summaryrefslogtreecommitdiff
path: root/Master/texmf-dist/doc/generic/tex-virtual-academy-pl/tex/odsylacze.html
blob: e7b70c5b2c5713b0f694c846f55f0f38b32410f4 (plain)
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
<html>
<head>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">
<meta http-equiv="Content-language" content="pl">
<meta name="Author" content="W³odzimierz Macewicz">
<meta name="Keywords" content="tex, odsy³acze, Wirtualna Akademia">
</head>
<body bgcolor=#f0a0f0>

<title>  Odsy³acze </title>


<center>
<h2>  Odsy³acze </h2>
<i></i><p>
<i></i><p>
autor: <i> <a href=mailto:ekotp@univ.gda.pl>Tomasz Przechlewski</a> </i>
</center>

<hr>

<h3> Wstêp </h3>

Istniej± systemy takie jak <strong>LaTeX</strong> (autor: Leslie Lamport),
<strong>AmSTeX</strong> (Michael Spivak), <strong>ConTeXt</strong> (Hans Hagen) czy <strong>eplain</strong> 
(Karl Berry) umo¿liwiaj±ce
automatyczne tworzenie odsy³aczy do ró¿nych elementów dokumentu
(tabele, rysunki, rozdzia³y, punkty, itp.). Zawieraj± one tak¿e wiele
innych, gotowych do wykorzystania funkcji, których nie ma formacie 
<strong>plain</strong>. Zadaniem tego tekstu nie jest ,,wywa¿anie drzwi do lasu''
ale raczej pokazanie w jaki sposób takie ,,zaawansowane'' funkcje s± 
implementowane. Przy okazji oka¿e siê, ¿e wcale nie jest to takie 
trudne jakby siê mog³o na pocz±tku wydawaæ.<p>

Prezentowany zestaw makr, z racji swojej prostoty, mo¿e byæ bardzo
³atwo modyfikowany przez u¿ytkownika w zale¿no¶ci od potrzeb. Jest to
podstawowa zaleta stosowania prostej TeX-niki a nie gotowych
formatów. Te ostatnie s± skomplikowane, a ich przystosowanie do w³asnych
potrzeb jest z regu³y bardzo trudne.

<h3> Problem </h3>

Odsy³acz to znak (liczba, cyfra, asteryks), umieszczony w sk³adzie
przy wyrazie, zwrocie lub fragmencie tekstu, odsy³aj±cy do obja¶nieñ
zawartych w innym miejscu tekstu. Czytelnik mo¿e byæ odes³any do
takich elementów tekstu jak:
tabela, rysunek, pocz±tek rozdzia³u, pocz±tek punktu, równanie 
matematyczne, pozycja bibliograficzna, inna strona dokumentu itp. 
Elementy te s± z regu³y identyfikowalne poprzez kolejny numer, 
którym s± oznaczone (mo¿e to byæ liczba naturalna, para liczb itp.). 
Jako odsy³acza u¿ywamy wtedy <i>numeru</i> elementu do, którego 
chcemy odes³aæ czytelnika. Przyk³ady u¿ycia odsy³aczy to:
<em>patrz tabela 6, porównaj punkt 2.5, z równania (4.5) wynika itd</em>. 
Je¿eli w tek¶cie nie stosuje siê odes³añ, zbêdne jest
numerowanie jakichkolwiek jego elementów (bo po co?).<p>

Wstawianie do dokumentu TeX-owego numerów rozdzia³ów, punktów, tabel
czy równañ oraz u¿ywanie tych numerów jako odsy³aczy jest z³±
praktyk±. Nale¿y przyj±æ zasadê, ¿e na etapie tworzenia pliku
¼ród³owego <i>ostateczne</i> numery tych elementów i odsy³acze do
nich <i>s± nam nie znane</i>. Elementy dokumentu winny byæ
numerowane automatycznie przez TeX-a <b>podczas jego kompilowania</b>
i w taki sam sposób (tzn. automatycznie) wstawiane odsy³acze. Tylko
postêpuj±c w ten sposób oszczêdzimy sobie wiele czasu podczas pracy
nad kolejnymi wersjami dokumentu.<p>

Ideê automatycznego wstawiania odsy³aczy przedstawimy na prostym
przyk³adzie systemu s³u¿±cego do numerowania równañ matematycznych.
Niech plik <code>fermat.tex</code> zawiera nastêpuj±cy kod:

<blockquote><small><code>
Równanie~(\ref{eq:fermat}) na 
s.~\pref{eq:fermat} przedstawia s³ynne 
twierdzenie Fermata:<br>
$$\eqalignno{%<br>
x^n + y^n &= z^n&\elab{eq:fermat}}$$<br>
Historia dowodzenia (\ref{eq:fermat})
ilustruje znaczenie dostatecznie 
szerokich marginesów...
</small></code>
</blockquote>

po kompilacji powinni¶my otrzymaæ nastêpuj±cy wynik:


<blockquote><small>
Równanie (1) na s. 1 przedstawia s³ynne twierdzenie Fermata:
<dd><img src=./fermat.gif width=300 height=25><br>
Historia dowodzenia (1) ilustruje znaczenie 
dostatecznie szerokich marginesów...
</small>
</blockquote>

Zauwa¿my, ¿e odno¶niki mog± wskazywaæ ,,w ty³'' (do tekstu ju¿ 
przeczytanego) jak i ,,w przód'' (do tekstu nie przeczytanego)
konieczne jest zatem dwukrotne kompilowanie dokumentu do ich
prawid³owego wyznaczenia (pierwsza kompilacja) i wstawienia.

U¿ytkownik pos³uguje siê w tym celu 
trzema nastêpuj±cymi instrukcjami:<br>

<dl>
<dt><code>\elab{etykieta}</code>
<dd>wstawia kolejny numer równania oraz definiuje
etykietê, której bêdziemy u¿ywaæ przy odwo³aniach 
do tego równania,

<dt><code>\pref{etykieta}</code>
<dd>wstawia numer strony na której znajduje siê równanie
oznakowane <i>etykiet±</i>.

<dt><code>\ref{etykieta}</code>
<dd>wstawia numer równania oznakowanego <i>etykiet±</i>.
</dl>

<h3> Rozwi±zanie </h3>

Ogólny schemat dzia³ania systemu jest nastêpuj±cy: 
W czasie pierwszej kompilacji instrukcja <code>\elab</code> zwiêksza warto¶æ 
licznika równañ o 1, wstawia do dokumentu bie¿±c± warto¶æ tego licznika 
oraz przesy³a do pliku dodatkowego trzy informacje: bie¿±cy numer strony, 
numer równania, etykietê. 
Podczas drugiej kompilacji TeX sprawdza czy ten
plik dodatkowy istnieje i je¿eli tak to zostaje on wczytany.
Zawarte tam informacje s± wykorzystywane przez instrukcje 
<code>\ref</code> i <code>\pref</code> do prawid³owego wstawienia odsy³aczy.<p>

Przejd¼my teraz do szczegó³ów. <p>

Zamiast definowaæ od razu komendê <code>\elab</code> zdefiniujemy najpierw 
makro <code>\defreference</code>, maj±ce dwa parametry, 
z których pierwszy bêdzie etykiet± dla odsy³acza, 
a drugi zawieraæ bêdzie sam odsy³acz 
<i>oraz</i> numer strony, na której
znajduje siê odes³anie.  
Na przyk³ad je¿eli TeX na 44 stronie 
dokumentu napotka³ definicjê 
<code>\defreference{eq:fermat}{\the\eqnC}</code><sup><a href=#fn1>1</a></sup>
to jej wykonanie powinno spowodowaæ wys³anie do pliku <code>fermat.crf</code>
nastêpuj±cej linii (zak³adamy, ¿e w chwili wykonywania
<code>\defreference</code> licznik <code>\eqnC</code> by³ równy 8):
<pre>
\crlab{eq:fermat}{{8}{44}}
</pre>
Co ma oznaczaæ, ¿e odsy³aczem dla etykiety <code>eq:fermat</code> jest 8, a odes³anie
wskazuje na stronê 44. Ni¿ej przedstawiona definicja  wykonuje zadanie 
zapisania odpowiedniej linii do pliku <code>fermat.crf</code>.
<pre>
1. \def\defreference#1#2{%
2. \edef\@tmp{\string\crlab
3. {#1}{{#2}{\noexpand\folio}}}%
4. \write\crfile\expandafter{\@tmp}}
</pre>
Makro to musi sobie poradziæ z podstawowym problemem: zapisania
jednocze¶nie prawid³owego numeru odno¶nika i prawid³owego numeru
strony na któr± ten odno¶nik wskazuje. Numer strony nie jest
znany <i>w momencie napotkania instrukcji</i> <code>\defreference</code>. Jest
on ustalany <i>w momencie wykonywania procedury wyj¶cia 
(output routine)</i>. 
Z drugiej strony odno¶nik jest znany i winien byæ zapisany <i>natychmiast</i>. 
Je¿eli jego rozwiniêcie zostanie opó¼nione to otrzymany numer 
bêdzie bie¿±cym numerem odno¶nika <i> w czasie wykonywania
tej procedury</i>.<p>


Problem ten jest rozwi±zywany w liniach 2--4 makrodefinicji
<code>\defreference</code>. Linie 2--3 definiuj± makro <code>\@tmp</code>. Zamiast
<code>\def</code> u¿yto <code>\edef</code> (<i>expanded definition</i>) co gwarantuje, ¿e
zawarto¶æ definicji <code>\@tmp</code> zostanie rozwiniêta <i>natychmiast</i>.
Nie ma to znaczenia gdy piszemy <code>\defreference{foo}{7}</code>, ale 
gdy odno¶nik jest ustalany automatycznie, np. 
<code>\defreference{foo}{\the\eqnC}</code>, to chodzi nam o bie¿±c± 
warto¶æ licznika a nie jego warto¶æ w chwili wykonywania
<i>output routine</i>.<p>

Sekwencja <code>\noexpand\folio</code> spowoduje, ¿e komenda
<code>\folio</code> (okre¶laj±ca numer strony), nie zostanie rozwiniêta przy
rozwijaniu zawarto¶ci definicji <code>\@tmp</code>. Zostanie to opó¼nione do
czasu rozwijania komendy <code>\write</code> podczas wykonywania <i>output
routine</i>.<p>

W linii 4 zawarto¶æ definicji <code>\@tmp</code> zostaje wys³ana do pliku
dodatkowego za pomoc± instrukcji <code>\write</code>. Konstrukcja:

<pre>
\write\crfile\expandafter{\@tmp}
</pre>
jest prostym przyk³adem zastosowania instrukcji <code>\expandafter</code>
w celu zmiany porz±dku rozwiniêcia dwóch ¿etonów (<i>tokens</i>)
<code>{</code> oraz <code>\@tmp</code>. Kiedy TeX napotka konstrukcjê <code>\write\crfile</code>
oczekuje nastêpnie ¿etonu <code>{</code> (por. <i>The TeXbook</i> str. 226), a potem
ci±gu ¿etonów koñcz±cego siê <code>}</code>, który zapisuje do pliku. 
Zapis do pliku jest <i>opó¼niony</i>, co oznacza, ¿e ca³y materia³
zawarty pomiêdzy klamrami <code>{</code> i <code>}</code> <i>nie</i> jest rozwijany
w chwili napotkania instrukcji <code>\write</code> <i>ale</i> umieszczany
jako tzw. <i>whatsit</i> na g³ównej li¶cie pionowej (<i>main
vertical list</i>) i rozwijany pó¼niej przy wykonywaniu <i>output 
routine</i> (por. <i>The TeXbook</i> str. 227).<p>

Jednak¿e wykonuj±c sekwencjê instrukcji z linii 4 TeX napotyka
<code>\expandafter</code> zamiast <code>{</code>. Powoduje to przeczytanie 
(czyli rozwiniêcie) przez
TeX-a najpierw makra <code>\@tmp</code> a dopiero potem
umieszczenie przed rozwiniêtym ju¿ makrem <code>\@tmp</code> ¿etonu <code>{</code>.
W efekcie na g³ówn± listê pionow±, do pó¼niejszego zapisu do pliku
<code>fermat.crf</code> wêdruje sekwencja ¿etonów tworz±ca makro <code>\@tmp</code> a nie
¿eton <code>\@tmp</code>, który jest od tej chwili gotowy do u¿ycia w nastêpnej
instrukcji <code>\defreference</code>. Gdyby na g³ówn± listê pionow± trafia³
¿eton <code>\@tmp</code> rozwijany podczas wykonywania <em>output routine</em>
to zawarto¶æ (<em>meaning</em>) wszystkich ¿etonów by³aby jednakowa
i równa zawarto¶ci ostatniego zdefiniowanego ¿etonu <code>\@tmp</code> --- rezultat 
ca³kowicie ró¿ny od poprzedniego i raczej przez nas nie oczekiwany!<p>

Makro <code>\elab</code> mo¿na zdefiniowaæ nastêpuj±co: 
<pre>
5. \newcount\eqnC
6. \def\elab#1{\global\advance\eqnC 1
7. \defreference{#1}{\the\eqnC}%
8. (\the\eqnC)}
</pre>
Po pierwszej kompilacji plik <code>fermat.crf</code> zawiera informacje o wszystkich 
odsy³aczach, które wykorzystujemy przy powtórnej kompilacji dokumentu. 
W tym celu najpierw zdefiniujemy komendê <code>\crlab</code>. Jak widaæ wy¿ej, 
posiada ona dwa parametry, z których pierwszy zawiera etykietê odsy³acza
a drugi ³±cznie odsy³acz oraz numer strony, na której 
odes³anie siê znajduje.
Zarówno odsy³acz, jak i numer strony zawarte s± 
w parze nawiasów klamrowych.

<pre>
9. \def\crlab#1#2{%
10.  \global\expandafter
11.  \def\csname #1\endcsname{#2}}
</pre>
Wykonanie makra <code>\crlab{eq:fermat}{{8}{44}}</code> 
spowoduje utworzenie nowego makra o nazwie <code>eq:fermat</code> 
rozwijaj±cego siê dok³adnie do <code>{8}{44}</code>. 
Wykorzystanie konstrukcji <code>\csname</code>...<code>\endcsname</code> umo¿liwia definiowanie 
etykiet zawieraj±cych znaki o dowolnych ,,egzotycznych'' kodach, 
np. <code>&</code>, <code>:</code>, <code>#</code>, itd. Wrêcz wskazane jest umieszczenie takich znaków,
co zapobiegnie niezamierzonej zmianie znaczenia ,,normalnych'' makr
o przypadkowo identycznej nazwie.

Teraz mo¿emy zdefiniowaæ instrukcjê <code>\ref</code>. Makro to powinno
wstawiaæ odsy³acz a pomijaæ numer strony.  Kopiujemy w tym celu
pomys³owe rozwi±zanie tego problemu z formatu {\LaTeX}, w którym
znowu w roli g³ównej wystêpuje instrukcja <code>\expandafter</code>:

<pre>
12. \def\@car#1#2{#1}
13. \def\ref#1{%
14.  \edef\@tempa{\csname #1\endcsname}
15. \expandafter\@car\@tempa}
</pre>
Makrodefinicja <code>\ref</code> ma jeden argument --- etykietê odno¶nika. W linii 
14 tworzona jest instrukcja <code>\@tempa</code>, której zawarto¶ci± jest wykonanie 
makrodefinicji o nazwie to¿samej z nazw± etykiety. W nastêpnej linii
najpierw rozwijana jest instrukcja <code>\@tempa</code>, co oznacza rozwiniêcie
jej zawarto¶ci do postaci 
<code>{<em>odno¶nik</em>}{<em>strona</em>}</code>. 
Nastêpnie rozwijane jest makro <code>\@car</code>, które z dwóch swoich
parametrów wstawia pierwszy a pomija drugi. Proste!<p>

Skonstruowane w analogiczny sposób makro <code>\pref</code> wstawia 
numer strony a pomija odno¶nik:

<pre>
16. \def\@cdr#1#2{#2}
17. \def\pref#1{%
18.  \edef\@tempa{\csname #1\endcsname}
19.  \expandafter\@cdr\@tempa}
</pre>
Teraz okre¶lmy wreszcie plik, z którego <em>pobierane</em> 
bêd± odno¶niki a nastêpnie otwórzmy go do czytania:

<pre>
20. \newread\crfile
21. \openin\crfile=\jobname.crf
22. \input \jobname.crf
</pre>
Powy¿szy kod ma jeden powa¿ny minus. Mianowicie gdyby z jakich¶
wzglêdów plik <code>fermat.crf</code> nie istnia³ (w pierwszej kompilacji
dokumentu na pewno go nie bêdzie)
to wtedy próba wykonania linii
<code>\input \jobname.crf</code> spowoduje b³±d <code>I can't find file fermat.crf</code>. 
Lepiej zabezpieczyæ siê na tê okoliczno¶æ u¿ywaj±c komendy <code>\ifeof</code>. Tak
wiêc w powy¿szym fragmencie kodu ostatni± liniê nale¿y zast±piæ przez:

<pre>
22. \ifeof\crfile \else
23.   \input \jobname.crf \fi
</pre>
Wreszcie pozostaje do zdefiniowania plik do którego bêd± <i>wysy³ane</i> 
informacje o odes³aniach:

<pre>
24. \newwrite\crfile
25. \openout\crfile=\jobname.crf
</pre>
I te 25 linii kodu pokazane wy¿ej wystarcz± dla TeX-a do prawid³owego 
wstawienia odpowiednich odsy³aczy.
Wystarcz± TeX-owi ale nie TeX-owcowi, który z pewno¶ci± pope³niaæ 
bêdzie b³êdy. Dlatego powy¿sze makra nale¿y rozbudowaæ o obs³ugê 
b³êdów i ostrze¿eñ. W szczególno¶ci nale¿y zadbaæ o ostrzeganie 
u¿ytkownika o:

<ul>
<li>odwo³aniu siê do niezdefiniowanej etykiety. W tym przypadku system 
powinien wys³aæ komunikat do pliku <code>.log</code> 
i na ekran a tak¿e
oznakowaæ brakuj±ce odno¶niki w sk³adanym dokumencie,
<li>dwukrotnym (lub wielokrotnym) zdefiniowanie tej samej etykiety. 
W tym przypadku system powinien wys³aæ odpowiedni
komunikat do pliku <code>.log</code> i na ekran.
</ul>
Poniewa¿ w przedstawionych wy¿ej makrach u¿ywamy znaku <code>@</code>
w nazwach komend, powinny zostaæ one zawarte pomiêdzy liniami:

<pre>
\catcode`@=11
...
\catcode`@=12
</pre>

<h3> Makra </h3>

Prezentowany poni¿ej zestaw makr jest dostêpny na komputerze
<code>ftp.gust.org.pl</code> w katalogu <code>TeX/GUST/bulletin/05</code>
--- plik <code>tp-crf.tex</code>. W porównaniu do
przedstawionych ju¿ makrodefinicji dodano nastêpuj±ce wa¿niejsze komendy:

<dl>
<dt><code>\nocrwarns</code>
<dd>Ostrze¿enia o b³êdach nie s± wy¶wietlane na ekranie
(przydatne na wstêpnym etapie pracy nad dokumentem),

<dt><code>\nocrfile</code>
<dd>Dodatkowy plik nie jest odtwarzany,

<dt><code>\makecrfile</code>
<dd>Dodatkowy plik jest tworzony,

<dt><code>\crstatistics</code>
<dd>Wy¶wietlenie sumarycznej informacji o u¿ytych odsy³aczach.
Przedefiniowana komenda <code>\bye</code> wywo³uje to makro.
</dl>


<pre>
%% --------------------------------
%% Cross-reference generic macros
%% Tomasz Przechlewski
%% Date: 02.01.1995
%% --------------------------------
\catcode`@=11
\def\@crwrn#1{\if@crwrns\immediate
\write16{#1}\fi}
\def\@markmissingcr{{\bf ??}\@marginmarker}
\def\@marginmarker{\vadjust{\vbox to0pt{%
\kern-.77\normalbaselineskip
\hbox{{\it\kern\hsize\kern15pt?}}\vss}}}

\newif\if@crwrns 
\global\@crwrnstrue % default
\def\nocrfile{\global\@crfilefalse}
\def\nocrwrns{\global\@crwrnsfalse}

\def\@car#1#2{#1}
\def\@cdr#1#2{#2}

\long\def\@ifundefined#1#2#3{%
 \expandafter\ifx\csname
 #1\endcsname\relax#2\else#3\fi}

\def\namedef#1{\expandafter
  \def\csname #1\endcsname}

\def\newlabel#1#2{\@ifundefined{#1}{}%
{\@crwrn{-> WARNING: multiple label #1}}%
\global\namedef{#1}{#2}}
\newread\crfile

\openin\crfile=\jobname.crf
\ifeof\crfile
  \@crwrn{-> WARNING: CR-FILE UNDEFINED!!}
 \else
  \@crwrn{READING REFS FROM \jobname.crf}
  \input \jobname.crf
\fi
\closein\crfile

\def\makecrfile{%
  \openout\crfile=\jobname.crf}
\def\nocrfile{\@crwrn{-> WARNING: 
        CR-FILE not created}
 \def\crfile{-1}}

\def\ref#1{\@nextcrf\@ifundefined{#1}{%
 \@markmissingcr
 \@crwrn{undefined cr -> \string#1}}%
 {\edef\@tempa{\csname #1\endcsname}
 \expandafter \@car\@tempa}}

\def\pageref#1{\@nextpcrf
 \@ifundefined{#1}{\@markmissingcr
 \@crwrn{undefined cr -> \string#1}}%
 {\edef\@tempa{\csname #1\endcsname}%
 \expandafter \@cdr\@tempa}}

\def\defreference#1#2{\@nextdrf%
 \edef\save{\string\newlabel{#1}%
 {{#2}{\noexpand\folio}}}%
 \write\crfile\expandafter{\save}}

\newcount\@crfC\newcount\@pcrfC
\newcount\@dcrfC
\def\@nextdrf{\global\advance\@dcrfC1}
\def\@nextcrf{\global\advance\@crfC1}
\def\@nextpcrf{\global\advance\@pcrfC1}
\def\crstatistics{%
\@crwrn{==============================}
\@crwrn{= REFERENCE STATISTICS =======}
\@crwrn{= refs defined.... \the\@dcrfC}
\@crwrn{= refs used....... \the\@crfC}
\@crwrn{= page refs used.. \the\@pcrfC}
\@crwrn{==============================}}
\outer\def\bye{\crstatistics\end}
\catcode`@=12
\endinput
</pre>

<h3> Bibliografia</h3>

<ol>
<li>
Knuth D. E., <i>The TeXbook</i>, Addison-Weley, Reading MA: 1986.

<li>
Salomon D., Macros for Indexing and Table-of Contents Preparation, 
<code><i>TUGboat</i></code>, 10(3): s. 394--400.
</ol>


<h3>Przypisy</h3>

<hr align=left width=20%>
<sup><a name=fn1><b>1</b></a></sup>Wystêpuj±ce w poni¿szym opisie nazwy i 
konstrukcje prêdzej lub pó¼niej zostan± wyja¶nione.



<hr>
<a href=../index.html><img src="../gify/lew-7vs.gif" hspace=10 border=0 align=left></a>
<a href=http://www.gumbeers.elka.pg.gda.pl/WA><img src="../gify/wa.gif" hspace=10 align=left></a>
<a href=mailto:W.Macewicz@ia.pw.edu.pl><img src="../gify/mail.gif" hspace=10 align=left></a>
Zredagowa³</br>
<a href=http://home.elka.pw.edu.pl/~macewicz/index.html>W³odzimierz Macewicz</a><br clear=all>
<hr>
Ostatnie zmiany: 07.04.2001 (StaW). 
</body>
</html>