summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt')
-rw-r--r--Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt70
1 files changed, 0 insertions, 70 deletions
diff --git a/Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt b/Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt
deleted file mode 100644
index 70689cd1062..00000000000
--- a/Master/texmf-dist/doc/latex/isodoc/logoletter/typo.txt
+++ /dev/null
@@ -1,70 +0,0 @@
-Typografie wordt meestal toegepast om het doel en de inhoud van
-een tekst te ondersteunen. Een tekst moet bijvoorbeeld prettig
-leesbaar zijn. Daarom worden teksten in boeken en kranten vaak
-uit een lettertype met schreef gezet, maar op het beeldscherm
-juist vaak met een schreefloos lettertype zoals Verdana of Tahoma
-opgemaakt.
-
-Voor een reclame- of waarschuwingsbord is het van belang dat
-woorden opvallen door ze met felle kleuren te accentueren. In een
-lange tekst wordt het juist als storend wordt ervaren wanneer er
-vetgedrukte woorden uitspringen en wordt bij voorkeur cursivering
-gebruikt om de lezer te attenderen.
-
-Ook met andere zaken die de leesbaarheid van een tekst beïnvloeden houdt
-typografie zich bezig. Bijvoorbeeld het gebruik (doelgroep) en de
-indeling van een pagina. De typograaf let op:
-\begin{itemize}
-\item de zetbreedte (regellengte): de breedte van een tekstblok
-of kolom. De typograaf let daarbij op het maximum aantal tekens
-of woorden per regel. Bij een tekst met te lange regels moet
-het oog van de lezer namelijk een te grote afstandssprong maken
-van het eind van de regel naar het begin van de volgende. In
-het algemeen worden maxima gehanteerd van gemiddeld ca. 85
-tekens (inclucief spaties en leestekens) of van gemiddeld
-twaalf woorden.
-
-\item de diverse lettergroottes (corpsen) en -soorten Door een
-combinatie daarvan (naast o.a. kleurgebruik) kan de typograaf de
-diverse tekstelementen visueel onderscheidend maken en daarmee
-de inhoudelijke hiërarchie goed visualiseren en ordenen.
-Letterfamilies bestaan uit diverse lettersoorten, meestal
-minimaal romein (normaal), vet, cursief en vet-cursief. Er zijn
-ook uitgebreide letterfamilies, die dan bijv. als extra
-lettersoort vet-cursief, halfvet, extra vet, versmald en
-verbreed hebben.
-
-\item de interlinie: het wit tussen twee regels.
-
-\item de regelafstand: de grootte van de letter (het korps)
-opgeteld bij de grootte van de interlinie. (Voorbeeld: corps 10
-punt + 4 punt interlinie geeft een regelafstand van 14 punt.)
-
-\item de woordspaties: het wit (de ruimte) tussen twee woorden.
-\item de letterspatiëring: het wit tussen de letters onderling
-\item de leestekens
-\item de gebruikte letterfamilie(s) (lettertypen).
-\item het vaste (verticale) tussenwit (bij meerdere kolommen)
-\item het bijeenblijven van inhoudelijke eenheden
-\item het bijeenblijven van inhoudelijke eenheden
-\end{itemize}
-Om een bekend voorbeeld te geven: de staartregel van een alinea
-die niet alleen boven aan een pagina mag staan (het zgn.
-'hoerenjong'). Zo bestaat er o.a. ook de 'wees' of de 'weduwe'
-(uit het engels: the 'widow'). Deze termen staan beiden voor de
-eerste regel van een alinea die alleen staat onderaan een pagina.
-
-Voor woordenboeken of kranten,\footnote{en wat u nog maar zelf
-kunt bedenken...} waar ruimte schaars is, worden er opzettelijk
-smalle lettertypen uitgezocht, waardoor het papier efficiënter
-benut kan worden. De marges worden dan uiteraard ook klein
-gehouden. Een voorbeeld is de Lexicon (Bram de Does, 1992), die
-wordt gebruikt in de krant NRC Handelsblad en het woordenboek de
-Dikke Van Dale.
-
-Sommige aspecten en gewoontes van de typografie zijn universeel:
-te lange regels, te weinig interlinie en te kleine woordspaties
-lezen niet prettig. Andere gewoontes zoals het gebruik van
-aanhalingstekens en gedachtestreepjes verschillen van tijd tot
-tijd en van land tot land en daarbinnen nog weer van publicatie
-tot publicatie.