diff options
Diffstat (limited to 'Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/poczatki/spw.html')
-rw-r--r-- | Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/poczatki/spw.html | 156 |
1 files changed, 0 insertions, 156 deletions
diff --git a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/poczatki/spw.html b/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/poczatki/spw.html deleted file mode 100644 index 2f3e4cc1861..00000000000 --- a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/poczatki/spw.html +++ /dev/null @@ -1,156 +0,0 @@ -<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2 Final//EN"> -<html> - <head> - <META http-equiv="content-type" content="text/html; charset=ISO-8859-2"> - <title lang="pl"> Sprawa przekodowywania wejścia </title> - </head> - - <body lang="pl" link="#808080" vlink="#bfbfbf"> - <center> - <table bgcolor="white" cellpadding="20"> </table> - <p><br></p> - <table width="90%" border="0" cellpadding="30" cellspacing=0 bgcolor="white"> - <tr><td><center><font size="+3"> - Ośmiobitowe wprowadzanie<br> - polskich znaków w TeXu<br> - (w implementacjach opartych na web2c) </font> - </center></td></tr> - <tr><td><p> - Istnieje kilka sposobów kodowania polskich znaków w - dokumencie TeXowym. Najbardziej komfortowa jest notacja - ,,naturalna'' ośmiobitowa, tzn. zastosowanie jakiejś - strony kodowej (np. cp852, cp1250, ISO 8859-2 (Latin 2), - itp.). Są dwa zasadnicze sposoby nauczenia TeXa - przetwarzania tak zapisanego tekstu. Jeden polega na - zastosowaniu znaków aktywnych. Drugi wymaga wsparcia ze - strony samej implementacji TeXa polegającego na - przekodowywaniu znaków z wejścia na odpowiednie - pozycje znaków w stosowanych fontach. - Każdy z wymienionych sposobów ma swoje wady i - zalety.</p> - - <p>Przekodowywanie znaków narodowych przez samego TeXa - jest dostępne od dawna w emTeXu i sbTeXu (MS DOG), - natomiast w popularnych dystrybucjach UNIXowych - opartych na web2c pojawiło się dosłownie przed chwilą - (jeśli pamiętać, że chwila w TeXu może trwać pół - roku; w porównaniu z wiekiem TeXa jest to czas - zaniedbywalny). W związku z tym przekodowanie stało się - dostępne również w fpTeXu --- opartej na web2c - dystrybucji TeXa dla Windows 95/98/NT. A ponieważ - MikTeX (też Windows) nie zamierza być w tej kwestii w - tyle, można mieć nadzieję, że wkrótce praktycznie każdy - liczący się TeX będzie mógł przekodowywać.</p> - - <p><font size="-1">Implementacja przekodowywania, pod - tajemniczą nazwą TCX została wprowadzona do dystrybucji - web2c już jakiś czas temu. Wkrótce jednak przeciwnicy - tego rozwiązania (związani z ekipą LaTeXa 2e) wymogli - jego unieczynnienie w źródłach (<code>#ifdef 0</code> z - podejrzanym komentarzem). Praca z ośmiobitowym tekstem - jest dla polskich użytkowników czymś zupełnie - podstawowym. Dlatego też niewielka ekipa polskich - użytkowników (Staszek Wawrykiewicz, Włodek Bzyl i niżej - podpisany) podjęła próbę przeforsowania wprowadzenia na - nowo do web2c procedur przekodowujących. - Przedsięwzięcie to powiodło się (głównie dzięki zapałowi - i energii Staszka).</font></p> - - <p>Warto tu jeszcze zaznaczyć, że wprowadzenie - przekodowywania nie narusza licencji TeXa. Jak wiadomo, - jedyną osobą władną aby wprowadzać zmiany w TeXu jest - Don Knuth. Nie dotyczy to wszakże drobnych szczegółów - związanych ze specyfiką danego systemu operacyjnego - (środowiska obliczeniowego), w którym dana implementacja - TeXa ma działać. W istocie TeX ma mechanizm zamiany - dowolnego (jednobajtowego) kodu używanego w dokumentach - na reprezentację opartą na ASCII i używaną w pliku .dvi - (reprezentacja ta odzwierciedla układ znaków w fontach). - Mechanizm przekodowywania został przewidziany z myślą o - komputerach pracujących w EBCDICu (który jest istotnie - odmienny od ASCII). Wierzymy, że środowisko - obliczeniowe posługujące się kodem (na przykład) ISO - 8859-2 też jest środowiskiem ,,nie-ASCII'' i że w - związku z tym pracująca w nim implementacja TeXa może - mieć w odpowiednie tablice w programie włożone - odwzorowanie ISO 8859-2 w układ fontów. W związku z - mnogością stosowanych ,,stron kodowych'' zaszycie - odwzorowania w kompilat TeXa jest niepraktyczne. - Dlatego web2c oferuje rewelacyjne uproszczenie: tabelę - opisującą przekodowanie można zadać przy pomocy opcji - polecenia uruchamiającego TeXa.</p> - - </td></tr> - <tr bgcolor="black"><td><font color="white"> - <p><strong>Jak się tego używa?</strong></p> - - <p> W nowej wersji web2c (7.3) i w konsekwencji teTeXa - (1.0) TeX reaguje na dodatkową opcję - <code>--translate-file</code> wskazującą plik z tablicą - konwersji. Opcji tej używa się przy normalnym wywołaniu - TeXa (a nie jak w emTeXu przy generowaniu formatu).<br> - - Pokaźna kolekcja tablic konwersji jest dystrybuowana z - samym web2c (i w konsekwencji powinna być dostępna w - dystrybucjach pochodnych). Są tu w szczególności - tablice przekodowujące do układu fontów PL (tylko - polskie znaki): il2-pl.tcx -- dla ISO 8859-2 (Latin-2), - cp1250-pl.tcx -- Code Page 1250 (Windows), cp852-pl.tcx - -- tzw. IBM Latin 2, maz-pl.tcx -- Mazowia, a jakże, - oraz amiga-pl.tcx -- dla kodu AmigaPL.</p> - - <p>Przykład: pod Linuksem poniższe wywołanie przetwarza - dokument MeXowy z polskimi znakami w notacji - ,,naturalnej'':</p> - - <pre>mex -translate-file=il2-pl mojdokument.tex</pre> - - <p>Istnieje alternatywny sposób informowania TeXa o - sposobie kodowania danego pliku. Web2c ,,od zawsze'' - reagowało na pierwszą linię pliku zaczynającą się w taki - sposób</p> - <pre>%&mex</pre> - <p>załadowaniem odpowiedniego formatu (tutaj MeXa). W - nowej wersji ten mechanizm został rozszerzony. - Następująca linia</p> - <pre>%&mex --translate-file=il2-pl</pre> - <p>oprócz formatu zadaje również kodowanie pliku. Można - również pominąć nazwę formatu:</p> - <pre>%& --translate-file=il2-pl</pre> - <p>Użycie opcji <code>--translate-file</code> w pierwszej - linii pliku sprawia, że dokument zawiera jawną informację - o kodzie, który został w nim użyty. Dzięki temu nie - trzeba zgadywać, w jakim kodzie kolega przysłał nam plik - (zmora emTeXa). Dzięki zaś obecności kompletu plików .tcx - w dystrybucji wystarczy uruchomić na dokumencie TeXa bez - żadnych dodatkowych opcji, aby uzyskać poprawny - wydruk.</p> - - <p>TeX poszukuje pliku opisującego przekodowanie w - bieżącym katalogu oraz w miejscu właściwym dla plików - <tt>.pool</tt> czyli domyślnie - <code>texmf/web2c</code>.</p> - - <p>Opcji -translate-file można używać również w wywołaniu - initexa, ale będzie ona w mocy tylko w czasie jego - pracy. Po co to komu? Można wyobrazić sobie format - oparty na MeXu definiujący makra o nazwach zawierających - polskie znaki. W pliku takiego formatu nazwy makr - byłyby zakodowane w notacji wewnętrznej. A zatem format - byłby nadal niezależny od notacji wejściowej! Przy - przetwarzaniu dokumentu możnaby nadal wskazać dowolną - stronę kodową dla wejścia i dawałaby ona dostęp do makr - o polskich nazwach. Jak się zdaje web2c jest pierwszą - na świecie implementację TeXa o takich - możliwościach.</p> </font></td></tr> - <tr> - <td> - <table width="100%" cellpadding=0 border=0 cellspacing=0><tr><td> - <a href="mailto:wolinski@mimuw.edu.pl">Marcin Woliński</a> - </td> - </tr></table> - </table> - </center> - </body> -</html> - |