summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL
diff options
context:
space:
mode:
Diffstat (limited to 'Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL')
-rw-r--r--Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL489
1 files changed, 243 insertions, 246 deletions
diff --git a/Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL b/Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL
index 417c294e843..61eece10cad 100644
--- a/Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL
+++ b/Master/texmf-dist/doc/fonts/pl/README.POL
@@ -1,245 +1,245 @@
*****************************************************************************
-* Kolekcja fontów PL (polskiego rozszerzenia fontów *
-* Computer Modern) w formacie źródłowym METAFONT-a *
-* (dobro wspólne -- public domain) *
+* Kolekcja fontĂłw PL (polskiego rozszerzenia fontĂłw *
+* Computer Modern) w formacie źródłowym METAFONT-a *
+* (dobro wspólne – public domain) *
*****************************************************************************
Autorzy
=======
-Bogusław Jackowski <B.Jackowski@gust.org.pl>
-Marek Ryćko <M.Rycko@gust.org.pl>
+Bogusław Jackowski
+Marek Ryćko
konsultacje: Roman Tomaszewski
-------------
OPIS PAKIETU:
-------------
-Niniejsza dystrybucja METAFONT-owych plików źródłowych fontów PL
-(wersja 1.09, 13 kwietnia 2001) jest częścią dystrybucji pakietu MeX
-i WYJĄTKOWO jest rozpowszechniana jako odrębny pakiet.
+Niniejsza dystrybucja METAFONT-owych plików źródłowych fontów PL
+(wersja 1.09, 13 kwietnia 2001) jest częścią dystrybucji pakietu MeX
+i WYJĄTKOWO jest rozpowszechniana jako odrębny pakiet.
-Powodem aktualizacji jest usunięcie błędu wykrytego (podczas pracy nad
-fontami EC) przez Andreasa Schwaba i Joerga Knappena. Błąd polegał
-na różnicach wysokości i korekt kursywy liter diakrytycznych w zależności
-od użytej rozdzielczości. Ponieważ suma kontrolna plików TFM
-zależy wyłącznie od szerokości znaków, błąd ukrywał się przez wiele lat.
+Powodem aktualizacji jest usunięcie błędu wykrytego (podczas pracy nad
+fontami EC) przez Andreasa Schwaba i Joerga Knappena. Błąd polegał
+na różnicach wysokości i korekt kursywy liter diakrytycznych w zależności
+od użytej rozdzielczości. Ponieważ suma kontrolna plików TFM
+zależy wyłącznie od szerokości znaków, błąd ukrywał się przez wiele lat.
-W wersji poprawionej znaki diakrytyczne są przetwarzane dwukrotnie
+W wersji poprawionej znaki diakrytyczne są przetwarzane dwukrotnie
(patrz makro ,beginchar_twice' w pliku pl_dod.mf). Za pierwszym razem
-wszystkie operacje rysowania (fill, draw, cull itp.) są neutralizowane,
-w rezultacie otrzymujemy w tym przebiegu jedynie wymiary znaków
-(mamy nadzieją, że niezależne od rozdzielczości ;-). W drugim przebiegą są
-tworzone obrysy (glyphs) znaków.
+wszystkie operacje rysowania (fill, draw, cull itp.) są neutralizowane,
+w rezultacie otrzymujemy w tym przebiegu jedynie wymiary znakĂłw
+(mamy nadzieją, że niezależne od rozdzielczości ;-). W drugim przebiegą są
+tworzone obrysy (glyphs) znakĂłw.
-Poniższy fragment zaczerpnięto z dokumentacji mexinfo.pol zawartej
+Poniższy fragment zaczerpnięto z dokumentacji mexinfo.pol zawartej
w pakiecie MeX
ftp://ftp.gust.org.pl/pub/TeX/language/polish/mex105.zip
lub archiwa CTAN, np.
ftp://ftp.dante.de/tex-archive/language/polish/mex105.zip
-Fonty PL (polskie rozszerzenie fontów CM)
+Fonty PL (polskie rozszerzenie fontĂłw CM)
==========================================
-Fonty PL przeznaczone są do składania polskich lub polsko-angielskich
-tekstów przy użyciu formatów MeX i LaMeX. Obecnie mogą też być
-wykorzystane do składu przy użyciu pakietu PLaTeX (autorstwa Mariusza Olko
-i Marcina Wolińskiego), wspomagającego skład polskich dokumentów przy użyciu
+Fonty PL przeznaczone są do składania polskich lub polsko-angielskich
+tekstów przy użyciu formatów MeX i LaMeX. Obecnie mogą też być
+wykorzystane do składu przy użyciu pakietu PLaTeX (autorstwa Mariusza Olko
+i Marcina Wolińskiego), wspomagającego skład polskich dokumentów przy użyciu
formatu LaTeX2e:
ftp://ftp.gust.org.pl/pub/TeX/language/polish/platex-1.??.zip
lub ftp://ftp.dante.de/tex-archive/language/polish/platex-1.??.zip
-Autorzy starali się zachować ,,ducha CM-ów'' przy projektowaniu polskich
-znaków diakrytycznych. Np. przekreślenie małej litery ,,ł'' zostało
-nieco tylko powiększone w stosunku do przekreślenia fontów rodziny CM
-(METAFONT-owy program ,,Cross for Polish l and L'' w pliku ACCENT.MF)
-umieszczanego w składzie komendami TeX-owymi \l oraz \L, chociaż w
-niektórych fontach autorzy chętnie widzieliby przekreślenie znacznie
-wyraźniejsze. Podobnie podcięcia wstawiane automatycznie pomiędzy znakami
-(implicit kerns) były dodawane raczej ostrożnie. Np. zdaniem autorów
-podcięcie między polskim otwierającym cudzysłowem (,,) a literą ,,W''
-bądź ,,T'' mogłoby być znacznie większe, gdyby nie to, że w fontach CM
-nie ma żadnego podcięcia między literą ,,A'' a cudzysłowem zamykającym
-('').
-
-Fonty PL, podobnie jak macierzyste fonty CM, projektowane były
-pod kątem zastosowań profesjonalnych, tzn. urządzeń o większych
-rozdzielczościach. Niemniej jednak sporo wysiłku włożono w prawidłową
-dyskretyzację przy małych rozdzielczościach (dla potrzeb wydruków
-testowych na drukarkach mozaikowych 9- i 24-igłowych).
-
- 1. Fonty PL stanowią rozszerzenie standardowego zestawu rodziny
- Computer Modern (CM) o polskie znaki diakrytyczne i bazują na tych
- samych plikach parametrycznych co fonty rodziny CM. Zmiany parametrów
- odbiegające zbyt daleko od standardu zaproponowanego przez D. E. Knutha
- mogą spowodować nieoczekiwane efekty (do błędu w trakcie obliczeń
- włącznie). Przykładowo, założone zostało, że kursywa i grotesk
- wykluczają się.
-
- Układ fontów PL charakteryzuje się tym, że znaki o kodach < 128
- są identyczne ze znakami rodziny CM, natomiast polskim znakom
- diakrytycznym przypisane zostały kody > 127 (innych cech TeX-a 3.x
- nie wykorzystuje się). Polskie znaki diakrytyczne mają kody zgodne
- z układem ECM (Extended Computer Modern, Cork encoding), natomiast
- cudzysłowy mają kody niestandardowe (w ECM cudzysłowy mają
+Autorzy starali się zachować „ducha CM-ów” przy projektowaniu polskich
+znaków diakrytycznych. Np. przekreślenie małej litery „ł” zostało
+nieco tylko powiększone w stosunku do przekreślenia fontów rodziny CM
+(METAFONT-owy program „Cross for Polish l and L” w pliku ACCENT.MF)
+umieszczanego w składzie komendami TeX-owymi \l oraz \L, chociaż w
+niektórych fontach autorzy chętnie widzieliby przekreślenie znacznie
+wyraźniejsze. Podobnie podcięcia wstawiane automatycznie pomiędzy znakami
+(implicit kerns) były dodawane raczej ostrożnie. Np. zdaniem autorów
+podcięcie między polskim otwierającym cudzysłowem („) a literą „W”
+bądź „T” mogłoby być znacznie większe, gdyby nie to, że w fontach CM
+nie ma żadnego podcięcia między literą „A” a cudzysłowem zamykającym
+(”).
+
+Fonty PL, podobnie jak macierzyste fonty CM, projektowane były
+pod kątem zastosowań profesjonalnych, tzn. urządzeń o większych
+rozdzielczościach. Niemniej jednak sporo wysiłku włożono w prawidłową
+dyskretyzację przy małych rozdzielczościach (dla potrzeb wydruków
+testowych na drukarkach mozaikowych 9- i 24-igłowych).
+
+ 1. Fonty PL stanowią rozszerzenie standardowego zestawu rodziny
+ Computer Modern (CM) o polskie znaki diakrytyczne i bazują na tych
+ samych plikach parametrycznych co fonty rodziny CM. Zmiany parametrĂłw
+ odbiegające zbyt daleko od standardu zaproponowanego przez D. E. Knutha
+ mogą spowodować nieoczekiwane efekty (do błędu w trakcie obliczeń
+ włącznie). Przykładowo, założone zostało, że kursywa i grotesk
+ wykluczają się.
+
+ Układ fontów PL charakteryzuje się tym, że znaki o kodach < 128
+ są identyczne ze znakami rodziny CM, natomiast polskim znakom
+ diakrytycznym przypisane zostały kody > 127 (innych cech TeX-a 3.x
+ nie wykorzystuje się). Polskie znaki diakrytyczne mają kody zgodne
+ z układem ECM (Extended Computer Modern, Cork encoding), natomiast
+ cudzysłowy mają kody niestandardowe (w ECM cudzysłowy mają
kody < 127):
- Ą -- 129 ą -- 161
- Ć -- 130 ć -- 162
- Ę -- 134 ę -- 166
- Ł -- 138 ł -- 170
- Ń -- 139 ń -- 171
- Ó -- 211 ó -- 243
- Ś -- 145 ś -- 177
- Ź -- 153 ź -- 185
- Ż -- 155 ż -- 187
+ Ą – 129 ą – 161
+ Ć – 130 ć – 162
+ Ę – 134 ę – 166
+ Ł – 138 ł – 170
+ Ń – 139 ń – 171
+ Ó – 211 ó – 243
+ Ś – 145 ś – 177
+ Ź – 153 ź – 185
+ Ż – 155 ż – 187
- << (francuski cudzysłów otwierający) -- 174
- >> (francuski cudzysłów zamykający) -- 175
- ,, (polski cudzysłów otwierający) -- 255
+ « (francuski cudzysłów otwierający, dostępny jako ligatura <<) – 174
+ » (francuski cudzysłów zamykający, dostępny jako ligatura >>) – 175
+ „ (polski cudzysłów otwierający, dostępny jako ligatura ,,) – 255
Uwagi:
- * Fonty matematyczne plmi, plmib oraz plex nie zawierają polskich
- znaków diakrytycznych i nie różnią się od odpowiednich fontów
- CM; przedrostki CM zostały zmienione na PL jedynie dla zachowania
- jednorodności.
- * Podobnie font pltex10 to po prostu font cmtex10 ze zmienioną dla
- jednolitości nazwą; font cmtex10 odzwierciedla układ klawiatury
- na komputerze używanym przez profesora Knutha (D. E. Knuth,
- ,,Computer Modern Typefaces'', str. 568), tym samym nie powinien
- raczej zawierać polskich znaków diakrytycznych.
- * Fonty plsy zostały poszerzone (w stosunku do cmsy) o znaki
- ,,większe-równe'' i ,,mniejsze-równe'' odpowiadające
- polskim zwyczajom drukarskim (dolna kreska skośna zamiast
- poziomej); na konieczność takiego rozszerzenia zwrócił
- uwagę p. Włodzimierz J. Martin; majuskuły kaligraficzne tych
- fontów (opisane w pliku calu.mf) nie zostały uzupełnione
+ * Fonty matematyczne plmi, plmib oraz plex nie zawierają polskich
+ znaków diakrytycznych i nie różnią się od odpowiednich fontów
+ CM; przedrostki CM zostały zmienione na PL jedynie dla zachowania
+ jednorodności.
+ * Podobnie font pltex10 to po prostu font cmtex10 ze zmienioną dla
+ jednolitości nazwą; font cmtex10 odzwierciedla układ klawiatury
+ na komputerze uĹźywanym przez profesora Knutha (D. E. Knuth,
+ „Computer Modern Typefaces”, str. 568), tym samym nie powinien
+ raczej zawierać polskich znaków diakrytycznych.
+ * Fonty plsy zostały poszerzone (w stosunku do cmsy) o znaki
+ „większe-równe” i „mniejsze-równe” odpowiadające
+ polskim zwyczajom drukarskim (dolna kreska skośna zamiast
+ poziomej); na konieczność takiego rozszerzenia zwrócił
+ uwagę p. Włodzimierz J. Martin; majuskuły kaligraficzne tych
+ fontów (opisane w pliku calu.mf) nie zostały uzupełnione
o polskie znaki diakrytyczne.
- 2. Jedynymi znakami ,,polskimi'' dostępnymi poprzez ligatury są
- cudzysłowy (,, << >>). Polskie znaki diakrytyczne są dostępne
- albo bezpośrednio, albo za pomocą komendy realizowanej przez
- ,,aktywny ciach'' (/a /c /e /l /n /o /s /x /z /A /C /E
- /L /N /O /S /X /Z) zaprogramowanej w formatach MeX i LaMeX
- (p. opis używania formatów MeX i LaMeX). Istnieją zasadnicze powody,
- dla których autorzy nie wykorzystali do tego celu ligatur.
-
- 3. Ze względu na ograniczenie liczby różnych wysokości znaków w foncie
- do 15 niezerowych, zrezygnowano z kuszącego wypełniania ,,górnej
- połówki'' fontu. Ponadto w programach METAFONT-owych podjęte zostały
- zabiegi mające na celu minimalizację liczby różnych wysokości.
- Niestety, mimo to w niektórych przypadkach liczba różnych niezerowych
- wysokości przekracza 15. W takiej sytuacji METAFONT automatycznie
- zmienia niektóre spośród wysokości. Oznacza to, że w pewnych
- (bardzo złośliwych i -- miejmy nadzieję -- niezwykle rzadkich)
- przypadkach może się zdarzyć, że tekst czysto angielski złożony
- fontami PL zostanie inaczej przełamany na strony niż tekst złożony
+ 2. Jedynymi znakami „polskimi” dostępnymi poprzez ligatury są
+ cudzysłowy („ « » – odpowiednio jako ,, << >>). Polskie znaki
+ diakrytyczne są dostępne albo bezpośrednio, albo za pomocą komendy
+ realizowanej przez „aktywny ciach” (/a /c /e /l /n /o /s /x /z
+ /A /C /E /L /N /O /S /X /Z) zaprogramowanej w formatach MeX i LaMeX
+ (p. opis używania formatów MeX i LaMeX). Istnieją zasadnicze powody,
+ dla ktĂłrych autorzy nie wykorzystali do tego celu ligatur.
+
+ 3. Ze względu na ograniczenie liczby różnych wysokości znaków w foncie
+ do 15 niezerowych, zrezygnowano z kuszącego wypełniania „górnej
+ połówki” fontu. Ponadto w programach METAFONT-owych podjęte zostały
+ zabiegi mające na celu minimalizację liczby różnych wysokości.
+ Niestety, mimo to w niektórych przypadkach liczba róşnych niezerowych
+ wysokości przekracza 15. W takiej sytuacji METAFONT automatycznie
+ zmienia niektóre spośród wysokości. Oznacza to, że w pewnych
+ (bardzo złośliwych i – miejmy nadzieję – niezwykle rzadkich)
+ przypadkach może się zdarzyć, że tekst czysto angielski złożony
+ fontami PL zostanie inaczej przełamany na strony niż tekst złożony
fontami CM.
- 4. Starano się unikać wprowadzania dodatkowych parametrów, co jednak
- nie zawsze było możliwe. Szczegóły dotyczące możliwości zmiany
- zachowania domyślnego opisane są w pliku pl_dod.mf. Przykłady użycia
- opcjonalnych parametrów zmieniających zachowanie domyślne znaleźć
- można w plikach źródłowych fontów plb10, plbx5, plbx6, plbx7, plbx8,
+ 4. Starano się unikać wprowadzania dodatkowych parametrów, co jednak
+ nie zawsze było możliwe. Szczegóły dotyczące możliwości zmiany
+ zachowania domyślnego opisane są w pliku pl_dod.mf. Przykłady użycia
+ opcjonalnych parametrów zmieniających zachowanie domyślne znaleźć
+ można w plikach źródłowych fontów plb10, plbx5, plbx6, plbx7, plbx8,
plcsc10, pldunh10, plfi10, plff10, plitt10, plr5, plr6, plr7, plr8,
plr9, plr12, plr17, plsl8, plsl9, plsl12, plssq8, plssqi8, pltcsc10,
plti7, plti8, plti12 oraz plvtt10.
- 5. Programy opisujące polskie znaki diakrytyczne zostały oparte na
- odpowiednich programach rodziny CM. Opisy polskich znaków
- diakrytycznych stanowią niezależne programy, co jest zgodne
- z ogólną filozofią programów rodziny CM (można by np. zapamiętywać
- mapy bitowe liter ,,A'', ,,C'', ,,a'', ,,c'', ..., itd., i te mapy
- bitowe modyfikować; z takiego podejścia i mu podobnych zrezygnowano).
-
- Nieco trickowe rozwiązanie zastosowano w celu uniknięcia duplikowania
- plików parametrycznych (plb10, plbx10, ..., itd.). Wykorzystano tu
- METAFONT-ową zmienną ,,jobname'' do czytania odpowiednich plików
- parametrycznych rodziny CM. Pliki te powinny znajdować się w kartotece
- przeszukiwanej przez METAFONT-a w trakcie realizacji komendy ,,input''.
-
- 6. Program dla polskiego cudzysłowu otwierającego zaczerpnięty został
- z programów rodziny CM. Natomiast kształt cudzysłowów francuskich
- został zaprojektowany i zaprogramowany ,,od zera''.
-
- 7. Pierwszą i najważniejszą fazą pracy nad fontami PL było
- zaprojektowanie i zaprogramowanie kształtów polskich znaków
- diakrytycznych w sześciu podstawowych krojach: plr, plss, plbx, plssbx,
- pltt oraz plti (stopnie pisma od 5 do 17 punktów).
-
- Tym etapem pracy opiekował się troskliwie p. Roman Tomaszewski,
- wybitny polski typograf, członek zarządu Międzynarodowego
- Stowarzyszenia Typograficznego ATypI i zarazem przewodniczący Polskiego
- Oddziału ATypI. Autorzy są mu głęboko wdzięczni za życzliwe
- wspieranie swą wiedzą i doświadczeniem prac projektowych nad
+ 5. Programy opisujące polskie znaki diakrytyczne zostały oparte na
+ odpowiednich programach rodziny CM. Opisy polskich znakĂłw
+ diakrytycznych stanowią niezależne programy, co jest zgodne
+ z ogólną filozofią programów rodziny CM (można by np. zapamiętywać
+ mapy bitowe liter „A”, „C”, „a”, „c”, …, itd., i te mapy
+ bitowe modyfikować; z takiego podejścia i mu podobnych zrezygnowano).
+
+ Nieco trickowe rozwiązanie zastosowano w celu uniknięcia duplikowania
+ plików parametrycznych (plb10, plbx10, …, itd.). Wykorzystano tu
+ METAFONT-ową zmienną „jobname” do czytania odpowiednich plików
+ parametrycznych rodziny CM. Pliki te powinny znajdować się w kartotece
+ przeszukiwanej przez METAFONT-a w trakcie realizacji komendy „input”.
+
+ 6. Program dla polskiego cudzysłowu otwierającego zaczerpnięty został
+ z programów rodziny CM. Natomiast kształt cudzysłowów francuskich
+ został zaprojektowany i zaprogramowany „od zera”.
+
+ 7. Pierwszą i najważniejszą fazą pracy nad fontami PL było
+ zaprojektowanie i zaprogramowanie kształtów polskich znaków
+ diakrytycznych w sześciu podstawowych krojach: plr, plss, plbx, plssbx,
+ pltt oraz plti (stopnie pisma od 5 do 17 punktĂłw).
+
+ Tym etapem pracy opiekował się troskliwie p. Roman Tomaszewski,
+ wybitny polski typograf, członek zarządu Międzynarodowego
+ Stowarzyszenia Typograficznego ATypI i zarazem przewodniczący Polskiego
+ Oddziału ATypI. Autorzy są mu głęboko wdzięczni za życzliwe
+ wspieranie swą wiedzą i doświadczeniem prac projektowych nad
fontami PL.
- Pan Roman Tomaszewski zmarł w grudniu 1992 roku.
-
- 8. Akcenty nad minuskułami ,,ć'' ,,ń'' ,,ó'' ,,ś'' ,,ź'' są takie
- same jak wstawiany TeX-ową komendą \' akcent ,,acute'', tyle że
- w niektórych przypadkach są nieco przesunięte w poziomie. Natomiast
- akcenty nad majuskułami ,,Ć'' ,,Ń'' ,,Ó'' ,,Ś'' ,,Ź'' są wprawdzie
- konstruowane w oparciu o akcent ,,acute'', ale są nieco ,,spłaszczone''
- (w przypadku odmian szeryfowych jest to zwykły obrót, natomiast
- w przypadku odmian bezszeryfowych -- obrót połączony z pewną
- modyfikacją, ze względu na konieczność zachowania poziomego
- położenia górnej i dolnej krawędzi akcentu oraz optycznej grubości
- kreski akcentowej). Wyjątkowo w karykaturalnie smukłym foncie pldunh10
- akcent nad minuskułami i majuskułami jest pochylony tak samo.
-
- Powyższe zabiegi są zgodne z regułami sztuki typograficznej, powodują
- natomiast, że akcenty kładzione za pomocą TeX-owej komendy \accent
- mogą się istotnie różnić od akcentowanych majuskuł w fontach PL.
-
- 9. Akcent nad literami ,,ż'' oraz ,,Ż'' jest taki sam jak kropka nad
- literą ,,i'', czyli inny niż akcent wstawiany przez TeX-a (za pomocą
- komendy \.). W literze ,,ż'' jest także umieszczony na tej samej
- wysokości co kropka nad ,,i'' (oczywiście nie w foncie kapitalikowym).
- Dzięki temu w słowach takich jak ,,gwiżdże'' czy ,,niżej'' kropka
- zachowuje tę samą wysokość. Niestety, w niektórych fontach rodziny
- CM kropka nad ,,i'' jest stanowczo za mała (np. CMTT), co powoduje,
- że wartość optyczna kropki nad ,,ż'' oraz ,,Ż'' jest też czasami
- zbyt mała. Z powiększenia kropki zrezygnowano, uznając jej wielkość
- za cechę fontów CM.
-
-10. Przekreślenie litery ,,Ł'' jest znacznie większe od przekreślenia
- litery ,,ł'', a przekreślenie litery ,,ł'' jest z kolei większe od
- przekreślenia w fontach rodziny CM (p. punkt 0 powyżej).
-
-11. ,,Ogonki'' pod literami ,,Ą'' ,,Ę'' ,,ą'' ,,ę'' budowane są za
- pomocą stosunkowo skomplikowanego algorytmu, ale geometria
- ogonka jest bardzo prosta: zewnętrzna i wewnętrzna krawędź to
- pojedyncze segmenty krzywych B\'eziera. Ogonki takie -- jak
- pokazuje doświadczenie -- są najzgrabniejsze.
-
- Opcjonalne parametry dodatkowe wpływające na kształt ogonków
- opisane są w pliku pl_dod.mf.
-
-12. Polskie znaki diakrytyczne nie są przeznaczone do używania jako
- znaki matematyczne, dlatego w programach opisujących te znaki
- pominięta została komenda ,,math_adjust''.
-
-13. Podcięcia wstawiane automatycznie między znakami (implicit kerns)
- są w zasadzie takie same dla polskich znaków diakrytycznych jak dla
- odpowiednich liter alfabetu łacińskiego, z pewnymi wszakże wyjątkami
- (p. pliki polan.mf, polkur.mf oraz polkap.mf); podobnie rzecz się ma
- z korektą italikową wstawianą za polskimi znakami diakrytycznymi.
-
-14. Dla tych, którzy chcieliby wydrukować źródła METAFONT-owe w postaci
- sformatowanej za pomocą programu MFT, dołączony jest odpowiedni
- format o nazwie pl.mft. Format ten jest przygotowany do składania
- z użyciem fontów rodziny CM; jeśli użytkownik zamienił już
- wszystkie CM-y na fonty PL, musi odpowiednio zmienić nazwy fontów
- w plikach pl.mft oraz mftmac.tex (plik mftmac.tex znaleźć można np.
- w każdej dystrybucji TeX-a lub CTAN:/macros/generic/plain/base/).
-
-Aktualna dystrybucja składa się z:
-
- (a) 12 plików podstawowych:
+ Pan Roman Tomaszewski zmarł w grudniu 1992 roku.
+
+ 8. Akcenty nad minuskułami „ć” „ń” „ó” „ś” „ź” są takie
+ same jak wstawiany TeX-ową komendą \' akcent „acute”, tyle że
+ w niektórych przypadkach są nieco przesunięte w poziomie. Natomiast
+ akcenty nad majuskułami „Ć” „Ń” „Ó” „Ś” „Ź” są wprawdzie
+ konstruowane w oparciu o akcent „acute”, ale są nieco „spłaszczone”
+ (w przypadku odmian szeryfowych jest to zwykły obrót, natomiast
+ w przypadku odmian bezszeryfowych – obrót połączony z pewną
+ modyfikacją, ze względu na konieczność zachowania poziomego
+ położenia górnej i dolnej krawędzi akcentu oraz optycznej grubości
+ kreski akcentowej). Wyjątkowo w karykaturalnie smukłym foncie pldunh10
+ akcent nad minuskułami i majuskułami jest pochylony tak samo.
+
+ Powyższe zabiegi są zgodne z regułami sztuki typograficznej, powodują
+ natomiast, że akcenty kładzione za pomocą TeX-owej komendy \accent
+ mogą się istotnie różnić od akcentowanych majuskuł w fontach PL.
+
+ 9. Akcent nad literami „ż” oraz „Ż” jest taki sam jak kropka nad
+ literą „i”, czyli inny niż akcent wstawiany przez TeX-a (za pomocą
+ komendy \.). W literze „ż” jest także umieszczony na tej samej
+ wysokości co kropka nad „i” (oczywiście nie w foncie kapitalikowym).
+ Dzięki temu w słowach takich jak „gwiżdże” czy „niżej” kropka
+ zachowuje tę samą wysokość. Niestety, w niektórych fontach rodziny
+ CM kropka nad „i” jest stanowczo za mała (np. CMTT), co powoduje,
+ że wartość optyczna kropki nad „ż” oraz „Ż” jest też czasami
+ zbyt mała. Z powiększenia kropki zrezygnowano, uznając jej wielkość
+ za cechę fontów CM.
+
+10. Przekreślenie litery „Ł” jest znacznie większe od przekreślenia
+ litery „ł”, a przekreślenie litery „ł” jest z kolei większe od
+ przekreślenia w fontach rodziny CM (p. punkt 0 powyżej).
+
+11. „Ogonki” pod literami „Ą” „Ę” „ą” „ę” budowane są za
+ pomocą stosunkowo skomplikowanego algorytmu, ale geometria
+ ogonka jest bardzo prosta: zewnętrzna i wewnętrzna krawędź to
+ pojedyncze segmenty krzywych B\'eziera. Ogonki takie – jak
+ pokazuje doświadczenie – są najzgrabniejsze.
+
+ Opcjonalne parametry dodatkowe wpływające na kształt ogonków
+ opisane są w pliku pl_dod.mf.
+
+12. Polskie znaki diakrytyczne nie są przeznaczone do używania jako
+ znaki matematyczne, dlatego w programach opisujących te znaki
+ pominięta została komenda „math_adjust”.
+
+13. Podcięcia wstawiane automatycznie między znakami (implicit kerns)
+ są w zasadzie takie same dla polskich znaków diakrytycznych jak dla
+ odpowiednich liter alfabetu łacińskiego, z pewnymi wszakże wyjątkami
+ (p. pliki polan.mf, polkur.mf oraz polkap.mf); podobnie rzecz się ma
+ z korektą italikową wstawianą za polskimi znakami diakrytycznymi.
+
+14. Dla tych, którzy chcieliby wydrukować źródła METAFONT-owe w postaci
+ sformatowanej za pomocą programu MFT, dołączony jest odpowiedni
+ format o nazwie pl.mft. Format ten jest przygotowany do składania
+ z użyciem fontów rodziny CM; jeśli użytkownik zamienił już
+ wszystkie CM-y na fonty PL, musi odpowiednio zmienić nazwy fontów
+ w plikach pl.mft oraz mftmac.tex (plik mftmac.tex znaleźć można np.
+ w kaĹźdej dystrybucji TeX-a lub CTAN:/macros/generic/plain/base/).
+
+Aktualna dystrybucja składa się z:
+
+ (a) 12 plikĂłw podstawowych:
fik_mik.mf, pl_cud.mf, pl_dl.mf, pl_dod.mf, pl_ml.mf,
pl_mlk.mf, pl_sym.mf, polan.mf, polkap.mf, polkur.mf,
polmat.mf, poltyt.mf;
- (b) 80 plików parametrycznych:
+ (b) 80 plikĂłw parametrycznych:
plb10.mf, plbsy10.mf, plbsy5.mf, plbsy7.mf, plbx10.mf, plbx12.mf,
plbx5.mf, plbx6.mf, plbx7.mf, plbx8.mf, plbx9.mf, plbxsl10.mf,
plbxti10.mf, plcsc10.mf, pldunh10.mf, plex10.mf, plff10.mf,
@@ -255,19 +255,19 @@ Aktualna dystrybucja składa się z:
plti10.mf, plti12.mf, plti7.mf, plti8.mf, plti9.mf, pltt10.mf,
pltt12.mf, pltt8.mf, pltt9.mf, plu10.mf, plvtt10.mf;
- prawie wszystkie pliki parametryczne odwołują się do oryginalnych
- plików źródłowych D. E. Knutha; wyjątkiem są jedynie plbsy5.mf,
- plbsy7.mf, plmib5.mf oraz plmib7.mf, które odwołują się do
- dodatkowych plików źródłowych fontów Computern Modern zawartych
- w dystrybucji AMS; podczas generowania fontów PL wymagana jest
- dostępność w systemie oryginalnych plików źródłowych CM i AMS;
+ prawie wszystkie pliki parametryczne odwołują się do oryginalnych
+ plików źródłowych D. E. Knutha; wyjątkiem są jedynie plbsy5.mf,
+ plbsy7.mf, plmib5.mf oraz plmib7.mf, które odwołują się do
+ dodatkowych plików źródłowych fontów Computern Modern zawartych
+ w dystrybucji AMS; podczas generowania fontĂłw PL wymagana jest
+ dostępność w systemie oryginalnych plików źródłowych CM i AMS;
(c) 2 pliki dodatkowe:
- * cmssbi10.mf -- dodany dla kompletności (pliku tego brak
- w oryginalnym zestawie plików parametrycznych);
- * dlr10.mf -- plik przykładowy, demonstruje sposób zmiany
+ * cmssbi10.mf – dodany dla kompletności (pliku tego brak
+ w oryginalnym zestawie plikĂłw parametrycznych);
+ * dlr10.mf – plik przykładowy, demonstruje sposób zmiany
jednostki podstawowej fontu (w tym wypadku plik parametryczny
- definiuje font wielkości 10 dd)
+ definiuje font wielkości 10 dd)
---------
HISTORIA:
@@ -275,70 +275,67 @@ HISTORIA:
7 lutego 1992: wersja 1.00
11 lutego 1992: wersja 1.01
- * brak zmian; nowy numer wersji wynikł ze zmian w formacie MeX
+ * brak zmian; nowy numer wersji wynikł ze zmian w formacie MeX
1 Jun 1992: wersja 1.02
* pl_dod.mf:
- dwa błędne wiersze:
+ dwa błędne wiersze:
z_a:=(x_down+the_left_pos,.5penkind); % starting point
z_d:=(xpart(z_a)-.5penkind,y_right+.5penkind)+the_tip_pos; % ending point
- zastąpiono następującymi:
+ zastąpiono następującymi:
z_a:=(x_down+the_left_pos,ypart(ogonek_pos)); % starting point
z_d:=(xpart(z_a)-.5penkind,y_right+ypart(ogonek_pos))+
the_tip_pos; % ending point
zmiany komentarzy
* pl_mlk.mf:
- przekreślenie w literze ł:
+ przekreślenie w literze ł:
filldraw stroke z1e--z2e; %| stem
zamieniono na:
filldraw stroke z1e--z2'e; %| stem
- * fik_mik.mf wczytuje cmbase.mf, aby uniknąć wielokrotnego wczytywania
+ * fik_mik.mf wczytuje cmbase.mf, aby uniknąć wielokrotnego wczytywania
bazy podczas przetwarzania pliku parametrycznego
18 grudnia 1992: wersja 1.03
* fik_mik.mf:
- dodano możliwość dowolnego przeskalowania; wartość |basic_unit#|
- może być użyta do zmiany domyślnej jednostki podstawowej |pt#|
- generowanego fontu (sugestia M. Łakomego; patrz przykładowy
- plik dlr10.mf generujący font |10dd#|)
- * kosmetyczne zmiany w plikach cmbx11.mf, cmr11.mf, cmti11.mf,
- cmsl11.mf, cmssbi10.mf oraz polan.mf
+ dodano możliwość dowolnego przeskalowania; wartość |basic_unit#|
+ może być użyta do zmiany domyślnej jednostki podstawowej |pt#|
+ generowanego fontu (sugestia M. Łakomego; patrz przykładowy
+ plik dlr10.mf generujący font |10dd#|)
+ * kosmetyczne zmiany w plikach cmbx11.mf, cmr11.mf, cmsl11.mf,
+ cmti11.mf, cmssbi10.mf oraz polan.mf
14 kwietnia 1996: wersja 1.07$gamma$ -- nieoficjalna
- (wersje od 1.04 do 1.06 nie były nigdy publikowane)
- * usunięto przykry błąd wykryty przez Andreasa Schwaba i Joerga Knappena
- podczas prac nad włączeniem kodu fontów PL do fontów EC:
- błąd zaokrągleń powodował, że pliki TFM zależały od rozdzielczości
- (podziękowania dla Andreasa i Joerga)
+ (wersje od 1.04 do 1.06 nie były nigdy publikowane)
+ * usunięto przykry błąd wykryty przez Andreasa Schwaba i Joerga Knappena
+ podczas prac nad włączeniem kodu fontów PL do fontów EC:
+ błąd zaokrągleń powodował, że pliki TFM zależały od rozdzielczości
+ (podziękowania dla Andreasa i Joerga)
* poprawiono makro |put_dot| (pl_dod.mf)
- * zdefiniowano |qvair| i |limit_dist| (używane jako zmienne)
+ * zdefiniowano |qvair| i |limit_dist| (uĹźywane jako zmienne)
* kosmetyczne zmiany kodu
-13 kwietnia 2000: wersja 1.07 -- oficjalne udostępnienie (BachoTeX 2000)
+13 kwietnia 2000: wersja 1.07 – oficjalne udostępnienie (BachoTeX 2000)
* bez zmian kodu od wersji 1.07$\gamma$
- * usunięto z dystrybucji zbędne pliki cmr11.mf, cmti11.mf, cmsl11.mf
- * aktualizacja dokumentacji i komentarzy w plikach źródłowych
-13 kwietnia 2000: wersja 1.08 (data została zachowana celowo)
+ * usunięto z dystrybucji zbędne pliki cmbx11.mf, cmr11.mf,
+ cmsl11.mf i cmti11.mf
+ * aktualizacja dokumentacji i komentarzy w plikach źródłowych
+13 kwietnia 2000: wersja 1.08 (data została zachowana celowo)
* pl_dod:
- w definicji makra |beginchar_twice| (przed rozpoczęciem właściwego
+ w definicji makra |beginchar_twice| (przed rozpoczęciem właściwego
rysowania znaku) dodano:
save mode_guard_; % dedicated to those who use Karl Berry's modes.mf
- problemy z używaniem modes.mf zostały zgłoszone przez Włodka Macewicza
- * zmiana ta NIE WPŁYNĘŁA na pliki metryczne, tzn. pliki generowane
- z wersji 1.07 są identyczne; dołożymy wszelkich starań, żeby
- zachować stabilność plików TFM, zgodnie z enuncjacją Donalda E. Knutha:
- ,,I absolutely guarantee that the TFM files will never change again.''
+ problemy z używaniem modes.mf zostały zgłoszone przez Włodka Macewicza
+ * zmiana ta NIE WPŁYNĘŁA na pliki metryczne, tzn. pliki generowane
+ z wersji 1.07 są identyczne; dołożymy wszelkich starań, żeby
+ zachować stabilność plików TFM, zgodnie z enuncjacją Donalda E. Knutha:
+ „I absolutely guarantee that the TFM files will never change again.”
(DeK, plik CM85bug)
- * z dystrybucji usunięty został font plex9 jako niezwiązany
- z oryginalnym zestawem fontów Computer Modern; w razie potrzeby (?)
- wystarczy przenazwować plik plex10.mf
+ * z dystrybucji usunięty został font plex9 jako niezwiązany
+ z oryginalnym zestawem fontĂłw Computer Modern; w razie potrzeby (?)
+ wystarczy przenazwować plik plex10.mf
* przeczyszczono komentarze
13 kwietnia 2001: wersja 1.09
* pl_dod:
typ parametru redefiniowanych w |beginchar_twice| instrukcji |special|
- i |numspecial| był niezgodny ze składnią (|primary| zamiast |expr|):
+ i |numspecial| był niezgodny ze składnią (|primary| zamiast |expr|):
<special command> :=
special <string expression> | numspecial <numeric expression>
-
-------
-EMAIL:
-------
-
-B.Jackowski@gust.org.pl lub M.Rycko@gust.org.pl
-
+30 marca 2020: wersja 1.09a
+ * lepsze sformułowania licencyjne w: fik_mik.mf, pl_cud_.mf i pl_dod.mf
+ * kodowanie UTF-8: polske znaki w tym i kilku innych dokumentach