summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html')
-rw-r--r--Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html1091
1 files changed, 613 insertions, 478 deletions
diff --git a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html b/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html
index 2052b7953dc..d339efd30d1 100644
--- a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html
+++ b/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/fonty/font-abc.html
@@ -15,99 +15,111 @@ z jednej strony o dużym zainteresowaniu sprawami fontowymi,
a z drugiej strony -- o częstym niezrozumieniu podstawowych
spraw związanych z fontami.
</P>
-Zainteresowanie fontami jest o tyle uzasadnione, że ostatnimi czasy pojawia się
-na rynku coraz więcej fontów PostScript-owych, dających się wykorzystać do
-składania polskich tekstów -- ot, choćby fonty dystrybuowane przez
-firmę&nbsp;ThETA.
-</P>
-Te aspekty skłoniły nas do podjęcia próby spisania fontowego elementarza dla
-tych dzielnych adeptów fontologii, którzy nie boją się pułapek, od których
-niestety aż się roi w&nbsp;świecie fontów. (Dodatkowe informacje na temat
-wykorzystania fontów w LaTeX2e można znaleźć w&nbsp;dokumentacji
-<A HREF="nfss.html">Fonty w&nbsp;LaTex2e</a>).
+
+<p>Zainteresowanie fontami jest o tyle uzasadnione, że ostatnimi czasy
+pojawia się na rynku coraz więcej fontów PostScript-owych, dajšcych się
+wykorzystać do składania polskich tekstów &#8211; ot, choćby fonty
+dystrybuowane przez firmę ThETA.</p>
+
+<p>Te aspekty skłoniły nas do podjęcia próby spisania fontowego
+elementarza dla tych dzielnych adeptów fontologii, którzy nie boją się
+pułapek, od których niestety aż się roi w&nbsp;świecie fontów.
+(Dodatkowe informacje na temat wykorzystania fontów w LaTeX2e można
+znaleźć w&nbsp;dokumentacji <a href="http://www.gust.org.pl/doc/fonts/nfss">Fonty
+w&nbsp;LaTex2e</a>).</p>
<!-- Spis treści ....................................................... -->
-<hr>
-<A NAME=P0> <ul>
- <li><A HREF=#Fonty-TFM> Fonty ,,TeX-owe'' czyli pliki TFM</A></li>
- <li><A HREF=#Fonty-wlasciwe> Fonty ,,właściwe''</A></li>
- <li><A HREF=#Fonty-CM> Fonty rodziny Computer Modern</A></li>
- <li><A HREF=#Fonty-bitmapowe> Fonty bitmapowe</A></li>
- <li><A HREF=#Fonty-PS> Fonty PostScript-owe czyli pliki AFM oraz PFB (lub PFA)</A></li>
- <li><A HREF=#Znaki> Reprezentacja znaków</A></li>
- <li><A HREF=#Nazwy-kody> Nazwy i kody znaków</A></li>
- <li><A HREF=#AFMTFM> Konwersja AFM -> TFM</A></li>
- <li><A HREF=#AFMTFMp> Konwersja AFM -> TFM -- poprawność nazw znaków</A></li>
- <li><A HREF=#AFMTFMk> Konwersja AFM -> TFM -- kerny i&nbsp;ligatury</A></li>
- <li><A HREF=#Pliki-cnf> Pliki konfiguracyjne sterownika <code>DVIPS</code></A></li>
- <li><A HREF=#Latanie> Łatanie fontów -- niepoprawny font</A></li>
- <li><A HREF=#BrakAFM> Łatanie fontów -- brak plików AFM</A></li>
- <li><A HREF=#ThETA> Casus ThETA</A></li>
- <li><A HREF=#Podsumowanie> Podsumowanie</A></li>
+<hr /> <a id="P0" name="P0"></a>
+<ul>
+<li><a href="#Fonty-TFM">Fonty &#8222;TeX-owe&#8221; czyli pliki TFM</a></li>
+<li><a href="#Fonty-wlasciwe">Fonty &#8222;właściwe&#8221;</a></li>
+<li><a href="#Fonty-CM">Fonty rodziny Computer Modern</a></li>
+<li><a href="#Fonty-bitmapowe">Fonty bitmapowe</a></li>
+<li><a href="#Fonty-PS">Fonty PostScript-owe czyli pliki AFM oraz PFB
+ (lub PFA)</a></li>
+<li><a href="#Znaki">Reprezentacja znaków</a></li>
+<li><a href="#Nazwy-kody">Nazwy i kody znaków</a></li>
+<li><a href="#AFMTFM">Konwersja AFM -&gt; TFM</a></li>
+<li><a href="#AFMTFMp">Konwersja AFM -&gt; TFM &#8211; poprawność nazw
+ znaków</a></li>
+<li><a href="#AFMTFMk">Konwersja AFM -&gt; TFM &#8211; kerny
+ i&nbsp;ligatury</a></li>
+<li><a href="#Pliki-cnf">Pliki konfiguracyjne sterownika
+ <code>DVIPS</code></a></li>
+<li><a href="#Latanie">Łatanie fontów &#8211; niepoprawny font</a></li>
+<li><a href="#BrakAFM">Łatanie fontów &#8211; brak plików AFM</a></li>
+<li><a href="#ThETA">Casus ThETA</a></li>
+<li><a href="#Podsumowanie">Podsumowanie</a></li>
</ul>
-<hr>
+<hr />
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Fonty-TFM"><h2>Fonty ,,TeX-owe'' czyli pliki TFM</h2>
-<P>
-TeX-owi jest absolutnie obojętne, jakich fontów używamy: czy to są
+<a id="Fonty-TFM" name="Fonty-TFM"></a>
+
+<h2><a id="Fonty-TFM" name="Fonty-TFM">Fonty &#8222;TeX-owe&#8221; czyli pliki
+TFM</a></h2>
+
+<p>TeX-owi jest absolutnie obojętne, jakich fontów używamy: czy to są
mapy bitowe, fonty PostScript-owe w&nbsp;formacie Type&nbsp;1, czy też
-może egzotyczne fonty ,,własnego chowu'' -- nie ma to
-znaczenia. Jedyne, czego potrzebuje TeX, to informacja metryczna,
-czyli pliki <code>TFM</code> (TeX Font Metric). Pliki metryczne, jak
-sama nazwa wskazuje, zawierają w&nbsp;pierwszym rzędzie informację
+może egzotyczne fonty &#8222;własnego chowu&#8221; &#8211; nie ma to znaczenia.
+Jedyne, czego potrzebuje TeX, to informacja metryczna, czyli pliki
+<code>TFM</code> (TeX Font Metric). Pliki metryczne, jak sama nazwa
+wskazuje, zawierają w&nbsp;pierwszym rzędzie informację
o&nbsp;rozmiarach znaków, ale także informację o&nbsp;wielkości kernów
(podcięć) dla par znaków, informację o&nbsp;wielkości korekty kursywy
-(<em>italic correction</em> dla poszczególnych znaków oraz -- choć
-trudno to zakwalifikować jako informację metryczną -- informację
+(<em>italic correction</em> dla poszczególnych znaków oraz &#8211; choć
+trudno to zakwalifikować jako informację metryczną &#8211; informację
o&nbsp;ligaturach, tzn.&nbsp;informację, które pary znaków mają być
zastępowane automatycznie innym znakiem, np.&nbsp;dwa umieszczone obok
siebie znaki <code>--</code> zamienione zostaną przez TeX-a przez
-pojedynczy znak ,,--'' zwany pauzą półfiretową (<em>endash</em>).
-</P>
-<P>
-Krótko mówiąc żeby w&nbsp;ogóle ,,prze-TeX-ować'' dokument potrzebne
-są pliki&nbsp;<code>TFM</code>.
-</P>
+pojedynczy znak &#8222;&#8211;&#8221; zwany pauzą półfiretową (<em>endash</em>).</p>
+
+<p>Krótko mówiąc żeby w&nbsp;ogóle &#8222;prze-TeX-ować&#8221; dokument potrzebne
+są pliki&nbsp;<code>TFM</code>.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Fonty-wlasciwe"><h2>Fonty ,,właściwe''</h2>
+<a id="Fonty-wlasciwe" name="Fonty-wlasciwe"></a>
+<h2><a id="Fonty-wlasciwe" name="Fonty-wlasciwe">Fonty
+&#8222;właściwe&#8221;</a></h2>
-Dopiero sterowniki zamieniając złożone dokumenty, czyli pliki
+<p>Dopiero sterowniki zamieniając złożone dokumenty, czyli pliki
<code>DVI</code>, na postać widoczną już to na papierze, już to na
-ekranie, już to na jakimś innym nośniku potrzebują tych ,,właściwych
-fontów''.
+ekranie, już to na jakimś innym nośniku potrzebują tych &#8222;właściwych
+fontów&#8221;.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Fonty-CM"><h2>Fonty rodziny Computer Modern</h2>
-<P>
-Zgodnie z&nbsp;konwencją przyjętą przez Donalda E.&nbsp;Knutha nazwy
+<a id="Fonty-CM" name="Fonty-CM"></a>
+<h2><a id="Fonty-CM" name="Fonty-CM">Fonty rodziny Computer
+Modern</a></h2>
+
+<p>Zgodnie z&nbsp;konwencją przyjętą przez Donalda E.&nbsp;Knutha nazwy
fontów rodziny Computer Modern zawierają formalny rozmiar fontu
w&nbsp;punktach, np.&nbsp;<code>cmr10</code> (font 10-punktowy),
<code>cmbx7</code> (font 7-punktowy), itp. Należy tu podkreślić, że
-font <code>cmr12</code> nie jest równoważny fontowi zdefiniowanemu
-jako <code>cmr10</code>&nbsp;<code>at</code>&nbsp;<code>12pt</code> --
+font <code>cmr12</code> nie jest równoważny fontowi zdefiniowanemu jako
+<code>cmr10</code>&nbsp;<code>at</code>&nbsp;<code>12pt</code> &#8211;
chociaż oba fonty mają wielkość 12&nbsp;punktów, to jednak proporcje
znaków w&nbsp;obu fontach są inne. Tę samą cechę dziedziczą oczywiście
fonty wywodzące się z&nbsp;rodziny Computer Modern (Computer Concrete,
<code>EC</code>, <code>PL</code>), a&nbsp;także fonty rodziny
<code>Euler</code>, fonty cyryliczne, i&nbsp;inne fonty tworzone
-w&nbsp;duchu konwencji rodziny Computer Modern.
-</P>
-<P>
-Zmiany proporcji wraz ze zmianą stopnia pisma są jak najbardziej uzasadnione,
-małe fonty powinny dla lepszej czytelności mieć nieco większe i&nbsp;szersze
-oczka minuskuł w&nbsp;stosunku do majuskuł. Niemniej jednak wydaje się, że
-Donald&nbsp;E.&nbsp;Knuth nieco przesadził z&nbsp;liczbą odmian fontów
-zmieniając co jeden punkt proporcje znaków.
-</P>
-<P>
-W&nbsp;praktyce wystarczyłyby nie więcej niż cztery zakresy: pierwszy
-dla fontów mniejszych niż 8-punktowe, drugi dla fontów od
-8&nbsp;do&nbsp;12&nbsp;punktów, trzeci dla fontów od 12&nbsp;do
--- powiedzmy -- 24&nbsp;punktów i&nbsp;wreszcie czwarty dla fontów
+w&nbsp;duchu konwencji rodziny Computer Modern.</p>
+
+<p>Zmiany proporcji wraz ze zmianą stopnia pisma są jak najbardziej
+uzasadnione, małe fonty powinny dla lepszej czytelności mieć nieco
+większe i&nbsp;szersze oczka minuskuł w&nbsp;stosunku do majuskuł.
+Niemniej jednak wydaje się, że Donald&nbsp;E.&nbsp;Knuth nieco
+przesadził z&nbsp;liczbą odmian fontów zmieniając co jeden punkt
+proporcje znaków.</p>
+
+<p>W&nbsp;praktyce wystarczyłyby nie więcej niż cztery zakresy:
+pierwszy dla fontów mniejszych niż 8-punktowe, drugi dla fontów od
+8&nbsp;do&nbsp;12&nbsp;punktów, trzeci dla fontów od 12&nbsp;do &#8211;
+powiedzmy &#8211; 24&nbsp;punktów i&nbsp;wreszcie czwarty dla fontów
tzw.&nbsp;nagłówkowych. Ostatni z&nbsp;wymienionych zakresów nie
pojawia się w&nbsp;fontach
<code>Computer</code>&nbsp;<code>Modern</code>. Font calowy
@@ -117,555 +129,678 @@ słowy dokładnie ten sam efekt uzyskałoby się za pomocą instrukcji
<code>\font</code>&nbsp;<code>\f</code>
<code>cminch</code>&nbsp;<code>\f</code> i&nbsp;za pomocą instrukcji
<code>\font</code>&nbsp;<code>\f</code>
-<code>cmssbx10</code>&nbsp;<code>at</code>&nbsp;<code>1.44in</code>&nbsp;<code>\f</code>.
-Jedyna różnica polega na tym, że font <code>cminch</code> jest nieco
-,,oszczędniejszy''&nbsp;-- zawiera tylko duże litery i&nbsp;cyfry.
-</P>
-<P>
-Sporo zamieszania wywołały także <code>plain</code>-owe instrukcje
+<code>cmssbx10</code>&nbsp;<code>at</code>&nbsp;<code>1.44in</code>&nbsp;<code>
+\f</code>. Jedyna różnica polega na tym, że font <code>cminch</code>
+jest nieco &#8222;oszczędniejszy&#8221;&nbsp;&#8211; zawiera tylko duże litery
+i&nbsp;cyfry.</p>
+
+<p>Sporo zamieszania wywołały także <code>plain</code>-owe instrukcje
<code>\magstephalf</code> i&nbsp;<code>\magstep</code> sugerujące, że
-jedyne ,,legalne'' powiększenia fontów to 109,5%, 120%, 144%, 172,8%,
-207,4% lub co najwyżej 248,8% (p.&nbsp;<em> The TeX book</em>,
+jedyne &#8222;legalne&#8221; powiększenia fontów to 109,5%, 120%, 144%, 172,8%,
+207,4% lub co najwyżej 248,8% (p.&nbsp; <em>The TeX book</em>,
str.&nbsp;17). Mimo iż nie jest to nigdzie <em>expressis verbis</em>
powiedziane, to jednak sporo nieporozumień narosło na tym tle. Trudno
się temu dziwić, skoro prawie wszystkie pakiety zawierające fonty
TeX-owe w&nbsp;postaci map bitowych (p.&nbsp;niżej) stosowały się do
tej reguły, tzn.&nbsp;mapy bitowe generowane były tylko dla
-wymienionych wyżej powiększeń. Chcąc w&nbsp;dokumentach TeX-owych
+wymienionych wyżej powiększeń. Chcąc w&nbsp;dokumentach TeX-owych
w&nbsp;sposób jednolity korzystać z&nbsp;fontów tradycyjnych, czyli
bitmapowych, i&nbsp;z&nbsp;fontów PostScript-owych, nie należy
-przejmować się zanadto rozpowszechnionym obyczajem mającym swe
-korzenie w&nbsp;czasach, gdy komputery były wolniejsze
-i&nbsp;wygenerowanie fontu ,,od ręki'' było zbyt kosztowne. Rzadko
-używana instrukcja postaci
+przejmować się zanadto rozpowszechnionym obyczajem mającym swe korzenie
+w&nbsp;czasach, gdy komputery były wolniejsze i&nbsp;wygenerowanie
+fontu &#8222;od ręki&#8221; było zbyt kosztowne. Rzadko używana instrukcja
+postaci</p>
+
<pre>
-\font... at ...
+ \font... at ...
</pre>
-jest w&nbsp;tym kontekście godna polecenia.
-</p>
+
+<p>jest w&nbsp;tym kontekście godna polecenia.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Fonty-bitmapowe"><h2>Fonty bitmapowe</h2>
-<P>
-W&nbsp;tradycyjnej konfiguracji systemu TeX podstawowymi fontami są
-mapy bitowe (pliki <code>GF</code> -- <em> generic font</em>)
-generowane przez program METAFONT. Najczęściej używanym formatem jest
-jednak nie format <code>GF</code>, a&nbsp;nieco oszczędniejszy
-format&nbsp;<code>PK</code> (<em>packed</em>). Do zamiany służy
-program <code>GFTOPK</code>, z&nbsp;reguły wywoływany automatycznie
-w&nbsp;procesie generowania fontów.
-</P>
-<P>
-Fonty bitmapowe generowane są dla <em>konkretnej wielkości pisma
+<a id="Fonty-bitmapowe" name="Fonty-bitmapowe"></a>
+<h2><a id="Fonty-bitmapowe" name="Fonty-bitmapowe">Fonty
+bitmapowe</a></h2>
+
+<p>W&nbsp;tradycyjnej konfiguracji systemu TeX podstawowymi fontami są
+mapy bitowe (pliki <code>GF</code> &#8211; <em>generic font</em>) generowane
+przez program METAFONT. Najczęściej używanym formatem jest jednak nie
+format <code>GF</code>, a&nbsp;nieco oszczędniejszy
+format&nbsp;<code>PK</code> (<em>packed</em>). Do zamiany służy program
+<code>GFTOPK</code>, z&nbsp;reguły wywoływany automatycznie
+w&nbsp;procesie generowania fontów.</p>
+
+<p>Fonty bitmapowe generowane są dla <em>konkretnej wielkości pisma
i&nbsp;konkretnego urządzenia</em>, tzn.&nbsp;zawierają pewne
-informacje pozwalające na danym urządzeniu -- ekranie czy drukarce --
-uzyskać optymalny wygląd znaków. Stąd np.&nbsp;odrębne fonty dla
+informacje pozwalające na danym urządzeniu &#8211; ekranie czy drukarce &#8211;
+uzyskać optymalny wygląd znaków. Stąd np.&nbsp;odrębne fonty dla
drukarek laserowych i&nbsp;drukarek atramentowych o&nbsp;tej samej
-rozdzielczości&nbsp;300dpi.
-</P>
-<P>
-TeX -- jak już wspomnieliśmy -- pozwala skalować całość dokumentu lub
-poszczególne fonty:
-</P>
+rozdzielczości&nbsp;300dpi.</p>
+
+<p>TeX &#8211; jak już wspomnieliśmy &#8211; pozwala skalować całość dokumentu
+lub poszczególne fonty:</p>
<pre>
\magnification2000
\font\A plr10 scaled \magstep3
\font\B plr10 at 28.5pt
</pre>
-gdzie <code>plr10</code> oznacza nazwę fizycznie posiadanego na dysku
-pliku <code>plr10.tfm</code>. TeX przeskaluje font <code>plr10</code>
-tak, jak sobie tego życzymy, a&nbsp;ściślej -- przeskaluje informację
-metryczną związaną z&nbsp;fontem. Żeby móc zobaczyć, jak wyglądają
-znaki przeskalowanego fontu, należy skorzystać z&nbsp;METAFONT-a,
-który oczywiście potrafi generować fonty dowolnie przeskalowane.
-</P>
-<P>
-Fonty <code>PK</code> zwykle przechowywane są w&nbsp;katalogach
+
+<p>gdzie <code>plr10</code> oznacza nazwę fizycznie posiadanego na
+dysku pliku <code>plr10.tfm</code>. TeX przeskaluje font
+<code>plr10</code> tak, jak sobie tego życzymy, a&nbsp;ściślej &#8211;
+przeskaluje informację metryczną związaną z&nbsp;fontem. Żeby móc
+zobaczyć, jak wyglądają znaki przeskalowanego fontu, należy skorzystać
+z&nbsp;METAFONT-a, który oczywiście potrafi generować fonty dowolnie
+przeskalowane.</p>
+
+<p>Fonty <code>PK</code> zwykle przechowywane są w&nbsp;katalogach
o&nbsp;nazwach zawierających liczbę wynikającą z&nbsp;przemnożonenia
rozdzielczości przez przeskalowanie, np.&nbsp;fonty
-o&nbsp;rozdzielczości 300dpi (<em> dots per inch</em>) powiększone
+o&nbsp;rozdzielczości 300dpi ( <em>dots per inch</em>) powiększone
o&nbsp;20% (<code>\magstep1</code>) znajdą się w&nbsp;katalogu
-o&nbsp;nazwie <code>360dpi</code>,
-<code>dpi360</code> lub jakimś innym, podobnie nazwanym. Jeśli system
-operacyjny zezwala na nadawanie plikom długich nazw, to przeskalowanie
-może być wpisane w&nbsp;nazwę pliku,
-np.&nbsp;<code>.../fonts/pk/laserjet/pl/plr10.360pk</code>.
-</P>
-<P>
-Standardowe sterowniki przetwarzające pliki <code>DVI</code> czy to na
-postać wyświetlaną na ekranie, czy też drukowaną, używają fontów
+o&nbsp;nazwie <code>360dpi</code>, <code>dpi360</code> lub jakimś
+innym, podobnie nazwanym. Jeśli system operacyjny zezwala na nadawanie
+plikom długich nazw, to przeskalowanie może być wpisane w&nbsp;nazwę
+pliku, np.&nbsp;<code>.../fonts/pk/laserjet/pl/plr10.360pk</code>.</p>
+
+<p>Standardowe sterowniki przetwarzające pliki <code>DVI</code> czy to
+na postać wyświetlaną na ekranie, czy też drukowaną, używają fontów
<code>PK</code> i&nbsp;posiadają mechanizm przeszukiwania odpowiedniej
-struktury katalogów lub interpretacji nazw fontów
-przeskalowanych. Sterowniki te pozwalają zwykle na bardzo szybkie
-wyświetlenie składanego tekstu. Współczesne sterowniki posiadają także
-możliwość współpracy z&nbsp;METAFONT-em -- potrafią przekazać
-informację o&nbsp;brakujących fontach i&nbsp;uruchomić METAFONT-a,
-wstrzymując pracę do czasu zakończenia procesu generowania brakujących
-fontów. Dzięki temu nie ma obecnie potrzeby trzymania na dysku
-olbrzymich bibliotek fontów w&nbsp;formacie <code>PK</code>, wystarczą
-pliki źródłowe fontów i&nbsp;odpowiednio skonfigurowane łącze
+struktury katalogów lub interpretacji nazw fontów przeskalowanych.
+Sterowniki te pozwalają zwykle na bardzo szybkie wyświetlenie
+składanego tekstu. Współczesne sterowniki posiadają także możliwość
+współpracy z&nbsp;METAFONT-em &#8211; potrafią przekazać informację
+o&nbsp;brakujących fontach i&nbsp;uruchomić METAFONT-a, wstrzymując
+pracę do czasu zakończenia procesu generowania brakujących fontów.
+Dzięki temu nie ma obecnie potrzeby trzymania na dysku olbrzymich
+bibliotek fontów w&nbsp;formacie <code>PK</code>, wystarczą pliki
+źródłowe fontów i&nbsp;odpowiednio skonfigurowane łącze
sterownik-METAFONT (program lub skrypt) by zautomatyzować proces
generowania fontów. Dla bardzo rozpowszechnionych sterowników
z&nbsp;pakietu <code>emTeX</code> będzie to program <code>MFjob</code>
(<code>MS-DOS</code>, <code>OS/2</code>), zaś dla systemów opartych na
-<code>web2c</code> -- skrypt <code>MakeTeXPK</code> (różne wersje
-<code>U**X</code>, <code>Windows95</code> i&nbsp;<code>NT</code>,
-<code>Amiga</code>).
-</P>
+<code>web2c</code> &#8211; skrypt <code>mktexpk</code> (różne wersje
+<code>Unix</code>, <code>Windows</code> i&nbsp;<code>Amiga</code>).</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Fonty-PS"> <h2>Fonty PostScript-owe czyli pliki AFM oraz PFB (lub PFA)</h2>
-<P>
-Jeżeli chodzi o&nbsp;PostScript, to ten ,,właściwy font'' -- mowa tu
-o&nbsp;fontach zapisanych w&nbsp;formacie Adobe Type&nbsp;1 -- zawarty
-jest w&nbsp;pliku z&nbsp;rozszerzeniem <code>.pfb</code> (<em>
-PostScript Font Binary</em>) lub <code>.pfa</code> (<em> PostScript
-Font ASCII</em>). Natomiast o&nbsp;plikach <code>TFM</code>
-w&nbsp;świecie PostScript-owym mało kto słyszał. Na szczęście dobrzy
-ludzie z&nbsp;firmy Adobe wymyślili coś podobnego do tego, co wymyślił
-Donald E.&nbsp;Knuth, mianowicie pliki metryczne AFM (<em>Adobe Font
-Metric</em>). Różnią się one trochę od plików <code>TFM</code>
-(np.&nbsp;pliki <code>AFM</code> są plikami tekstowymi), ale mimo
-różnic jest możliwe by na podstawie pliku <code>AFM</code> utworzyć
-plik <code>TFM</code>.
-</P>
+ <a id="Fonty-PS" name="Fonty-PS"></a>
+
+<h2>Fonty PostScript-owe czyli pliki AFM oraz PFB (lub PFA)</h2>
+
+<p>Jeżeli chodzi o&nbsp;PostScript, to ten &#8222;właściwy font&#8221; &#8211; mowa tu
+o&nbsp;fontach zapisanych w&nbsp;formacie Adobe Type&nbsp;1 &#8211; zawarty
+jest w&nbsp;pliku z&nbsp;rozszerzeniem <code>.pfb</code>
+(<em>PostScript Font Binary</em>) lub <code>.pfa</code> (
+<em>PostScript Font ASCII</em>). Natomiast o&nbsp;plikach
+<code>TFM</code> w&nbsp;świecie PostScript-owym mało kto słyszał. Na
+szczęście dobrzy ludzie z&nbsp;firmy Adobe wymyślili coś podobnego do
+tego, co wymyślił Donald E.&nbsp;Knuth, mianowicie pliki metryczne AFM
+(<em>Adobe Font Metric</em>). Różnią się one trochę od plików
+<code>TFM</code> (np.&nbsp;pliki <code>AFM</code> są plikami
+tekstowymi), ale mimo różnic jest możliwe by na podstawie pliku
+<code>AFM</code> utworzyć plik <code>TFM</code>.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Znaki"><h2>Reprezentacja znaków</h2>
-<P>
-Zanim pójdziemy dalej trzeba wyjaśnić jedną rzecz, mianowicie
+<a id="Znaki" name="Znaki"></a>
+
+<h2>Reprezentacja znaków</h2>
+
+<p>Zanim pójdziemy dalej trzeba wyjaśnić jedną rzecz, mianowicie
w&nbsp;jaki sposób są reprezentowane znaki. Jeżeli chodzi o&nbsp;plik
<code>DVI</code> to odpowiedź jest trywialna: jako liczby
z&nbsp;zakresu <code>0</code>--<code>255</code>. Przy tworzeniu pliku
-PostScript-owego za pomocą sterownika sytuacja <em> nie ulega</em>
+PostScript-owego za pomocą sterownika sytuacja <em>nie ulega</em>
zmianie, to znaczy w&nbsp;pliku PostScript-owym znaki też są
reprezentowane w&nbsp;zasadzie jako liczby z&nbsp;zakresu
<code>0</code>--<code>255</code>, czasem w&nbsp;reprezentacji ASCII,
-a&nbsp;czasem w&nbsp;reprezentacji ósemkowej. Natomiast we
-,,właściwym foncie'' PostScript-owym, podobnie zresztą jak
-w&nbsp;foncie METAFONT-owym, jest inaczej: znaki są zasadniczo
-reprezentowane za pomocą nazw w&nbsp;rodzaju ,,period'',
-,,periodcentered'', ,,lslash'', ,,aogonek'',&nbsp;itp.
-</P>
-<P>
-Formalnie rzecz biorąc font PostScript-owy jest programem,
+a&nbsp;czasem w&nbsp;reprezentacji ósemkowej. Natomiast we &#8222;właściwym
+foncie&#8221; PostScript-owym, podobnie zresztą jak w&nbsp;foncie
+METAFONT-owym, jest inaczej: znaki są zasadniczo reprezentowane za
+pomocą nazw w&nbsp;rodzaju &#8222;period&#8221;, &#8222;periodcentered&#8221;, &#8222;lslash&#8221;,
+&#8222;aogonek&#8221;,&nbsp;itp.</p>
+
+<p>Formalnie rzecz biorąc font PostScript-owy jest programem,
a&nbsp;nazwy znaków są nazwami podprogramów opisujących kształt znaków
-za pomocą -- znów podobnie jak w&nbsp;programach METAFONT-owych --
-krzywych trzeciego stopnia, zwanych krzywymi B&eacute;ziera. Dodatkowo
+za pomocą &#8211; znów podobnie jak w&nbsp;programach METAFONT-owych &#8211;
+krzywych trzeciego stopnia, zwanych krzywymi Béziera. Dodatkowo
podprogramy te opisują niektóre szczegóły procesu zamiany obwiedni na
-mapy bitowe (tzw.&nbsp;<em> hinty</em> czyli podpowiedzi), bo przecież
+mapy bitowe (tzw.&nbsp; <em>hinty</em> czyli podpowiedzi), bo przecież
ostatecznie znak zostanie wyświetlony na ekranie, wydrukowany na
drukarce lub naświetlony na diapozytywie, czyli musi zostać zamieniony
-na postać dyskretną.
-</P>
+na postać dyskretną.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Nazwy-i-kody"><h2>Nazwy i kody znaków</h2>
+<a id="Nazwy-i-kody" name="Nazwy-i-kody"></a>
-Skąd zatem PostScript trafiając na jakąś liczbę ,,wie'', że ma użyć
-procedury o&nbsp;nazwie, powiedzmy, ,,aogonek''?
-</P>
-<P>
-Aaa, właśnie! Tu jest pies pogrzebany. We ,,właściwym foncie''
+<h2>Nazwy i kody znaków</h2>
+
+<p>Skąd zatem PostScript trafiając na jakąś liczbę &#8222;wie&#8221;, że ma użyć
+procedury o&nbsp;nazwie, powiedzmy, &#8222;aogonek&#8221;?</p>
+
+<p>Aaa, właśnie! Tu jest pies pogrzebany. We &#8222;właściwym foncie&#8221;
PostScript-owym jest zawarta dodatkowa informacja, mianowicie tabela
par (liczba,&nbsp;nazwa) przyporządkowująca liczbom z&nbsp;zakresu
-<code>0</code>--<code>255</code> nazwy podprogramów opisujących
-znaki. Tablica ta (czasem zwana wektorem) nosi nazwę ,,Encoding'', co
-jest może mało istotne, natomiast istotne jest to, że tablicę tę można
-,,w&nbsp;locie'' zmienić. Z&nbsp;tej możliwości korzysta m.in.
-sterownik <code>DVIPS</code> (p.&nbsp;niżej).
-</P>
+<code>0</code>--<code>255</code> nazwy podprogramów opisujących znaki.
+Tablica ta (czasem zwana wektorem) nosi nazwę &#8222;Encoding&#8221;, co jest
+może mało istotne, natomiast istotne jest to, że tablicę tę można
+&#8222;w&nbsp;locie&#8221; zmienić. Z&nbsp;tej możliwości korzysta m.in.
+sterownik <code>DVIPS</code> (p.&nbsp;niżej).</p>
<!-- ............................................................... -->
-<A NAME=AFMTFM><h2>Konwersja AFM -> TFM</h2>
-<P>
-W&nbsp;pliku AFM znajduje się również informacja
-o&nbsp;przyporządkowaniu liczba-nazwa, (w&nbsp;zasadzie można
-zakładać, że jest to to samo przyporządkowanie, co w&nbsp;pliku
+<a id="AFMTFM" name="AFMTFM"></a>
+
+<h2>Konwersja AFM -&gt; TFM</h2>
+
+<p>W&nbsp;pliku AFM znajduje się również informacja
+o&nbsp;przyporządkowaniu liczba-nazwa, (w&nbsp;zasadzie można zakładać,
+że jest to to samo przyporządkowanie, co w&nbsp;pliku
<code>PFB</code>/<code>PFA</code>). Na ogół nie jest to
-przyporządkowanie, o&nbsp;które by nam chodziło. Ale nie ma biedy --
-<code>DVIPS</code>-owi można podać <em> dowolne</em>
-przyporządkowanie, które zostanie użyte w&nbsp;tworzonym przezeń pliku
-PostScript-owym.
-</P>
-<P>
-Konwertery <code>AFM->TFM</code> na podstawie nazw generują stosowne
-przyporządkowanie, lub nawet wiele przyporządkowań, a&nbsp;dla każdego
-z&nbsp;takich przyporządkowań tworzony jest odpowiadający mu
-plik&nbsp;<code>TFM</code>.
-</P>
-<P>
-Najpowszechniej używanym konwerterem jest program
+przyporządkowanie, o&nbsp;które by nam chodziło. Ale nie ma biedy &#8211;
+<code>DVIPS</code>-owi można podać <em>dowolne</em> przyporządkowanie,
+które zostanie użyte w&nbsp;tworzonym przezeń pliku
+PostScript-owym.</p>
+
+<p>Konwertery <code>AFM-&gt;TFM</code> na podstawie nazw generują
+stosowne przyporządkowanie, lub nawet wiele przyporządkowań, a&nbsp;dla
+każdego z&nbsp;takich przyporządkowań tworzony jest odpowiadający mu
+plik&nbsp;<code>TFM</code>.</p>
+
+<p>Najpowszechniej używanym konwerterem jest program
<code>AFM2TFM</code>, należący do standardowej dystrybucji sterownika
-<code>DVIPS</code>. Konwerter o&nbsp;nazwie <A
-HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/pub/TeX/fonts/utilities/t1install/toil/">TOIL</A>,
-bazuje na programach <code>AWK</code> oraz METAFONT Warto też
-wspomnieć o&nbsp;pakiecie <code>VFINST</code>, oferującym liczne
-możliwości, bazującym na fontach wirtualnych.
-</P>
+<code>DVIPS</code>. Konwerter o&nbsp;nazwie <a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/TeX/fonts/utilities/t1install/toil/">TOIL</a>,
+bazuje na programach <code>AWK</code> oraz METAFONT Warto też wspomnieć
+o&nbsp;pakiecie <code>VFINST</code>, oferującym liczne możliwości,
+bazującym na fontach wirtualnych.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME=AFMTFMp><h2>Konwersja AFM -> TFM -- poprawność nazw znaków</h2>
-<P>
-Aby konwertery <code>AFM->TFM</code> mogły działać jak należy, nazwy
-podprogramów muszą być zgodne z&nbsp;ich treścią. Tak niestety nie
-zawsze jest, np.&nbsp;pod nazwą ,,Sterling'' zamiast opisu znaku funta
-można znaleźć opis polskiego ,,Ł'' czyli ,,Lslash''. Pomysłów na
+<a id="AFMTFMp" name="AFMTFMp"></a>
+
+<h2>Konwersja AFM -&gt; TFM &#8211; poprawność nazw znaków</h2>
+
+<p>Aby konwertery <code>AFM-&gt;TFM</code> mogły działać jak należy,
+nazwy podprogramów muszą być zgodne z&nbsp;ich treścią. Tak niestety
+nie zawsze jest, np.&nbsp;pod nazwą &#8222;Sterling&#8221; zamiast opisu znaku
+funta można znaleźć opis polskiego &#8222;Ł&#8221; czyli &#8222;Lslash&#8221;. Pomysłów na
cudaczne nazewnictwo jest mniej więcej tyle, ile tzw.&nbsp;standardów
-kodowania znaków, czyli <em>infinity</em>.
-</P>
-<P>
-Z&nbsp;niepoprawnymi nazwami można sobie poradzić. Co nam zależy,
-przecież ,,onesuperior'' brzmi równie ładnie jak ,,aogonek'',
+kodowania znaków, czyli <em>infinity</em>.</p>
+
+<p>Z&nbsp;niepoprawnymi nazwami można sobie poradzić. Co nam zależy,
+przecież &#8222;onesuperior&#8221; brzmi równie ładnie jak &#8222;aogonek&#8221;,
nieprawdaż? Problem jedynie w&nbsp;tym, że z&nbsp;góry nie wiadomo, że
-producent uznał ,,onesuperior'' za odpowiednią nazwę dla polskiej
-litery ,,ą''. We&nbsp;wspomnianych fontach firmy ThETA (p.&nbsp;niżej)
+producent uznał &#8222;onesuperior&#8221; za odpowiednią nazwę dla polskiej
+litery &#8222;ą&#8221;. We&nbsp;wspomnianych fontach firmy ThETA (p.&nbsp;niżej)
akurat tak jest, ale tak bynajmniej być nie musi, w&nbsp;końcu jakiś
szaleniec może się pogodzić z&nbsp;propozycją Adobe i&nbsp;użyć dla
-podprogramu opisującego ,,ą'' nazwy ,,agonek''...
-</P>
-<P>
-Jakby nie dość było problemów, oprócz nazewnictwa ewidentnie
+podprogramu opisującego &#8222;ą&#8221; nazwy &#8222;aogonek&#8221;&#8230;</p>
+
+<p>Jakby nie dość było problemów, oprócz nazewnictwa ewidentnie
niepoprawnego możemy się zetknąć z&nbsp;obocznością! Otóż niektórzy
-producenci dla określenia znaków ,,ż'' i&nbsp;,,Ż'' używają nazw
-,,zdot'' i&nbsp;,,Zdot'', a&nbsp;niektórzy ,,zdotaccent''
-i&nbsp;,,Zdotaccent''. Nie znalazłem jednoznacznego stanowiska firmy
-Adobe w&nbsp;tej sprawie, ale na ogół obowiązuje zasada ,,sklejania''
-nazw: ,,a'' + ,,grave'' = ,,agrave''; skoro więc istnieje znak
-,,dotaccent'' (nazwa używana przez Adobe), to ,,ż'' należy rozumieć
-jako ,,z'' + ,,dotaccent'' czyli ,,zdotaccent''. Innymi słowy zalecać
-by należało używanie nazw ,,zdotaccent'' i&nbsp;,,Zdotaccent'', ale
-być może konwertery <code>AFM->TFM</code> powinny być uwrażliwione na
-tę oboczność.
-</P>
+producenci dla określenia znaków &#8222;ż&#8221; i&nbsp;&#8222;Ż&#8221; używają nazw
+&#8222;zdot&#8221; i&nbsp;&#8222;Zdot&#8221;, a&nbsp;niektórzy &#8222;zdotaccent&#8221;
+i&nbsp;&#8222;Zdotaccent&#8221;. Nie znalazłem jednoznacznego stanowiska firmy
+Adobe w&nbsp;tej sprawie, ale na ogół obowiązuje zasada &#8222;sklejania&#8221;
+nazw: &#8222;a&#8221; + &#8222;grave&#8221; = &#8222;agrave&#8221;; skoro więc istnieje znak
+&#8222;dotaccent&#8221; (nazwa używana przez Adobe), to &#8222;ż&#8221; należy rozumieć
+jako &#8222;z&#8221; + &#8222;dotaccent&#8221; czyli &#8222;zdotaccent&#8221;. Innymi słowy zalecać
+by należało używanie nazw &#8222;zdotaccent&#8221; i&nbsp;&#8222;Zdotaccent&#8221;, ale być
+może konwertery <code>AFM-&gt;TFM</code> powinny być uwrażliwione na tę
+oboczność.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
+
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME=AFMTFMk><h2>Konwersja AFM -> TFM -- kerny i&nbsp;ligatury</h2>
-<P>
-Plik <code>TFM</code> zawiera jeszcze informację o&nbsp;parach
-kernowych i&nbsp;ligaturach. Pary kernowe, uwzględniane ,,jak leci''
-przez większość konwerterów <code>AFM->TFM</code>, na ogół są
-umieszczane jak należy w&nbsp;plikach <code>AFM</code>, chociaż
-czasami można trafić na felerne pliki <code>AFM</code> bez par
-kernowych. Obecność par kernowych poznajemy to po występowaniu
-wierszy zaczynających się od słowa kluczowego ,,KPX''. Warto mieć na
-uwadze, że bywają pliki <code>AFM</code> posiadające tylko część par
-kernowych -- np.&nbsp;znaki diakrytyczne czasami nie są uwzględniane
--- dobrze jest sprawdzić plik <code>AFM</code> pod tym kątem.
-</P>
-<P>
-Z&nbsp;ligaturami jest znacznie gorzej -- można je bardzo rzadko
+<a id="AFMTFMk" name="AFMTFMk"></a>
+
+<h2>Konwersja AFM -&gt; TFM &#8211; kerny i&nbsp;ligatury</h2>
+
+<p>Plik <code>TFM</code> zawiera jeszcze informację o&nbsp;parach
+kernowych i&nbsp;ligaturach. Pary kernowe, uwzględniane &#8222;jak leci&#8221;
+przez większość konwerterów <code>AFM-&gt;TFM</code>, na ogół są
+umieszczane jak należy w&nbsp;plikach <code>AFM</code>, chociaż czasami
+można trafić na felerne pliki <code>AFM</code> bez par kernowych.
+Obecność par kernowych poznajemy to po występowaniu wierszy
+zaczynających się od słowa kluczowego &#8222;KPX&#8221;. Warto mieć na uwadze, że
+bywają pliki <code>AFM</code> posiadające tylko część par kernowych &#8211;
+np.&nbsp;znaki diakrytyczne czasami nie są uwzględniane &#8211; dobrze jest
+sprawdzić plik <code>AFM</code> pod tym kątem.</p>
+
+<p>Z&nbsp;ligaturami jest znacznie gorzej &#8211; można je bardzo rzadko
uświadczyć, mimo iż teoretycznie format <code>AFM</code> pozwala na
definiowanie ligatur, np.&nbsp;poniższy przykładowy wiersz pliku
-<code>AFM</code>:
+<code>AFM</code>:</p>
+
<pre>
-C 45; WX 329; N hyphen; B 17 188 313 303; L hyphen endash;
+ C 45; WX 329; N hyphen; B 17 188 313 303; L hyphen endash;
</pre>
-zgodnie ze specyfikacją Adobe ustala, że znak o&nbsp;kodzie
+
+<p>zgodnie ze specyfikacją Adobe ustala, że znak o&nbsp;kodzie
<code>45</code> ma szerokość <code>329</code> jednostek (jednostka =
-1/1000em), nosi nazwę ,,hyphen'', że naroża prostokąta ograniczającego
+1/1000em), nosi nazwę &#8222;hyphen&#8221;, że naroża prostokąta ograniczającego
obrys znaku mają współrzędne wynoszące w&nbsp;tych samych jednostkach
-(17, 188) oraz (313, 303), i&nbsp;wreszcie że dwa znaki ,,hyphen''
-mają być zamieniane na znak o&nbsp;nazwie ,,endash'', czyli innymi
-słowy znak o&nbsp;nazwie ,,endash'' jest ligaturą dwóch znaków
-o&nbsp;nazwie ,,hyphen''.
-</P>
-<P>
-W&nbsp;związku z&nbsp;powszechnym brakiem informacji o&nbsp;ligaturach
-w&nbsp;plikach <code>AFM</code>, konwertery <code>AFM->TFM</code>
-muszą albo się domyślić, jakie by tu ligatury można wstawić, albo --
-co chyba jest lepszym rozwiązaniem -- zostać poinformowane
-o&nbsp;prawidłowych dla danego fontu (grupy fontów) ligaturach.
-</P>
+(17, 188) oraz (313, 303), i&nbsp;wreszcie że dwa znaki &#8222;hyphen&#8221; mają
+być zamieniane na znak o&nbsp;nazwie &#8222;endash&#8221;, czyli innymi słowy
+znak o&nbsp;nazwie &#8222;endash&#8221; jest ligaturą dwóch znaków o&nbsp;nazwie
+&#8222;hyphen&#8221;.</p>
+
+<p>W&nbsp;związku z&nbsp;powszechnym brakiem informacji
+o&nbsp;ligaturach w&nbsp;plikach <code>AFM</code>, konwertery
+<code>AFM-&gt;TFM</code> muszą albo się domyślić, jakie by tu ligatury
+można wstawić, albo &#8211; co chyba jest lepszym rozwiązaniem &#8211; zostać
+poinformowane o&nbsp;prawidłowych dla danego fontu (grupy fontów)
+ligaturach.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME=Pliki-cnf><h2>Pliki konfiguracyjne sterownika <code>DVIPS</code></h2>
-<P>
-Popularny sterownik <code>DVIPS</code>, autorstwa Tomasa Rokickiego,
+<a id="Pliki-cnf" name="Pliki-cnf"></a>
+
+<h2>Pliki konfiguracyjne sterownika <code>DVIPS</code></h2>
+
+<p>Popularny sterownik <code>DVIPS</code>, autorstwa Tomasa Rokickiego,
zamieniający pliki <code>DVI</code> na pliki PostScript-owe musi
-wiedzieć -- podobnie jak każdy sterownik -- gdzie znajdują się fonty
+wiedzieć &#8211; podobnie jak każdy sterownik &#8211; gdzie znajdują się fonty
TeX-owe i&nbsp;PostScript-owe. Informację tę zawierają pliki
<code>config.ps</code> i&nbsp;<code>psfonts.map</code>, poszukiwane
w&nbsp;kartotekach wskazywanych przez zmienną systemową
-<code>TEXCONFIG</code> (we współczesnych instalacjach zmienna ta
-jest już zwykle zadeklarowana w&nbsp;pliku konfiguracyjnym
-<code>texmf.cnf</code>).
-</P>
-<P>
-Plik <code>config.ps</code> zawiera informację o&nbsp;lokalizacji
-plików <code>TFM</code>, plików <code>PK</code>, fontów wirtualnych,
-oraz fontów PostScript-owych. Natomiast plik <code>psfonts.map</code>
-zawiera informacje związane wyłącznie dostępnymi w&nbsp;danej
-instalacji fontami PostScript-owymi. W&nbsp;pliku
-<code>psfonts.map</code> informacje o&nbsp;poszczególnych fontach
-umieszczane są w&nbsp;jednym wierszu (co czasem może być kłopotliwe).
-Typowy wiersz wygląda następująco:
+<code>TEXCONFIG</code> (we współczesnych instalacjach zmienna ta jest
+już zwykle zadeklarowana w&nbsp;pliku konfiguracyjnym
+<code>texmf.cnf</code>).</p>
+
+<p>Plik <code>config.ps</code> zawiera informacje o&nbsp;parametrach
+pracy programu.
+<!-- plików <code>TFM</code>, plików <code>PK</code>, fontów wirtualnych,
+oraz fontów PostScript-owych. -->
+Natomiast plik <code>psfonts.map</code> zawiera informacje związane
+wyłącznie z&nbsp;dostępnymi w&nbsp;danej instalacji fontami
+PostScript-owymi. W&nbsp;pliku <code>psfonts.map</code> informacje
+o&nbsp;poszczególnych fontach umieszczane są w&nbsp;jednym wierszu (co
+czasem może być kłopotliwe). Typowy wiersz wygląda następująco:</p>
+
<pre>
-qplr QuasiPalladio-Regular "enc-qpl ReEncodeFont" &lt;qpl.enc &lt;qplr.pfb
+ec-qplr TeXGyrePagella-Regular "encqec ReEncodeFont" &lt;q-ec.enc &lt;qplr.pfb
</pre>
-Pierwsza pozycja określa nazwę TeX-ową fontu, druga -- wewnętrzną
+
+<p>Pierwsza pozycja określa nazwę TeX-ową fontu, druga &#8211; wewnętrzną
nazwę PostScript-ową fontu (robi z&nbsp;niej użytek interpreter
PostScript-u), następnie pojawia się informacja o&nbsp;dodatkowych
zabiegach, jakim ma być poddany font (może to być poziome
-przeskalowanie fontu, pochylenie lub zmiana kodowania -- w&nbsp;tym
-przypadku chodzi o&nbsp;zmianę kodowania), a&nbsp;na końcu pojawiają
-się nazwy plików, które mają zostać dołączone do dokumentu TeX-owego
--- w&nbsp;tym wypadku jest to plik kodowania <code>qpl.enc</code> oraz
-font <code>qplr.pfb</code>.
-</P>
-<P>
-Podanie nazwy pliku fontowego nie jest konieczne -- w&nbsp;takim
+przeskalowanie fontu, pochylenie lub zmiana kodowania &#8211; w&nbsp;podanym
+przykładzie chodzi o&nbsp;zmianę kodowania), a&nbsp;na końcu pojawiają
+się nazwy plików, które mają zostać dołączone do pliku wynikowego &#8211;
+w&nbsp;tym wypadku jest to plik kodowania <code>q-ec.enc</code> oraz
+font <code>qplr.pfb</code>.</p>
+
+<p>Podanie nazwy pliku fontowego nie jest konieczne &#8211; w&nbsp;takim
wypadku <code>DVIPS</code> założy, że chodzi o&nbsp;font wbudowany
w&nbsp;urządzenie. Gorąco odradzamy korzystanie z&nbsp;tej możliwości
--- opłakane skutki korzystania z&nbsp;fontów wbudowanych można co
-jakiś czas oglądać w&nbsp;materiałach nawet renomowanych firm:
-a&nbsp;to zamiast polskich znaków występują ,,krzaczki'', a&nbsp;to
-litery zachodzą na siebie, a&nbsp;to skład się zupełnie rozjeżdża...
-</P>
-<P>
-Plik kodowania zawiera tablicę 256 nazw znaków, określającą omawiane
-wyżej przyporządkowanie kod-nazwa. Jest to w&nbsp;istocie fragment
-kodu PostScript-owego postaci:
+&#8211; opłakane skutki korzystania z&nbsp;fontów wbudowanych można co jakiś
+czas oglądać w&nbsp;materiałach nawet renomowanych firm: a&nbsp;to
+zamiast polskich znaków występują &#8222;krzaczki&#8221;, a&nbsp;to litery
+zachodzą na siebie, a&nbsp;to skład się zupełnie rozjeżdża&#8230;</p>
+
+<p>Plik kodowania zawiera tablicę 256 nazw znaków, określającą omawiane
+wyżej przyporządkowanie kod-nazwa. Jest to w&nbsp;istocie fragment kodu
+PostScript-owego postaci:</p>
+
<pre>
-/enc-qpl[
- /.notdef
- /Delta
- /beta
+ /encqec[
+ /grave
+ /acute
+ /circumflex
...
/thorn
- /quotedblbase
+ /germandbls
] def
</pre>
-O&nbsp;tym, jaki kod otrzymuje dany znak, decyduje kolejność
+
+<p>O&nbsp;tym, jaki kod otrzymuje dany znak, decyduje kolejność
wystąpienia: w&nbsp;tym przypadku na pozycji zerowej (w&nbsp;języku
PostScript liczenie zawsze odbywa się od zera) występuje znak
-o&nbsp;nazwie <code>.notdef</code> (znak ,,ciach'' <code>/</code>
+o&nbsp;nazwie <code>grave</code> (znak &#8222;ciach&#8221; <code>/</code>
w&nbsp;notacji PostScript-owej oznacza mniej więcej to samo co znak
-,,w-tył-ciach'' <code>\</code> w&nbsp;notacji TeX-owej), co oznacza,
-że w&nbsp;foncie w&nbsp;istocie nie ma znaku o&nbsp;tym kodzie; znak
-<code>Delta</code> otrzymuje kod&nbsp;1, znak <code>beta</code> --
-kod&nbsp;2, ..., znak <code>thorn</code> -- kod&nbsp;254,
-i&nbsp;wreszcie znak <code>quotedblbase</code> -- kod&nbsp;255.
-</P>
-<P>
-Warto mieć świadomość, że <code>DVIPS</code> włącza wszelkie pliki
+&#8222;w-tył-ciach&#8221; <code>\</code> w&nbsp;notacji TeX-owej),znak
+<code>acute</code> otrzymuje kod&nbsp;1, znak <code>circumflex</code> &#8211;
+kod&nbsp;2, &#8230;, znak <code>thorn</code> &#8211; kod&nbsp;254,
+i&nbsp;wreszcie znak <code>germandbls</code> &#8211; kod&nbsp;255.
+Wystąpienie <code>.notdef</code> oznacza, że
+w&nbsp;foncie nie ma znaku na pozycji o&nbsp;danym kodzie.</p>
+
+<p>Warto mieć świadomość, że <code>DVIPS</code> włącza wszelkie pliki
prawie ich nie analizując, jedyny zabieg przezeń wykonywany to zamiana
postaci binarnej fontu Type&nbsp;1 (<code>PFB</code>) na postać ASCII
(<code>PFA</code>). Jeżeli font jest już w&nbsp;postaci ASCII, to
-włączany jest do dokumentu ,,jak leci'', bez żadnej ingerencji ze
+włączany jest do dokumentu &#8222;jak leci&#8221;, bez żadnej ingerencji ze
strony sterownika. Oznacza to, że używając <code>DVIPS</code>-a możemy
korzystać ze wszystkich możliwych fontów PostScript-owych, nie tylko
najbardziej popularnych fontów Type&nbsp;1, ale w&nbsp;szczególności
-także fontów TrueType, które dla interpretera PostScript-u są po
-prostu fontami Type&nbsp;42 -- wystarczy mieć plik <code>TFM</code>
-i&nbsp;font&nbsp;Type&nbsp;42 w&nbsp;postaci ASCII.
-</P>
+także fontów TrueType, które dla interpretera PostScript-u są po prostu
+fontami Type&nbsp;42 &#8211; wystarczy mieć plik <code>TFM</code>
+i&nbsp;font&nbsp;Type&nbsp;42 w&nbsp;postaci ASCII.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Latanie"><h2>Łatanie fontów -- niepoprawny font</h2>
-<P>
-Używając różnych wymyślnych narzędzi (np.&nbsp;<A
-HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/TeX/fonts/utilities/t1utils/">T1UTIL</A>
-Lee Hetheringtona) można
-się zorientować, jakim znakom zostały przypisane jakie nazwy
-i&nbsp;w&nbsp;razie czego je poprawić, można też uzupełniać kerny,
-itp., ale to jest żmudne i&nbsp;przykre, bo niepotrzebne zajęcie.
-</P>
+<a id="Latanie" name="Latanie"></a>
+
+<h2>Łatanie fontów &#8211; niepoprawny font</h2>
+
+<p>Używając różnych wymyślnych narzędzi (np.&nbsp;<a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/TeX/fonts/utilities/t1utils/">T1UTIL</a>
+Lee Hetheringtona) można się zorientować, jakim znakom zostały
+przypisane jakie nazwy i&nbsp;w&nbsp;razie czego je poprawić, można też
+uzupełniać kerny, itp., ale to jest żmudne i&nbsp;przykre, bo
+niepotrzebne zajęcie.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="BrakAFM"><h2>Łatanie fontów -- brak plików AFM</h2>
-<P>
-Czasem fonty PostScript-owe są dystrubuowane z&nbsp;plikami
+<a id="BrakAFM" name="BrakAFM"></a>
+
+<h2>Łatanie fontów &#8211; brak plików AFM</h2>
+
+<p>Czasem fonty PostScript-owe są dystrubuowane z&nbsp;plikami
<code>PFM</code> (<em>Printer Font Metric</em>) zamiast z&nbsp;plikami
-AFM.
-</P>
-<P>
-Brak plików <code>AFM</code> <em> praktycznie przekreśla</em>
+AFM.</p>
+
+<p>Brak plików <code>AFM</code> <em>praktycznie przekreśla</em>
możliwość użycia fontu PostScript-owego w&nbsp;TeX-u, bowiem pliki
<code>PFM</code> zawierają znacznie uboższą informację niż pliki AFM,
-w&nbsp;szczególności <em> nie zawierają</em> nazw znaków, czyli nie
-określają żadnej tablicy kodowania (<em> encoding vector</em>,
+w&nbsp;szczególności <em>nie zawierają</em> nazw znaków, czyli nie
+określają żadnej tablicy kodowania ( <em>encoding vector</em>,
p.&nbsp;wyżej). Można zakładać, że chodzi o&nbsp;takie samo
przyporządkowanie, jakie jest wpisane w&nbsp;pliku
-<code>PFB</code>/<code>PFA</code>, chociaż w&nbsp;ogólności tak być
-nie musi. Ponadto w&nbsp;pliku <code>PFM</code> znajdują się dane na
-temat par kernowych jedynie dla co najwyżej 256 znaków, a&nbsp;font
-PostScript-owy może ich zawierać nacznie więcej.
-</P>
-<P>
-Jeśli jednak szczęście nam dopisze, to z&nbsp;plików <code>PFM</code>
-oraz <code>PFB</code> (bądź <code>PFA</code>) możemy odtworzyć
-informację niezbędną do utworzenia pliku <code>AFM</code> -- można
-spróbować użyć pakietu
-<A HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/pub/TeX/GUST/contrib/fonts/tools/pf2afm.zip">pf2afm</A>,
-który niedawno pojawił się
-w&nbsp;archiwum GUST-u.
-</P>
+<code>PFB</code>/<code>PFA</code>, chociaż w&nbsp;ogólności tak być nie
+musi. Ponadto w&nbsp;pliku <code>PFM</code> znajdują się dane na temat
+par kernowych jedynie dla co najwyżej 256 znaków, a&nbsp;font
+PostScript-owy może ich zawierać nacznie więcej.</p>
+
+<p>Jeśli jednak szczęście nam dopisze, to z&nbsp;plików
+<code>PFM</code> oraz <code>PFB</code> (bądź <code>PFA</code>) możemy
+odtworzyć informację niezbędną do utworzenia pliku <code>AFM</code> &#8211;
+można spróbować użyć pakietu <a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/pub/GUST/contrib/fonts/tools/pf2afm.zip">
+pf2afm</a>, który dostępny jest w&nbsp;archiwum GUST-u.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="ThETA"><h2>Casus ThETA</h2>
-<P>
-Ostatnio na rynku Polskim pojawiły się godne uwagi polonizacje fontów
-firmy BitStream, sygnowane przez firmę ThETA.
-</P>
-<P>
-Niestety firma ThETA wyraźnie zignorowała rynek TeX-owy, chociaż może
-i&nbsp;słusznie zignorowała, skoro TeX-owców jakoś nie widać
+<a id="ThETA" name="ThETA"></a>
+
+<h2>Casus ThETA</h2>
+
+<p>Ostatnio na rynku polskim pojawiły się godne uwagi polonizacje
+fontów firmy BitStream, sygnowane przez firmę ThETA.</p>
+
+<p>Niestety firma ThETA wyraźnie zignorowała rynek TeX-owy, chociaż
+może i&nbsp;słusznie zignorowała, skoro TeX-owców jakoś nie widać
i&nbsp;nie słychać, no może z&nbsp;wyjątkiem kilkorga spośród 150
-niegroźnych wariatów zapisanych do GUST-u...
-</P>
-<P>
-Otóż firma ThETA wydała jak do tej pory 3&nbsp;płyty CD z&nbsp;fontami, każda
-kolejna płyta zawierała inne fonty i&nbsp;była coraz mniej przydatna dla
-TeX-owców:
-</P>
+niegroźnych wariatów zapisanych do GUST-u&#8230;</p>
+
+<p>Otóż firma ThETA wydała jak do tej pory 3&nbsp;płyty CD
+z&nbsp;fontami, każda kolejna płyta zawierała inne fonty i&nbsp;była
+coraz mniej przydatna dla TeX-owców:</p>
<ul>
-<li> Pierwsza płyta (cena ok.&nbsp;500&nbsp;zł) miała nazwy znaków
-w&nbsp;zasadzie poprawne z&nbsp;dokładnością do ,,zdot'' zamiast
-,,zdotaccent''. To zapewne spowodowało, że płyta ta ochrzczona została
-,,TeX-ową'' przez ludową tradycję, że tworzenie plików
-<code>TFM</code> przebiegało bezboleśnie i&nbsp;że używanie ich pod
-Ghostscriptem nie wróżyło niebezpieczeństw. Niestety, fonty nie były
-formalnie poprawne, co powodowało, że niektóre RIP-y PostScript-owe
-sygnalizowały błąd podczas przetwarzania tych fontów.
-
-<li> Niepoprawność formalna polegała na braku w&nbsp;tych fontach
+<li>Pierwsza płyta (cena ok.&nbsp;500&nbsp;zł) miała nazwy znaków
+w&nbsp;zasadzie poprawne z&nbsp;dokładnością do &#8222;zdot&#8221; zamiast
+&#8222;zdotaccent&#8221;. To zapewne spowodowało, że płyta ta ochrzczona została
+&#8222;TeX-ową&#8221; przez ludową tradycję, że tworzenie plików <code>TFM</code>
+przebiegało bezboleśnie i&nbsp;że używanie ich pod Ghostscriptem nie
+wróżyło niebezpieczeństw. Niestety, fonty nie były formalnie poprawne,
+co powodowało, że niektóre RIP-y PostScript-owe sygnalizowały błąd
+podczas przetwarzania tych fontów.</li>
+
+<li>Niepoprawność formalna polegała na braku w&nbsp;tych fontach
<em>wymaganego</em> przez dokumentację Adobe podprogramu (znaku)
-o&nbsp;egzotycznej nazwie ,,.notdef''. (Podprogram ten jest używany,
+o&nbsp;egzotycznej nazwie &#8222;.notdef&#8221;. (Podprogram ten jest używany,
gdy z&nbsp;jakichś powodów program PostScript-owy odwołuje się do
znaku, którego nie ma w&nbsp;foncie; w&nbsp;większości fontów jest to
znak nie zawierający żadnego elementu graficznego, odpowiadający
-w&nbsp;zasadzie spacji.)
+w&nbsp;zasadzie spacji.)</li>
-<li> Było też drugie wydanie pierwszej płyty, ,,poprawione''
-w&nbsp;duchu opisanej niżej drugiej płyty.
+<li>Było też drugie wydanie pierwszej płyty, &#8222;poprawione&#8221;
+w&nbsp;duchu opisanej niżej drugiej płyty.</li>
-<li> Z&nbsp;drugą płytą (cena ok.&nbsp;450&nbsp;zł) było lepiej jeżeli
-chodzi o&nbsp;znak ,,.notdef'', natomiast gorzej, jeśli chodzi
-o&nbsp;nazwy znaków. Oto errata:
-</P>
+<li>Z&nbsp;drugą płytą (cena ok.&nbsp;450&nbsp;zł) było lepiej jeżeli
+chodzi o&nbsp;znak &#8222;.notdef&#8221;, natomiast gorzej, jeśli chodzi
+o&nbsp;nazwy znaków. Oto errata:
+
+<table frame="1" width="80%" align="center">
+<tbody>
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>JEST</td>
+<td>WINNO BYĆ</td>
+</tr>
-<table frame=1 width=80% align=center>
-<tr bgcolor=yellow><td> JEST </td><td>WINNO BYĆ </td></tr>
-<tr><td> ordmasculine </td><td> ae </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> ordfeminine </td><td> AE </td></tr>
-<tr><td> tilde </td><td> ecircumflex </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> circumflex </td><td> Ecircumflex </td></tr>
-<tr><td> onequarter </td><td> ntilde </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> logicalnot </td><td> Ntilde </td></tr>
-<tr><td> c157 </td><td> oe </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> c141 </td><td> OE </td></tr>
-<tr><td> cent </td><td> questiondown </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> florin </td><td> Ydieresis </td></tr>
-<tr><td> c142 </td><td> Zcaron </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> c158 </td><td> zcaron </td></tr>
-<tr><td> onesuperior </td><td> aogonek </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> yen </td><td> Aogonek </td></tr>
-<tr><td> ae </td><td> cacute </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> AE </td><td> Cacute </td></tr>
-<tr><td> ecircumflex </td><td> eogonek </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> Ecircumflex </td><td> Eogonek </td></tr>
-<tr><td> threesuperior </td><td> lslash </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> sterling </td><td> Lslash </td></tr>
-<tr><td> ntilde </td><td> nacute </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> Ntilde </td><td> Nacute </td></tr>
-<tr><td> oe </td><td> sacute </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> OE </td><td> Sacute </td></tr>
-<tr><td> questiondown </td><td> zdotaccent </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> macron </td><td> Zdotaccent </td></tr>
-<tr><td> Ydieresis </td><td> zacute </td></tr>
-<tr bgcolor=yellow><td> c143 </td><td> Zacute </td></tr>
+<tr>
+<td>ordmasculine</td>
+<td>ae</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>ordfeminine</td>
+<td>AE</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>tilde</td>
+<td>ecircumflex</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>circumflex</td>
+<td>Ecircumflex</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>onequarter</td>
+<td>ntilde</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>logicalnot</td>
+<td>Ntilde</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>c157</td>
+<td>oe</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>c141</td>
+<td>OE</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>cent</td>
+<td>questiondown</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>florin</td>
+<td>Ydieresis</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>c142</td>
+<td>Zcaron</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>c158</td>
+<td>zcaron</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>onesuperior</td>
+<td>aogonek</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>yen</td>
+<td>Aogonek</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>ae</td>
+<td>cacute</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>AE</td>
+<td>Cacute</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>ecircumflex</td>
+<td>eogonek</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>Ecircumflex</td>
+<td>Eogonek</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>threesuperior</td>
+<td>lslash</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>sterling</td>
+<td>Lslash</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>ntilde</td>
+<td>nacute</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>Ntilde</td>
+<td>Nacute</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>oe</td>
+<td>sacute</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>OE</td>
+<td>Sacute</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>questiondown</td>
+<td>zdotaccent</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>macron</td>
+<td>Zdotaccent</td>
+</tr>
+
+<tr>
+<td>Ydieresis</td>
+<td>zacute</td>
+</tr>
+
+<tr bgcolor="yellow">
+<td>c143</td>
+<td>Zacute</td>
+</tr>
+</tbody>
</table>
-</P>
+</li>
-<li> Indagowany na tę okoliczność autor polonizacji Jakub Tatarkiewicz
-stwierdził, że tak jest dobrze, i&nbsp;że nie będzie dla paru zapaleńców
-przygotowywał specjalnej ,,TeX-owej'' (czyt.:&nbsp;poprawnej) wersji.
+<li>Indagowany na tę okoliczność autor polonizacji Jakub Tatarkiewicz
+stwierdził, że tak jest dobrze, i&nbsp;że nie będzie dla paru
+zapaleńców przygotowywał specjalnej &#8222;TeX-owej&#8221;
+(czyt.:&nbsp;poprawnej) wersji.</li>
-<li> Z&nbsp;trzecią płytą (cena ok.&nbsp;300&nbsp;zł) jest
-zdecydowanie najgorzej, bo firma ThETA wyposażyła je jedynie w&nbsp;pliki
-<code>PFM</code>.
+<li>Z&nbsp;trzecią płytą (cena ok.&nbsp;300&nbsp;zł) jest zdecydowanie
+najgorzej, bo firma ThETA wyposażyła je jedynie w&nbsp;pliki
+<code>PFM</code>.</li>
</ul>
-Na szczęście dla TeX-owców ,,podłatanie'' fontów ThETA nie jest
-trudne. W&nbsp;archiwum GUST-u znajduje się pakiet <A
-HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/pub/TeX/GUST/contrib/fonts/tools/thetafix102.zip">THETAFIX</A>,
-korzystający ze wspomnianych programów Lee
-Hetheringtona oraz programu <code>AWK</code> (w&nbsp;wersji Gnu),
-dokonujący stosownych zmian w&nbsp;plikach składających się na fonty
+Na szczęście dla TeX-owców &#8222;podłatanie&#8221; fontów ThETA nie jest trudne.
+W&nbsp;archiwum GUST-u znajduje się pakiet <a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/pub/GUST/contrib/fonts/tools/thetafix102.zip">
+THETAFIX</a>, korzystający ze wspomnianych programów Lee Hetheringtona
+oraz programu <code>AWK</code> (w&nbsp;wersji GNU), dokonujący
+stosownych zmian w&nbsp;plikach składających się na fonty
PostScript-owe z&nbsp;dwóch pierwszych płyt. Trzecią płytę można
-podłatać za pomocą wspomnianego pakietu&nbsp;<A
-HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/pub/TeX/GUST/contrib/fonts/tools/pf2afm.zip">pf2afm</A>.
-</P>
-<P>
-Po takich poprawkach i&nbsp;utworzeniu plików <code>TFM</code>
-większość fontów powinna się dać bez kłopotów używać
-w&nbsp;dokumentach TeX-owych. Niestety większość, a&nbsp;nie
-wszystkie, bowiem kilkaset fontów z&nbsp;pierwszych dwóch płyt można
-pogrupować w&nbsp;kilkadziesiąt różnych klas, w&nbsp;zależności od
-zestawu znaków. Pakiet <A
-HREF="ftp://ftp.GUST.org.pl/pub/TeX/GUST/contrib/fonts/tools/thetafix102.zip">THETAFIX</A>
-jest przystosowany do
-jednej z&nbsp;klas, tej najbardziej licznej. Ale w&nbsp;złośliwych
-przypadkach coś może nie zadziałać -- kłopoty są ceną, jaką się płaci
-za tanie fonty... Tak, tak, 1000&nbsp;zł za kilkaset fontów to
-stosunkowo tanio.
-</P>
+podłatać za pomocą wspomnianego pakietu&nbsp;<a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/pub/GUST/contrib/fonts/tools/pf2afm.zip">
+pf2afm</a>.
+
+<p>Po takich poprawkach i&nbsp;utworzeniu plików <code>TFM</code>
+większość fontów powinna się dać bez kłopotów używać w&nbsp;dokumentach
+TeX-owych. Niestety większość, a&nbsp;nie wszystkie, bowiem kilkaset
+fontów z&nbsp;pierwszych dwóch płyt można pogrupować
+w&nbsp;kilkadziesiąt różnych klas, w&nbsp;zależności od zestawu znaków.
+Pakiet <a
+href="ftp://ftp.gust.org.pl/pub/GUST/contrib/fonts/tools/thetafix102.zip">
+THETAFIX</a> jest przystosowany do jednej z&nbsp;klas, tej najbardziej
+licznej. Ale w&nbsp;złośliwych przypadkach coś może nie zadziałać &#8211;
+kłopoty są ceną, jaką się płaci za tanie fonty&#8230; Tak, tak,
+1000&nbsp;zł za kilkaset fontów to stosunkowo tanio.</p>
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
<!-- ................................................................. -->
-<A NAME="Podsumowanie"><h2>Podsumowanie</h2>
-<P>
-Warto pamiętać, że font nie tylko musi ładnie w&nbsp;druku wyglądać,
-ale i&nbsp;jego dość skomplikowana ,,wewnętrzna'' struktura musi być
-zrobiona porządnie.
-</P>
-<P>
-Jednym z&nbsp;najbardziej dających się we znaki problemów jest problem
-układu znaków w&nbsp;foncie. Staranne przemyślenie tego problemu <em>
-musi</em> prowadzić do wniosku, że firma Adobe już dawno temu znalazła
-<em> wystarczające</em> w&nbsp;większości przypadków rozwiązanie
-problemu konfigurowalności układu znaków w&nbsp;foncie. To bardzo
-mocny argument na rzecz korzystania z&nbsp;fontów PostScript-owych
-w&nbsp;formacie Type&nbsp;1.
-</P>
-<P>
-Wprawdzie detale związane z&nbsp;instalowaniem fontów mogą się wydawać
-skomplikowane, ale taka jest natura rzeczy. A&nbsp;do czego prowadzi
-próba ukrycia tej natury przed użytkownikiem, wielu z&nbsp;nas
+<a id="Podsumowanie" name="Podsumowanie"></a>
+
+<h2>Podsumowanie</h2>
+
+<p>Warto pamiętać, że font nie tylko musi ładnie w&nbsp;druku wyglądać,
+ale i&nbsp;jego dość skomplikowana &#8222;wewnętrzna&#8221; struktura musi być
+zrobiona porządnie.</p>
+
+<p>Jednym z&nbsp;najbardziej dających się we znaki problemów jest
+problem układu znaków w&nbsp;foncie. Staranne przemyślenie tego
+problemu <em>musi</em> prowadzić do wniosku, że firma Adobe już dawno
+temu znalazła <em>wystarczające</em> w&nbsp;większości przypadków
+rozwiązanie problemu konfigurowalności układu znaków w&nbsp;foncie. To
+bardzo mocny argument na rzecz korzystania z&nbsp;fontów
+PostScript-owych w&nbsp;formacie Type&nbsp;1.</p>
+
+<p>Wprawdzie detale związane z&nbsp;instalowaniem fontów mogą się
+wydawać skomplikowane, ale taka jest natura rzeczy. A&nbsp;do czego
+prowadzi próba ukrycia tej natury przed użytkownikiem, wielu z&nbsp;nas
boleśnie odczuło w&nbsp;przypadku korzystania fontów TrueType
-w&nbsp;systemie Windows. Wprawdzie instaluje się je bardzo prosto
-(albo i&nbsp;-- nie wiedzieć czemu -- nie instaluje), ale praktycznie
-nie ma <em> żadnej</em> możliwości rekonfiguracji. Ktoś, kto
-przenosił fonty TrueType z&nbsp;jednej wersji systemu Windows do
-innej, wie o&nbsp;czym mowa -- a&nbsp;to font się w&nbsp;ogóle nie
-daje zainstalować, a&nbsp;to inne znaki się pojawiają, niż byśmy
-chcieli, a&nbsp;to nasza ulubiona aplikacja albo tego fontu nie widzi,
-albo się na nim wywraca...
-</P>
-<P>
-Mając to na względzie uważamy, że warto poświęcić nieco czasu
+w&nbsp;systemie Windows. Wprawdzie instaluje się je bardzo prosto (albo
+i&nbsp;&#8211; nie wiedzieć czemu &#8211; nie instaluje), ale praktycznie nie ma
+<em>żadnej</em> możliwości rekonfiguracji. Ktoś, kto przenosił fonty
+TrueType z&nbsp;jednej wersji systemu Windows do innej, wie o&nbsp;czym
+mowa &#8211; a&nbsp;to font się w&nbsp;ogóle nie daje zainstalować,
+a&nbsp;to inne znaki się pojawiają, niż byśmy chcieli, a&nbsp;to nasza
+ulubiona aplikacja albo tego fontu nie widzi, albo się na nim
+wywraca&#8230;</p>
+
+<p>Mając to na względzie uważamy, że warto poświęcić nieco czasu
i&nbsp;wysiłku na zrozumienie podstaw konfigurowania fontów, zwłaszcza
-fontów PostScript-owych w&nbsp;formacie Adobe Type&nbsp;1 -- to
+fontów PostScript-owych w&nbsp;formacie Adobe Type&nbsp;1 &#8211; to
naprawdę w&nbsp;pewnym momencie staje się proste, a&nbsp;tym samym
-oczywiście niezwykle użyteczne.
-</P>
+oczywiście niezwykle użyteczne.</p>
+
<P><A HREF=#P0><IMG ALIGN="BOTTOM" SRC="back.gif"> Spis treści</A></P>
-Bogusław Jackowski i&nbsp;Staszek Wawrykiewicz
-<P><i> Tekst jest przedrukiem z&nbsp;Biuletynu GUST, nr&nbsp;8/1997,
-s.&nbsp;7--12.</i><BR> <i>Ostatnia modyfikacja 14.04.2003</i>
+Bogusław Jackowski i&nbsp;Staszek Wawrykiewicz
+
+<p><i>Powyższy tekst jest zmodyfikowaną wersją artykułu
+z&nbsp;Biuletynu GUST, nr&nbsp;8/1997, s.&nbsp;7&#8211;12.</i><br />
+ <i>Ostatnie zmiany 6.03.2008</i></p>
</P>
</body>
+</html>
+