \ei{frame} تعریف شوند.

کلید‌های مرورگر کوچک در پایین صفحهٔ نمایش اجازه می‌دهند نوشتار‌ را مرور کنید. حضور آنها ربطی به تم انتخابی ندارد.

محتویات هر اسلاید یا صفحه را باید در یک محیط \ei{frame} قرار داد. هیچ گزینهٔ انتخابی برای این محیط وجود ندارد و امکان انتخاب یک چهارچوب ویژه را برای نسخه‌ای ویژه ارائه می‌دهد. در مثال بالا صفحهٔ اول به خاطر وجود فرمان \LRE{\verb|<handout:0>|} در چاپ ظاهر نمی‌شود.

اکیداً توصیه می‌شود برای هر اسلاید یک عنوان به غیر از عنوان اسلاید تعریف کنید. این کار با فرمان  \verb|\frametitle{}| امکان‌پذیر است. 
اگر یک زیرعنوان لازم است می‌توانید از محیط  \ei{block} همانند مثال استفاده کنید. توجه داشته باشید که عنوان فرمان‌های  \verb|\section{}|
و \verb|\subsection{}| در خروجی ظاهر نمی‌شوند.

فرمان \verb|\pause| در محیط شماره‌گذاری شده اجازه می‌دهد اجزاء را یک‌به‌یک نمایش دهید. برای افکت هر نمایش فرمان‌های  
\verb|\only|، \verb|\uncover|، \verb|\alt| و \verb|\temporal| را ببینید. در بسیاری از جاها می‌توانید از آکولاد برای تنظیم بیشتر استفاده کنید.

در هر حالت مطمئن شوید راهنمای طبقهٔ \texttt{beameruserguide.pdf} را برای بیشترین استفاده مطالعه کنید. این بسته به سرعت در حال پیشرفت است، صفحهٔ اینترنتی این بسته را ملاحظه کنید
\begin{latin}
\href{http://latex-beamer.sourceforge.net/}{http://latex-beamer.sourceforge.net/}.
\end{latin}


% Local Variables:
% TeX-master: "lshort2e"
% mode: latex
% mode: flyspell
% End: