From 214794a91b2cab9347ab11598a366a407486d737 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Staszek Wawrykiewicz Date: Sun, 19 Jun 2011 19:35:58 +0000 Subject: texlive-pl update git-svn-id: svn://tug.org/texlive/trunk@23059 c570f23f-e606-0410-a88d-b1316a301751 --- Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.css | 14 - .../texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.html | 1812 +------------------- Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.pdf | Bin 961344 -> 960281 bytes 3 files changed, 43 insertions(+), 1783 deletions(-) (limited to 'Master') diff --git a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.css b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.css index ba915268b0b..ff05641d890 100644 --- a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.css +++ b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.css @@ -17,7 +17,6 @@ .ec-lmri-12x-x-172{ font-style:italic;} .ec-lmri-12x-x-172{ font-style:italic;} .ec-lmri-12x-x-172{ font-style:italic;} -.ec-lmri-12x-x-172{ font-style:italic;} .ec-lmss-17{font-size:170%; font-family: sans-serif;} .ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} .ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} @@ -34,7 +33,6 @@ .ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} .ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} .ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} -.ec-lmss-17{ font-family: sans-serif;} .ec-lmr-12{font-size:120%;} .ec-lmtt-12{font-size:120%; font-family: monospace;} .ec-lmtt-12{ font-family: monospace;} @@ -52,8 +50,6 @@ .ec-lmtt-12{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-12{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-12{ font-family: monospace;} -.ec-lmtt-12{ font-family: monospace;} -.ec-lmtt-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-10{ font-family: monospace;} @@ -86,8 +82,6 @@ .ec-lmss-10{ font-family: sans-serif;} .ec-lmss-10{ font-family: sans-serif;} .ec-lmss-10{ font-family: sans-serif;} -.ec-lmss-10{ font-family: sans-serif;} -.ec-lmri-10{ font-style:italic;} .ec-lmri-10{ font-style:italic;} .ec-lmri-10{ font-style:italic;} .ec-lmri-10{ font-style:italic;} @@ -120,8 +114,6 @@ .ec-lmbx-10{ font-weight: bold;} .ec-lmbx-10{ font-weight: bold;} .ec-lmbx-10{ font-weight: bold;} -.ec-lmbx-10{ font-weight: bold;} -.ec-lmtk-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtk-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtk-10{ font-family: monospace;} .ec-lmtk-10{ font-family: monospace;} @@ -154,8 +146,6 @@ .ec-lmtt-8{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-8{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-8{ font-family: monospace;} -.ec-lmtt-8{ font-family: monospace;} -.ec-lmro-10{ font-style: oblique;} .ec-lmro-10{ font-style: oblique;} .ec-lmro-10{ font-style: oblique;} .ec-lmro-10{ font-style: oblique;} @@ -188,8 +178,6 @@ .ec-lmtt-9{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-9{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-9{ font-family: monospace;} -.ec-lmtt-9{ font-family: monospace;} -.ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} @@ -206,7 +194,6 @@ .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} .ec-lmtti-10{ font-family: monospace; font-style:italic;} -.ec-lmr-7{font-size:70%;} .ec-lmtt-8x-x-87{font-size:69%; font-family: monospace;} .ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} @@ -223,7 +210,6 @@ .ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} .ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} -.ec-lmtt-8x-x-87{ font-family: monospace;} p.noindent { text-indent: 0em } td p.noindent { text-indent: 0em; margin-top:0em; } p.nopar { text-indent: 0em; } diff --git a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.html b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.html index 4e88ab2d7e3..c18b8b90bc8 100644 --- a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.html +++ b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.html @@ -9,7 +9,7 @@ TeX Live 2011 - + @@ -187,46 +187,9 @@ href="#x1-680008.2.2" id="QQ2-1-79">kpsewhich – program do przeszukiwania href="#x1-690008.2.3" id="QQ2-1-80">Przykłady użycia
  8.2.4 Diagnostyka błędów -
 8.3 Parametry kontrolujące działanie programów -
9 Budowa systemu na nowej platformie uniksowej -
 9.1 Warunki wstępne -
 9.2 Konfiguracja -
 9.3 Uruchamianie make -
 9.4 Końcowe kroki konfiguracyjne -
10 Podziękowania -
11 Historia -
 11.1 Poprzednie wersje -
 11.2 Wydanie 2004 -
 11.3 Wydanie 2005 -
 11.4 Wydanie 2006–2007 -
 11.5 Wydanie 2008 -
 11.6 Wydanie 2009 -
 11.7 Wydanie 2010 -
 11.8 Obecna edycja -
 11.9 Przyszłe wersje

1. Wstęp

- -

1.1. TEX: http://www.ctan.org.

Lista najważniejszych zmian dokonanych w tej edycji TEX Live znajduje się w części 11.8, na -str. 91. +class="E">EX Live znajduje się w części ??, na +str. ??. + +

Nie opisujemy tu, czym jest system TEX, a jedynie kwestię instalacji i konfiguracji oprogramowania TEX @@ -330,8 +295,6 @@ class="E">EX Live), kt aktualizować je z sieci, a także wykonać różne czynności konfiguracyjne.

- -

1.4. Uwagi dotyczące bezpieczeństwa

Zgodnie z naszą najlepszą wiedzą, główne programy TEX (oraz towarzyszące mu programy) mogą Własność ta jest na wiele różnych sposobów podatna na nadużycia. Także w tych przypadkach, przetwarzanie nieznanych dokumentów w nowych podfolderach jest najlepszym znanym sposobem zabezpieczenia. + +

1.5. Dostępna pomoc

@@ -450,8 +415,6 @@ class="ec-lmri-10">ży zapoznać się z poradami d pytań, zawartymi w FAQ: http://www.tex.ac.uk/cgi-bin/texfaq2html?label=askquestion. - - Warto wspomnieć stronę LATEX Community (texhax wiadomości i pomagania innym w miarę własnych możliwości. Witamy wśród użytkowników systemu TEX! + +

2. Struktura Ttexmf-extra nie spełniają przyjętych dl class="E">EX Live wymogów dotyczących swobody kopiowania, wobec tego należy ten fakt uwzględnić przy redystrybucji bądź modyfikacji zawartości wymienionych katalogów. - -

2.2. Główne katalogi Tprogramów (patrz: TEXMFMAIN w następnej części); + +
texmf-dist
texmf/doc/texlive/texlive-de
  • polski: texmf/doc/texlive/texlive-pl - -
  • rosyjski: texmf/doc/texlive/texlive-ru @@ -693,7 +656,7 @@ class="ec-lmtt-10">http://tug.org/tds), konsekwentnie wraz z mnóstwem podkatalogów. W przeciwnym wypadku potrzebne pliki mogą nie zostać odnalezione. W części 3.4.6 (str. 40) będzie to omówione dokładniej. +href="#x1-380003.4.6">39) będzie to omówione dokładniej.

    TEXMFMAIN

    Drzewo katalogów zawierające podstawowe dla dystrybucji elementy systemu, jak skrypty i inne pliki pomocnicze oraz dokumentację programów (nie zawiera zatem pakietów makr ani formatów). + +

    TEXMFDIST

    Drzewa katalogów wykorzystywane przez ConTEXt MkIV do przechowywania buforowanych danych z przetwarzania. - -

    TEXMFSYSVAR
    class="ec-lmtt-10">...

    + +

    universal-darwin

    TEXMFVAR, TEXMFCACHE - -

    texmf-config
    EX class="E">EX. Więcej szczegółów można znaleźć w texmf-dist/doc/etex/base/etex_man.pdf. + +
    pdfEX; powstał jako niezależny projekt z� Dostępna jest minimalna dokumentacja: texmf-dist/doc/aleph/base.
  • - -

    2.5. Inne ważniejsze programy T class="ec-lmss-10">dvilj

    sterownik dla drukarek HP LaserJet; + +

    dviconcat, dviselect
    packages; jest ich obecnie ponad 2500). Normalna instalacja pozwala użytkownikowi skopiować z DVD na twardy dysk jeden lub więcej zestawów, ale można też doinstalować z niej do już zainstalowanego zestawu jedynie pojedynczy pakiet. - -

    Zestawy pozwalają lepiej dobrać instalowane składniki, a także określić, jakie języki będą obsługiwane po instalacji. Najważniejszy zestaw, wymagany dla większości zastosowań, to „Essential programs and files”. Zestawy „Basic LaTeX packages” i „Recommended fonts” są rekomendowane dla większości użytkowników. @@ -1116,6 +1079,8 @@ class="description">programy do konwersji plik class="ec-lmtt-10">mft, fontinst itp.); + +

    Recommended fonts
    http://tug.org/fonts oraz texmf-dist/doc/fonts/free-math-fonts-survey.

    - -

    3. Instalacja

    @@ -1212,6 +1175,8 @@ class="ec-lmtt-10">install-tl, install-tl.batinstall-tl-advanced.bat. + +

    T -gui

    Kompletny wykaz dostępnych opcji otrzymamy uruchamiając:

    - -

    >5). id="x1-280003.2.3">Katalogi

    Domyślny układ katalogów opisano w części 2.3 na str. 9. Położenie domyślne całej instalacji (8. Położenie domyślne całej instalacji (TEXDIR) różni się w Windows (%SystemDrive%\texlive\2011) i w Unix (cached) ConTEXt MkIV (patrz część 3.4.5, na str. 40). +href="#x1-370003.4.5">39).

    3.2.4. Opcje
    @@ -2471,8 +2434,8 @@ class="description">(zezwalaj na uruchomienie niekt class="E">E
    X Live 2010 wykonanie niektórych przydatnych programów pomocniczych, uruchamianych jako podprocesy (w „tle”), zostało zastrzeżone dla ich niewielkiej listy, zamieszczonej w pliku texmf.cnf. Szczegóły znajdziesz w części „Wydanie 2010” (11.7). +class="ec-lmtt-10">texmf.cnf. Szczegóły znajdziesz w części „Wydanie 2010” (??).
    create format files
    nie znaleziono polecenia), oznacza to, że niepoprawnie zadeklarowano zmienną PATH (patrz: deklaracje zmiennych środowiska na str. 38). +href="#x1-330003.4.1">37).
  • Następnie przetwarzamy prosty plik LATsample2e.tex (bądź innych wymaganych plik instalacji. Szczegółową analizę, gdzie pliki są szukane i znajdowane, umożliwia diagnostyka opisana w części 8.2.4 na str. 73. +href="#x1-700008.2.4">72.
  • Podgląd wyniku składu:
    @@ -4249,7 +4212,7 @@ class="ec-lmtt-10">/”).

    W celu sprawdzenia konkretnego elementu p ścieżki, Kpathsea najpierw sprawdza, czy zbudowana wcześniej baza danych (patrz „Baza nazw plików” na str. 70) odnosi sie do 69) odnosi sie do p, tj. czy baza danych znajduje się w podkatalogu z prefiksem p. Jeżeli tak, to specyfikacja ścieżki jest porównywana z zawartością @@ -4321,7 +4284,7 @@ class="ec-lmtt-10">TEXINPUTS=/c:/d” (patrz class="enumerate" id="x1-59008x4">Wartości domyślne dla uruchamianych programów.

  • Każdą z tych wartości dla danej ścieżki przeszukiwania można zobaczyć, używając opcji diagnostyki błędów (patrz „Diagnostyka błędów” na str. 73). +href="#x1-700008.2.4">72).

    8.1.2. Pliki konfiguracyjne
    @@ -4431,67 +4394,10 @@ class="ec-lmtt-10">texmf.cnf dla system
  • Wszystkie definicje czytane są zanim cokolwiek zostanie rozwinięte, tak więc do zmiennych można się odwoływać przed ich zdefiniowaniem.
  • Oto fragment pliku konfiguracyjnego ilustrujący większość opisanych powyżej reguł notacji: -

    -  TEXMF              = {$TEXMFLOCAL,!!$TEXMFMAIN} -
      TEXINPUTS.latex    = .;$TEXMF/tex/{latex,generic;}// -
      TEXINPUTS.fontinst = .;$TEXMF/tex//;$TEXMF/fonts/afm// -
      % e-TeX related files -
      TEXINPUTS.elatex   = .;$TEXMF/{etex,tex}/{latex,generic;}// -
      TEXINPUTS.etex     = .;$TEXMF/{etex,tex}/{eplain,plain,generic;}// -
    +class="ec-lmtt-8x-x-87"> 

    8.1.3. Rozwijanie ścieżek
    @@ -4509,7 +4415,7 @@ podrozdziałach.
    8.1.4. Rozwijanie domyślne

    Jeżeli ścieżka przeszukiwania największego uprzywilejowania (patrz „Źródła ścieżek” na str. 65) zawiera +href="#x1-590008.1.1">64) zawiera dodatkowy dwukropek (np. na początku, na końcu lub podwójny), to Kpathsea wstawia w tym miejscu następną zdefiniowaną w hierarchii uprzywilejowania ścieżkę przeszukiwania. Jeżeli ta wstawiona @@ -4532,11 +4438,11 @@ class="ec-lmtt-10">texmf.cnf   .:$TEXMF//tex - - to końcową wartością użytą w przeszukiwaniu będzie:

    + +

     Dvips Reference Manual, texmf/doc/dvips/dvips.pdf). Komunikaty z uruchomienia programu (lekko zmodyfikowane) znajdują się -na rys. 12. -


    ??. +


    - -
    debug:start search(file=texmf.cnf, must_exist=1, find_all=1,
      path=.:/usr/local/bin/texlive:/usr/local/bin:
           /usr/local/bin/texmf/web2c:/usr/local:
           /usr/local/texmf/web2c:/.:/./teTeX/TeX/texmf/web2c:).
    kdebug:start search(file=ls-R, must_exist=1, find_all=1,
      path=~/tex:/usr/local/texmf).
    kdebug:search(ls-R) =>/usr/local/texmf/ls-R
    kdebug:start search(file=aliases, must_exist=1, find_all=1,
      path=~/tex:/usr/local/texmf).
    kdebug:search(aliases) => /usr/local/texmf/aliases
    kdebug:start search(file=config.ps, must_exist=0, find_all=0,
      path=.:~/tex:!!/usr/local/texmf/dvips//).
    kdebug:search(config.ps) => /usr/local/texmf/dvips/config/config.ps
    kdebug:start search(file=/root/.dvipsrc, must_exist=0, find_all=0,
      path=.:~/tex:!!/usr/local/texmf/dvips//).
    search(file=/home/goossens/.dvipsrc, must_exist=1, find_all=0,
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//).
    kdebug:search($HOME/.dvipsrc) =>
    kdebug:start search(file=config.cms, must_exist=0, find_all=0,
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//).
    kdebug:search(config.cms)
    =>/usr/local/texmf/dvips/cms/config.cms
    -
    Rysunek 12: Szukanie pliku konfiguracyjnego
    -
    kdebug:start search(file=texc.pro, must\_exist=0, find\_all=0,
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//:
           ~/tex/fonts/type1//:!!/usr/local/texmf/fonts/type1//).
    kdebug:search(texc.pro) => /usr/local/texmf/dvips/base/texc.pro
    -
    Rysunek 13: Szukanie pliku prologu
    -
    kdebug:start search(file=cmr10.tfm, must\_exist=1, find\_all=0,
      path=.:~/tex/fonts/tfm//:!!/usr/local/texmf/fonts/tfm//:
           /var/tex/fonts/tfm//).
    kdebug:search(cmr10.tfm) => /usr/local/texmf/fonts/tfm/public/cm/cmr10.tfm
    kdebug:start search(file=texps.pro, must\_exist=0, find\_all=0,
       ...
    <texps.pro>
    kdebug:start search(file=cmr10.pfb, must\_exist=0, find\_all=0,
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//:
           ~/tex/fonts/type1//:!!/usr/local/texmf/fonts/type1//).
    kdebug:search(cmr10.pfb) => /usr/local/texmf/fonts/type1/public/cm/cmr10.pfb
    <cmr10.pfb>[1]
    -
    Rysunek 14: Szukanie pliku fontu
    - - -

    -

    Program dvips zaczyna pracę od zlokalizowania potrzebnych mu plików. Najpierw znajduje plik texmf.cnf, -który zawiera ścieżki przeszukiwania dla innych plików. Potem znajduje bazę danych ls-R (w celu -optymalizacji szukania plików), następnie plik aliases, który umożliwia deklarowanie różnych nazw (np. -krótkie DOS-owe „8.3” i bardziej naturalne dłuższe wersje) dla tych samych plików. Następnie -dvips znajduje podstawowy plik konfiguracyjny config.ps, zanim poszuka pliku z ustawieniami -użytkownika .dvipsrc (który w tym wypadku nie zostaje odnaleziony). W końcu dvips lokalizuje plik -konfiguracyjny config.cms dla fontów PostScript-owych Computer Modern (jest to inicjowane przez -dodanie parametru -Pcms przy uruchamianiu programu). Plik ten zawiera listę plików z „mapami”, -które definiują relacje pomiędzy TEX-owymi, PostScript-owymi i systemowymi nazwami fontów. -

    -

    -> more /usr/local/texmf/dvips/config/config.cms -
    p +ams.map -
    p +cms.map -
    p +cmbkm.map -
    p +amsbkm.map -
    -
    W ten sposób dvips wyszukuje wszystkie te pliki oraz główny plik z przemapowaniem psfonts.map, który -ładowany jest domyślnie (zawiera on deklaracje często używanych fontów postscriptowych; więcej szczegółów -na temat postscriptowych plików przemapowań fontów można znaleźć w ostatniej części rozdziału -8.2.3). -

    W tym miejscu dvips zgłasza się użytkownikowi:

    -

    -
    This is dvips 5.92b Copyright 2002 Radical Eye Software (www.radicaleye.com) -
    -
    …potem szuka pliku prologu texc.pro:
    -

    -
    kdebug:start search(file=texc.pro, must_exist=0, find_all=0, -
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//: -
           ~/tex/fonts/type1//:!!/usr/local/texmf/fonts/type1//). -
    kdebug:search(texc.pro) => /usr/local/texmf/dvips/base/texc.pro -
    -
    Po znalezieniu szukanego pliku dvips podaje datę i czas oraz informuje o generowaniu pliku hello-world.ps. -Ponieważ potrzebuje pliku z fontem cmr10, a jest on zadeklarowany jako dostępny, wyświetla komunikat: -
    -

    -
    TeX output 1998.02.26:1204’ -> hello-world.ps -
    Defining font () cmr10 at 10.0pt -
    Font cmr10 <CMR10> is resident. -
    -
    Teraz trwa poszukiwanie pliku cmr10.tfm, który zostaje znaleziony, po czym dvips powołuje się na kilka -innych plików startowych (nie pokazanych). W końcu przykładowy font Type1 cmr10.pfb zostaje -zlokalizowany i dołączony do pliku wynikowego (patrz ostatnia linia):
    -

    -
    kdebug:start search(file=cmr10.tfm, must_exist=1, find_all=0, -
      path=.:~/tex/fonts/tfm//:!!/usr/local/texmf/fonts/tfm//: -
           /var/tex/fonts/tfm//). -
    kdebug:search(cmr10.tfm) => /usr/local/texmf/fonts/tfm/public/cm/cmr10.tfm - - -
    kdebug:start search(file=texps.pro, must_exist=0, find_all=0, -
       ... -
    <texps.pro> -
    kdebug:start search(file=cmr10.pfb, must_exist=0, find_all=0, -
      path=.:~/tex/dvips//:!!/usr/local/texmf/dvips//: -
           ~/tex/fonts/type1//:!!/usr/local/texmf/fonts/type1//). -
    kdebug:search(cmr10.pfb) => /usr/local/texmf/fonts/type1/public/cm/cmr10.pfb -
    <cmr10.pfb>[1] -
    -
    -

    8.3. Parametry kontrolujące działanie programów

    -

    Inną użyteczną cechą Web2C jest możliwość ustalania wielu parametrów określających wielkość pamięci za -pomocą pliku texmf.cnf. Ustawienia wszystkich parametrów znajdują się w części trzeciej pliku. -Najważniejszymi zmiennymi są: -

    -main_memory
    Całkowita wielkość pamięci dostępnej dla TEX-a, Metafont-a i MetaPost-a. Dla każdego - nowego ustawienia tej zmiennej należy wykonać nowy format. -
    -extra_mem_bot
    Dodatkowa wielkość pamięci przeznaczonej na „duże” struktury danych TEX-a, takie - jak: pudełka, kleje itd.; przydatna zwłaszcza w wypadku korzystania z pakietu PI CTEX. -
    -font_mem_size
    Wielkość pamięci przeznaczonej przez TEX-a na informacje o fontach. Jest to mniej - więcej ogólna wielkość wczytywanych przez TEX-a plików TFM. -
    -hash_extra
    Dodatkowa wielkość pamięci przeznaczonej na tablicę zawierającą nazwy instrukcji. - Tablica główna może zmieścić w przybliżeniu 10000 nazw; wielkość ta może się okazać - zbyt mała, np. w wypadku obszernej książki zawierającej liczne odsyłacze. Domyślna wartość - hash_extra to 50000.
    -

    Oczywiście powyższa możliwość nie zastąpi prawdziwej, dynamicznej alokacji pamięci. Jest to jednak niezwykle -trudne do zaimplementowania w obecnej wersji TEX-a i dlatego powyższe parametry stanowią praktyczny -kompromis, pozwalając na pewną elastyczność. -

    Należy tu jednak nadmienić, iż nie wszystkie programy korzystają z tych zmiennych. Np. LuaTEX posiada -nowoczesną, w pełni dynamiczną alokację pamięci, a zatem powyższe zmienne są w tym przypadku po prostu -ignorowane. -

    -

    9. Budowa systemu na nowej platformie uniksowej

    -

    Jeżeli mamy do czynienia z platformą, dla której nie są dostarczone binaria, trzeba będzie skompilować -TEX-a oraz towarzyszące mu programy. Nie jest to takie trudne, jak się wydaje. Wszystko czego potrzebujemy, -znajduje się na DVD w katalogu source. -

    Najpierw należy zainstalować główne drzewo plików TEX-owych z CD TEX Live (najlepiej wykonać -instalację podstawową, bez wybierania binariów systemowych). -

    -

    9.1. Warunki wstępne

    -

    Do skompilowania całego TEX-a i jego programów pomocniczych potrzeba około 100 megabajtów wolnego -miejsca na dysku. Potrzebny jest także kompilator ANSI C, oprogramowanie make, skaner leksykalny oraz -generator parserów. Programy użytkowe GNU (gcc, GNU make, m4, flex, bison) są najlepiej przetestowanymi -na różnych platformach. Poprawnie powinny pracować gcc-2.7.*, flex-2.4.7 i GNU make-3.72.1 lub -nowszy. Można też korzystać z innych kompilatorów C i programów make, wymaga to jednak -dobrego zrozumienia zasad tworzenia programów uniksowych, aby poradzić sobie z ewentualnymi -problemami. - - -

    -

    9.2. Konfiguracja

    -

    Należy rozpakować źródła ze skompresowanego pliku tar z katalogu source na twardy dysk, a potem przejść -do katalogu, do którego zostały one skopiowane. Teraz trzeba się zdecydować, gdzie będzie główny katalog -instalacji, np. /usr/TeX lub /usr/local/TeX. Naturalnie, należy użyć tej samej lokalizacji, która została -użyta podczas instalacji głównego drzewa TEX-owego. -

    Uruchomić configure z linii poleceń:

    -

    -> ./configure --prefix=/usr/local/TeX -
    -
    -

    Katalog „prefix” to ten, w którym zainstalowane zostało główne drzewo TEX-owe. Zostanie użyty -następujący układ katalogów ($TEXDIR oznacza wybrany powyżej katalog): -

    - - - -
    $TEXDIR/man strony manuala uniksowego,
    $TEXDIR/share/texmf główne drzewo TEX-owe, zawierające makra itp.,
    $TEXDIR/info podręczniki w formacie GNU info,
    $TEXDIR/bin/$PLATFORM binaria
    -

    Można uniknąć stosowania „share/” przed katalogiem texmf, ponieważ $TEXDIR/share/texmf -i $TEXDIR/texmf są wykrywane automatycznie przez skrypt configure. W razie wybrania innego katalogu, -trzeba ten katalog wyszczególnić parametrem --datadir skryptu configure. -

    Jeżeli nie chcemy używać katalogu $PLATFORM (a więc umieścić binaria bezpośrednio w $TEXDIR/bin), to -w wywołaniu skryptu configure należy użyć parametru --disable-multiplatform. -

    Więcej dostępnych parametrów (np. pomijanie pakietów opcjonalnych, takich jak Omega) można zobaczyć, -uruchamiając ./configure --help. -

    -

    9.3. Uruchamianie make

    -

    Po upewnieniu się, że nie jest ustawiona zmienna powłoki noclobber, należy napisać:

    -

    -> make world -
    -
    i …zaparzyć sobie kawę. -

    Może się też przydać zapisanie całego procesu kompilacji w pliku .log:

    -

    -> sh -c "make world >world.log 2>&1" & -
    -
    Zanim stwierdzimy, że wszystko jest w porządku, warto sprawdzić, czy w pliku .log nie ma komunikatów -błędów (kiedy polecenie zwraca kod błędu, GNU make zawsze używa sekwencji „***”), i czy utworzone -zostały wszystkie binaria:
    -

    -> cd TEXDIR/bin/archname -
    > ls | wc -
    -
    Oczekiwanym rezultatem jest ponad 200. Polecenie make world jest równoważne z make all install -strip. Jeśli do uruchamiania make install potrzebne są specjalne uprawnienia, można uruchomić dwie -oddzielne sesje make:
    - - -

    -> make all -
    > su -
    > make install strip -
    -
    -

    -

    9.4. Końcowe kroki konfiguracyjne

    -

    Należy uaktualnić zmienną PATH o nazwę katalogu zawierającego właśnie zainstalowane binaria -(np. /usr/local/TeX/bin/mips-sgi-irix6.3); podobnie postąpić trzeba z MANPATH INFOPATH i dołączyć -do nich odpowiednie nazwy podkatalogów, tj. $TEXDIR/man oraz $TEXDIR/info. Patrz część 3.4 -(str. 38). -

    Jeśli zechcesz udostępnić skompilowane przez siebie programy, skontaktuj się z nami (tex-live@tug.org); -chętnie umieścimy je na stronie TEX Live. -

    -

    10. Podziękowania

    -

    TEX Live jest wspólnym dziełem prawie wszystkich grup TEX-owych. Niniejsza edycja TEX Live została -opracowana pod kierownictwem Karla Berry’ego, przy głównym współudziale: -

      -
    • grup TEX-owych: międzynarodowej, niemieckiej, holenderskiej i polskiej (odpowiednio: TUG, - DANTE e.V., NTG, i GUST), które wspólnie zapewniają potrzebną infrastrukturę techniczną - i organizacyjną. Dołącz do swojej grupy TEX-owej!; -
    • -
    • zespołu CTAN (w szczególności Robina Fairbairnsa, Jima Hefferona i Rainera Schöpfa), który - dystrybuuje obrazy płyt TEX Live i udostępnia wspólną infrastrukturę służącą aktualizacji - pakietów, od której zależy TEX Live; -
    • -
    • Nelsona Beebe, za umożliwienie dostępu do wielu platform ekipie TEX Live i pomoc w testowaniu; -
    • -
    • Johna Bowmana, który dostosował swój zaawansowany program Asymptote do współpracy z TL; -
    • -
    • Petera Breitenlohnera i zespołu e-TEX, którzy stworzyli stabilną podstawę przyszłych wersji - TEX-a (Peter dodatkowo służy nieustanną pomocą w wykorzystaniu narzędzi autotools w TEX - Live); -
    • -
    • Jin-Hwan Cho i całego zespołu DVIPDFMx za ten wspaniały sterownik i nieustanną pomoc w - rozwiązywaniu problemów z konfiguracją; -
    • -
    • Thomasa Essera, autora wspaniałego teTEX-a, bez którego TEX Live z całą pewnością by nie - powstał i którego stała pomoc umożliwiła doskonalenie tej dystrybucji; -
    • -
    • Michaela Goossensa, który był współautorem pierwotnej dokumentacji; -
    • -
    • Eitana Gurari, autora programu TEX4ht (wykorzystanego do tworzenia niniejszej dokumentacji - w wersji HTML), który niezmordowanie pracował nad jego ulepszaniem i błyskawicznie - dostarczał poprawki; Eitan zmarł w czerwcu 2009 r. i dedykujemy tę dokumentację Jego pamięci; -
    • -
    • Hansa Hagena, który dostosowywał ConTEXt do potrzeb TEX Live; -
    • -
    • Hŕn Thế Thŕnha, Martina Schrödera i zespołu pdfTEX-a, którzy ciągle ulepszali możliwości - TEX-a; -
    • -
    • Hartmuta Henkela, mającego istotny udział w rozwoju pdfTEX-a, LuaTEX-a i innych - programów; - - -
    • -
    • Taco Hoekwatera, który wznowił rozwój MetaPosta i pracował nad LuaTEX-em, jak też - pomógł w integracji ConTEXt w TEX Live oraz ulepszył bibliotekę Kpathsea, dodając jej - wielowątkowość; -
    • -
    • Pawła Jackowskiego, który wykonał instalator dla Windows tlpm i Tomka Łuczaka, twórcy - tlpmgui (programy te były wykorzystane w poprzednich edycjach); -
    • -
    • Akira Kakuto, który dostarczył programy dla Windows, pochodzące z dystrybucji W32TEX - (http://w32tex.org), stale dostosowywane i aktualizowane dla potrzeb TEX Live; -
    • -
    • Jonathana Kew, który zainicjował nową ścieżkę rozwojową – XeTEX, i który włożył sporo - wysiłku w zintegrowanie tego programu z TEX Live, jak również zapoczątkował prace nad - instalatorem dla MacTEX oraz edytorem TEXworks; -
    • -
    • Dicka Kocha, który pielęgnuje MacTEX-a (http://tug.org/mactex) w ścisłym połączeniu - z TEX Live i bardzo sympatycznie współpracuje; -
    • -
    • Reinharda Kotuchy, mającego istotny udział w stworzeniu nowej infrastruktury i programu - instalacyjnego dla TEX Live 2009, uparcie dążącego do ujednolicenia działania TEX Live - w Windows i Unix, który również opracował skrypt getnonfreefonts i wykonał wiele innych - prac; -
    • -
    • Siep Kroonenberg, która również wzięła udział w stworzeniu nowej infrastruktury i programu - instalacyjnego dla TEX Live 2009 (szczególnie dla Windows) oraz włożyła sporo pracy w - aktualizację tej dokumentacji; -
    • -
    • Petra Olšáka, który koordynował i sprawdzał przygotowanie pakietów czeskich i słowackich; -
    • -
    • Toshio Oshimy, który opracował przeglądarkę dviout dla Windows; -
    • -
    • Manuela Pégourié-Gonnarda, który pomógł w aktualizacji pakietów i pracował nad texdoc; -
    • -
    • Fabrice’a Popineau, który pierwszy stworzył wersje oprogramowania dla Windows; -
    • -
    • Norberta Preininga, głównego architekta infrastruktury i programu instalacyjnego TEX Live - 2009, który przyczynił się również do aktualizacji pakietów, a także koordynował (wraz - z Frankiem Küsterem) debianową wersję TEX Live i przedstawił wiele sugestii ulepszeń; -
    • -
    • Sebastiana Rahtza, który stworzył TEX Live i kierował projektem przez wiele lat; -
    • -
    • Phila Taylora, który skonfigurował BitTorrent (do pobierania plików z sieci) na potrzeby TEX - Live; -
    • -
    • Tomka Trzeciaka, który pracowicie rozwiązywał rozliczne problemy związane z Windows; -
    • -
    • Vladimira Volovicha, który wydatnie pomógł w rozwiązywaniu problemów przenośności, - szczególnie zaś umożliwił dołączenia xindy; -
    • -
    • Staszka Wawrykiewicza, głównego testującego TEX Live w różnych systemach, który ponadto - koordynował przygotowanie wszystkich polskich dodatków (fontów, programów instalacyjnych - i wielu innych); -
    • -
    • Olafa Webera, który cierpliwie pielęgnował Web2C, od którego wszystko zależy; -
    • -
    • Gerbena Wierda, który przygotował oryginalne oprogramowanie i wsparcie dla Mac OS X; -
    • -
    • Grahama Williamsa, którego prace nad katalogiem pakietów bardzo pomogły w przygotowaniu - dystrybucji.
    - - -

    Binaria dla różnych platform skompilowali: Alan Braslau (amd64-kfreebsd, i386-kfreebsd), Peter -Breitenlohner (x86_64-linux), Karl Berry (i386-linux), Ken Brown (i386-cygwin), Akira Kakuto (win32), Dick -Koch (universal-darwin, x86_64-darwin), Nikola Lečić (amd64-freebsd, i386-freebsd), Norbert Preining -(alpha-linux), Jukka Salmi (i386-netbsd), Thomas Schmitz (powerpc-linux), Apostolos Syropoulos (i386-solaris, -x86_64-solaris), Vladimir Volovich (powerpc-aix, sparc-solaris), Olaf Weber (mips-irix). Informacje na temat -procesu budowy TEX Live można znaleźć na stronie: http://tug.org/texlive/build.html. -

    Aktualizacje i tłumaczenia dokumentacji wykonali: Siep Kroonenberg i Karl Berry (angielski), Manuel -Pégourié-Gonnard (francuski), Klaus Höppner (niemiecki), Jjgod Jiang, Jinsong Zhao, Yue Wang, & Helin Gai -(chiński), Marco Pallante (włoski), Nikola Lečić (serbski), Petr Sojka i Jan Busa (czeski/słowacki), Boris -Veytsman (rosyjski), Staszek Wawrykiewicz (polski). Na stronie http://tug.org/texlive/doc.html będą -umieszczane ewentualne aktualizacje tej dokumentacji. -

    Oczywiście, najważniejsze podziękowania należą się Donaldowi Knuthowi za stworzenie systemu TEX -i ofiarowanie go nam wszystkim. -

    -

    11. Historia

    -

    -

    11.1. Poprzednie wersje

    -

    Dystrybucja TEX Live jest wspólnym przedsięwzięciem grup Użytkowników Systemu TEX z Niemiec, -Holandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Czech, Słowacji, Polski, Indii i Rosji oraz grupy międzynarodowej TUG -(TEX Users Group). Dyskusje nad projektem rozpoczęły się pod koniec 1993 roku, kiedy holenderska Grupa -Użytkowników TEX-a rozpoczęła prace nad swoim 4AllTEX CD dla użytkowników MS-DOS. W tym też -czasie pojawiły się nadzieje na opracowanie jednego CD dla wszystkich systemów. Projekt ten był wprawdzie -zbyt ambitny, zrodził jednak nie tylko bardzo popularny i uwieńczony dużym powodzeniem projekt -4AllTEX CD, lecz również spowodował powstanie Grupy Roboczej TUG ds. Standardu Katalogów -TEX-owych (TEX Directory Structure), określającego, w jaki sposób tworzyć zgodne i łatwe do -zarządzania zestawy pakietów TEX-owych. Końcowy raport TDS został opublikowany w grudniowym -numerze TUGboat-a, i jasnym się stało, że jednym z oczekiwanych wyników wprowadzenia tego -standardu mogłaby być modelowa struktura na płytce CD. Wydana wówczas płytka CD była -bezpośrednim rezultatem rozważań i zaleceń Grupy Roboczej ds. TDS. Jasne także było, że sukces -4AllTEX CD pokazał, że użytkownicy Unixa także wiele by zyskali, mogąc korzystać z podobnie -łatwego w instalacji/pielęgnacji i użytkowaniu systemu. Było to jednym z celów projektu TEX -Live. -

    Projekt przygotowania płytki CD, opartej na standardzie TDS i zorientowanej na systemy uniksowe, -rozpoczął się jesienią 1995 roku. Szybko zdecydowaliśmy się na wykorzystanie teTEX-a autorstwa Thomasa -Essera, ponieważ działał na wielu platformach i został zaprojektowany z myślą o przenośności pomiędzy -różnymi systemami plików. Thomas zgodził się pomóc i prace rozpoczęły się na dobre na początku 1996 roku. -Pierwsze wydanie ukazało się w maju 1996 roku. Na początku 1997 roku Karl Berry udostępnił -nową, istotnie zmienioną wersję swojego pakietu Web2C, zawierającą prawie wszystkie funkcje -wprowadzone do teTEX-a przez Thomasa Essera. W związku z tym zdecydowaliśmy się oprzeć -drugie wydanie CD na standardowej bibliotece Web2C, z dodaniem skryptu texconfig z pakietu -teTEX. Trzecie wydanie CD było oparte na Web2C wersji 7.2, przygotowanej przez Olafa Webera. -W tym samym czasie została przygotowana nowa wersja teTEX-a i TEX Live udostępniał prawie -wszystkie jego nowe funkcje. Czwarta edycja była przygotowana podobnie, z użyciem nowej wersji -teTEX-a i nowej wersji Web2C (7.3). Wtedy to też zapoczątkowano kompletną dystrybucję dla -Windows. -

    Edycja piąta (marzec 2000) zawierała wiele poprawek i uzupełnień; zaktualizowano setki pakietów. -Szczegółową zawartość pakietów zapisano w plikach XML. Główną zmianą w TEX Live 5 było usunięcie -programów, które nie miały statusu public domain. Zawartość całej płytki powinna odpowiadać ustaleniom -Debian Free Software Guidelines (http://www.debian.org/intro/free). Dołożyliśmy wszelkich starań, aby -sprawdzić warunki licencyjne pakietów, nadal jednak bardzo prosimy o zgłaszanie zauważonych -pomyłek. -

    Szósta edycja (lipiec 2001) zawierała aktualizacje całego materiału. Główną zmianą było wprowadzenie -nowej koncepcji programów instalacyjnych – użytkownik miał odtąd możliwość dokładniejszego wyboru -potrzebnych zestawów i pakietów. Zestawy dotyczące obsługi poszczególnych języków zostały całkowicie - - -zreorganizowane, dzięki czemu wybór jednego z nich nie tylko instalował potrzebne makra i fonty, ale też -przygotowywał odpowiedni plik language.dat. -

    TEX Live 7 (rok 2002) zawierał po raz pierwszy oprogramowanie dla Mac OS X i – jak zwykle – -aktualizację wszelkich programów i pakietów. Ważnym zadaniem, które wykonano, było ujednolicenie plików -źródłowych programów z dystrybucją teTEX. W programach instalacyjnych wprowadzono możliwość wyboru -bardziej ogólnych, predefiniowanych zestawów pakietów (m.in. dla użytkowników francuskojęzycznych oraz -polskich). Nowością było także wprowadzenie procedury aktualizacji map fontowych dla Dvips i PDFTeX -podczas instalacji oraz doinstalowywania pakietów fontowych. -

    W 2003 r., wraz z napływem aktualizacji i dodatkowych nowych pakietów, okazało się, że TEX Live nie -mieści się na pojedynczym CD. Zmuszeni byliśmy podzielić TEX Live na trzy dystrybucje, które wydano na -DVD i dwóch płytkach CD. Ponadto: -

      -
    • na życzenie „LATEX team” zmieniono standardowe użycie programów latex pdflatex – by - korzystały one z e-TEX (patrz str. 11); -
    • -
    • załączono nowe fonty obwiedniowe Latin Modern, które zastępują m.in. fonty EC (zawierając - komplet znaków europejskich), szczególnie do tworzenia poprawnych plików PDF; -
    • -
    • usunięto binaria dla platformy Alpha OSF (poprzednio usunięto także binaria dla HPUX), niestety - nie udało się znaleźć osób chętnych do wykonania kompilacji; -
    • -
    • zmieniono instalację w systemach Windows, wprowadzając po raz pierwszy zintegrowane - środowisko pracy, oparte na edytorze XEmacs; -
    • -
    • potrzebne programy pomocnicze dla Windows (Perl, Ghostscript, ImageMagick, Ispell) - instalowano w strukturze katalogów instalacji TEX Live; -
    • -
    • mapy fontowe, z których korzystają programy dvips, dvipdfm oraz pdftex, generowano odtąd - w katalogu texmf/fonts/map; -
    • -
    • TEX, Metafont oraz MetaPost domyślnie pozwalały wypisywać komunikaty na ekranie i w pliku - .log, a także w operacjach \write w ich reprezentacji 8-bitowej, zamiast tradycyjnej notacji ^^; - w TEX Live 7 eksperymentalnie wprowadzono zależność przekodowania wyjścia programów od - systemowej strony kodowej, potem ten pomysł zarzucono; -
    • -
    • znacznie zmieniono niniejszą dokumentację; -
    • -
    • wreszcie, ponieważ numery wersji kolejnych edycji mogły wprowadzać w błąd, postanowiono - identyfikować edycje TEX Live zgodnie z rokiem wydania.
    -

    -

    11.2. Wydanie 2004

    -

    Jak w każdej kolejnej wersji, w 2004 roku uaktualniono wiele pakietów i programów. Poniżej wymieniamy -najbardziej istotne zmiany. -

      -
    • Gdy mieliśmy już lokalnie zainstalowane fonty, które korzystały z własnych plików .map i/lub - .enc, należało przenieść te pliki w nowe miejsce w strukturze texmf/. -

      Pliki .map (map fontowych) są odtąd wyszukiwane w podkatalogach fonts/map (w każdym - drzewie texmf), zgodnie ze ścieżką określoną przez zmienną TEXFONTMAPS. Analogicznie, pliki - .enc (przekodowań fontów) są odtąd wyszukiwane w podkatalogach fonts/enc, zgodnie ze - ścieżką określoną przez zmienną ENCFONTS. O niewłaściwie umieszczonych plikach tego typu - zostaniemy ostrzeżeni podczas uruchomienia programu updmap. Zmiany te wprowadzono w celu - uporządkowania struktury katalogów: wszystkie pliki dotyczące fontów znajdują się odtąd - w ramach jednego podkatalogu fonts/. - - -

      Metody radzenia sobie z sytuacjami związanymi z przejściem na nowy układ katalogów omawiał - artykuł http://tug.org/texlive/mapenc.html. -

    • -
    • Do TEX Collection DVD dodano nową dystrybucję dla Windows o nazwie proTEXt (opartą - na MiKTEX-u). Była ona dostępna także na odrębnym CD. Choć proTEXt nie bazuje na - implementacji Web2C, stosuje układ katalogów zgodny z TDS (patrz część 2 na str. 7). -
    • -
    • W ramach TEX Live dotychczasowe pojedyncze drzewo katalogów texmf zostało rozdzielone - na trzy mniejsze: texmf, texmf-dist texmf-doc (patrz część 2.2, str. 8) oraz pliki README - w każdym z tych katalogów). -
    • -
    • Wszystkie - pliki makr wczytywane przez TEX-a zostały umieszczone wyłącznie w podkalogu tex w ramach - texmf*. Tym samym usunięto zbędne katalogi etex, pdftex, pdfetex itp. i uproszczono metody - wyszukiwania plików. Patrz texmf-dist/doc/generic/tds/tds.html#Extensions. -
    • -
    • Pomocnicze - skrypty wykonywalne, niezależne od platformy i zwykle uruchamiane w sposób automatyczny, - były odtąd umieszczone w nowym podkatalogu scripts w ramach texmf*. Znajdowane są - poleceniem kpsewhich -format=texmfscripts. Programy korzystające z tych skryptów mogły - wymagać modyfikacji. Patrz texmf-dist/doc/generic/tds/tds.html#Scripts. -
    • -
    • Prawie wszystkie formaty traktują od tego wydania większość znaków jako jawnie „wyświetlalne” - (printable), nie zaś, jak było dotychczas, konwertowane na TEX-ową notację ^^. Było to możliwe - dzięki domyślnemu wczytywaniu tablicy przekodowań cp227.tcx. Dokładniej, znaki o kodach - 32–256, HT, VT oraz FF zostały potraktowane dosłownie podczas wyświetlania komunikatów. - Wyjątkiem jest plain TEX (tylko znaki z zakresu 32–127 są nie zmieniane), ConTEXt (znaki z - zakresu 0–255) oraz formaty bazujące na Omedze. Podobna domyślna właściwość występowała - w TEX Live 2003, ale w tej edycji została zaimplementowana w bardziej elegancki sposób - i z większymi możliwościami indywidualnego dostosowania (patrz texmf/doc/web2c/web2c. - tml#TCX-files. (Warto wspomnieć, że wczytując Unicode, TEX może w komunikatach błędów - pokazywać niekompletne sekwencje znaków, ponieważ został zaprojektowany „bajtowo”.) -
    • -
    • Program pdfetex został domyślną „maszyną” dla większości formatów (nie dotyczy to - samego Plain tex). Domyślnie, gdy uruchamiamy polecenie latex, mex itp., generowane są - pliki DVI. Możliwe jest jednak wykorzystanie w LATEX, ConTEXt itp. m.in. właściwości - mikrotypograficznych zaimplementowanych w pdftex, a także rozszerzonych cech e-TEX-a - (texmf-dist/doc/etex/base/). -

      Oznacza to także, co warto podkreślić, że zalecane jest odtąd użycie pakietu ifpdf (który działa - zarówno z plain, jak i LATEX) lub analogicznych makr. Zwykłe sprawdzanie czy zdefiniowano - \pdfoutput bądź kilka innych poleceń pierwotnych może nie wystarczyć do rozstrzygnięcia czy - nie jest generowany plik PDF. W 2004 roku podjęliśmy wysiłek by zachować, najlepiej jak to - możliwe, kompatybilność z dotychczasowymi przyzwyczajeniami użytkowników. Brano wówczas - pod uwagę, że \pdfoutput może być zdefiniowany nawet wtedy, gdy generowany jest plik DVI. -

    • -
    • pdfTEX (http://pdftex.org) zyskał wówczas wiele nowych cech: -
        -
      • \pdfmapfile \pdfmapline pozwalają określić z poziomu dokumentu użyte mapy fontowe, - a także pojedyncze dodatkowe wpisy w tych mapach. -
      • -
      • mikrotypograficzne operacje z fontami są łatwiejsze w użyciu;
        http://www.ntg.nl/pipermail/ntg-pdftex/2004-May/000504.html - - -
      • -
      • wszystkie parametry pracy pdfTEX-a, dotychczas określane w specjalnym pliku - konfiguracyjnym pdftex.cfg, muszą być odtąd ustawiane poleceniami wbudowanymi, jak - w pliku pdftexconfig.tex; plik pdftex.cfg nie jest już w ogóle wykorzystywany. Po - zmianie pdftexconfig.tex należało na nowo wygenerować pliki formatów (wciąż jednak - użytkownik miał pełną swobodę określania parametrów w redagowanym dokumencie); -
      • -
      • więcej informacji zawarto w podręczniku pdfTEX-a: - texmf-dist/doc/pdftex/manual/pdftex-a.pdf. -
      -
    • -
    • Polecenie \input w programach tex, mf oraz mpost akceptowało odtąd nazwy plików ograniczone - podwójnymi apostrofami, zawierające spacje i inne znaki, np.: - - -
      -
        \input "nazwa_pliku ze spacjami"   % plain
        \input{"nazwa_pliku ze spacjami"}  % latex
      -
      -

      Więcej informacji zawarto w podręczniku Web2C: texmf/doc/web2c. -

    • -
    • -output-directory – nowa opcja programów tex, mf oraz mpost – pozwalała na zapisanie - wyniku pracy w wyspecyfikowanym katalogu (np. można uruchomić program tex z plikiem - znajdującym się na dysku tylko do odczytu, zaś wynik zapisać na dysku pozwalającym - na to); -
    • -
    • Rozszerzenie encTEX zostało szczęśliwie włączone do Web2C. Aby uaktywnić to rozszerzenie, należało - podczas generowania formatu użyć opcji -enc. Ogólnie mówiąc, encTEX obsługuje przekodowanie - wejścia i wyjścia, włączając także Unicode (UTF-8) (patrz texmf-dist/doc/generic/enctex/ oraz - http://www.olsak.net/enctex.html). -
    • -
    • Udostępniono nowy program Aleph, który łączył cechy e-TEX i Omega. Skromna dokumentacja jest - dostępna na texmf-dist/doc/aleph/base oraz http://www.tex.ac.uk/cgi-bin/texfaq2html?label=aleph. - Format oparty na LATEX-u dla programu Aleph nazwano lamed. -
    • -
    • Dystrybucja LATEX-a została po raz pierwszy zaopatrzona w nową licencję LPPL, odtąd w pełni - zgodną i aprobowaną przez zalecenia określone w licencji Debiana. O nowościach i uaktualnieniach - można się dowiedzieć przeglądając pliki ltnews texmf-dist/doc/latex/base. -
    • -
    • Dołączono także program dvipng konwertujący pliki DVI do formatu graficznego PNG - (texmf/doc/man/man1/dvipng.1). -
    • -
    • W porozumieniu i z pomocą autora, Claudio Beccariego, ograniczono pakiet cbgreek do - zestawu fontów rozsądnego rozmiaru. Usunięto sporadycznie używane fonty konturowe - i służące do prezentacji. Pełen zestaw jest oczywiście nadal dostępny z serwerów CTAN - (http://mirror.ctan.org/tex-archive/fonts/greek/cb). -
    • -
    • Usunięto program oxdvi; jego funkcje przejął xdvi. -
    • -
    • Programy z przedrostkiem ini oraz vir (np. initex), które zwykle były dowiązaniami do programów tex, mf - i mpost, nie były od tej pory dostępne – w zupełności wystarcza użycie w wierszu poleceń opcji - -ini. -
    • -
    • Dystrybucja nie zawierała binariów dla platformy i386-openbsd (głównie z powodu braku chętnych do - wykonania kompilacji). -
    • -
    • W systemie sparc-solaris należało ustawić zmienną systemową LD_LIBRARY_PATH, aby uruchomić - programy t1utils. Binaria były kompilowane w C++, ale w tym systemie brakowało standardowego - położenia bibliotek uruchomieniowych. Wiedziano o tym już wcześniej, nie było to jednak dotychczas - udokumentowane. Z kolei dla systemu mips-irix wymagana była obecność bibliotek MIPSpro - 7.4. -
    - - -

    -

    11.3. Wydanie 2005

    -

    Kolejna edycja przyniosła, jak zwykle, mnóstwo aktualizacji pakietów i programów. Struktura dystrybucji -ustabilizowała się, niemniej pojawiło się nieco zmian w konfiguracji: -

      -
    • Wprowadzono nowe skrypty texconfig-sys, updmap-sys fmtutil-sys, których zadaniem - jest modyfikowanie plików konfiguracyjnych w głównych drzewach katalogów systemu. - Dotychczasowe skrypty texconfig, updmap fmtutil modyfikują odtąd pliki użytkownika - w katalogu $HOME/.texlive2005. -
    • -
    • Dodano nowe zmienne środowiskowe TEXMFCONFIG TEXMFSYSCONFIG, które wskazują - położenie drzew katalogów z plikami konfiguracyjnymi, odpowiednio: użytkownika i systemu. - Tak więc mogło okazać się koniecznym przeniesienie własnych wersji fmtutil.cnf - i updmap.cfg w odpowiednie miejsca. Inną możliwością było przedefiniowanie TEXMFCONFIG - lub TEXMFSYSCONFIG w pliku texmf.cnf. W każdym z przypadków położenie tych plików - i przypisania TEXMFCONFIG TEXMFSYSCONFIG muszą być zgodne. (Patrz część 2.3, str. 9.) -
    • -
    • W wydaniu z poprzedniego roku podczas tworzenia wynikowego pliku DVI \pdfoutput - i podobne polecenia pozostawały niezdefiniowane, mimo że używany był program pdfetex. - Zgodnie z obietnicą, w 2005 roku zarzucono to rozwiązanie (jego celem było zapewnienie - kompatybilności). Z tego powodu użytkownik był zmuszony zmienić te dokumenty, które używały - \ifx\pdfoutput\undefined do sprawdzania, czy plik wynikowy ma być w formacie PDF. - Zamiast tego należało zastosować pakiet ifpdf.sty, który działa zarówno z plain TEX-em jak - i LATEX-em, albo zapożyczyć zastosowane w nim rozwiązania. -
    • -
    • W wydaniu z 2004 roku zmieniono większość formatów tak, by na wyjściu 8-bitowe znaki były - reprezentowane przez same siebie (por. poprzednia część). Nowy plik TCX o nazwie empty.tcx - pozwalał w łatwy sposób uzyskać w razie potrzeby oryginalną notację (^^), np.: - - -
      -
        latex --translate-file=empty.tcx twojplik.tex
      -
      -

      -

    • -
    • Dołączono nowy program dvipdfmx, służący do konwersji DVI do PDF. Program jest aktywnie - pielęgnowaną wersją programu dvipdfm, który wciąż jest dostępny, ale nie jest już jednak - polecany. -
    • -
    • Nowe programy pdfopen pdfclose pozwalały na przeładowanie plików PDF w Adobe Acrobat Reader, - bez konieczności ponownego uruchamiania programu. (Inne przeglądarki formatu PDF, jak xpdf, gv - i gsview, nigdy na tę przypadłość nie cierpiały.) -
    • -
    • Dla spójności, zmienne HOMETEXMF VARTEXMF zostały przemianowane odpowiednio na TEXMFHOME - i TEXMFSYSVAR. Zachowano zmienną TEXMFVAR, przeznaczoną domyślnie dla użytkownika. Patrz też - punkt pierwszy, powyżej. -
    -

    -

    11.4. Wydanie 2006–2007

    -

    Największą nowością edycji lat 2006 i 2007 był XeTEX, w postaci programów xetex xelatex; patrz -texmf-dist/doc/xetex/XeTeX-reference.pdf lub http://scripts.sil.org/xetex. -

    W istotny sposób został zaktualizowany MetaPost, zaplanowano także jego dalszy rozwój -(http://tug.org/metapost/articles); to samo dotyczy pdfTEX-a (http://tug.org/applications/pdftex). -

    Pliki formatów (pdf)TeX-a (.fmt) oraz analogiczne dla MetaPosta i MetaFonta są od tej edycji zapisywane -w podkatalogach texmf/web2c, choć sam ten katalog jest nadal przeszukiwany. Podkatalogi te mają nazwę -zgodną z zastosowanym podczas generowania „silnikiem”, np. tex, pdftex lub xetex. Zmiana ta nie powinna -być zauważalna w typowym użyciu. -

    Program tex (plain) od tej edycji już nie analizował pierwszego wiersza rozpoczynającego się znakami %&, -aby ustalić jaki ma wczytać format. Pozostał zatem czysty, Knuthowy TEX. LATEX i wszystkie pozostałe -formaty nadal analizują pierwszy wiersz z %&. -

    Oczywiście, jak zwykle, w okresie od poprzedniego wydania opracowano setki innych aktualizacji pakietów -i programów. Kolejne aktualizacje można znaleźć tradycyjnie na CTAN (http://mirror.ctan.org). -

    Drzewo źródłowe TEX Live jest odtąd przechowywane w Subversion. Przeglądanie umożliwia standardowy -interfejs www, a jego adres zamieszczono na stronie http://tug.org.pl/texlive. Mimo iż nie widać efektów -tej zmiany w końcowej dystrybucji, mamy nadzieję, że w nadchodzących latach będzie to stabilne -repozytorium oprogramowania dla rozwoju TEX Live. -

    W maju 2006 r. Thomas Esser ogłosił, że zaprzestaje aktualizowania dystrybucji teTEX -(http://tug.org/tetex). Spowodowało to znaczny wzrost zainteresowanie TEX Live, szczególnie wśród -dystrybutorów GNU/Linuksa. (W TEX Live zdefiniowano w przybliżeniu równoważny, nowy schemat -instalacyjny pod nazwą tetex.) Mamy nadzieję, że w przyszłości doprowadzi to do takich ulepszeń -w otoczeniu TEX-owym, na których skorzystają wszyscy. -

    -

    11.5. Wydanie 2008

    -

    W 2008 roku cała infrastruktura TEX Live została przeprojektowana i przeprogramowana. Informacja -dotycząca instalacji jest przechowywana obecnie w zwykłym pliku tekstowym tlpkg/texlive.tlpdb. -

    Po zainstalowaniu TEX Live wreszcie jest możliwa jego aktualizacja z internetu, podobnie jak od paru lat -umożliwia to dystrybucja MiKTEX. Zamierzamy regularnie aktualizować pakiety, w miarę jak będą się -pojawiać na serwerach CTAN. -

    W tym wydaniu pojawił się nowy „silnik”, LuaTEX (http://luatex.org). Prócz nowych, elastycznych -możliwości dotyczących składu, udostępnia on doskonały język skryptowy do zastosowania zarówno -w dokumentach TEX-owych, jak i poza nimi. - - -

    Obsługa dla Windows i platform opartych na Unix została obecnie znacznie bardziej zunifikowana. -W szczególności większość skryptów w Perlu i Lua dostępna jest teraz także dla Windows (zastosowano -„wewnętrzny” Perl, dostarczany wraz z TEX Live). -

    Pojawił się nowy skrypt tlmgr (patrz część 5), który staje się głównym narzędziem do zarządzania TEX -Live po jego instalacji. Umożliwia on aktualizację pakietów wraz z niezbędnymi wtedy czynnościami, jak -regenerowanie formatów, aktualizacja map fontowych itp. -

    Wraz z pojawieniem się tlmgr niektóre funkcje texconfig zostały zablokowane (edycja plików -konfiguracyjnych formatów i wzorców przenoszenia). -

    Program xindy do tworzenia skorowidzów (http://xindy.sourceforge.net/) jest obecnie dostępny dla -większości platform. -

    Narzędzie kpsewhich może obecnie raportować wszystkie wyniki przeszukiwania danego pliku (parametr -–all), jak również ograniczyć wyszukiwanie do jednego katalogu (parametr –subdir). -

    Program dvipdfmx posiada obecnie funkcję extractbb uzyskania informacji o prostokącie ograniczającym -(bounding box); jest to jedna z ostatnich cech przejętych od dawniej używanego programu dvipdfm (który jest -nadal dostępny). -

    Usunięto aliasy fontów Times-Roman, Helvetica, itd. Różne pakiety korzystały z nich w nieoczekiwany -sposób (np. spodziewając się, że fonty te będą miały różne kodowanie). Nie ma obecnie dobrego sposobu na -rozwiązanie tych sprzeczności. -

    Usunięto format platex, by uniknąć konfliktu nazwy z używanym od wielu lat japońskim pakietem -platex; pakiet polski (czyli dawny platex) jest obecnie wystarczającym sposobem na polonizację dla -LATEX-a. -

    Usunięto pliki .pool, które są obecnie wkompilowane w programy, co ułatwia ich aktualizację. -

    Do tego wydania włączono także ostatnie zmiany dokonane przez Donalda Knutha (tzw. TEX tuneup of -2008); patrz: http://tug.org/TUGboat/Articles/tb29-2/tb92knut.pdf. -

    -

    11.6. Wydanie 2009

    -

    W wydaniu 2009 najbardziej widoczną zmianą jest to, że pdf(LA )TEX automatycznie dokonuje konwersji pliku -EPS do PDF, poprzez uruchomienie programu epstopdf (dotyczy to sytuacji, gdy użyto pliku -konfiguracyjnego graphics.cfg LATEX-a i gdy plikiem wynikowym składu ma być PDF). Domyślne -ustawienia zapobiegają nadpisaniu wszelkich utworzonych wcześniej przez użytkownika plików PDF, ale -można także wyłączyć uruchamianie epstopdf, wstawiając \newcommand{\DoNotLoadEpstopdf}{} (lub -\def...) przed deklaracją \documentclass. Szczegóły można znaleźć w dokumentacji pakietu epstopdf -(http://ctan.org/pkg/epstopdf-pkg). -

    Ważną zmianą jest także uruchamianie podczas kompilacji niektórych zewnętrznych programów via -\write18. Dotyczy to np. epstopdf, makeindex czy bibtex. Dokładna lista takich programów zawarta jest w -pliku texmf.cnf. Dla instalacji, które mogą wymagać zakazu uruchamiania takich programów „w tle” -przewidziano odpowiednią opcję w programie instalacyjnym (patrz część  3.2.4). Po instalacji można -zablokować uruchamianie w pliku texmf.cnf. -

    Od wydania 2009 domyślnym formatem wyjściowym dla Lua(LA )TEX staje się PDF (wykorzystuje on -m.in. obsługę przez LuaTEX-a fontów OpenType). Aby uzyskać plik DVI należy użyć nowych poleceń: -dviluatex lub dvilualatex. Strona domowa projektu LuaTEX: http://luatex.org. -

    Usunięto oryginalny silnik Omega i format Lambda (w uzgodnieniu z autorami). Pozostał zaktualizowany -Aleph i format Lamed, oraz pliki pomocnicze Omega. -

    Załączono nowe wydanie fontów AMS Type 1, m.in. fonty Computer Modern. Zawierają one poprawki dokonane -w plikach metafontowych przez D. Knutha w ciągu ostatnich lat, a także poprawki hintingu. Hermann Zapf -przeprojektował także fonty Euler (patrz http://tug.org/TUGboat/Articles/tb29-2/tb92hagen-euler.pdf). -Co ważne, dla wszystkich fontów nie zmieniono plików metrycznych (TFM). Strona domowa fontów: -http://www.ams.org/tex/amsfonts.html. -

    Dla Windows i MacTEX dołączono nowe środowisko-edytor TEXworks. Dla innych platform patrz: -http://tug.org/texworks. Inspirowany przez edytor TeXShop dla Mac OS X, TEXworks jest -wieloplatformowym, łatwym w użyciu środowiskiem pracy. -

    Dla niektórych platform załączono nowy program graficzny Asymptote (http://asymptote.sourceforge.net). -Korzysta on z tekstowej notacji zbliżonej do MetaPosta, ale rozszerzonej do obsługi 3D itp. -

    Program dvipdfm został zastąpiony przez dvipdfmx, który działa w specjalnym trybie kompatybilnym, gdy -użyć do wywołania dawną nazwę. dvipdfmx wspiera CJK i zawiera wiele poprawek od ostatniej dystrybucji -dvipdfm. Strona domowa: http://project.ktug.or.kr/dvipdfmx. -

    Dodano zestawy programów dla cygwin i i386-netbsd, podczas gdy usunięto programy dla innych platform - - -BSD. Zapewniono nas, że użytkownicy OpenBSD i FreeBSD będą mogli pobierać pakiety TEX-owe wraz z -aktualizacją obu systemów. Ponadto natknęliśmy się na spore trudności przy kompilacji programów, które -mogłyby działać w różnych wersjach tych systemów. -

    Inne zmiany: do kompresji pakietów użyto programu xz, stanowiącego stabilny zamiennik lzma -(http://tukaani.org/xz/); znak $ jest obecnie dozwolony w nazwach plików, o ile nie poprzedza on nazwy -znanej zmiennej; biblioteka Kpathsea jest obecnie wielowątkowa (co wykorzystano w programie MetaPost); do -budowy wszystkich programów wykorzystano teraz Automake. -

    Wszystkie wydania TEX Live, wraz z dodatkowymi materiałami (np. okładkami płytek), są dostępne na -stronie: ftp://tug.org/historic/systems/texlive. -

    -

    11.7. Wydanie 2010

    -

    Od wydania 2010 generowane są pliki PDF w wersji 1.5, oferującej lepszą kompresję. Dotyczy to wszystkich -mechanizmów używanych do generowania PDF, w tym dvipdfmx. Powrót do wersji 1.4 jest możliwy poprzez -użycie pakietu pdf14 lub komendy \pdfminorversion=4. -

    Obecnie pdf(LA )TEX automatycznie konwertuje plik EPS (Encapsulated PostScript) do formatu PDF, -wykorzystując pakiet epstopdf, o ile załadowano LATEX-owy plik konfiguracyjny graphics.cfg i wybrano -format wyjściowy PDF. Domyślne ustawienia mają na celu wykluczenie przypadkowego nadpisania -istniejących już, wygenerowanych innym sposobem plików PDF, ale można również zabronić uruchamiania -epstopdf wpisując przed poleceniem \documentclass polecenie \newcommand{\DoNotLoadEpstopdf}{} (lub -\def...). Program epstopdf nie jest również używany w przypadku dołączenia pakietu pst-pdf. Więcej -szczegółów znajduje się w dokumentacji pakietu epstopdf (http://ctan.org/pkg/epstopdf-pkg). -

    Domyślnie włączono również wykonywanie kilku programów zewnętrznych dla TEX-a poprzez mechanizm -\write18. Dotyczy to: repstopdf, makeindex, kpsewhich, bibtex bibtex8 (lista jest zdefiniowana -w texmf.cnf). W środowiskach, w których wykonywanie zewnętrznych programów jest niepożądane, należy -tę opcję zaznaczyć podczas instalacji (patrz: część 3.2.4) lub wyłączyć już po niej poprzez uruchomienie: -tlmgr conf texmf shell_escape 0. -

    Kolejna zmiana dotyczy programów BibTeX i Makeindex, które (podobnie zresztą jak sam TEX) -domyślnie nie zapisują swoich plików wynikowych do dowolnie zdefiniowanego katalogu. Umożliwia to -w ograniczonym zakresie zadziałanie polecenia \write18. Aby to zmienić, należy ustawić zmienną -TEXMFOUTPUT lub zmodyfikować openout_any. -

    Podobnie jak pdfTEX, obecnie również XeTEX obsługuje wyrównywanie (tzw. kernowanie) na krawędzi -wiersza, ale możliwość poszerzania pisma (font expansion) nadal nie jest dostępna. -

    Program tlmgr podczas aktualizacji zachowuje obecnie domyślnie kopię poprzedniej wersji pakietu (tlmgr -option autobackup 1), zatem aktualizacja może zostać łatwo cofnięta poprzez tlmgr restore. -W przypadku ograniczonej ilości miejsca na dysku, opcja ta może zostać wyłączona przez tlmgr option -autobackup 0. -

    Dołączono nowe programy: pTEX i narzędzia do składu w języku japońskim, BibTeXU dla obsługi -Unicode w BibTeX-u, chktex (http://baruch.ev-en.org/proj/chktex) – program do sprawdzania -dokumentów (LA )TEX, dvisvgm – konwerter DVI do SVG (http://dvisvgm.sourceforge.net) oraz binaria -dla nowych platform sprzętowych: amd64-freebsd, amd64-kfreebsd, i386-freebsd, i386-kfreebsd, -x86_64-darwin, x86_64-solaris. -

    W dokumentacji zmian poprzedniego wydanie (TEX Live 2009) nie zdążono uwzględnić usunięcia wielu -programów uruchomieniowych dla TEX4ht (http://tug.org/tex4ht) oraz zastąpienia ich jednym programem -mk4ht. -

    Wreszcie, z powodu niewystarczającej ilości miejsca na płycie TEX Collection DVD, zrezygnowano -z możliwości uruchamiania TEX Live w trybie „live”. Jednocześnie znacznie przyspieszyło to sam proces -instalacji TEX Live z płytki DVD. -

    -

    11.8. Obecna edycja

    -

    Edycja 2011 zawiera stosunkowo niewiele zmian w porównaniu do poprzednich wydań. -

    Programy dla Mac OS X (universal-darwin i x86_64-darwin) działają obecnie tylko dla wersji Leopard i -późniejszych. Wersje Panther i Tiger nie będą obsługiwane. -

    Dołączono dla większości platform program biber, służący do przetwarzania danych bibliograficznych. -Rozwój tego programu jest ściśle związany z pakietem biblatex, który w zupełnie nowy sposób obsługuje w -LaTEX-u bibliografie. - - -

    Program MetaPost (mpost) ani nie tworzy, ani już więcej nie wykorzystuje pliku formatu .mem. Wymagane -pliki (np. plain.mp) są po prostu wczytywane przy każdym uruchomieniu. Zmiana (choć niezauważalna dla -przeciętnego użytkownika) związana jest z nowym, innym podejściem: MetaPost jest obecnie traktowany jako -biblioteka programów. -

    Zaprogramowany w Perl program updmap (uprzednio stosowany tylko w Windows) został dostosowany do -wszystkich platform. Również tutaj użytkownik nie zauważy zmian, choć przyspieszono znacznie działanie -programu. -

    -

    11.9. Przyszłe wersje

    -

    Niniejsza dystrybucja nie jest doskonała! Planujemy kontynuować wydawanie nowych wersji i chcielibyśmy, -żeby zawierały one jeszcze więcej pomocnej dokumentacji, więcej programów użytkowych, lepsze programy -instalacyjne oraz stale ulepszany i poprawiany katalog makr i fontów. Zadanie to jest wykonywane przez -ciężko pracujących ochotników, poświęcających na to mnóstwo swojego wolnego czasu. Wiele -jeszcze zostało do zrobienia. Jeżeli możesz pomóc, nie zastanawiaj się i przyłącz się do nas. Patrz: -http://tug.org/texlive/contribute.html. -

    Prosimy o przesyłanie poprawek, sugestii i uzupełnień oraz deklaracji pomocy w opracowywaniu kolejnych -edycji pod adres: tex-live@tug.org. - - - - diff --git a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.pdf b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.pdf index bae19870c54..2a9c8ddb5ef 100644 Binary files a/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.pdf and b/Master/texmf/doc/texlive/texlive-pl/texlive-pl.pdf differ -- cgit v1.2.3