1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
|
%& --translate-file=il2-pl
%% Staszek Wawrykiewicz (staw@gust.org.pl). Styczeñ 2000. Public domain.
%% Przyk³adowy plik TeX-owy; ilustruje proste polecenia sk³adu, deklarowanie
%% fontu i w³±czanie grafiki.
%% Plik przetwarzamy z u¿yciem polskiego formatu MeX: mex tstmex.tex
%% Zaleca siê przestudiowanie zawarto¶ci ca³ego pliku!
% =========
% Znak % w wierszu oznacza komentarz; od tego znaku
% do koñca wiersza tekst jest ignorowany w sk³adzie.
% Wyj±tkiem jest pierwszy wiersz pliku, zaczynaj±cy siê
% od znaków %& i zawieraj±cy deklaracjê u¿ytego w tek¶cie
% kodowania znaków.
% ==========
Najpierw test polskich liter (iso8859-2): ±æê³ñ󶼿 ¡ÆÊ£ÑÓ¦¬¯
Jak zobaczysz po przetworzeniu tego pliku, kolejny akapit zaczyna siê
wciêciem. Domy¶lnie ma ono wielko¶æ 20~pt, ale, jak wszystko w~\TeX-u,
mo¿e to byæ zmienione.
Sk³ad prostych tekstów jest bardzo ³atwy; \TeX{} automatycznie ³amie
akapity i~numeruje strony. Pisz±c tekst nie musisz siê martwiæ o~spacje,
wciêcia itp., skupiasz siê tylko na tre¶ci. Wiele
spacji w~pisanym tek¶cie czy wiersz z³amany w~wygodnym
dla nas miejscu
da nam
identyczny efekt w~sk³adzie. Zauwa¿y³e¶ pewnie znaczek tyldy, który
pojawia siê w~tek¶cie ¼ród³owym; s³u¿y on do zaznaczenia spacji,
na których \TeX{} nie powinien prze³amaæ wiersza.
Pojedyncze litery na koñcu wiersza nie wygl±daj± zbyt ³adnie, prawda?
\noindent % usuñ wciêcie dla tego akapitu
Ten akapit nie ma wciêcia. Tekst sk³adany jest domy¶lnym fontem 10~pt
o~nazwie plr10. {\it To tekst kursyw±}, a~to \bf tekst pogrubiony.
\rm I~znów przywracamy krój prosty. Nieco dalej zobaczymy, jak mo¿na
deklarowaæ inne fonty.
\def\BSL{{\tt\char92}} % prosta definicja nowego makra
\beginsection Punkt 1
Polecenie {\tt\BSL beginsection} wyró¿nia tytu³ i~dodaje nieco ¶wiat³a.
Tym razem zostawili¶my dwa wolne wiersze. Akapit rozpocz±³ siê od wciêcia.
Spróbuj usun±æ jeden z~tych wolnych wierszy i~zobacz co siê stanie.
Standardowy \TeX, jakiego u¿ywamy, posiada skromny zasób gotowych
poleceñ do okre¶lania struktury dokumentu, niemniej jednak pozwala
w~nieograniczony sposób definiowaæ w³asne polecenia dla tytu³ów,
podtytu³ów itp. oraz ca³ego uk³adu typograficznego (ang. {\it layout\/}).
\beginsection To jest punkt 2
Jedn± z~najwiêkszych zalet systemu \TeX{} jest elegancki sk³ad wyra¿eñ
matematycznych, nawet bardzo skomplikowanych, zarówno w~ramach samego
akapitu $\sum_{n\in A} {1\over n}$, jak i~wyeksponowanych w~osi strony:
$$\sum_{n\in A} {1\over n}$$
Czy widzisz ró¿nicê w sk³adzie takiego samego zapisu?
\medskip % pionowy odstêp
\font\ZZ plr10 at16pt % deklaracja nowego fontu
%\advance\baselineskip by 10pt % powiêksz interliniê
\ZZ % w³±cz font
Font 10pt skalowany do 16 pt.
\rm % ponownie font standardowy
\beginsection Teraz nieco grafiki
\medskip
\input epsfx % wczytujemy makra do w³±czania grafiki
\centerline{\eps{qq.eps}}
\vskip0.7cm % pionowy odstêp
A mo¿e by tak przeskalowaæ obrazek?
\medskip
\input trans % wczytujemy makra do transformacji grafiki
\line{%
\hskip2cm
\zscale{120}\hbox{\eps{qq.eps}} % skalowanie 120 proc.
\hfil albo \hfil
\xyscaleto{2cm}\hbox{\eps{qq.eps}} % do wymiaru poziomego 2cm
\hskip2cm}
\beginsection ¯yj kolorowo!
\input colordvi % makra do obs³ugi koloru
\centerline{\ZZ\textGreen Zielono mi!}
%\bye % po zablokowaniu tego wiersza znakiem %
% mo¿na przetwarzaæ kolejny przyk³ad
% ale wynikowy plik DVI lepiej przetwarzaæ programem DVIPS:
% dvips tstmex -o tstmex.ps
% za¶ ogl±daæ przy pomocy programu GSView/gv/Ghostview.
\textBlack % przywracamy czarny kolor tekstu
\beginsection Fonty PostScript-owe
\medskip
\font\QQ qplri at 23pt
\QQ
\centerline{\Red{ABCD czerwone literki}}
\bye % koniec
Po poleceniu \bye mo¿na pisaæ dowolne komentarze.
I tak nie uka¿e siê to w sk³adzie. ;-)
|
