summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex')
-rw-r--r--Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex400
1 files changed, 200 insertions, 200 deletions
diff --git a/Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex b/Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex
index 66a6a85c528..5da4a60664e 100644
--- a/Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex
+++ b/Master/texmf-dist/tex/latex/lipsum/cicero.ltd.tex
@@ -22,7 +22,7 @@
%% https://github.com/PhelypeOleinik/lipsum
%%
\SetLipsumLanguage{latin}
-\NewLipsumPar{% {1}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{1}
Non eram nescius, Brute, cum, quae summis ingeniis exquisitaque doctrina
philosophi Graeco sermone tractavissent, ea Latinis litteris mandaremus,
fore ut hic noster labor in varias reprehensiones incurreret. Nam
@@ -35,7 +35,7 @@ Postremo aliquos futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent,
genus hoc scribendi, etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse
negent.}%
%
-\NewLipsumPar{% {2}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{2}
Contra quos omnis dicendum breviter existimo. Quamquam philosophiae
quidem vituperatoribus satis responsum est eo libro, quo a nobis
philosophia defensa et collaudata est, cum esset accusata et vituperata
@@ -48,7 +48,7 @@ propemodum iustioribus utamur illis, qui omnino avocent a philosophia,
quam his, qui rebus infinitis modum constituant in reque eo meliore, quo
maior sit, mediocritatem desiderent.}%
%
-\NewLipsumPar{% {3}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{3}
Sive enim ad sapientiam perveniri potest, non paranda nobis solum ea,
sed fruenda etiam [sapientia] est; sive hoc difficile est, tamen nec
modus est ullus investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi
@@ -60,7 +60,7 @@ Nam ut Terentianus Chremes non inhumanus, qui novum vicinum non vult
industria, sed ab inliberali labore deterret –, sic isti curiosi, quos
offendit noster minime nobis iniucundus labor.}%
%
-\NewLipsumPar{% {4}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{4}
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt
contemnere. In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis
rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas Latinas ad
@@ -69,11 +69,11 @@ paene nomini Romano est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat
aut reiciat, quod se isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas
litteras oderit?}%
%
-\NewLipsumPar{% {5}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{5}
Synephebos ego, inquit, potius Caecilii aut Andriam Terentii quam
utramque Menandri legam?}%
%
-\NewLipsumPar{% {6}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{6}
A quibus tantum dissentio, ut, cum Sophocles vel optime scripserit
Electram, tamen male conversam Atilii mihi legendam putem, de quo
Lucilius: ‘ferreum scriptorem’, verum, opinor, scriptorem tamen, ut
@@ -83,7 +83,7 @@ eruditi videntur, quibus nostra ignota sunt. An ‘Utinam ne in nemore…’
nihilo minus legimus quam hoc idem Graecum, quae autem de bene beateque
vivendo a Platone disputata sunt, haec explicari non placebit Latine?}%
%
-\NewLipsumPar{% {7}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{7}
Quid? Si nos non interpretum fungimur munere, sed tuemur ea, quae dicta
sunt ab iis quos probamus, eisque nostrum iudicium et nostrum scribendi
ordinem adiungimus, quid habent, cur Graeca anteponant iis, quae et
@@ -98,7 +98,7 @@ Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? Quodsi
Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid
est, cur nostri a nostris non legantur?}%
%
-\NewLipsumPar{% {8}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{8}
Quamquam, si plane sic verterem Platonem aut Aristotelem, ut verterunt
nostri poetae fabulas, male, credo, mererer de meis civibus, si ad eorum
cognitionem divina illa ingenia transferrem. Sed id neque feci adhuc nec
@@ -112,7 +112,7 @@ Consentinis et Siculis scribere. Facete is quidem, sicut alia; sed neque
tam docti tum erant, ad quorum iudicium elaboraret, et sunt illius
scripta leviora, ut urbanitas summa appareat, doctrina mediocris.}%
%
-\NewLipsumPar{% {9}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{9}
Ego autem quem timeam lectorem, cum ad te ne Graecis quidem cedentem in
philosophia audeam scribere? Quamquam a te ipso id quidem facio
provocatus gratissimo mihi libro, quem ad me de virtute misisti. Sed ex
@@ -123,18 +123,18 @@ putent. Res vero bonas verbis electis graviter ornateque dictas quis non
legat? Nisi qui se plane Graecum dici velit, ut a Scaevola est praetore
salutatus Athenis Albucius.}%
%
-\NewLipsumPar{% {10}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{10}
Quem quidem locum comit multa venustate et omni sale idem Lucilius, apud
quem praeclare Scaevola:}%
%
-\NewLipsumPar{% {11}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{11}
Graecum te, Albuci, quam Romanum atque Sabinum, municipem Ponti,
Tritani, centurionum, praeclarorum hominum ac primorum signiferumque,
maluisti dici. Graece ergo praetor Athenis, id quod maluisti, te, cum ad
me accedis, saluto: ‘[…],’ inquam, ‘Tite!’ lictores, turma omnis
chorusque: ‘[…], Tite!’ hinc hostis mi Albucius, hinc inimicus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {12}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{12}
Sed iure Mucius. Ego autem mirari [satis] non queo unde hoc sit tam
insolens domesticarum rerum fastidium. Non est omnino hic docendi locus;
sed ita sentio et saepe disserui, Latinam linguam non modo non inopem,
@@ -149,7 +149,7 @@ cum istis tantopere pugnare, qui Graeca legere malint, modo legant illa
ipsa, ne simulent, et iis servire, qui vel utrisque litteris uti velint
vel, si suas habent, illas non magnopere desiderent.}%
%
-\NewLipsumPar{% {13}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{13}
Qui autem alia malunt scribi a nobis, aequi esse debent, quod et scripta
multa sunt, sic ut plura nemini e nostris, et scribentur fortasse plura,
si vita suppetet; et tamen, qui diligenter haec, quae de philosophia
@@ -163,7 +163,7 @@ summa dissensio, quis alienum putet eius esse dignitatis, quam mihi
quisque tribuat, quid in omni munere vitae optimum et verissimum sit,
exquirere?}%
%
-\NewLipsumPar{% {14}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{14}
An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes
civitatis, P. Scaevolam M’.que Manilium, ab iisque M. Brutus dissentiet
– quod et acutum genus est et ad usus civium non inutile, nosque ea
@@ -175,7 +175,7 @@ bonorum et malorum fere a nobis explicatam esse his litteris arbitramur,
in quibus, quantum potuimus, non modo quid nobis probaretur, sed etiam
quid a singulis philosophiae disciplinis diceretur, persecuti sumus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {15}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{15}
Ut autem a facillimis ordiamur, prima veniat in medium Epicuri ratio,
quae plerisque notissima est. Quam a nobis sic intelleges eitam, ut ab
ipsis, qui eam disciplinam probant, non soleat accuratius explicari;
@@ -185,7 +185,7 @@ defensa est Epicuri sententia de voluptate, a meque ei responsum, cum C.
Triarius, in primis gravis et doctus adolescens, ei disputationi
interesset.}%
%
-\NewLipsumPar{% {16}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{16}
Nam cum ad me in Cumanum salutandi causa uterque venisset, pauca primo
inter nos de litteris, quarum summum erat in utroque studium, deinde
Torquatus: Quoniam nacti te, inquit, sumus aliquando otiosum, certe
@@ -198,7 +198,7 @@ delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis
ornamenta neglexerit. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae
senserit ille, tibi non vera videantur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {17}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{17}
Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Oratio me istius philosophi
non offendit; nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane,
quod intellegam; et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non
@@ -206,11 +206,11 @@ asperner, si non habeat, non admodum flagitem. Re mihi non aeque
satisfacit, et quidem locis pluribus. Sed quot homines, tot sententiae;
falli igitur possumus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {18}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{18}
Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Te enim iudicem aequum puto,
modo quae dicat ille bene noris.}%
%
-\NewLipsumPar{% {19}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{19}
Nisi mihi Phaedrum, inquam, tu mentitum aut Zenonem putas, quorum
utrumque audivi, cum mihi nihil sane praeter sedulitatem probarent,
omnes mihi Epicuri sententiae satis notae sunt. Atque eos, quos
@@ -219,7 +219,7 @@ utrumque, Phaedrum autem etiam amaret, cotidieque inter nos ea, quae
audiebamus, conferebamus, neque erat umquam controversia, quid ego
intellegerem, sed quid probarem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {20}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{20}
Quid igitur est? Inquit; audire enim cupio, quid non probes. Principio,
inquam, in physicis, quibus maxime gloriatur, primum totus est alienus.
Democritea dicit perpauca mutans, sed ita, ut ea, quae corrigere vult,
@@ -230,7 +230,7 @@ ita ferri, ut concursionibus inter se cohaerescant, ex quo efficiantur
ea, quae sint quaeque cernantur, omnia, eumque motum atomorum nullo a
principio, sed ex aeterno tempore intellegi convenire.}%
%
-\NewLipsumPar{% {21}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{21}
Epicurus autem, in quibus sequitur Democritum, non fere labitur.
Quamquam utriusque cum multa non probo, tum illud in primis, quod, cum
in rerum natura duo quaerenda sint, unum, quae materia sit, ex qua
@@ -240,7 +240,7 @@ commune vitium, illae Epicuri propriae ruinae: censet enim eadem illa
individua et solida corpora ferri deorsum suo pondere ad lineam, hunc
naturalem esse omnium corporum motum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {22}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{22}
Deinde ibidem homo acutus, cum illud ocurreret, si omnia deorsus e
regione ferrentur et, ut dixi, ad lineam, numquam fore ut atomus altera
alteram posset attingere itaque ** attulit rem commenticiam: declinare
@@ -254,7 +254,7 @@ dicere, – et illum motum naturalem omnium ponderum, ut ipse constituit,
e regione inferiorem locum petentium sine causa eripuit atomis nec tamen
id, cuius causa haec finxerat, assecutus est.}%
%
-\NewLipsumPar{% {23}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{23}
Nam si omnes atomi declinabunt, nullae umquam cohaerescent, sive aliae
declinabunt, aliae suo nutu recte ferentur, primum erit hoc quasi,
provincias atomis dare, quae recte, quae oblique ferantur, deinde eadem
@@ -266,7 +266,7 @@ dedocere. Sol Democrito magnus videtur, quippe homini erudito in
geometriaque perfecto, huic pedalis fortasse; tantum enim esse censet,
quantus videtur, vel paulo aut maiorem aut minorem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {24}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{24}
Ita, quae mutat, ea corrumpit, quae sequitur sunt tota Democriti, atomi,
inane, imagines, quae […] nominant, quorum incursione non solum
videamus, sed etiam cogitemus; infinitio ipsa, quam […] vocant, tota ab
@@ -274,7 +274,7 @@ illo est, tum innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie.
Quae etsi mihi nullo modo probantur, tamen Democritum laudatum a ceteris
ab hoc, qui eum unum secutus esset, nollem vituperatum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {25}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{25}
Iam in altera philosophiae parte. Quae est quaerendi ac disserendi, quae
[…] dicitur, iste vester plane, ut mihi quidem videtur, inermis ac nudus
est. Tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo docet, non quo
@@ -283,7 +283,7 @@ solvantur ambigua distinguantur ostendit; iudicia rerum in sensibus
ponit, quibus si semel aliquid falsi pro vero probatum sit, sublatum
esse omne iudicium veri et falsi putat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {26}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{26}
Confirmat autem illud vel maxime, quod ipsa natura, ut ait ille, sciscat
et probet, id est voluptatem et dolorem. Ad haec et quae sequamur et
quae fugiamus refert omnia. Quod quamquam Aristippi est a Cyrenaicisque
@@ -297,7 +297,7 @@ conflixisse apud Veserim propter voluptatem; quod vero securi percussit
filium, privavisse se etiam videtur multis voluptatibus, cum ipsi
naturae patrioque amori praetulerit ius maiestatis atque imperii.}%
%
-\NewLipsumPar{% {27}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{27}
Quid? T. Torquatus, is qui consul cum Cn.\ Octavio fuit, cum illam
severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Silano
emancipaverat, ut eum Macedonum legatis accusantibus, quod pecunias
@@ -306,14 +306,14 @@ reque ex utraque parte audita pronuntiaret eum non talem videri fuisse
in imperio, quales eius maiores fuissent, et in conspectum suum venire
vetuit, numquid tibi videtur de voluptatibus suis cogitavisse?}%
%
-\NewLipsumPar{% {28}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{28}
Sed ut omittam pericula, labores, dolorem etiam, quem optimus quisque
pro patria et pro suis suscipit, ut non modo nullam captet, sed etiam
praetereat omnes voluptates, dolores denique quosvis suscipere malit
quam deserere ullam officii partem, ad ea, quae hoc non minus declarant,
sed videntur leviora, veniamus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {29}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{29}
Quid tibi, Torquate, quid huic Triario litterae, quid historiae
cognitioque rerum, quid poetarum evolutio, quid tanta tot versuum
memoria voluptatis affert? Nec mihi illud dixeris: ‘Haec enim ipsa mihi
@@ -328,14 +328,14 @@ concederetur, etiamsi ad corpus nihil referatur, ista sua sponte et per
se esse iucunda, per se esset et virtus et cognitio rerum, quod minime
ille vult expetenda.}%
%
-\NewLipsumPar{% {30}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{30}
Haec igitur Epicuri non probo, inquam. De cetero vellem equidem aut ipse
doctrinis fuisset instructior – est enim, quod tibi ita videri necesse
est, non satis politus iis artibus, quas qui tenent, eruditi appellantur
– aut ne deterruisset alios a studiis. Quamquam te quidem video minime
esse deterritum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {31}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{31}
Quae cum dixissem, magis ut illum provocarem quam ut ipse loquerer, tum
Triarius leniter arridens: Tu quidem, inquit, totum Epicurum paene e
philosophorum choro sustulisti. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo
@@ -346,7 +346,7 @@ diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; nam
ante Aristippus, et ille melius. Addidisti ad extremum etiam indoctum
fuisse.}%
%
-\NewLipsumPar{% {32}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{32}
Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes
eius, a quo dissentias. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si
probarem, quae ille diceret? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
@@ -355,7 +355,7 @@ vituperandae, maledicta, contumeliae, tum iracundiae, contentiones
concertationesque in disputando pertinaces indignae philosophia mihi
videri solent.}%
%
-\NewLipsumPar{% {33}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{33}
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; neque enim disputari sine
reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. An me, inquam, nisi te
@@ -368,7 +368,7 @@ Democriti errata ab Epicuro reprehensa et correcta permulta. Nunc dicam
de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum
esse confidam.}%
%
-\NewLipsumPar{% {34}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{34}
Certe, inquam, pertinax non ero tibique, si mihi probabis ea, quae
dices, libenter assentiar. Probabo, inquit, modo ista sis aequitate,
quam ostendis. Sed uti oratione perpetua malo quam interrogare aut
@@ -381,7 +381,7 @@ debet esse, ut ad id omnia referri oporteat, ipsum autem nusquam. Hoc
Epicurus in voluptate ponit, quod summum bonum esse vult, summumque
malum dolorem, idque instituit docere sic:}%
%
-\NewLipsumPar{% {35}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{35}
Omne animal, simul atque natum sit, voluptatem appetere eaque gaudere ut
summo bono, dolorem aspernari ut summum malum et, quantum possit, a se
repellere, idque facere nondum depravatum ipsa natura incorrupte atque
@@ -397,7 +397,7 @@ naturam aut contra sit, a natura ipsa iudicari. Ea quid percipit aut
quid iudicat, quo aut petat aut fugiat aliquid, praeter voluptatem et
dolorem?}%
%
-\NewLipsumPar{% {36}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{36}
Sunt autem quidam e nostris, qui haec subtilius velint tradere et negent
satis esse, quid bonum sit aut quid malum, sensu iudicari, sed animo
etiam ac ratione intellegi posse et voluptatem ipsam per se esse
@@ -410,7 +410,7 @@ existimant oportere nimium nos causae confidere, sed et argumentandum et
accurate disserendum et rationibus conquisitis de voluptate et dolore
disputandum putant.}%
%
-\NewLipsumPar{% {37}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{37}
Sed ut perspiciatis, unde omnis iste natus error sit voluptatem
accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam eaque ipsa, quae ab
illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt,
@@ -425,7 +425,7 @@ Quis autem vel eum iure reprehenderit, qui in ea voluptate velit esse,
quam nihil molestiae consequatur, vel illum, qui dolorem eum fugiat, quo
voluptas nulla pariatur?}%
%
-\NewLipsumPar{% {38}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{38}
At vero eos et accusamus et iusto odio dignissimos ducimus, qui
blanditiis praesentium voluptatum deleniti atque corrupti, quos dolores
et quas molestias excepturi sint, obcaecati cupiditate non provident,
@@ -440,7 +440,7 @@ molestiae non recusandae. Itaque earum rerum hic tenetur a sapiente
delectus, ut aut reiciendis voluptatibus maiores alias consequatur aut
perferendis doloribus asperiores repellat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {39}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{39}
Hanc ego cum teneam sententiam, quid est cur verear, ne ad eam non
possim accommodare Torquatos nostros? Quos tu paulo ante cum memoriter,
tum etiam erga nos amice et benivole collegisti, nec me tamen laudandis
@@ -452,7 +452,7 @@ cogitarent? At id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent,
ut earum motus et impetus quo pertineant non intellegamus, tu tam
egregios viros censes tantas res gessisse sine causa?}%
%
-\NewLipsumPar{% {40}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{40}
Quae fuerit causa, mox videro; interea hoc tenebo, si ob aliquam causam
ista, quae sine dubio praeclara sunt, fecerint, virtutem iis per se
ipsam causam non fuisse. – Torquem detraxit hosti. – Et quidem se texit,
@@ -464,7 +464,7 @@ dolore suo sanciret militaris imperii disciplinam exercitumque in
gravissimo bello animadversionis metu contineret, saluti prospexit
civium, qua intellegebat contineri suam. Atque haec ratio late patet.}%
%
-\NewLipsumPar{% {41}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{41}
In quo enim maxime consuevit iactare vestra se oratio, tua praesertim,
qui studiose antiqua persequeris, claris et fortibus viris commemorandis
eorumque factis non emolumento aliquo, sed ipsius honestatis decore
@@ -473,7 +473,7 @@ constituto, ut aut voluptates omittantur maiorum voluptatum
adipiscendarum causa aut dolores suscipiantur maiorum dolorum
effugiendorum gratia.}%
%
-\NewLipsumPar{% {42}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{42}
Sed de clarorum hominum factis illustribus et gloriosis satis hoc loco
dictum sit. Erit enim iam de omnium virtutum cursu ad voluptatem
proprius disserendi locus. Nunc autem explicabo, voluptas ipsa quae
@@ -489,7 +489,7 @@ recte nominata est voluptas. Ut enim, cum cibo et potione fames sitisque
depulsa est, ipsa detractio molestiae consecutionem affert voluptatis,
sic in omni re doloris amotio successionem efficit voluptatis.}%
%
-\NewLipsumPar{% {43}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{43}
Itaque non placuit Epicuro medium esse quiddam inter dolorem et
voluptatem; illud enim ipsum, quod quibusdam medium videretur, cum omni
dolore careret, non modo voluptatem esse, verum etiam summam voluptatem.
@@ -498,7 +498,7 @@ voluptate esse aut in dolore. Omnis autem privatione doloris putat
Epicurus terminari summam voluptatem, ut postea variari voluptas
distinguique possit, augeri amplificarique non possit.}%
%
-\NewLipsumPar{% {44}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{44}
At etiam Athenis, ut e patre audiebam facete et urbane Stoicos
irridente, statua est in Ceramico Chrysippi sedentis porrecta manu, quae
manus significet illum in hae esse rogatiuncula delectatum: ‘Numquidnam
@@ -515,7 +515,7 @@ est nihil desiderare manum, cum ita esset affecta, secundum non recte,
si voluptas esset bonum, fuisse desideraturam. Idcirco enim non
desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est.}%
%
-\NewLipsumPar{% {45}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{45}
Extremum autem esse bonorum voluptatem ex hoc facillime perspici potest:
Constituamus aliquem magnis, multis, perpetuis fruentem et animo et
corpore voluptatibus nullo dolore nec impediente nec inpendente, quem
@@ -525,7 +525,7 @@ nec mortem nec dolorem timentis, quod mors sensu careat, dolor in
longinquitate levis, in gravitate brevis soleat esse, ut eius
magnitudinem celeritas, diuturnitatem allevatio consoletur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {46}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{46}
Ad ea cum accedit, ut neque divinum numen horreat nec praeteritas
voluptates effluere patiatur earumque assidua recordatione laetetur,
quid est, quod huc possit, quod melius sit, accedere? Statue contra
@@ -539,7 +539,7 @@ mens quicquam, ubi consistat tamquam in extremo, omnesque et metus et
aegritudines ad dolorem referuntur, nec praeterea est res ulla, quae sua
natura aut sollicitare possit aut angere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {47}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{47}
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia
proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Quod cum ita sit,
perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum
@@ -548,7 +548,7 @@ vel extremum – quod Graeci […] nominant –, quod ipsum nullam ad aliam
rem, ad id autem res referuntur omnes, fatendum est summum esse bonum
iucunde vivere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {48}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{48}
Id qui in una virtute ponunt et splendore nominis capti quid natura
postulet non intellegunt, errore maximo, si Epicurum audire voluerint,
liberabuntur: istae enim vestrae eximiae pulchraeque virtutes nisi
@@ -560,7 +560,7 @@ vivendi putanda est, non expeteretur, si nihil efficeret; nunc
expetitur, quod est tamquam artifex conquirendae et comparandae
voluptatis –}%
%
-\NewLipsumPar{% {49}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{49}
Quam autem ego dicam voluptatem, iam videtis, ne invidia verbi
labefactetur oratio mea –. Nam cum ignoratione rerum bonarum et malarum
maxime hominum vita vexetur, ob eumque errorem et voluptatibus maximis
@@ -573,7 +573,7 @@ tranquillitate vivi potest omnium cupiditatum ardore restincto.
Cupiditates enim sunt insatiabiles, quae non modo singulos homines, sed
universas familias evertunt, totam etiam labefactant saepe rem publicam.}%
%
-\NewLipsumPar{% {50}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{50}
Ex cupiditatibus odia, discidia, discordiae, seditiones, bella
nascuntur, nec eae se foris solum iactant nec tantum in alios caeco
impetu incurrunt, sed intus etiam in animis inclusae inter se dissident
@@ -581,7 +581,7 @@ atque discordant, ex quo vitam amarissimam necesse est effici, ut
sapiens solum amputata circumcisaque inanitate omni et errore naturae
finibus contentus sine aegritudine possit et sine metu vivere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {51}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{51}
Quae est enim aut utilior aut ad bene vivendum aptior partitio quam
illa, qua est usus Epicurus? Qui unum genus posuit earum cupiditatum,
quae essent et naturales et necessariae, alterum, quae naturales essent
@@ -591,7 +591,7 @@ expleantur; ne naturales quidem multa desiderant, propterea quod ipsa
natura divitias, quibus contenta sit, et parabilis et terminatas habet;
inanium autem cupiditatum nec modus ullus nec finis inveniri potest.}%
%
-\NewLipsumPar{% {52}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{52}
Quodsi vitam omnem perturbari videmus errore et inscientia,
sapientiamque esse solam, quae nos a libidinum impetu et a formidinum
terrore vindicet et ipsius fortunae modice ferre doceat iniurias et
@@ -599,7 +599,7 @@ omnis monstret vias, quae ad quietem et ad tranquillitatem ferant, quid
est cur dubitemus dicere et sapientiam propter voluptates expetendam et
insipientiam propter molestias esse fugiendam?}%
%
-\NewLipsumPar{% {53}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{53}
Eademque ratione ne temperantiam quidem propter se expetendam esse
dicemus, sed quia pacem animis afferat et eos quasi concordia quadam
placet ac leniat. Temperantia est enim, quae in rebus aut expetendis aut
@@ -613,7 +613,7 @@ vel aliter pararetur et qua etiam carere possent sine dolore tum in
morbos gravis, tum in damna, tum in dedecora incurrunt, saepe etiam
legum iudiciorumque poenis obligantur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {54}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{54}
Qui autem ita frui volunt voluptatibus, ut nulli propter eas
consequantur dolores, et qui suum iudicium retinent, ne voluptate victi
faciant id, quod sentiant non esse faciendum, ii voluptatem maximam
@@ -623,7 +623,7 @@ intellegitur nec intemperantiam propter se esse fugiendam
temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores
consequatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {55}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{55}
Eadem fortitudinis ratio reperietur. Nam neque laborum perfunctio neque
perpessio dolorum per se ipsa allicit nec patientia nec assiduitas nec
vigiliae nec ea ipsa, quae laudatur, industria, ne fortitudo quidem, sed
@@ -642,7 +642,7 @@ Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec
fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia
dolorem pariant, has optari, quia voluptatem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {56}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{56}
Iustitia restat, ut de omni virtute sit dictum. Sed similia fere dici
possunt. Ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse
docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi
@@ -657,7 +657,7 @@ numquam tamen id confidet fore semper occultum. Plerumque improborum
facta primo suspicio insequitur, dein sermo atque fama, tum accusator,
tum iudex;}%
%
-\NewLipsumPar{% {57}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{57}
Multi etiam, ut te consule, ipsi se indicaverunt. Quodsi qui satis sibi
contra hominum conscientiam saepti esse et muniti videntur, deorum tamen
horrent easque ipsas sollicitudines, quibus eorum animi noctesque
@@ -670,7 +670,7 @@ reliquarum cupiditatum, quas nulla praeda umquam improbe parta minuit,
[sed] potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse
videantur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {58}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{58}
Invitat igitur vera ratio bene sanos ad iustitiam, aequitatem, fidem,
neque homini infanti aut inpotenti iniuste facta conducunt, qui nec
facile efficere possit, quod conetur, nec optinere, si effecerit, et
@@ -678,7 +678,7 @@ opes vel fortunae vel ingenii liberalitati magis conveniunt, qua qui
utuntur, benivolentiam sibi conciliant et, quod aptissimum est ad quiete
vivendum, caritatem, praesertim cum omnino nulla sit causa peccandi.}%
%
-\NewLipsumPar{% {59}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{59}
Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine
ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est. Nihil enim
desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam
@@ -690,7 +690,7 @@ solum incommoda, quae eveniunt inprobis, fugiendam inprobitatem putamus,
sed multo etiam magis, quod, cuius in animo versatur, numquam sinit eum
respirare, numquam adquiescere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {60}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{60}
Quodsi ne ipsarum quidem virtutum laus, in qua maxime ceterorum
philosophorum exultat oratio, reperire exitum potest, nisi derigatur ad
voluptatem, voluptas autem est sola, quae nos vocet ad se et alliciat
@@ -698,7 +698,7 @@ suapte natura, non potest esse dubium, quin id sit summum atque extremum
bonorum omnium, beateque vivere nihil aliud sit nisi cum voluptate
vivere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {61}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{61}
Huic certae stabilique sententiae quae sint coniuncta explicabo brevi.
Nullus in ipsis error est finibus bonorum et malorum, id est in
voluptate aut in dolore, sed in his rebus peccant, cum e quibus haec
@@ -715,7 +715,7 @@ permagna accessio potest, si aliquod aeternum et infinitum impendere
malum nobis opinemur. Quod idem licet transferre in voluptatem, ut ea
maior sit, si nihil tale metuamus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {62}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{62}
Iam illud quidem perspicuum est, maximam animi aut voluptatem aut
molestiam plus aut ad beatam aut ad miseram vitam afferre momenti quam
eorum utrumvis, si aeque diu sit in corpore. Non placet autem detracta
@@ -724,7 +724,7 @@ forte successerit, at contra gaudere nosmet omittendis doloribus,
etiamsi voluptas ea, quae sensum moveat, nulla successerit, eoque
intellegi potest quanta voluptas sit non dolere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {63}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{63}
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae
recordamur. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona
praeterita grata recordatione renovata delectant. Est autem situm in
@@ -733,7 +733,7 @@ ac suaviter meminerimus. Sed cum ea, quae praeterierunt, acri animo et
attento intuemur, tum fit ut aegritudo sequatur, si illa mala sint,
laetitia, si bona.}%
%
-\NewLipsumPar{% {64}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{64}
O praeclaram beate vivendi et apertam et simplicem et directam viam! Cum
enim certe nihil homini possit melius esse quam vacare omni dolore et
molestia perfruique maximis et animi et corporis voluptatibus, videtisne
@@ -743,14 +743,14 @@ nimis voluptatibus esse deditum dicitis; non posse iucunde vivi, nisi
sapienter, honeste iusteque vivatur, nec sapienter, honeste, iuste, nisi
iucunde.}%
%
-\NewLipsumPar{% {65}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{65}
Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia
dominorum domus; quo minus animus a se ipse dissidens secumque
discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest.
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil
quieti videre, nihil tranquilli potest.}%
%
-\NewLipsumPar{% {66}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{66}
Quodsi corporis gravioribus morbis vitae iucunditas impeditur, quanto
magis animi morbis impediri necesse est! Animi autem morbi sunt
cupiditates inmensae et inanes divitiarum, gloriae, dominationis,
@@ -760,7 +760,7 @@ intellegentium nihil dolendum esse animo, quod sit a dolore corporis
praesenti futurove seiunctum. Nec vero quisquam stultus non horum
morborum aliquo laborat, nemo igitur est non miser.}%
%
-\NewLipsumPar{% {67}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{67}
Accedit etiam mors, quae quasi saxum Tantalo semper impendet, tum
superstitio, qua qui est imbutus quietus esse numquam potest. Praeterea
bona praeterita non meminerunt, praesentibus non fruuntur, futura modo
@@ -770,7 +770,7 @@ studuisse aut imperiis aut opibus aut gloriae. Nullas enim consequuntur
voluptates, quarum potiendi spe inflammati multos labores magnosque
susceperant.}%
%
-\NewLipsumPar{% {68}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{68}
Ecce autem alii minuti et angusti aut omnia semper desperantes aut
malivoli, invidi, difficiles, lucifugi, maledici, monstruosi, alii autem
etiam amatoriis levitatibus dediti, alii petulantes, alii audaces,
@@ -783,7 +783,7 @@ honestum non tam solido quam splendido nomine, virtutem autem nixam hoc
honesto nullam requirere voluptatem atque ad beate vivendum se ipsa esse
contentam.}%
%
-\NewLipsumPar{% {69}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{69}
Sed possunt haec quadam ratione dici non modo non repugnantibus, verum
etiam approbantibus nobis. Sic enim ab Epicuro sapiens semper beatus
inducitur: finitas habet cupiditates, neglegit mortem, de diis
@@ -797,7 +797,7 @@ abest plurimum et, cum stultorum vitam cum sua comparat, magna afficitur
voluptate. Dolores autem si qui incurrunt, numquam vim tantam habent, ut
non plus habeat sapiens, quod gaudeat, quam quod angatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {70}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{70}
Optime vero Epicurus, quod exiguam dixit fortunam intervenire sapienti
maximasque ab eo et gravissimas res consilio ipsius et ratione
administrari neque maiorem voluptatem ex infinito tempore aetatis
@@ -814,7 +814,7 @@ illa, quae quasi delapsa de caelo est ad cognitionem omnium, regula, ad
quam omnia iudicia rerum dirigentur, numquam ullius oratione victi
sententia desistemus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {71}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{71}
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum
iudicia defendere. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a
sensibus; qui si omnes veri erunt, ut Epicuri ratio docet, tum denique
@@ -828,7 +828,7 @@ natura cupiditatum generibusque earum explicatis, et, ut modo docui,
cognitionis regula et iudicio ab eadem illa constituto veri a falso
distinctio traditur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {72}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{72}
Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam,
si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore. De qua
Epicurus quidem ita dicit, omnium rerum, quas ad beate vivendum
@@ -842,7 +842,7 @@ quam magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit amicorum
greges! Quod fit etiam nunc ab Epicureis. Sed ad rem redeamus; de
hominibus dici non necesse est.}%
%
-\NewLipsumPar{% {73}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{73}
Tribus igitur modis video esse a nostris de amicitia disputatum. Alii
cum eas voluptates, quae ad amicos pertinerent, negarent esse per se
ipsas tam expetendas, quam nostras expeteremus, quo loco videtur
@@ -853,7 +853,7 @@ solitudo et vita sine amicis insidiarum et metus plena sit, ratio ipsa
monet amicitias comparare, quibus partis confirmatur animus et a spe
pariendarum voluptatum seiungi non potest.}%
%
-\NewLipsumPar{% {74}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{74}
Atque ut odia, invidiae, despicationes adversantur voluptatibus, sic
amicitiae non modo fautrices fidelissimae, sed etiam effectrices sunt
voluptatum tam amicis quam sibi, quibus non solum praesentibus fruuntur,
@@ -864,7 +864,7 @@ ipsos diligamus, idcirco et hoc ipsum efficitur in amicitia, et amicitia
cum voluptate conectitur. Nam et laetamur amicorum laetitia aeque atque
nostra et pariter dolemus angoribus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {75}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{75}
Quocirca eodem modo sapiens erit affectus erga amicum, quo in se ipsum,
quosque labores propter suam voluptatem susciperet, eosdem suscipiet
propter amici voluptatem. Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad
@@ -874,7 +874,7 @@ sunt. Praeclare enim Epicurus his paene verbis: ‘Eadem’, inquit,
timeret malum, quae perspexit in hoc ipso vitae spatio amicitiae
praesidium esse firmissimum.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {76}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{76}
Sunt autem quidam Epicurei timidiores paulo contra vestra convicia, sed
tamen satis acuti, qui verentur ne, si amicitiam propter nostram
voluptatem expetendam putemus, tota amicitia quasi claudicare videatur.
@@ -887,7 +887,7 @@ canes, si equos, si ludicra exercendi aut venandi consuetudine adamare
solemus, quanto id in hominum consuetudine facilius fieri poterit et
iustius?}%
%
-\NewLipsumPar{% {77}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{77}
Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus
amicos quam se ipsos diligant. Quod et posse fieri intellegimus et saepe
etiam videmus, et perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri
@@ -896,7 +896,7 @@ potest non modo non impediri rationem amicitiae, si summum bonum in
voluptate ponatur, sed sine hoc institutionem omnino amicitiae non posse
reperiri.}%
%
-\NewLipsumPar{% {78}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{78}
Quapropter si ea, quae dixi, sole ipso illustriora et clariora sunt, si
omnia dixi hausta e fonte naturae, si tota oratio nostra omnem sibi
fidem sensibus confirmat, id est incorruptis atque integris testibus, si
@@ -909,7 +909,7 @@ tranquillae, quietae, beatae vitae deduceret? Qui quod tibi parum
videtur eruditus, ea causa est, quod nullam eruditionem esse duxit, nisi
quae beatae vitae disciplinam iuvaret.}%
%
-\NewLipsumPar{% {79}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{79}
An ille tempus aut in poetis evolvendis, ut ego et Triarius te hortatore
facimus, consumeret, in quibus nulla solida utilitas omnisque puerilis
est delectatio, aut se, ut Plato, in musicis, geometria, numeris, astris
@@ -920,12 +920,12 @@ operosam et perinde fructuosam relinqueret? Non ergo Epicurus
ineruditus, sed ii indocti, qui, quae pueros non didicisse turpe est, ea
putant usque ad senectutem esse discenda.}%
%
-\NewLipsumPar{% {80}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{80}
Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam, et eo quidem
consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id
meo arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data.}%
%
-\NewLipsumPar{% {81}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{81}
Hic cum uterque me intueretur seseque ad audiendum significarent
paratos, Primum, inquam, deprecor, ne me tamquam philosophum putetis
scholam vobis aliquam explicaturum, quod ne in ipsis quidem philosophis
@@ -936,7 +936,7 @@ Gorgias in conventu poscere quaestionem, id est iubere dicere, qua de re
quis vellet audire. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc
institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.}%
%
-\NewLipsumPar{% {82}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{82}
Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone
intellegi potest, lusos videmus a Socrate. Is enim percontando atque
interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum disserebat, ut
@@ -951,7 +951,7 @@ videtur esse summum bonum’, perpetua oratione contra disputatur, ut
facile intellegi possit eos, qui aliquid sibi videri dicant, non ipsos
in ea sententia esse, sed audire velle contraria.}%
%
-\NewLipsumPar{% {83}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{83}
Nos commodius agimus. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed
etiam cur. Ego autem arbitror, quamquam admodum delectatus sum eius
oratione perpetua, tamen commodius, cum in rebus singulis insistas et
@@ -963,7 +963,7 @@ quaerendo, quae via quadam et ratione habetur, oratio praescribere
primum debet ut quibusdam in formulis ea res agetur, ut, inter quos
disseritur, conveniat quid sit id, de quo disseratur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {84}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{84}
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni
disputatione id fieri oportere. Sed quod proximum fuit non vidit. Negat
enim definiri rem placere, sine quo fieri interdum non potest, ut inter
@@ -972,7 +972,7 @@ ipso, de quo nunc disputamus. Quaerimus enim finem bonorum. Possumusne
hic scire qualis sit, nisi contulerimus inter nos, cum finem bonorum
dixerimus, quid finis, quid etiam sit ipsum bonum?}%
%
-\NewLipsumPar{% {85}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{85}
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit
aperitur, definitio est. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nam
hunc ipsum sive finem sive extremum sive ultimum definiebas id esse, quo
@@ -983,7 +983,7 @@ aut quod iuvaret aut quod liberet modo. Nunc idem, nisi molestum est,
quoniam tibi non omnino displicet definire et id facis, cum vis, velim
definias quid sit voluptas, de quo omnis haec quaestio est.}%
%
-\NewLipsumPar{% {86}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{86}
Quis, quaeso, inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat, aut qui, quo
magis id intellegat, definitionem aliquam desideret? Me ipsum esse
dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et
@@ -998,7 +998,7 @@ Epicurus quid sit voluptas aut omnes mortales, qui ubique sunt,
nesciunt. Quonam, inquit, modo? Quia voluptatem hanc esse sentiunt
omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {87}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{87}
Quid ergo? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Non semper,
inquam; nam interdum nimis etiam novit, quippe qui testificetur ne
intellegere quidem se posse ubi sit aut quod sit ullum bonum praeter
@@ -1011,7 +1011,7 @@ Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro,
repudiare tantum beneficium noluisse; septem autem illi non suo, sed
populorum suffragio omnium nominati sunt.}%
%
-\NewLipsumPar{% {88}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{88}
Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum
nosse quam ceteros. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Graece […], Latine voluptatem vocant. Quid est igitur, inquit, quod
@@ -1022,7 +1022,7 @@ Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri
oportere? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid? Idem
iste, inquam, de voluptate quid sentit?}%
%
-\NewLipsumPar{% {89}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{89}
Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Aliud igitur esse censet
gaudere, aliud non dolere. Et quidem, inquit, vehementer errat; nam, ut
paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
@@ -1035,7 +1035,7 @@ restincta siti? Immo alio genere; restincta enim sitis stabilitatem
voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in
motu est. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?}%
%
-\NewLipsumPar{% {90}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{90}
Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor
detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Memini vero, inquam;
sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Varietas enim Latinum
@@ -1050,7 +1050,7 @@ quae dulcem motum afferant sensibus, tum esse in motu voluptatem, qui
faciat varietatem voluptatum, sed non augeri illam non dolendi
voluptatem, quam cur voluptatem appelles nescio.}%
%
-\NewLipsumPar{% {91}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{91}
An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Immo
sit sane nihil melius, inquam–nondum enim id quaero–, num propterea idem
voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia? Plane idem, inquit, et
@@ -1058,7 +1058,7 @@ maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quid dubitas igitur,
inquam, summo bono a te ita constituto, ut id totum in non dolendo sit,
id tenere unum, id tueri, id defendere?}%
%
-\NewLipsumPar{% {92}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{92}
Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic
voluptatem in virtutum concilium adducere? Invidiosum nomen est, infame,
suspectum. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere
@@ -1072,7 +1072,7 @@ philosophus futurus sit, scire litteras. Itaque ut maiores nostri ab
aratro adduxerunt Cincinnatum illum, ut dictator esset, sic vos de pagis
omnibus colligitis bonos illos quidem viros, sed certe non pereruditos.}%
%
-\NewLipsumPar{% {93}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{93}
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Ut scias
me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille […]. Et
quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
@@ -1086,7 +1086,7 @@ interest, quod voluptas dicitur etiam in animo–vitiosa res, ut Stoici
putant, qui eam sic definiunt: sublationem animi sine ratione opinantis
se magno bono frui–, non dicitur laetitia nec gaudium in corpore.}%
%
-\NewLipsumPar{% {94}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{94}
In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum
percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas. Hanc quoque
iucunditatem, si vis, transfer in animum; iuvare enim in utroque
@@ -1099,7 +1099,7 @@ nuper notitia admodum est’, qui nec laetetur nec angatur,
itemque inter eum, qui potiatur corporis expetitis voluptatibus, et eum,
qui crucietur summis doloribus, esse eum, qui utroque careat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {95}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{95}
Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece
loqui vel Latine docendus? Et tamen vide, ne, si ego non intellegam quid
Epicurus loquatur, cum Graece, ut videor, luculenter sciam, sit aliqua
@@ -1115,7 +1115,7 @@ quid sit voluptas, sed quid ille dicat. E quo efficitur, non ut nos non
intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut ille suo more loquatur,
nostrum neglegat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {96}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{96}
Si enim idem dicit, quod Hieronymus, qui censet summum bonum esse sine
ulla molestia vivere, cur mavult dicere voluptatem quam vacuitatem
doloris, ut ille facit, qui quid dicat intellegit? Sin autem voluptatem
@@ -1131,7 +1131,7 @@ vos, nec in dolore nec in voluptate; ut in voluptate sit, qui epuletur,
in dolore, qui torqueatur. Tu autem inter haec tantam multitudinem
hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?}%
%
-\NewLipsumPar{% {97}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{97}
Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea
quidem summa, esse dico. Ergo in eadem voluptate eum, qui alteri misceat
mulsum ipse non sitiens, et eum, qui illud sitiens bibat? Tum ille:
@@ -1147,7 +1147,7 @@ rhetorice, sed hac rhetorica philosophorum, non nostra illa forensi,
quam necesse est, cum populariter loquatur, esse interdum paulo
hebetiorem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {98}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{98}
Sed dum dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet
omnem et perspiciendi quid in quaque re sit scientiam et iudicandi quale
quidque sit et ratione ac via disputandi, ruit in dicendo, ut mihi
@@ -1163,7 +1163,7 @@ anapaesto citantur, hoc non dolere solum voluptatis nomine appellaret,
illud Aristippeum contemneret, aut, si utrumque probaret, ut probat,
coniungeret doloris vacuitatem cum voluptate et duobus ultimis uteretur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {99}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{99}
Multi enim et magni philosophi haec ultima bonorum iuncta fecerunt, ut
Aristoteles virtutis usum cum vitae perfectae prosperitate coniunxit,
Callipho adiunxit ad honestatem voluptatem, Diodorus ad eandem
@@ -1176,7 +1176,7 @@ Hieronymus, qui summum bonum statuit non dolere, voluptatis nomine
umquam utitur pro illa indolentia, quippe qui ne in expetendis quidem
rebus numeret voluptatem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {100}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{100}
Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Unum est sine dolore
esse, alterum cum voluptate. Vos ex his tam dissimilibus rebus non modo
nomen unum –nam id facilius paterer–, sed etiam rem unam ex duabus
@@ -1192,7 +1192,7 @@ sunt–quis enim vestrum non edidicit Epicuri […], id est quasi maxime
ratas, quia gravissimae sint ad beate vivendum breviter enuntiatae
sententiae?–animadverte igitur rectene hanc sententiam interpreter:}%
%
-\NewLipsumPar{% {101}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{101}
‘Si ea, quae sunt luxuriosis efficientia voluptatum, liberarent eos
deorum et mortis et doloris metu docerentque qui essent fines
cupiditatum, nihil haberemus (quod reprehenderemus), cum undique
@@ -1210,7 +1210,7 @@ attinet luxuriosis ullam exceptionem dari aut fingere aliquos, qui, cum
luxuriose viverent, a summo philosopho non reprehenderentur eo nomine
dumtaxat, cetera caverent?}%
%
-\NewLipsumPar{% {102}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{102}
Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam ipsam causam,
quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque modi voluptates, cum esset
praesertim, ut ais tu, summa voluptas nihil dolere? Atqui reperiemus
@@ -1221,7 +1221,7 @@ Epicurea tamquam de narthecio proment: ‘Si gravis, brevis; si longus,
levis.’ Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas
cupiditates habere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {103}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{103}
Quid ergo attinet dicere: ‘Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas
cupiditates haberent’? Hoc est dicere: ‘Non reprehenderem asotos, si non
essent asoti.’ isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Hic
@@ -1240,7 +1240,7 @@ quid sit bonum; adsint etiam formosi pueri, qui ministrent, respondeat
his vestis, argentum, Corinthium, locus ipse, aedificium–hos ergo asotos
bene quidem vivere aut beate numquam dixerim.}%
%
-\NewLipsumPar{% {104}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{104}
Ex quo efficitur, non ut voluptas ne sit voluptas, sed ut voluptas non
sit summum bonum. Nec ille, qui Diogenem Stoicum adolescens, post autem
Panaetium audierat, Laelius, eo dictus est sapiens, quod non
@@ -1257,7 +1257,7 @@ Gallonium– mentiretur enim–, sed bene. Ita graviter et severe voluptatem
secrevit a bono. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter
cenare, qui libenter, non continuo bene.}%
%
-\NewLipsumPar{% {105}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{105}
Semper Laelius bene. Quid bene? Dicet Lucilius: ‘cocto, condito’, sed
cedo caput cenae: ‘sermone bono’, quid ex eo? ‘si quaeris, libenter’;
veniebat enim ad cenam, ut animo quieto satiaret desideria naturae.
@@ -1269,7 +1269,7 @@ honeste; ille porro [male] prave, nequiter, turpiter cenabat; non igitur
sed suavitatem ipsam neglegebat; quod non faceret, si in voluptate
summum bonum poneret.}%
%
-\NewLipsumPar{% {106}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{106}
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam
ut loqui deceat frugaliter. Possumusne ergo in vita summum bonum dicere,
cum id ne in cena quidem posse videamur? Quo modo autem philosophus
@@ -1281,7 +1281,7 @@ solent: ‘Duo genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo,
necessariae et non necessariae.’ confecta res esset. Vitiosum est enim
in dividendo partem in genere numerare.}%
%
-\NewLipsumPar{% {107}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{107}
Sed hoc sane concedamus. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse
loquitur. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Et quidem illud ipsum
non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus
@@ -1295,7 +1295,7 @@ Appellet haec desideria naturae, cupiditatis nomen servet alio, ut eam,
cum de avaritia, cum de intemperantia, cum de maximis vitiis loquetur,
tamquam capitis accuset.}%
%
-\NewLipsumPar{% {108}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{108}
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quod equidem non
reprehendo; est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua
decreta defendere. Sed tamen ex eo, quod eam voluptatem, quam omnes
@@ -1311,7 +1311,7 @@ velim, facile persuadeam.’ quid ergo dubitamus, quin, si non dolere
voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Cur id non
ita fit? ‘Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {109}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{109}
Hoc vero non videre, maximo argumento esse voluptatem illam, qua sublata
neget se intellegere omnino quid sit bonum–eam autem ita persequitur:
quae palato percipiatur, quae auribus; cetera addit, quae si appelles,
@@ -1319,7 +1319,7 @@ honos praefandus sit–hoc igitur, quod solum bonum severus et gravis
philosophus novit, idem non videt ne expetendum quidem esse, quod eam
voluptatem hoc eodem auctore non desideremus, cum dolore careamus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {110}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{110}
Quam haec sunt contraria! Hic si definire, si dividere didicisset, si
loquendi vim, si denique consuetudinem verborum teneret, numquam in
tantas salebras incidisset. Nunc vides, quid faciat. Quam nemo umquam
@@ -1333,7 +1333,7 @@ non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Hoc loco
discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante
fiant.}%
%
-\NewLipsumPar{% {111}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{111}
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. ‘Simul
atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum,
aspernatur dolorem ut malum.’ De malis autem et bonis ab iis animalibus,
@@ -1346,7 +1346,7 @@ dicitis, nulla turpis voluptas erit, quae praetermittenda sit, et simul
non proficiscitur animal illud modo natum a summa voluptate, quae est a
te posita in non dolendo.}%
%
-\NewLipsumPar{% {112}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{112}
Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam a bestiis,
quae putat esse specula naturae, ut diceret ab iis duce natura hanc
voluptatem expeti nihil dolendi. Nec enim haec movere potest appetitum
@@ -1358,7 +1358,7 @@ ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua tantum inest nihil
dolere. Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci,
in alia summum bonum ponere?}%
%
-\NewLipsumPar{% {113}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{113}
Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quamvis enim depravatae non sint,
pravae tamen esse possunt. Ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum
de industria, aliud ita natum, sic ferarum natura non est illa quidem
@@ -1371,7 +1371,7 @@ animo praecipua quaedam et in corpore, quae cum leviter agnovit, tum
discernere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura, appetat
asperneturque contraria.}%
%
-\NewLipsumPar{% {114}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{114}
In his primis naturalibus voluptas insit necne, magna quaestio est.
Nihil vero putare esse praeter voluptatem, non membra, non sensus, non
ingenii motum, non integritatem corporis, non valitudinem [corporis],
@@ -1387,7 +1387,7 @@ e virtute, id est honeste, vivere, quod ita interpretantur: vivere cum
intellegentia rerum earum, quae natura evenirent, eligentem ea, quae
essent secundum naturam, reicientemque contraria.}%
%
-\NewLipsumPar{% {115}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{115}
Ita tres sunt fines expertes honestatis, unus Aristippi vel Epicuri,
alter Hieronymi, Carneadi tertius, tres, in quibus honestas cum aliqua
accessione, Polemonis, Calliphontis, Diodori, una simplex, cuius Zeno
@@ -1400,7 +1400,7 @@ idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille; sin eam, quam Hieronymus,
(ne) fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione
poneret.}%
%
-\NewLipsumPar{% {116}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{116}
Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse, dolorem
malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges permittunt, (cum)
privatarum litium iudices sumus. Nihil enim possumus iudicare, nisi quod
@@ -1410,7 +1410,7 @@ iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum–. Quid iudicant
sensus? Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum
rotundum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {117}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{117}
Aequam igitur pronuntiabit sententiam ratio adhibita primum divinarum
humanarumque rerum scientia, quae potest appellari rite sapientia,
deinde adiunctis virtutibus, quas ratio rerum omnium dominas, tu
@@ -1420,7 +1420,7 @@ ut sola ponatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed ne illo quidem
modo, ut ad honestatem applicetur. De vacuitate doloris eadem sententia
erit.}%
%
-\NewLipsumPar{% {118}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{118}
Reicietur etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis
non dolendive particeps aut honestatis expers probabitur. Ita relinquet
duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Aut enim statuet nihil
@@ -1431,7 +1431,7 @@ ornatissimam, tum etiam ipsis initiis naturae et totius perfectione
vitae locupletatam videbit. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit
rerum inter eas verborumne sit controversia.}%
%
-\NewLipsumPar{% {119}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{119}
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Quantum enim potero,
minuam contentiones omnesque simplices sententias eorum, in quibus nulla
inest virtutis adiunctio, omnino a philosophia semovendas putabo, primum
@@ -1439,14 +1439,14 @@ Aristippi Cyrenaicorumque omnium, quos non est veritum in ea voluptate,
quae maxima dulcedine sensum moveret, summum bonum ponere contemnentis
istam vacuitatem doloris.}%
%
-\NewLipsumPar{% {120}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{120}
Hi non viderunt, ut ad cursum equum, ad arandum bovem, ad indagandum
canem, sic hominem ad duas res, ut ait Aristoteles, ad intellegendum et
agendum, esse natum quasi mortalem deum, contraque ut tardam aliquam et
languidam pecudem ad pastum et ad procreandi voluptatem hoc divinum
animal ortum esse voluerunt, quo nihil mihi videtur absurdius.}%
%
-\NewLipsumPar{% {121}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{121}
Atque haec contra Aristippum, qui eam voluptatem non modo summam, sed
solam etiam ducit, quam omnes unam appellamus voluptatem. Aliter autem
vobis placet. Sed ille, ut dixi, vitiose. Nec enim figura corporis nec
@@ -1459,7 +1459,7 @@ cui nihil est mali’. Nos beatam vitam non depulsione mali, sed adeptione
boni iudicemus, nec eam cessando, sive gaudentem, ut Aristippus, sive
non dolentem, ut hic, sed agendo aliquid considerandove quaeramus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {122}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{122}
Quae possunt eadem contra Carneadeum illud summum bonum dici, quod is
non tam, ut probaret, protulit, quam ut Stoicis, quibuscum bellum
gerebat, opponeret. Id autem eius modi est, ut additum ad virtutem
@@ -1472,7 +1472,7 @@ intellego. Quasi enim emendum eis sit, quod addant ad virtutem, primum
vilissimas res addunt, dein singulas potius, quam omnia, quae prima
natura approbavisset, ea cum honestate coniungerent.}%
%
-\NewLipsumPar{% {123}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{123}
Quae quod Aristoni et Pyrrhoni omnino visa sunt pro nihilo, ut inter
optime valere et gravissime aegrotare nihil prorsus dicerent interesse,
recte iam pridem contra eos desitum est disputari. Dum enim in una
@@ -1485,7 +1485,7 @@ Chrysippum (eum) non sane est disputatum. Restatis igitur vos; nam cum
Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata
cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {124}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{124}
Cum Epicuro autem hoc plus est negotii, quod e duplici genere voluptatis
coniunctus est, quodque et ipse et amici eius et multi postea defensores
eius sententiae fuerunt, et nescio quo modo, is qui auctoritatem minimam
@@ -1499,7 +1499,7 @@ ostendero, quod sit ipsum vi sua propter seque expetendum, iacere vestra
omnia. Itaque eo, quale sit, breviter, ut tempus postulat, constituto
accedam ad omnia tua, Torquate, nisi memoria forte defecerit.}%
%
-\NewLipsumPar{% {125}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{125}
Honestum igitur id intellegimus, quod tale est, ut detracta omni
utilitate sine ullis praemiis fructibusve per se ipsum possit iure
laudari. Quod quale sit, non tam definitione, qua sum usus, intellegi
@@ -1518,7 +1518,7 @@ longius et se implicet primum civium, deinde omnium mortalium societate
atque, ut ad Archytam scripsit Plato, non sibi se soli natum meminerit,
sed patriae, sed suis, ut perexigua pars ipsi relinquatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {126}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{126}
Et quoniam eadem natura cupiditatem ingenuit homini veri videndi, quod
facillime apparet, cum vacui curis etiam quid in caelo fiat scire
avemus, his initiis inducti omnia vera diligimus, id est fidelia,
@@ -1528,7 +1528,7 @@ atque magnificum, ad imperandum magis quam ad parendum accommodatum,
omnia humana non tolerabilia solum, sed etiam levia ducens, altum
quiddam et excelsum, nihil timens, nemini cedens, semper invictum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {127}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{127}
Atque his tribus generibus honestorum notatis quartum sequitur et in
eadem pulchritudine et aptum ex illis tribus, in quo inest ordo et
moderatio. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate
@@ -1537,7 +1537,7 @@ laudibus, quas ante dixi, et temeritatem reformidat et non audet cuiquam
aut dicto protervo aut facto nocere vereturque quicquam aut facere aut
eloqui, quod parum virile videatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {128}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{128}
Habes undique expletam et perfectam, Torquate, formam honestatis, quae
tota quattuor his virtutibus, quae a te quoque commemoratae sunt,
continetur. Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem
@@ -1549,7 +1549,7 @@ loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
‘Quod’, inquit, ‘quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius,
tamen expetitur propter voluptatem.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {129}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{129}
Videsne quam sit magna dissensio? Philosophus nobilis, a quo non solum
Graecia et Italia, sed etiam omnis barbaria commota est, honestum quid
sit, si id non sit in voluptate, negat se intellegere, nisi forte illud,
@@ -1563,7 +1563,7 @@ idem natura victus, cui obsisti non potest, dicit alio loco id, quod a
te etiam paulo ante dictum est, non posse iucunde vivi nisi etiam
honeste.}%
%
-\NewLipsumPar{% {130}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{130}
Quid nunc ‘honeste’ dicit? Idemne, quod iucunde? Ergo ita: non posse
honeste vivi, nisi honeste vivatur? An nisi populari fama? Sine ea
igitur iucunde negat posse (se) vivere? Quid turpius quam sapientis
@@ -1576,7 +1576,7 @@ sine eo neget iucunde vivi posse, aut quicquam aliud honestum
intellegat, nisi quod sit rectum ipsumque per se sua vi, sua natura, sua
sponte laudabile.}%
%
-\NewLipsumPar{% {131}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{131}
Itaque, Torquate, cum diceres clamare Epicurum non posse iucunde vivi,
nisi honeste et sapienter et iuste viveretur, tu ipse mihi gloriari
videbare. Tanta vis inerat in verbis propter earum rerum, quae
@@ -1588,7 +1588,7 @@ enim verborum amore, quae perraro appellantur ab Epicuro, sapientiae,
fortitudinis, iustitiae, temperantiae, praestantissimis ingeniis homines
se ad philosophiae studium contulerunt.}%
%
-\NewLipsumPar{% {132}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{132}
‘Oculorum’, inquit Plato, ‘est in nobis sensus acerrimus, quibus
sapientiam non cernimus. Quam illa ardentis amores excitaret sui!’ Cur
tandem? An quod ita callida est, ut optime possit architectari
@@ -1596,7 +1596,7 @@ voluptates? Cur iustitia laudatur? aut unde est hoc contritum vetustate
proverbium: ‘quicum in tenebris’? Hoc dictum in una re latissime patet,
ut in omnibus factis re, non teste moveamur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {133}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{133}
Sunt enim levia et perinfirma, quae dicebantur a te, animi conscientia
improbos excruciari, tum etiam poenae timore, qua aut afficiantur aut
semper sint in metu ne afficiantur aliquando. Non oportet timidum aut
@@ -1605,7 +1605,7 @@ se cruciet omniaque formidet, sed omnia callide referentem ad
utilitatem, acutum, versutum, veteratorem, facile ut excogitet quo modo
occulte, sine teste, sine ullo conscio fallat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {134}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{134}
An tu me de L. Tubulo putas dicere? Qui cum praetor quaestionem inter
sicarios exercuisset, ita aperte cepit pecunias ob rem iudicandam, ut
anno proximo P. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de
@@ -1618,7 +1618,7 @@ scilicet comprimere nihil est negotii. Is enim, qui occultus et tectus
dicitur, tantum abest ut se indicet, perficiet etiam ut dolere alterius
improbe facto videatur. Quid est enim aliud esse versutum?}%
%
-\NewLipsumPar{% {135}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{135}
Memini me adesse P. Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se
esse heredem Q. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo
rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret. Id Sextilius factum
@@ -1637,7 +1637,7 @@ aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; est enim effectrix
multarum et magnarum voluptatum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {136}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{136}
Ut igitur illis, qui, recta et honesta quae sunt, ea statuunt per se
expetenda, adeunda sunt saepe pericula decoris honestatisque causa, sic
vestris, qui omnia voluptate metiuntur, pericula adeunda sunt, ut
@@ -1649,7 +1649,7 @@ periculum! Ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad
voluptatem. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta,
si opus erit, dimicabit.}%
%
-\NewLipsumPar{% {137}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{137}
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; deprehensus omnem poenam
contemnet. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad
ipsum etiam dolorem. Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis,
@@ -1660,7 +1660,7 @@ uti suo bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia
est habenda; esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quam
multa vero iniuste fieri possunt, quae nemo possit reprehendere!}%
%
-\NewLipsumPar{% {138}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{138}
Si te amicus tuus moriens rogaverit, ut hereditatem reddas suae filiae,
nec usquam id scripserit, ut scripsit Fadius, nec cuiquam dixerit, quid
facies? Tu quidem reddes; ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus
@@ -1675,7 +1675,7 @@ voluptatem referatis, tamen ea faciatis, e quibus appareat non
voluptatem vos, sed officium sequi, plusque rectam naturam quam rationem
pravam valere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {139}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{139}
Si scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et velle
aliquem inprudentem super eam assidere, cuius mors tibi emolumentum
futura sit, improbe feceris, nisi monueris ne assidat, sed inpunite
@@ -1685,7 +1685,7 @@ omnia haec ad utilitatem referantur, virum bonum non posse reperiri;
deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a
Laelio.}%
%
-\NewLipsumPar{% {140}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{140}
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio
cupiditatum rationi oboediens. Satisne ergo pudori consulat, si quis
sine teste libidini pareat? An est aliquid per se ipsum flagitiosum,
@@ -1698,7 +1698,7 @@ sua causa omniaque rei publicae, tu contra nihil nisi sua? Si vero id
etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi
voluptatis causa, quo modo eum tandem laturum fuisse existimas?}%
%
-\NewLipsumPar{% {141}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{141}
Esto, fecerit, si ita vis, Torquatus propter suas utilitates– malo enim
dicere quam voluptates, in tanto praesertim viro–, num etiam eius
collega P. Decius, princeps in ea familia consulatus, cum se devoverat
@@ -1710,7 +1710,7 @@ iure laudatum, non esset imitatus quarto consulatu suo filius, neque
porro ex eo natus cum Pyrrho bellum gerens consul cecidisset in proelio
seque e continenti genere tertiam victimam rei publicae praebuisset.}%
%
-\NewLipsumPar{% {142}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{142}
Contineo me ab exemplis. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas,
tres aliqui aut quattuor; ego si nostros colligere coepero, perficiam
illud quidem, ut se virtuti tradat constringendam voluptas, sed dies me
@@ -1724,7 +1724,7 @@ consul vel civis cum semper, tum post consulatum fuit! Quo quidem
auctore nos ipsi ea gessimus, ut omnibus potius quam ipsis nobis
consuluerimus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {143}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{143}
At quam pulchre dicere videbare, cum ex altera parte ponebas cumulatum
aliquem plurimis et maximis voluptatibus nullo nec praesenti nec futuro
dolore, ex altera autem cruciatibus maximis toto corpore nulla nec
@@ -1737,7 +1737,7 @@ generis intellegens et copiosus, ita non superstitiosus, ut illa plurima
in sua patria sacrificia et fana contemneret, ita non timidus ad mortem,
ut in acie sit ob rem publicam interfectus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {144}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{144}
Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Habebat
tamen rationem valitudinis: utebatur iis exercitationibus, ut ad cenam
et sitiens et esuriens veniret, eo cibo, qui et suavissimus esset et
@@ -1748,7 +1748,7 @@ tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Color egregius, integra
valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium
varietate.}%
%
-\NewLipsumPar{% {145}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{145}
Hunc vos beatum; ratio quidem vestra sic cogit. At ego quem huic
anteponam non audeo dicere; dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti
vestro beato M. Regulum anteponere, quem quidem, cum sua voluntate,
@@ -1762,7 +1762,7 @@ miserabilis videtur audientibus, illi perpetienti erat voluptarius. Non
enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite levitatis, saepe
etiam tristes firmitate et constantia sunt beati.}%
%
-\NewLipsumPar{% {146}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{146}
Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.
Hic dolor populi Romani duce et auctore Bruto causa civitati libertatis
fuit, ob eiusque mulieris memoriam primo anno et vir et pater eius
@@ -1771,7 +1771,7 @@ anno post libertatem receptam virginem filiam sua manu occidit potius,
quam ea Ap. Claudii libidini, qui tum erat summo (ne) imperio,
dederetur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {147}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{147}
Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis
repudiandum. Quod autem patrocinium aut quae ista causa est voluptatis,
quae nec testes ullos e claris viris nec laudatores poterit adhibere? Ut
@@ -1783,7 +1783,7 @@ Epaminondam nominari, qui in ore sunt ceterorum omnium philosophorum.
Nunc vero, quoniam haec nos etiam tractare coepimus, suppeditabit nobis
Atticus noster e thesauris suis quos et quantos viros!}%
%
-\NewLipsumPar{% {148}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{148}
Nonne melius est de his aliquid quam tantis voluminibus de Themista
loqui? Sint ista Graecorum; quamquam ab iis philosophiam et omnes
ingenuas disciplinas habemus; sed tamen est aliquid, quod nobis non
@@ -1795,7 +1795,7 @@ est enim de virtutis dignitate contentio. At cum tuis cum disseras,
multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro
saepissime dicitur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {149}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{149}
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas
cogitationes et studia perspexeris; pudebit te, inquam, illius tabulae,
quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Iubebat eos, qui
@@ -1808,7 +1808,7 @@ quod offenderet animos hominum, aut quicquam, e quo oriretur aliquis
dolor. ‘Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi
serviremus, aliud negotii nihil habemus.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {150}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{150}
At negat Epicurus–hoc enim vestrum lumen est– quemquam, qui honeste non
vivat, iucunde posse vivere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut
neget. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat,
@@ -1819,7 +1819,7 @@ id est nisi aut cupiant aut metuant. Quarum ambarum rerum cum medicinam
pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. His enim rebus detractis
negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.}%
%
-\NewLipsumPar{% {151}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{151}
Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere
virtutem. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat,
abstinet se ab iniuria. Nosti, credo, illud: ‘Nemo pius est, qui
@@ -1832,7 +1832,7 @@ simulationem nobis iustitiae traditis praecipitisque quodam modo ut
nostram stabilem conscientiam contemnamus, aliorum errantem opinionem
aucupemur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {152}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{152}
Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta
vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Quid enim? Fortemne possumus
dicere eundem illum Torquatum?–Delector enim, quamquam te non possum, ut
@@ -1845,7 +1845,7 @@ essent, nisi eum perspicerem mea causa mihi amicum fuisse, non sua, nisi
hoc dicis sua, quod interest omnium recte facere. Si id dicis, vicimus.
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium.}%
%
-\NewLipsumPar{% {153}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{153}
Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem
exigit. Sed ad illum redeo. Si voluptatis causa cum Gallo apud Anienem
depugnavit provocatus et ex eius spoliis sibi et torquem et cognomen
@@ -1856,7 +1856,7 @@ sanctitate sua se tuebuntur, quod adulterium, quod stuprum, quae libido
non se proripiet ac proiciet aut occultatione proposita aut inpunitate
aut licentia? Quid?}%
%
-\NewLipsumPar{% {154}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{154}
Illud, Torquate, quale tandem videtur, te isto nomine, ingenio, gloria,
quae facis, quae cogitas, quae contendis quo referas, cuius rei causa
perficere quae conaris velis, quid optimum denique in vita iudices non
@@ -1871,7 +1871,7 @@ tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu.
Numquam facies. Cur, nisi quod turpis oratio est? Mene ergo et Triarium
dignos existimas, apud quos turpiter loquare?}%
%
-\NewLipsumPar{% {155}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{155}
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos
fortasse intellegimus. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos
quam dicatis voluptatem. Rem videlicet difficilem et obscuram! Individua
@@ -1884,7 +1884,7 @@ inponis, in motu ut sit et faciat aliquam varietatem, tum aliam quandam
summam voluptatem, quo addi nihil possit; eam tum adesse, cum dolor
omnis absit; eam stabilem appellas. Sit sane ista voluptas.}%
%
-\NewLipsumPar{% {156}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{156}
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Si ne hoc quidem
satis ample, satis honeste dici putas, dic te omnia et in isto
magistratu et in omni vita utilitatis tuae causa facturum, nihil nisi
@@ -1898,7 +1898,7 @@ digna imperio, digna populo Romano, omnia pericula pro re publica, mori
pro patria, haec cum loqueris, nos barones stupemus, tu videlicet tecum
ipse rides.}%
%
-\NewLipsumPar{% {157}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{157}
Nam inter ista tam magnifica verba tamque praeclara non habet ullum
voluptas locum, non modo illa, quam in motu esse dicitis, quam omnes
urbani rustici, omnes, inquam, qui Latine loquuntur, voluptatem vocant,
@@ -1913,7 +1913,7 @@ laudabiles, quae gloriosae, quae in senatu, quae apud populum, quae in
omni coetu concilioque profitendae sint, ne id non pudeat sentire, quod
pudeat dicere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {158}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{158}
Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem
non ipsum amet propter ipsum? Quid autem est amare, e quo nomen ductum
amicitiae est, nisi velle bonis aliquem affici quam maximis, etiamsi ad
@@ -1924,7 +1924,7 @@ effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. ‘At enim
sequor utilitatem.’ Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur
utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem.}%
%
-\NewLipsumPar{% {159}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{159}
Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
relinquesne? Quae ista amicitia est? Retinebis? Qui convenit? Quid enim
de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. ‘Ne in odium
@@ -1940,7 +1940,7 @@ ut moriare pro amico? Aut, si esses Orestes, Pyladem refelleres, te
indicares et, si id non probares, quo minus ambo una necaremini non
precarere?}%
%
-\NewLipsumPar{% {160}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{160}
Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; nihil enim arbitror esse magna
laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris
metu. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid
@@ -1953,7 +1953,7 @@ levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de
veritate dissentiunt. Sed quamvis comis in amicis tuendis fuerit, tamen,
si haec vera sunt–nihil enim affirmo–, non satis acutus fuit.}%
%
-\NewLipsumPar{% {161}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{161}
At multis se probavit. Et quidem iure fortasse, sed tamen non
gravissimum est testimonium multitudinis. In omni enim arte vel studio
vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
@@ -1964,7 +1964,7 @@ vis honestatis et minor voluptatis. Ita enim vivunt quidam, ut eorum
vita refellatur oratio. Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam
facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {162}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{162}
Sed haec nihil sane ad rem; illa videamus, quae a te de amicitia dicta
sunt. E quibus unum mihi videbar ab ipso Epicuro dictum cognoscere,
amicitiam a voluptate non posse divelli ob eamque rem colendam esse,
@@ -1977,7 +1977,7 @@ potest, tamen accipio, quod dant. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita
voluptate.}%
%
-\NewLipsumPar{% {163}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{163}
Posuisti etiam dicere alios foedus quoddam inter se facere sapientis,
ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem modo sint erga amicos;
id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas
@@ -1988,7 +1988,7 @@ si nulla caritas erit, quae faciat amicitiam ipsam sua sponte, vi sua,
ex se et propter se expetendam, dubium est, quin fundos et insulas
amicis anteponamus?}%
%
-\NewLipsumPar{% {164}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{164}
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude
amicitiae dicta sunt. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter
possit rationi et sententiae suae dicere. ‘Utilitatis causa amicitia est
@@ -2000,7 +2000,7 @@ et invidiam facile vitabis. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.
Et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam sine hac
Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies.}%
%
-\NewLipsumPar{% {165}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{165}
‘At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?’
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed fac ista esse non
inportuna; quid ad utilitatem tantae pecuniae? Vides igitur, si
@@ -2013,7 +2013,7 @@ referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum. Ac tamen, ne cui
loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam
orationem tuam.}%
%
-\NewLipsumPar{% {166}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{166}
Quoniam igitur omnis summa philosophiae ad beate vivendum refertur,
idque unum expetentes homines se ad hoc studium contulerunt, beate autem
vivere alii in alio, vos in voluptate ponitis, item contra miseriam
@@ -2026,7 +2026,7 @@ diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando
amissis illis sit miser. Beatus autem esse in maximarum rerum timore
nemo potest.}%
%
-\NewLipsumPar{% {167}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{167}
Nemo igitur esse beatus potest. Neque enim in aliqua parte, sed in
perpetuitate temporis vita beata dici solet, nec appellatur omnino vita,
nisi confecta atque absoluta, nec potest quisquam alias beatus esse,
@@ -2038,7 +2038,7 @@ modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis ad
beate vivendum aliquid afferre, nec minorem voluptatem percipi in
brevitate temporis, quam si illa sit sempiterna.}%
%
-\NewLipsumPar{% {168}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{168}
Haec dicuntur inconstantissime. Cum enim summum bonum in voluptate
ponat, negat infinito tempore aetatis voluptatem fieri maiorem quam
finito atque modico. Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere
@@ -2052,7 +2052,7 @@ beatior Iuppiter quam Epicurus; uterque enim summo bono fruitur, id est
voluptate. ‘At enim hic etiam dolore.’ At eum nihili facit; ait enim se,
si uratur, ‘Quam hoc suave!’ dicturum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {169}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{169}
Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? In qua quid
est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quid ergo
attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? In voluptate
@@ -2065,7 +2065,7 @@ Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Ita fit
beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire
sapienti.}%
%
-\NewLipsumPar{% {170}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{170}
Age, inquies, ista parva sunt. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius
divitias Epicurus parabiles esse docuit. Haec bene dicuntur, nec ego
repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Negat enim tenuissimo victu, id
@@ -2077,7 +2077,7 @@ numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut
Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo.}%
%
-\NewLipsumPar{% {171}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{171}
Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura
contenta. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non minor, inquit,
voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Hoc est
@@ -2086,7 +2086,7 @@ ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Cui vero in voluptate summum bonum est, huic omnia sensu, non ratione
sunt iudicanda, eaque dicenda optima, quae sint suavissima.}%
%
-\NewLipsumPar{% {172}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{172}
Verum esto; consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me
nihilo, si potest; sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci
Persas esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis, quae a
@@ -2101,7 +2101,7 @@ ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; iam enim
adesse poterit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali
metus?}%
%
-\NewLipsumPar{% {173}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{173}
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Iam id ipsum
absurdum, maximum malum neglegi. Sed quae tandem ista ratio est? Maximus
dolor, inquit, brevis est. Primum quid tu dicis breve? Deinde dolorem
@@ -2115,7 +2115,7 @@ cruciatus perferebat! Nec tamen miser esse, quia summum id malum non
erat, tantum modo laboriosus videbatur; at miser, si in flagitiosa et
vitiosa vita afflueret voluptatibus.}%
%
-\NewLipsumPar{% {174}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{174}
Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non
intellego quale sit. Video enim et magnos et eosdem bene longinquos
dolores, quorum alia toleratio est verior, qua uti vos non potestis, qui
@@ -2129,7 +2129,7 @@ Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: ‘Philocteta, st!
Brevis dolor.’ At iam decimum annum in spelunca iacet. ‘Si longus,
levis; dat enim intervalla et relaxat.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {175}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{175}
Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti
doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?
‘Moriatur’, inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: ‘Plus semper
@@ -2139,7 +2139,7 @@ frangi, succumbere. Nam ista vestra: ‘Si gravis, brevis; si longus,
levis’ dictata sunt. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae,
fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.}%
%
-\NewLipsumPar{% {176}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{176}
Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta
eius cum dictis discrepare: ‘Epicurus Hermarcho salutem. Cum ageremus’,
inquit, ‘vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Tanti
@@ -2151,7 +2151,7 @@ inventorumque nostrorum. Sed tu, ut dignum est tua erga me et
philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori
tueare liberos.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {177}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{177}
Non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius morti antepono,
quorum alter cum vicisset Lacedaemonios apud Mantineam atque ipse gravi
vulnere exanimari se videret, ut primum dispexit, quaesivit salvusne
@@ -2166,7 +2166,7 @@ lectulis plerumque moriuntur. Refert tamen, quo modo. (beatus) sibi
videtur esse moriens. Magna laus. ‘Compensabatur’, inquit, ‘cum summis
doloribus laetitia.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {178}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{178}
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit
oblitus es. Primum enim, si vera sunt ea, quorum recordatione te gaudere
dicis, hoc est, si vera sunt tua scripta et inventa, gaudere non potes.
@@ -2179,7 +2179,7 @@ est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus.
Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quid (in) isto egregio tuo
officio et tanta fide–sic enim existimo–ad corpus refers?}%
%
-\NewLipsumPar{% {179}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{179}
Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac praeclara
epistula scriptum ab Epicuro congruens et conveniens decretis eius
reperietis. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius
@@ -2190,7 +2190,7 @@ voluptatibus nec praemiorum mercedibus evocatam. Quod enim testimonium
maius quaerimus, quae honesta et recta sint, ipsa esse optabilia per
sese, cum videamus tanta officia morientis?}%
%
-\NewLipsumPar{% {180}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{180}
Sed ut epistulam laudandam arbitror eam, quam modo totidem fere verbis
interpretatus sum, quamquam ea cum summa eius philosophia nullo modo
congruebat, sic eiusdem testamentum non solum (a) philosophi gravitate,
@@ -2202,7 +2202,7 @@ elegantius poni meliusque potuit. Nam quod ita positum est, quod
dissolutum sit, id esse sine sensu, id eius modi est, ut non satis plane
dicat quid sit dissolutum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {181}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{181}
Sed tamen intellego quid velit. Quaero autem quid sit, quod, cum
dissolutione, id est morte, sensus omnis extinguatur, et cum reliqui
nihil sit omnino, quod pertineat ad nos, tam accurate tamque diligenter
@@ -2212,7 +2212,7 @@ quotannis mense Gamelione itemque omnibus mensibus vicesimo die lunae
dent ad eorum epulas, qui una secum philosophati sint, ut et sui et
Metrodori memoria colatur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {182}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{182}
Haec ego non possum dicere non esse hominis quamvis et belli et humani,
sapientis vero nullo modo, physici praesertim, quem se ille esse vult,
putare ullum esse cuiusquam diem natalem. Quid? Idemne potest esse dies
@@ -2227,7 +2227,7 @@ regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset.
Num quid tale Democritus? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum
secutus est.}%
%
-\NewLipsumPar{% {183}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{183}
Quodsi dies notandus fuit, eumne potius, quo natus, an eum, quo sapiens
factus est? Non potuit, inquies, fieri sapiens, nisi natus esset. [et]
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Res tota, Torquate,
@@ -2237,7 +2237,7 @@ facetorum urbanitatem incurratis, non dico– nihil opus est litibus–;
tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam
illius testamento cavere ut ageretur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {184}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{184}
Sed ut ad propositum–de dolore enim cum diceremus, ad istam epistulam
delati sumus–, nunc totum illud concludi sic licet: qui in summo malo
est, is tum, cum in eo est, non est beatus; sapiens autem semper beatus
@@ -2248,7 +2248,7 @@ meminerimus? Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem
memoriae polliceretur, ‘Oblivionis’, inquit, ‘mallem. Nam memini etiam
quae nolo, oblivisci non possum quae volo.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {185}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{185}
Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi
philosophi sit vetare meminisse. Vide ne ista sint Manliana vestra aut
maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quid, si etiam iucunda
@@ -2262,7 +2262,7 @@ recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane probarem. Nec enim
absolvi beata vita sapientis neque ad exitum perduci poterit, si prima
quaeque bene ab eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {186}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{186}
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et
quidem corpore perceptarum. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis
animi voluptates esse e corporis societate. Corporis autem voluptas si
@@ -2278,7 +2278,7 @@ labores.’ Laboribus hic praeteritis gaudet, tu iubes voluptatibus, et
hic se ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus, tu
totus haeres in corpore.}%
%
-\NewLipsumPar{% {187}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{187}
Illud autem ipsum qui optineri potest, quod dicitis, omnis animi et
voluptates et dolores ad corporis voluptates ac dolores pertinere?
Nihilne te delectat umquam –video, quicum loquar–, te igitur, Torquate,
@@ -2292,7 +2292,7 @@ te sua sponte delectet? Aut pertinacissimus fueris, si in eo perstiteris
ad corpus ea, quae dixi, referri, aut deserueris totam Epicuri
voluptatem, si negaveris.}%
%
-\NewLipsumPar{% {188}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{188}
Quod vero a te disputatum est maiores esse voluptates et dolores animi
quam corporis, quia trium temporum particeps animus sit, corpore autem
praesentia solum sentiantur, qui id probari potest, ut is, qui propter
@@ -2306,7 +2306,7 @@ corporis. Ita miser sit aliquando necesse est is, quem vos beatum semper
vultis esse, nec vero id, dum omnia ad voluptatem doloremque referetis,
efficietis umquam.}%
%
-\NewLipsumPar{% {189}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{189}
Quare aliud aliquod, Torquate, hominis summum bonum reperiendum est,
voluptatem bestiis concedamus, quibus vos de summo bono testibus uti
soletis. Quid, si etiam bestiae multa faciunt duce sua quaeque natura
@@ -2315,7 +2315,7 @@ perfacile appareat aliud quiddam iis propositum, non voluptatem? Partim
cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo
civitatis imitantur;}%
%
-\NewLipsumPar{% {190}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{190}
Videmus in quodam volucrium genere non nulla indicia pietatis,
cognitionem, memoriam, in multis etiam desideria videmus. Ergo in
bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum,
@@ -2323,7 +2323,7 @@ in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit? Et homini,
qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil
datum esse dicemus?}%
%
-\NewLipsumPar{% {191}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{191}
Nos vero, siquidem in voluptate sunt omnia, longe multumque superamur a
bestiis, quibus ipsa terra fundit ex sese pastus varios atque abundantes
nihil laborantibus, nobis autem aut vix aut ne vix quidem suppetunt
@@ -2333,7 +2333,7 @@ optimis artibus comparandis? Quid tanto concursu honestissimorum
studiorum, tanto virtutum comitatu, si ea nullam ad aliam rem nisi ad
voluptatem conquiruntur?}%
%
-\NewLipsumPar{% {192}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{192}
Ut, si Xerxes, cum tantis classibus tantisque equestribus et pedestribus
copiis Hellesponto iuncto Athone perfosso mari ambulavisset terra
navigavisset, si, cum tanto impetu in Graeciam venisset, causam quis ex
@@ -2344,7 +2344,7 @@ ornatum non, ut illum, maria pedibus peragrantem, classibus montes, sed
omne caelum totamque cum universo mari terram mente complexum voluptatem
petere si dicemus, mellis causa dicemus tanta molitum.}%
%
-\NewLipsumPar{% {193}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{193}
Ad altiora quaedam et magnificentiora, mihi crede, Torquate, nati sumus,
nec id ex animi solum partibus, in quibus inest memoria rerum
innumerabilium, in te quidem infinita, inest coniectura consequentium
@@ -2355,7 +2355,7 @@ mortisque contemptio–ergo haec in animis, tu autem etiam membra ipsa
sensusque considera, qui tibi, ut reliquae corporis partes, non comites
solum virtutum, sed ministri etiam videbuntur.}%
%
-\NewLipsumPar{% {194}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{194}
Quid? Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires,
valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes? In
quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum
@@ -2366,7 +2366,7 @@ est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in
genere isto voluptatis? Cyrenaici quidem non recusant; vestri haec
verecundius, illi fortasse constantius.}%
%
-\NewLipsumPar{% {195}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{195}
Sed lustremus animo non has maximas artis, quibus qui carebant inertes a
maioribus nominabantur, sed quaero num existimes, non dico Homerum,
Archilochum, Pindarum, sed Phidian, Polyclitum, Zeuxim ad voluptatem
@@ -2380,7 +2380,7 @@ possint esse beati, cum voluptates corpore percipere non possint, aut,
si sine eo genere voluptatis beati sint, cur similem animi usum in
sapiente esse nolitis.}%
%
-\NewLipsumPar{% {196}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{196}
Lege laudationes, Torquate, non eorum, qui sunt ab Homero laudati, non
Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi aut
Alexandri, lege nostrorum hominum, lege vestrae familiae; neminem
@@ -2388,7 +2388,7 @@ videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum
diceretur. Non elogia monimentorum id significant, velut hoc ad portam:
‘Hunc unum plurimae consentiunt gentes populi primarium fuisse virum.’}%
%
-\NewLipsumPar{% {197}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{197}
Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium
populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis
voluptatibus? Ergo in iis adolescentibus bonam spem esse dicemus et
@@ -2402,7 +2402,7 @@ iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sunt etiam turpitudines
plurimae, quae, nisi honestas natura plurimum valeat, cur non cadant in
sapientem non est facile defendere.}%
%
-\NewLipsumPar{% {198}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{198}
Ac ne plura complectar–sunt enim innumerabilia–, bene laudata virtus
voluptatis aditus intercludat necesse est. Quod iam a me expectare noli.
Tute introspice in mentem tuam ipse eamque omni cogitatione pertractans
@@ -2414,7 +2414,7 @@ cum opem indigentibus salutemque ferres, vel Herculis perpeti aerumnas.
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo
aerumnas etiam in deo nominaverunt.}%
%
-\NewLipsumPar{% {199}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{199}
Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne Herculem
ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore gessisset, voluptatis
causa gessisse diceres. Quae cum dixissem, Habeo, inquit Torquatus, ad
@@ -2428,7 +2428,7 @@ quidem, inquit, audacius. Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo
audivi, nec ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.}%
%
-\NewLipsumPar{% {200}
+\NewLipsumPar{%\protect \unhbox \voidb@x \protect \penalty \@M \ {}{200}
Voluptatem quidem, Brute, si ipsa pro se loquatur nec tam pertinaces
habeat patronos, concessuram arbitror convictam superiore libro
dignitati. Etenim sit inpudens, si virtuti diutius repugnet, aut si