From b8e07556cef8f89c7b72e7cde71baae9ff97d3ba Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: Staszek Wawrykiewicz Date: Tue, 16 Jan 2007 12:29:15 +0000 Subject: polish t-v-a updated git-svn-id: svn://tug.org/texlive/trunk@3527 c570f23f-e606-0410-a88d-b1316a301751 --- .../polish/tex-virtual-academy-pl/tex/tex_key.html | 2614 +++++++++++++------- 1 file changed, 1762 insertions(+), 852 deletions(-) (limited to 'Master/texmf-doc') diff --git a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/tex/tex_key.html b/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/tex/tex_key.html index 23cc0ff9715..8a5b621131f 100644 --- a/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/tex/tex_key.html +++ b/Master/texmf-doc/doc/polish/tex-virtual-academy-pl/tex/tex_key.html @@ -1,70 +1,81 @@ - - - - - Lista poleceń wbudowanych (primitive control sequences) w program TeX i PDFTeX - - + + + + + + + + + Lista poleceń wbudowanych (primitive control sequences) w program TeX, eTeX i PDFTeX + + -

Lista poleceń wbudowanych (primitive control sequences) w program TeX i PDFTeX

+

Lista poleceń wbudowanych (primitive control sequences) w program TeX, +eTeX i PDFTeX (PDFeTeX)

-

Poniżej przedstawiam pełną listę poleceń (w porządku alfabetycznym) programów TeX i pdfTeX wraz z krótkim -objaśnieniem. Moim celem nie było zrobienie pełnego i wyczerpującego opisu ich działania, do +

Poniżej przedstawiam pełną listę poleceń (w porządku alfabetycznym) programów TeX, eTeX i pdfTeX wraz z krótkim +objaśnieniem. Moim celem nie było zrobienie pełnego i wyczerpującego opisu ich działania, do tego służy książka ,,The TeX book'' Donalda E. Knutha, a jedynie podanie -informacji ,,z czym to się je''.

+informacji ,,z czym to się je'' (i zdaję sobie sprawę z tego, że niektóre +wyjaśnienia przypominają wyrocznię Pyti).

Niestety nie udało mi się wyjaśnić w sposób sensowny kilku poleceń (miejsca @@ -77,35 +88,35 @@ bardziej skomplikowanych oraz rzadziej u

Wyjaśnienie notacji

-

- - - - -
-kod_znaku - liczba z przedziału 0 -- 255, liczby w TeXu można specyfikować na wiele +
+kod_znaku + liczba z przedziału 0 -- 255, liczby w TeX-u można specyfikować na wiele sposobów:
  • liczba w zapisie dziesiętnym (np. 123)
  • "XX liczba w zapisie szesnastkowym, gdzie X - jest cyfrą w szesnastkowym układzie (wartości powyżej 9 - muszą być określone wielkimi literami alfabetu - (A-F))
    • -
  • `x podanie kodu znaku; należy to traktować jak liczbę. + jest cyfrą w szesnastkowym układzie pozycyjnym (wartości powyżej 9 + muszą być określone wielkimi literami alfabetu (A-F))
    • +
  • `x podanie znaku (znak poprzedzony lewym + apostrofem); należy to traktować jak liczbę odpowiadającą wartości + kodu). Uwaga! znaki podlegające przekodowaniu przez mechanizm TCX zmienią swój kod (nie będzie to - znak o kodzie wejściowym; znaki specjalne poprzedzamy - \, np.: \char`\#)
    • + znak zgodny z kodowaniem wejściowym; znaki specjalne poprzedzamy + \, np.: \char`\#)
  • 'ooo liczba w zapisie ósemkowym (o to - cyfra z układu ósemkowego -- 0-7)
    • + cyfra z układu ósemkowego -- 0-7; poprzedzone prawym apostrofem)
+
dimen -liczba zmiennoprzecinkowa (mianowana) określająca przesunięcie, podanie +liczba zmiennoprzecinkowa (mianowana) określająca przesunięcie (odległość), podanie kwalifikatora true przed nazwą jednostki powoduje że wartość nie będzie podlegała przeskalowaniu, jeśli takowe zostało określone (p. \mag) - +
@@ -219,18 +230,18 @@ liczba zmiennoprzecinkowa (mianowana) okre
  cm mm
 np. 100.5 pt lub 100.5 true pt
+
mdimen - miara przesunięcia w trybie matematycznym, podobnie jak dimen, + miara przesunięcia (odległości) w trybie matematycznym, podobnie jak dimen, ale jedyną dopuszczalną jednostką jest mu
- gluemiara przesunięcie; podobnie +
+ gluemiara przesunięcia (odległości); podobnie jak dimen, ale -charakteryzująca się nie tylko stałym wymiarem, ale ściśliwością i rozciągliwością +charakteryzująca się nie tylko stałym wymiarem, ale ściśliwością i rozciągliwością (wg zwyczajów inżynierskich można to traktować jako dopuszczalną tolerancję -wymiaru in plus i in minus). TeX w miarę potrzeby ma prawo +wymiaru in plus i in minus). TeX w miarę potrzeby ma prawo bezkarnie zmniejszyć wymiar nominalny lub go powiększyć o zadaną wartość. W szczególności ściśliwość i rozciągliwość może przyjmować wartość nieskończoną w trzech zakresach (p.  fil, fill @@ -242,59 +253,64 @@ oraz rozci wartości nieskończone i ujemne). np. 100.5pt plus 10pt minus 5pt
+
mglue - miara przesunięcia w trybie matematycznym, podobnie jak glue, + miara przesunięcia (odległości) w trybie matematycznym, podobnie jak glue, ale jedyną dopuszczalną jednostką jest mu
-

-

Lista poleceń programu TeX

+

Lista poleceń podstawowych (wbudowanych) programu TeX

- -
+ + - - - - - - - - - - - + - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + + + - - - - - + - - - - - - - - - - - - @@ -1453,7 +1539,7 @@ np. 100.5pt plus 10\xleaders) -- całość traktowana jest jak ,,sprężyna'' (glue) - - - - - - - - - - - - - - - - - - + - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - + - - - - - + - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
\spacja wstawienie spacji (space token)
+
\/ korekcja skosu; polecenie dodaje dodatkowy odstęp + korekcja skosu; polecenie dodaje dodatkowy odstęp (być może o + długości zerowej) uwzględniający pochylenie (parametr konstrukcyjny - fontu; p. \fontdimen) znaku w prawo + fontu; p. \fontdimen) znaku w prawo -- + ,,wystawanie'' znaku poza pudełko (nie tylko znaki w + foncie italic mają tą wartość niezerową).
+
\above dimen konstrukcja matematyczna (np. $1 + {1 \above 2pt 2}$); dimen określa grubość kreski ułamkowej (p. \over) -- licznik i mianownik jest - składany w stylu o jeden stopień niższym + składany w stylu o jeden stopień niższym (p. \displaystyle, \textstyle, \scriptstyle i - \scriptscriptstyle) + \scriptscriptstyle) niż + bieżący (o ile to możliwe)
+
\abovedisplayshortskip=glue odległość nad (przed) wzorem eksponowanym (wystawionym), jeśli jest on poprzedzony wierszem nie ,,zazębiającym'' się z treścią wzoru (p. \abovedisplayskip, +\predisplaysize, \parfillskip)
+
\abovedisplayskip=glue odległość nad (przed) wzorem eksponowanym (wystawionym), jeśli jest on poprzedzony linią ,,zazębiającą'' się ze wzorem (p. \abovedisplayshortskip, +\predisplaysize, \parfillskip)
+
\abovewithdelims delim1delim2dimen podobnie jak \above, ale konstrukcja @@ -302,9 +318,10 @@ np. 100.5pt plus 10delim2 (z prawej strony); np.: - \abovewithdelims () 2pt + \abovewithdelims () 2pt; + p. \above
+
\accent kod_znaku znak wstawienie znaku z akcentem; kod_znaku jest kodem znaku akcentującego (może to być znak o dowolnym kodzie, ale sensowne jest @@ -313,29 +330,32 @@ np. 100.5pt plus 10znak znakiem do którego dodawany jest akcent; np.: \accent 95 z -- da literę ,,ż'' (,,z'' z kropką) - (powoduje przejście w tryb poziomy) + (powoduje przejście w tryb poziomy); + (p. kod_znaku)
+
\adjdemerits=wartość wartość dodawana do wyliczonego kosztu złamania akapitu w danym miejscu, jeżeli wiersz poprzedni i bieżący są innej klasy kiepskości [1]
+
\advance\rejestr by wartość dodanie wartości do rejestru -- typy składowych muszą być takie, aby działanie miało sens
-\afterassignment???? +
+\afterassignment tokemtoken zostanie zapamiętany i wstawiony po wykonaniu + następującego po nim przypisania
+
\aftergroup token token jest - wyprowadzany na końcu grupy wewnątrz której użyto polecenia (jednorazowo) + używane wewnątrz grupy; token zostanie zapamiętany i zostanie + wyprowadzany (jednorazowo) po zamknięciu tej grupy (po odwołaniu + wprowadzonych wewnątrz niej zmian)
+
at dimen określenie mówiące o przeskalowaniu fontu do wskazanej wielkości np. \font\mojcmr=plr10 at 12pt @@ -343,69 +363,75 @@ np. 100.5pt plus 10\mojcmr to nie to samo co font plr12
+
\atop konstrukcja matematyczna (np. ${x \atop y}$) + konstrukcja matematyczna (np. ${x \atop y}$); + p. \above
+
\atopwithdelims delim1delim2konstrukcja matematyczna (np. ${x \atopwithdelims() y}$) + konstrukcja matematyczna (np. ${x \atopwithdelims() y}$); + p. \above
+
\badness miara kiepskości składu wiersza [1]
+
\baselineskip=glue odległość między liniami bazowymi pisma p. \lineskip i \lineskiplimit
+
\batchmode polecenie przełączające sposób pracy TeXa; nie zatrzymuje się on po + polecenie przełączające sposób pracy TeX-a; nie zatrzymuje się on po napotkaniu błędu, raport jest umieszczany wyłącznie w pliku .log (komunikaty nie są wyświetlane na konsoli); p. \errorstopmode, \nonstopmode, \scrollmode
+
\begingroup początek bloku (wszelkie zmiany wartości parametrów i definicje są lokalne, jeśli nie wyspecyfikowano inaczej p. \globaldefs - i \global) + i \global). Zakończenie bloku + poleceniem \endgroup (nie + })
+
\belowdisplayshortskip=glue odległość pod (po wzorze) wzorem, jeśli po nim następuje krótka linia (nie ,,zazębiająca'' się z treścią wzoru), p. \belowdisplayskip, +\predisplaysize, \parfillskip
+
\belowdisplayskip=glue odległość pod (po wzorze) wzorem, jeśli po nim następuje długa linia (,,zazębiająca'' się ze wzorem), p. \belowdisplayshortskip, +\predisplaysize, \parfillskip
+
\binopenalty=wartość kara za złamanie linii po operatorze binarnym (bin atom); p. \mathbin
+
\botmark przyjmuje wartość ostatniego znacznika (\mark), który pojawił się na obecnie output-owanej stronie; czyli np. tytuł/tekst ostatniego podrozdziału/hasła na danej stronie
+
\box numer_pudełka wstawienie zawartości wskazanego pudełka, po czym zawartość @@ -416,7 +442,7 @@ np. 100.5pt plus 10\unhcopy, \unvcopy)
+
\boxmaxdepth maksymalna głębokość (dimen) dla składanego pudełka (\vbox) @@ -426,32 +452,33 @@ np. 100.5pt plus 10\boxmaxdepth); standardowo \boxmaxdepth=\maxdimen
+
bp jednostka miary -- big point (72 bp = 1 in); p. true, tablica jednostek
+
\brokenpenalty=wartość kara dodawana przy wyliczaniu punktu przełamania strony, + kara dodawana przy wyliczaniu punktu przełamania strony (nie + akapitu!), jeśli ostatnia linia strony miałaby wyraz przeniesiony do następnej linii (a zatem i strony)
+
by opcjonalny element w poleceniach dzielenia, dodawania, mnożenia np. \advance\count0 by 1
+
\catcode kod_znaku=kategoria definicja kategorii znaku, określonego przez kod_znaku; kategoria jest liczbą z zakresu 0--15 i oznacza: - +
@@ -459,7 +486,7 @@ np. 100.5pt plus 10 - + @@ -470,25 +497,28 @@ np. 100.5pt plus 10
KategoriaNazwaPrzykład
0escape\
1początek grupy{
3tryb matematyczny$
4tabulator&
5koniec liniireturn
6parametr#
6parametr#
7superscript^
8subscript_
9ignorowanenull
14komentarz%
15błędnydel
 + (p. kod_znaku)
+
cc jednostka miary -- cicero (1 cc = 12 dd); p. true, tablica jednostek
+
\char kod_znaku użycie znaku o podanym kodzie (powoduje przejście w tryb poziomy) + użycie znaku o podanym kodzie (powoduje przejście w tryb poziomy); + (p. kod_znaku)
+
\chardef\nazwa=kod_znaku jest alternatywą dla polecenia \def\nazwa{\char kod_znaku}. Polecenie \nazwa - jest równoważne użyciu znaku o podanym kodzie + jest równoważne użyciu znaku o podanym kodzie; + (p. kod_znaku)
+
\cleaders box\hskip glue
\cleaders rule\hskip glue 		konstrukcja powtarza specyfikację box lub rule @@ -499,27 +529,27 @@ np. 100.5pt plus 10\xleaders) -- całość traktowana jest jak ,,sprężyna'' (glue)
+
\closein numer zamknięcie kanału wejściowego o wskazanym numerze (od 0 do 15) - otwartego poleceniem \openin + otwartego poleceniem \openin; p. też read, \immediate
+
\closeout numer zamknięcie kanału wyjściowego o wskazanym numerze (od 0 do 15) - otwartego poleceniem \openout + otwartego poleceniem \openout; p. też write, \immediate
+
\clubpenalty wartość kara za złamanie strony po pierwszej linii akapitu
+
cm jednostka miary -- centymetr (1 cm = 0.01 m); p. true, tablica jednostek
+
\copy numer_pudełka wyprowadza zawartość wskazanego pudełka; @@ -530,23 +560,23 @@ np. 100.5pt plus 10\unvbox, \unvcopy)
+
\count specyfikacja_licznika użycie wskazanego rejestru (typu count) (p. \countdef)
+
\countdef\nazwa=numer zdefiniowanie synonimu \nazwa, odpowiadającego rejestrowi typu count o wskazanym numerze; p. \count
+
\cr oznaczenie końca wiersza w środowiskach tabulacyjnych (\halign, \valign)
+
\crcr kończy wiersz tabeli (\halign, \valign), jeśli wiersz był rozpoczęty -- czyli @@ -555,31 +585,36 @@ np. 100.5pt plus 10\noalign nie robi nic
+
\csname tokens \endcsname konstrukcja służy do zdefiniowania lub użycia makroinstrukcji tworzonych dynamicznie bądź zawierających znaki nie będące literami (tokens nie może zawierać elementów - rozwijanych) + rozwijanych). Użycie makroinstrukcji niezdefiniowanej + nie jest błędem (jest równoznaczne z użyciem \relax)
+
\day rejestr zawierający numer bieżącego dnia (licząc od początku miesiąca)
+
dd jednostka miary -- didot point (1157 dd = 1238 pt); p. true, tablica jednostek
+
\deadcycles liczba wywołań procedury wyjściowej - (\output nie powodujących + \output nie powodujących wysłania strony do pliku DVI (czyli nie wywołujących polecenia - \shipout) + \shipout), każde \shipout zeruje licznik, a + \output inkrementuje go; p. też + \maxdeadcycles
+
\def\nazwa{zawartość} nowa makrodefinicja np.: \def\WM{{\it Włodzimierz Macewicz}}; jej @@ -588,7 +623,7 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\def\nazwa#1...#9{zawartość} nowa makrodefinicja (p. \def) z parametrami (#1...#9 oznaczają @@ -596,37 +631,40 @@ np. 100.5pt plus 10\def\persona#1{{\it #1}} i wywołanie \persona{Włodzimierz Macewicz} (p. \edef, + \xdef, \long, \gdef \global i \globaldefs)
+
\defaulthyphenchar rejestr przechowuje kod znaku przenoszenia wyrazów z ostatnio - załadowanego fontu (p. \hyphenchar) + rejestr przechowuje kod znaku przenoszenia wyrazów (\hyphenchar) z ostatnio + załadowanego fontu
+
\defaultskewchar domyślna wartość - \skewchar -- używana dla fontów, - dla których \skewchar nie został ustawiony + rejestr przechowuje kod znaku + \skewchar z ostatnio + załadowanego fontu
+
\delcode znak="fmxxmfdxxd polecenie definiuje warianty: mały i duży dla znaku znak w przypadku użycia go z operatorem \left lub \right. f oznacza numer rodziny fontów (family), a xx kod znaku (wszystkie wartości w kodzie - szesnastkowym) + szesnastkowym). Wartość -1 oznacza że znak nie może być + ogranicznikiem, zdefiniowanie wartości 0 (rodzina i kod) + dla danego wariantu oznacza pominięcie wariantu.
+
\delimiter "cfxxfxx użycie delimitera; c -- oznacza klasę znaku (p. tabela klas); dwa zestawy trzech cyfr oznaczają to samo co w poleceniu \delcode
+
\delimiterfactor=f współczynnik (liczba całkowita) służący do obliczenia wielkości delimitera przy użyciu konstrukcji @@ -639,7 +677,7 @@ np. 100.5pt plus 10\delimitershortfall
+
\delimitershortfall=dimen wartość służąca do obliczania ostatecznej wielkości delimitera przy użyciu konstrukcji @@ -647,18 +685,18 @@ np. 100.5pt plus 10\right; p. \delimiterfactor
+
depth dimen głębokość linii np. \hrule width 2cm depth 2mm
+
\dimen numer rejestr typu dimen (odległość) o wskazanym numerze (0 -- 255), zamiast numeru można użyć synonimu; p. \dimendef
+
\dimen numer=wartość nadanie wartości rejestrowi typu dimen (odległość) o wskazanym numerze (0 -- 255), @@ -666,13 +704,13 @@ np. 100.5pt plus 10numeru można użyć synonimu; p. \dimendef
+
\dimendef\nazwa=numer zdefiniowanie synonimu \nazwa, odpowiadającego rejestrowi \dimen o podanym numerze
+
\discretionary{przed}{po}{bez} propozycja miejsca podziału wyrazu; jeśli nastąpi podział token przed zostanie wstawiony @@ -687,19 +725,21 @@ np. 100.5pt plus 10\= został zdefiniowany jako \discretionary{-}{-}{-}). W przypadku użycia polecenia w trybie - matematycznym trzeci parametr musi być pusty; + matematycznym trzeci parametr musi być pusty; p. \hyphenchar, \defaulthyphenchar
+
\displayindent=dimen Jeżeli wartość jest niezerowa, powoduje przesunięcie całego materiału wzoru o zadaną odległość (p. \displaywidth) wartość parametru jest ustalana na - 0pt przed każdym wzorem eksponowanym + 0pt lub na wartość określona przez + \handindent) + przed każdym wzorem eksponowanym
+
\displaylimits polecenie określa miejsce położenia indeksu dolnego i górnego danego obiektu; dla @@ -709,24 +749,27 @@ np. 100.5pt plus 10\nolimits; np.: \def\int{\intop\displaylimits}
+
\displaystyle przełączenie składu matematyki w tryb display (wielkość czcionki i sposób ustawiania górnego i dolnego rejestru; p. \limits, \nolimits, \displaylimits, - \textfont + \textstyle, + \scriptstyle, + \scriptscriptstyle, + \textfont, \scriptfont, \scriptscriptfont)
+
\displaywidowpenalty=wartość kara za złamanie strony przed ostatnią linią akapitu, jeśli jest nią wzór eksponowany (wystawiony)
+
\displaywidth=dimen wartość parametru jest ustalana na \hsize (szerokość szpalty) przed rozpoczęciem każdego wzoru @@ -735,33 +778,35 @@ np. 100.5pt plus 10\displaywidth, w przeciwnym razie wzór będzie wystawał z prawej strony
+
\divide\rejestr by wartość dzielenie rejestru przez wartość; uwaga na typ składowych, wynik też musi być sensowny - (typ wyniku przewidziany w TeXu) + (typ wyniku przewidziany w TeX-u)
+
\doublehyphendemerits=wartość wartość dodawana do wyliczonego kosztu złamania akapitu w danym miejscu, jeżeli wiersz poprzedni i bieżący kończy się podzielonym - wyrazem [1] + wyrazem [1] (wartość jest wstawiana ,,jak + leci'', podczas gdy kary brane są w ,,kwadracie'', tak więc + wartość parametru ma niewielki wpływ na skład)
+
\dp numer_pudełka głębokość pudełka o wskazanym numerze
+
\dp numer_pudełka=dimen określenie głębokości pudełka o wskazanym numerze; p. dimen
+
\dump polecenie zapisu formatu (tylko initex)
+
\edef\nazwa{zawartość}
\edef\nazwa#1...#9{zawartość} 		nowa makrodefinicja z parametrami (lub bez) @@ -770,10 +815,12 @@ np. 100.5pt plus 10zdefiniowane (p. \def, - \long, \xdef + \gdef, + \long, + \xdef \global i \globaldefs)
+
\else opcjonalna element w instrukcji warunkowej oznacza: ,,w przeciwnym razie'', np.:
@@ -784,12 +831,12 @@ np. 100.5pt plus 10
+
em jednostka miary, równa szóstemu parametrowi bieżącego fontu p. \fontdimen
+
\emergencystretch=dimen jeśli TeX nie może sobie poradzić w dwu przebiegach ze złamaniem akapitu (zachowując zadaną jakość), @@ -799,30 +846,31 @@ np. 100.5pt plus 10dimen
+
\end kończy pracę TeXa + kończy pracę TeX-a
+
\endcsname koniec konstrukcji \csname
+
\endgroup koniec grupy (p. \begingroup)
+
\endinput wymuszenie końca zbioru, wszelkie dane po tym poleceniu są ignorowane
+
\endlinechar=kod_znaku znak wstawiany na końcu każdej wczytanej linii (jeśli wartość kod_znaku jest ujemna lub większa od 255 - żaden znak nie jest wstawiany) + żaden znak nie jest wstawiany); + (p. kod_znaku)
+
\eqno{materiał} konstrukcja umieszczająca materiał (w trybie matematycznym) @@ -831,72 +879,76 @@ np. 100.5pt plus 10\leqno)
+
\errhelp ????
+
\errmessage materiał wyprowadza materiał (po rozwinięciu) do pliku log i ewentualnie na konsolę, w zależności od trybu obsługi błędów następuje (bądź nie) przerwanie pracy; p. message
+
\errorcontextlines???? + ustala liczbę wyświetlanych linii kodu wejściowego (kontekst) + po napotkaniu błędu (domyślnie 5)
+
\errorstopmode tryb pracy TeXa -- wstrzymuje on pracę po + tryb pracy TeX-a -- wstrzymuje on pracę po napotkaniu błędu i czeka na polecenie z konsoli (jest to normalny tryb pracy); p. \batchmode, \nonstopmode, \scrollmode
+
\escapechar kod_znaku definicja znaku, na który zostanie zamieniony znak kategorii 0 (escape) przez polecenie - \string + \string; + (p. kod_znaku)
-\everycr token wstawiany po użyciu polecenia +
+\everycr{materiał}materiał wstawiany po użyciu polecenia \cr lub \crcr
+
\everydisplay{materiał} materiał jest wyprowadzany przy wejściu w tryb matematyczny eksponowany (wystawiony)
+
\everyhbox{materiał} materiał jest wyprowadzany przy rozpoczęciu każdego poziomego pudełka
+
\everyjob{materiał} materiał jest wyprowadzany przy rozpoczęciu pracy (rozpoczęcie przetwarzania zbioru głównego)
+
\everymath{materiał} materiał jest wyprowadzany przy wejściu - w tryb matematyczny wewnątrzliniowy (nieeksponowany) + w tryb matematyczny wewnątrzliniowy (nieeksponowany) -- również + przy zmianie niejawnej; np. przy \eqno + lub \leqno
+
\everypar{materiał} materiał jest wyprowadzany przy rozpoczęciu każdego akapitu
+
\everyvbox{materiał} materiał jest wyprowadzany przy rozpoczęciu każdego pionowego pudełka
+
ex jednostka miary, równa wysokości litery x w bieżącym foncie, @@ -904,28 +956,29 @@ np. 100.5pt plus 10\fontdimen
+
\exhyphenpenalty=wartość kara za przeniesienie wyrazu po znaku - - (lub ligaturze kończącej się na -) + (lub ligaturze kończącej się na -); dla języka + polskiego powinna być ustawiona na 10000
+
\expandafter token TeX wczytuje token wstrzymując jego rozwijanie, aż do wczytania kolejnego tokenu
+
\fam=numer grupa fontów (zestawów znaków). W wielu definicjach znaków matematycznych oprócz kodu podaje się numer grupy (może ich być 15), co pozwoliło na zwiększenie liczby dostępnych symboli matematycznych
+
\fi koniec konstrukcji warunkowej \if
+
fil miara ścisku lub rozciągu sprężyny (glue), większa od największej @@ -933,7 +986,7 @@ np. 100.5pt plus 10\hskip 0pt plus 2fil)
+
fill miara ścisku lub rozciągu sprężyny (glue), większa niż dowolnie @@ -942,7 +995,7 @@ np. 100.5pt plus 10\hskip 0pt plus 2fill)
+
filll miara ścisku lub rozciągu sprężyny (glue), większa niż dowolnie zwielokrotniona fill @@ -950,43 +1003,45 @@ np. 100.5pt plus 10\hskip 0pt plus 2filll)
+
\finalhyphendemerits=wartość wartość dodawana do wyliczonego kosztu złamania akapitu w danym miejscu, jeżeli wiersz bieżący kończy się podzielonym wyrazem i jest to przedostatni wiersz akapitu - [1] + [1] (wartość jest wstawiana ,,jak + leci'', podczas gdy kary brane są w ,,kwadracie'', tak więc + wartość parametru ma niewielki wpływ na skład)
+
\firstmark przyjmuje wartość pierwszego znacznika (\mark), który pojawił się na obecnie output-owanej stronie; czyli np. tytuł/tekst pierwszego podrozdziału/hasła na danej stronie
+
\floatingpenalty=wartość kara dodawana do ogólnego kosztu przełamiania strony + kara dodawana do ogólnego kosztu przełamania strony (poprzez rejestr \insertpenalties), w przypadku gdy nastąpił podział wstawki (float) między strony, np. gdy przypis nie mieści się na stronie
+
\font\nazwa=nazwa_zbioru \nazwa +\nazwa staje się nazwą fontu np. \font\tenrm=cmr10 lub jeśli użyjemy skalowania: \font\tenrm=cmr10 at 12pt lub \font\tenrm=cmr10 scaled 1200
+
\font\nazwa=nazwa_zbioru skalowanie
+
\fontdimen n \nazwa_fontu n-ty parametr fontu (liczba parametrów jest zmienna -- zależna od fontu, dla fontów tekstowych standardowo są to: - +
@@ -1004,8 +1059,9 @@ np. 100.5pt plus 10\spaceskip i \sfcode)
0--
1skos (w pt; p. \/)
+ font może mieć zdefiniowanych więcej parametrów.
+
\fontname \nazwa podaje nazwę zbioru, którego nazwa jest synonimem (np. jeśli była wcześniej użyta makroinstrukcja @@ -1013,38 +1069,38 @@ np. 100.5pt plus 10\fontname\tenrm rozwinie się w cmr10 at 12pt)
+
\futurelet\nazwa token1 token2 makropodstawienie, polecenie \nazwa będzie utożsamione z token2, token1 i token2 zostaną rozwinięte (w tej kolejności)
+
\gdef ... równoważna \global\def (p. \globaldefs, \def)
+
\global polecenie ustalające globalny zasięg następującej po nim konstrukcji + polecenie ustalające globalny zasięg działania następującej po nim konstrukcji (p. \globaldefs)
+
\globaldefs=liczba jeżeli liczba jest dodatnia, - polecenie sprawia, że wszelkie modyfikacje mają charakter + polecenie sprawia, że wszelkie zmiany wartości (makr, rejestrów itp.) mają charakter globalny; automatycznie jest dodawany kwalifikator \global; jeśli liczba jest ujemna, wszelkie modyfikacje mają charakter lokalny (mimo że są poprzedzone kwalifikatorem \global)
+
\halign {materiał} definiuje środowisko tabularyczne, materiał logicznie dzieli się na dwie części: 1. preambułę, czyli definicję kolumn i sposobu ich - formatowania, 2. tekst tworzący zawartość tabeli. W preambule fakt - istnienia materiału kolumny sygnalizujemy znakiem #, a + formatowania (wzorzec), 2. tekst tworzący zawartość tabeli. W preambule fakt + istnienia materiału kolumny sygnalizujemy znakiem #, a separatorem kolumn jest znak &. Przykład: 
 	\halign{\hfill # \hfill & \hfill #\cr
@@ -1059,7 +1115,7 @@ np. 100.5pt plus 10\omit oraz
 	\valign
+
\hangafter n n liczba całkowita określająca które linie akapitu podlegają działaniu polecenia \hangindent; @@ -1068,7 +1124,7 @@ np. 100.5pt plus 10i < 0 margines będzie wstawiony w n pierwszych liniach.
+
\hangindent dimen polecenie definiuje dodatkowy margines w akapicie; jeśli dimen > 0 @@ -1078,71 +1134,71 @@ np. 100.5pt plus 10\hangafter (pierwsza linia jest niezależnie wcinana o \parindent)
+
\hbadness wartość wartość progowa; jeżeli przy składzie akapitu ,,kiepskość'' przekroczy tę wartość pojawi się komunikat
+
\hbox{materiał} wstawienie materiału poziomego (niełamliwego), zachowana jest nominalna szerokość. Użycie konstrukcji nie powoduje przejścia w tryb poziomy [3]
+
\hbox to dimen{materiał} j.w., ale materiał będzie zajmował szerokość dimen (z możliwością niedomiaru lub przepełnienia)
+
\hbox spread dimen{materiał} j.w., ale szerokość nominalna jest powiększana o podaną wielkość dimen
+
height dimen wysokość linii pionowej lub grubość poziomej (np. \vrule height 3mm)
+
\hfil równoważny \hskip 0pt plus 1fil, p. fil
+
\hfill równoważny \hskip 0pt plus 1fill, p. fill
+
\hfilneg równoważny \hskip 0pt plus -1fil, p. fil
+
\hfuzz dimen dopuszczalne przekroczenie prawego marginesu przy - składzie akapitu + dopuszczalne niesygnalizowane przekroczenie prawego marginesu przy + składzie akapitu (wartość nie ma wpływu na działanie algorytmu składu)
+
\hoffset dimen dodatkowe przesunięcie kompletnego materiału strony o wskazaną wartość w prawo (w lewo jeśli ujemna)
+
\holdinginserts jeśli jest ustawiane na wartość większą od zera, to podczas wywoływania, procedury wyjściowej (output routine), wstawki nie są usuwane z listy; według Knutha może to być wykorzystane podczas próbnego wywołania output-a, ale jedynym pakietem jaki to wykorzystuje - jest triptest (test zgodności implementacji TeXa ze wzorcem + jest triptest (test zgodności implementacji TeX-a ze wzorcem Knutha)
+
\hrule linia pozioma o długości zależnej od kontekstu użycia o grubości 0.4 pt i głębokości @@ -1151,18 +1207,18 @@ np. 100.5pt plus 10\hrule width 3cm depth 1mm height 0.5mm
+
\hsize=dimen szerokość kolumny (podstawowego obszaru roboczego); p. dimen
+
\hskip glue wstawienie pustego obszaru (justunku) do listy poziomej (może być ściśliwy i/lub rozciągliwy); p. glue
+
\hss sprężyna (glue) o zerowej długości działająca w poziomie o nieskończonym ścisku i rozciągu; równoważna @@ -1170,16 +1226,16 @@ np. 100.5pt plus 10plus 1fil minus 1fil
+
\ht numer_pudełka wysokość pudełka o wskazanym numerze
+
\ht numer_pudełka=dimen określenie wysokości pudełka o wskazanym numerze; p. dimen
+
\hyphenation{lista} lista definiuje wyjątki w regułach przenoszenia wyrazów, należy podać wszystkie dopuszczalne miejsca @@ -1187,26 +1243,35 @@ np. 100.5pt plus 10\hyphenation{pszczół-ka pszczół-ki}
+
\hyphenchar\nazwa_fontu=kod_znaku określenie symbolu (znaku) przenoszenia wyrazu w danym foncie (standardowo jest to - -) -
+ -) wstawianego przy podziale wyrazu oraz + jest to znak (lub ligatura kończąca sie tym + znakiem) + po którym dostawiane jest polecenie \discretionary{}{}{} + (p. kod_znaku) +
\hyphenpenalty=wartość kara za przeniesienie wyrazu (w miejscu wyznaczonym wg reguł lub sugerowanym przez \-, - p. \discretionary) + p. \discretionary, + \language, + \doublehyphendemerits + i + \finalhyphendemerits)
+
\if token1 token2 początek instrukcji warunkowej: czy kody porównywanych znaków są jednakowe; p. \fi, \else
+
\ifcase liczba
    tekst_dla_zera
   \or
@@ -1225,14 +1290,14 @@ np. 100.5pt plus 10\fi, \else
+
\ifcat token1 token2 początek instrukcji warunkowej: czy kategorie porównywanych znaków są jednakowe (p. tabela kategorii); p. \fi, \else,
+
\ifdim dimen1 rel dimen2 początek instrukcji @@ -1244,41 +1309,41 @@ np. 100.5pt plus 10< -- mniejszy; p. \fi, \else
+
\ifeof numer czy koniec danych na strumieniu wejściowym numer, p. \openin, \fi, \else
+
\iffalse początek instrukcji warunkowej; zawsze fałsz!; p. \fi, \else
+
\ifhbox numer początek instrukcji warunkowej sprawdzającej czy pudełko (poziome) o podanym numerze jest puste; p. \fi, \else
+
\ifhmode początek instrukcji warunkowej czy jesteśmy w trybie poziomym [3]; p. \fi, \else
+
\ifinner początek instrukcji warunkowej; czy jesteśmy w wewnętrznym trybie pionowym [3]; p. \fi, \else
+
\ifmmode początek instrukcji warunkowej czy jesteśmy w trybie matematycznym; p. \fi, \else
+
\ifnum liczba1 rel liczba2 początek instrukcji warunkowej porównującej wartości typu liczba (całkowita); rel oznacza znak @@ -1288,95 +1353,114 @@ np. 100.5pt plus 10< -- mniejszy; p. \fi, \else
+
\ifodd liczba początek instrukcji warunkowej sprawdzającej czy liczba (całkowita) jest nieparzysta; p. \fi, \else
+
\iftrue początek instrukcji warunkowej; zawsze prawda!; p. \fi, \else
+
\ifvbox numer_pudełka początek instrukcji warunkowej sprawdzającej czy wskazane (p. \setbox) pudełko (pionowe) jest puste; p. \fi, \else
+
\ifvmode początek instrukcji warunkowej czy jesteśmy w trybie pionowym [3]; p. \fi, \else
+
\ifvoid numer_pudełka początek instrukcji warunkowej sprawdzającej czy pudełko o podanym numerze jest puste; p. \fi, \else
+
\ifx token1 token2 początek instrukcji warunkowej: czy tokeny są zgodne co do typów i rozwinięć; p. \fi, \else
+
\ignorespaces TeX przetwarza kolejne tokeny i je ignoruje, aż napotka token różny od space token
-\immediate ???? -
-in
+\immediate operacja we/wy klauzula powodująca natychmiastowe wykonanie operacji we/wy (bez oczekiwania na wyprowadzenie strony + do pliku dvi) +openout, +openin, +closeout, +closein, +write, +read. +
+in jednostka miary; cal (1 in = 2.54 cm), p. true, - tablica - jednostek + tablica jednostek
+
\indent wstawienie pustego pudełka o szerokości \parindent, jeśli TeX jest w trybie pionowym następuje przejście w tryb poziomy (oraz wstawienie tokenu \everypar)
+
\input nazwa_zbioru wczytaj wskazany zbiór (domyślne rozszerzenie nazwy: tex); zostanie on dołączony w bieżącym miejscu tak jakby zawartość była wstawiona bezpośrednio (z zachowaniem trybu pracy itp.)
+
\inputlineno w tym rejestrze umieszczany jest numer bieżącej linii przetwarzanego zbioru wejściowego
-\insert numer {materiał}polecenie konstruujące wstawkę (insert) +
+\insert n {materiał}polecenie konstruujące wstawkę o numerze n (insert) zawierającą materiał, który może przemieszczać się między stronami, - każda wstawka ma powiązane z sobą rejestry: - \boxn -- w procedurze wyjściowej zawiera treść wstawki; - \countn -- podaje współczynnik skalowania wysokości wstawki - dla algorytmu podziału na strony (1000 oznacza użycie całej wysokości - wstawki, 0 -- wstawka nie jest brana pod uwagę w liczeniu wysokości strony); - \dimenn -- maksymalna wysokość wstawek danego rodzaju przypadających + każda wstawka ma powiązane ze sobą rejestry (o tych samych numerach lub + synonimach): + + + + + +
+ \box n -- w procedurze wyjściowej zawiera treść wstawki; +
+ \count n -- podaje współczynnik skalowania wysokości wstawki (w częściach na 1000) + dla algorytmu podziału na strony (1000 oznacza + współczynnik skalowania 1, + 0 -- wstawka nie jest brana pod uwagę w liczeniu wysokości strony), dzięki + czemu na stronie może być przewidziane miejsce na wstawkę; +
+ \dimen n -- maksymalna wysokość wstawek danego rodzaju przypadających na jedną stronę; - \skipn -- dodatkowy odstęp uwzględniany przy liczeniu wysokości +
+ \skip n -- dodatkowy odstęp uwzględniany przy liczeniu wysokości strony, na której pojawia się choć jedna wstawka danego rodzaju; - wstawki są przez TeXa zbierane osobno i uwzględniane w algorytmie łamania - strony, podczas procedury wyjściowej są ładowane do odpowiednich pudełek - i powinny zostać stosowanie wykorzystane +
+ wstawki są przez TeX-a zbierane osobno i uwzględniane w algorytmie łamania + strony; podczas wykonywania procedury wyjściowej są ładowane do odpowiednich pudełek + i powinny zostać w niej stosownie wykorzystane
+
\insertpenalties ma dwa znaczenia, podczas normalnego składu, trzyma sumę wartości kar za złamanie wstawek (inserts) dla ostatnio @@ -1385,21 +1469,22 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\interlinepenalty wartość kara (liczba całkowita) wstawiana między liniami akapitu w procesie łamania strony
+
\jobname rejestr przechowuje nazwę przetwarzanego zbioru (głównego)
+
\kern dimen przesunięcie następującego za nim materiału (może być ujemne); + przesunięcie następującego za nim materiału (może być ujemne) w + poziomie lub pionie w zależności od aktualnego trybu pracy; p. dimen
+
\language=wartość ustawienie numeru języka (liczba całkowita), jego bieżąca wartość określa reguły przenoszenia wyrazów, @@ -1409,7 +1494,7 @@ np. 100.5pt plus 10\lefthyphenmin, \righthyphenmin
+
\lastbox wstawienie do składu (tylko w trybie poziomym) zawartości ostatnio użytego rejestru pudełkowego; @@ -1420,29 +1505,30 @@ np. 100.5pt plus 10\unvcopy, \unvbox
+
\lastkern rejestr zawierający wartość sumy ostatnich, następujących po sobie przesunięć, realizowanych poleceniem \kern
+
\lastpenalty rejestr zawiera wartość ostatnio wstawionych kar (ew ich sumę)
+
\lastskip rejestr zawiera wartość wstawionego poprzednio przesunięcia poleceniem \hskip, \vskip
+
\lccode kod_znaku=kod_znaku drugi parametr określa kod znaku będącego odpowiednikiem ,,lowercase'' dla znaku określonego pierwszym parametrem - (p. \lowercase) + (p. \lowercase); + (p. kod_znaku)
+
\leaders box\hskip glue
\leaders rule\hskip glue
+
\left delim operator wymuszający wielkość delimitera i wymuszający kategorię na ,,otwierający''; p @@ -1463,18 +1549,18 @@ np. 100.5pt plus 10\right. Znak kropki (.) oznacza delimiter pusty
+
\lefthyphenmin liczba minimalna długość fragmentu wyrazu (liczba liter) pozostawianego na końcu linii przy przenoszeniu - (p. \language) + (p. \language i \righthyphenmin)
+
\leftskip=glue parametr określa moc ,,sprężyny'' (glue) wstawianej + parametr określa moc ,,sprężyny'' (glue) wstawianej z lewej strony materiału strony
+
\leqno{materiał} konstrukcja umieszczająca materiał (w trybie matematycznym) z lewej strony wzoru @@ -1482,25 +1568,27 @@ np. 100.5pt plus 10\eqno)
+
\let\makro=inne_makro makropodstawienie, przypisanie makroinstrukcji wartości innego makra (bez rozwijania)
+
\limits polecenie określające miejsce położenia indeksu (frakcji) dolnego i górnego; zawsze nad/pod obiektem; p. też \displaylimits oraz \nolimits; np.: \def\int{\intop\limits}
+
\linepenalty=wartość kara (liczba całkowita) wstawiana w każdej linii (na wyjściu) - przez TeXa w procesie łamania akapitu - [1] + przez TeX-a w procesie łamania akapitu; może jako mechanizm wpływający + na liczbę linii akapitu (p. też \looseness, + [1])
+
\lineskip=glue odległość między liniami (dołem linii górnej, a górą linii bieżącej -- @@ -1517,12 +1605,12 @@ np. 100.5pt plus 10dn-1 -- głębokość poprzedniej linii, hn -- wysokość bieżącej linii)
+
\lineskiplimit=dimen wartość progowa kiedy \baselineskip zmieniany jest na \lineskip
+
\long polecenie modyfikujące sens poleceń \def, \edef, @@ -1530,29 +1618,30 @@ np. 100.5pt plus 10\long\def\mmm#1{{\bf #1}})
+
\looseness=liczba sugeruje TeX-owi, aby złożył akapit (liczba dodatnia) o wskazaną liczbę linii dłuższy lub krótszy (liczba ujemna); sugestia zostanie wzięta pod uwagę jeśli parametry składu zostaną zachowane + (p. też \linepenalty)
+
\lower dimen box zawartość pudełka box jest obniżana o dimen - (tylko w trybie poziomym); p. \hbox, + (tylko w trybie poziomym); p. \raise, \hbox, \vbox, \copy, - \unhbox, \unvbox, - \copy + \unhbox, \unvbox
+
\lowercase{materiał} zamiana wielkich liter na małe, a ściślej na odpowiedniki zdefiniowane przez \lccode dla użytych znaków
+
\mag=wartość wartość jest współczynnikiem skalującym cały dokument (za wyjątkiem wielkości oznaczonych jako @@ -1561,7 +1650,7 @@ np. 100.5pt plus 10dvi, brana jest pod uwagę ostatnia dysponowana zmiana współczynnika
+
\mark{tekst} wstawia tekst będący jego argumentem (po rozwinięciu) jako znacznik. Tekst ten jest dostępny dla poleceń: \topmark, @@ -1569,32 +1658,36 @@ np. 100.5pt plus 10\splitfirstmark, \botmark i \splitbotmark. - Polecenie te umożliwia np. synchronizację + Polecenie to umożliwia np. synchronizację zawartości żywej paginy z składaną treścią
-\mathaccent???? +
+\mathaccent "CFXX materiałużycie akcentu w trybie matematycznym + o kodzie XX; C oznacza klasę znaku + (p. tabela klas), a F oznacza rodzinę + (p. \fam); + p. \mathchar
+
\mathbin deklaruje, że obiekt jest typu ,,binarny'' np. + (p. tabela odległości); p. \binoppenalty
+
\mathchar "CFXX użycie znaku o kodzie XX; C oznacza klasę znaku (p. tabela klas), a F oznacza rodzinę (p. \fam); p. \mathchardef
+
\mathchardef\nazwa="CFXX jest alternatywą dla sekwencji: \def\nazwa{\mathchar "CFXX}
+
\mathchoice{D}{T}{S}{SS} konstrukcja matematyczna. W zależności od bieżącego trybu zostanie rozwinięty odpowiedni parametr:
@@ -1603,12 +1696,12 @@ np. 100.5pt plus 10S dla scriptstyle,
SS dla scriptscriptstyle
+
\mathclose deklaruje, że obiekt jest typu ,,zamykający'' np. nawias (p. tabela odległości)
+
\mathcode znak="CFXX określa kodowanie (XX -- pozycja w tabeli kodowej) znaku oraz klasę znaku (p. tabela @@ -1616,53 +1709,54 @@ np. 100.5pt plus 10C) dla rodziny F (p. rodzina fontów)
+
\mathinner deklaruje, że obiekt jest typu ,,inny'' (p. tabela odległości)
+
\mathopen deklaruje, że obiekt jest typu ,,otwierający'' np. nawias otwierający (p. tabela odległości)
+
\mathop deklaruje, że obiekt jest typu ,,operator'' np. znak sumy (p. tabela odległości)
+
\mathord deklaruje, że obiekt jest typu ,,ord'' np. litery greckie (p. tabela odległości)
+
\mathpunct deklaruje, że obiekt jest typu ,,separator'' np. przecinek (p. tabela odległości)
+
\mathrel deklaruje, że obiekt jest typu ,,relacja'' np. = (p. tabela odległości); p. \relpenalty
+
\mathsurround=dimen dodatkowa odległość wstawiana przed i po konstrukcji matematycznej nieeksponowanej (wewnątrzakapitowej); p. dimen
+
\maxdeadcycles maksymalna liczba wywołań procedury wyjściowej nie wywołujących polecenia \shipout -- po jej przekroczeniu pojawia się komunikat błędu i wywoływania jest standardowa procedura wyjściowa -- ma to zapobiegać zapętleniu procedury - wyjściowej + wyjściowej; p. też + \deadcycles
+
\maxdepth maksymalna głębokość (dimen) dla output-owanej strony, jeśli @@ -1671,13 +1765,13 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\meaning token polecenie pokazuje naturę parametru; np. jeśli token reprezentuje makroinstrukcję zostanie pokazana jej definicja
+
\medmuskip=mglue matematyka; rejestr określający moc sprężyny trybu matematycznego (mglue) @@ -1685,52 +1779,52 @@ np. 100.5pt plus 10minus 4mu; p. \mskip
+
\message{materiał} materiał zostanie wyświetlony (po rozwinięciu) na konsoli i umieszczany w pliku log; p. errmessage
+
minus dimen kwalifikator określający ,,ścisk'' sprężyny (wielkości typu - glue); p. dimen + glue); p. dimen
+
\mkern mdimen dodatkowe przesunięcie (dodatnie lub ujemne) o mdimen w trybie matematycznym (dopuszczalna jednostka mu)
+
mm jednostka miary -- milimetr (1 mm = 0.1 cm); p. true, tablica jednostek
+
\month rejestr zawierający numer bieżącego miesiąca
+
\moveleft dimen box przesunięcie pudełka box w lewo o dimen (tylko w trybie pionowym); - p. dimen + p. moveright, dimen
+
\moveright dimen box przesunięcie pudełka box w prawo o dimen - (tylko w trybie pionowym) + (tylko w trybie pionowym) p. moveleft, dimen
+
\mskip mglue dodatkowe przesunięcie typu mglue w trybie matematycznym (dopuszczalna jednostka mu)
+
mu jednostka miary (mathematical unit) jednostka używana w określaniu odległości w trybie @@ -1745,54 +1839,58 @@ np. 100.5pt plus 10scriptscriptstyle, ponieważ wtedy zmienia się wielkość fontu)
+
\multiply\rejestr by wartość mnożenie rejestru przez wartość; uwaga na typ elementów -- wynik musi być sensowny (typ wyniku przewidziany w TeXu)
+
\muskip numer rejestr typu muskip o wskazanym numerze (0 -- 255) zawierający wielkość przesunięcia w trybie matematycznym); p. \muskipdef
+
\muskip numer=mglue nadanie wartości rejestrowi o wskazanym numerze; p. \muskipdef, mglue
+
\muskipdef\nazwa=numer zdefiniowanie synonimu \nazwa, odpowiadającego rejestrowi \muskip o podanym numerze
+
\newlinechar=kod_znaku definiuje znak, który jest zamieniany na znak powrotu karetki - na liście tokenów polecenia \write + na liście tokenów polecenia \write; + (p. kod_znaku)
+
\noalign{materiał} polecenie stosowane w konstrukcjach tabularycznych, powoduje że materiał nie podlega pozycjonowaniu (p. \halign i \valign)
+
\noboundary???? + powoduje przejście w trym poziomy, polecenie ma wpływ na + realizację skrajnych ligatur i kernów. Prawdopodobnie ma to związek + z możliwością definiowania w foncie ligatur z niewidocznymi znakami. + Knuth bardzo enigmatycznie wyjaśnił znaczenie tego polecenia.
+
\noexpand????? + zapobiega rozwijaniu następnego tokena
+
\noindent akapit jest rozpoczynany ,,bez wcięcia'' (przełącza w tryb poziomy)
+
\nolimits kwalifikator określający miejsce położenia indeksu (frakcji) dolnego i górnego; zawsze obok obiektu (jako górna lub dolna frakcja) @@ -1800,73 +1898,75 @@ np. 100.5pt plus 10\limits; np.: \def\int{\intop\nolimits}
+
\nonscript glue polecenie powoduje, że następujące po nim przesunięcie nie jest kasowane w trybie \scriptstyle i \scriptscriptstyle
+
\nonstopmode TeX nie przerywa przetwarzania w przypadku napotkania błędu; p. \errorstopmode, \batchmode, \scrollmode
+
\nulldelimiterspace=dimen szerokość pustego delimitera (generowanego poleceniem \left. lub \right.); p. dimen
+
\nullfont font (pseudofont) zawsze gotowy do użycia (zawiera pusty zestaw znaków)
+
\number liczba_całkowita polecenie wyprowadza liczbę całkowitą w postaci reprezentującego ją napisu, w postaci znormalizowanej (np. początkowe zera są pomijane)
+
\omit polecenie powoduje pominięcie deklaracji sposobu formatowania rubryki tabelki, może wystąpić tylko na początku rubryki, czyli po \cr, & albo \noalign. Daje taki efekt jakby w wzorcu tabeli w danej rubryce wystąpił tylko znak - #; p. halign, \valign + #; p. halign, \valign
+
\openin liczba=nazwa_pliku otwarcie pliku do odczytu, będzie mu przyporządkowany kanał o numerze liczba (z zakresu 0--15); p. \read i - \closein + \closein, \immediate
+
\openout liczba=nazwa_pliku otwarcie pliku do zapisu, będzie mu przyporządkowany kanał o numerze liczba (z zakresu 0--15); p. \write i - \closeout + \closeout, \immediate
+
\or część instrukcji wyboru p. \ifcase
+
\outer ustawia atrybut ,,zewnętrzna'' dla następującej po nim - definicji; makrodefinicje z ustawionym tym atrybutem, nie mogą wystąpić + definicji; makrodefinicje definiowane z tym atrybutem, nie mogą wystąpić wewnątrz innych definicji, ani w parametrze innego makra. Przykładem makrodefinicji z tym modyfikatorem jest \bye
+
\output materiał jest to rejestr żetonowy (token) -- ma charakter procedury; jest on automatycznie @@ -1887,14 +1987,14 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\outputpenalty=wartość wartość kary na której nastąpiło ostatnie przełamanie strony; jeśli złamanie nastąpiło na obiekcie innym niż kara, \outputpenalty ma wartość 10000
+
\over konstrukcja matematyczna -- ułamek; np.: $1 + {1 \over 1+x}$ (licznik i mianownik jest @@ -1902,35 +2002,37 @@ np. 100.5pt plus 10\displaystyle, \textstyle, \scriptstyle - i \scriptscriptstyle) + i \scriptscriptstyle); + p. \above
+
\overfullrule dimen szerokość ,,sztabki'', którą TeX oznacza przekroczenie rozmiaru pudełka, nadanie wartości 0pt likwiduje oznaczenie, ale oczywiście nie likwiduje problemu; mechanizm zwykle używany przy wydrukach kontrolnych; - p. dimen + p. hfuzz
+
\overline{materiał} konstrukcja matematyczna; materiał będzie nadkreślony
+
\overwithdelims delim1delim2 podobnie jak \over, ale konstrukcja zostanie otoczona przez delim1 i delim2; + p. \above
+
\pagedepth aktualna głębokość (dimen) materiału na stronie (current page), używana przez algorytm łamania na strony; można modyfikować tą wartość choć efekty nie są łatwe do przewidzenia
+
\pagefilllstretch aktualne rozciągliwości wyższego stopnia (odpowiednio ilość klejów zawierających @@ -1939,7 +2041,7 @@ np. 100.5pt plus 10\pagefilstretch,\pagefillstretch
+
\pagefillstretch aktualne rozciągliwości wyższego stopnia (odpowiednio ilość klejów zawierających @@ -1948,7 +2050,7 @@ np. 100.5pt plus 10\pagefilstretch,\pagefilllstretch
+
\pagefilstretch aktualne rozciągliwości wyższego stopnia (odpowiednio ilość klejów zawierających @@ -1957,7 +2059,7 @@ np. 100.5pt plus 10\pagefillstretch,\pagefilllstretch
+
\pagegoal pożądana wysokość (dimen) materiału na stronie (current page), używana @@ -1966,48 +2068,48 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\pageshrink aktualna ściśliwość (dimen) materiału na stronie (current page), używana przez algorytm łamania na strony; można modyfikować tą wartość choć efekty nie są łatwe do przewidzenia
+
\pagestretch aktualna rozciągliwość (dimen) materiału na stronie (current page), używana przez algorytm łamania na strony; można modyfikować tą wartość choć efekty nie są łatwe do przewidzenia
+
\pagetotal aktualna wysokość (dimen) materiału na stronie (current page), używana przez algorytm łamania na strony; można modyfikować tą wartość choć efekty nie są łatwe do przewidzenia
+
\par koniec akapitu (równoważne pustej linii)
+
\parfillskip=glue sprężyna dodawana na końcu akapitu (po ostatnim znaku); standardowo o ,,mocy'' 0pt plus 1fil. Powoduje że ostatnia linia akapitu ma swoją nominalną długość, taką, jaka wynika z jej zawartości. Zmiana jej długości nominalnej spowoduje wyłączenie mechanizmu kontroli odległości - przed i po wzorze (odległość będzie ustawiana zawsze na + przed i po wzorze ,,eksponowanym'' (odległość będzie ustawiana zawsze na \belowdisplayskip i \abovedisplayskip)
+
\parindent=dimen wielkość wcięcia akapitowego; p. dimen
+
\parshape=n m1 l1 ... mn ln polecenie pozwala @@ -2018,54 +2120,65 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\parskip=glue rejestr zawiera wielkość odstępu między akapitami
+
\patterns{definicje} definicje określają reguły przenoszenia wyrazów (tylko initex)
+
\pausing liczba jeśli liczba jest większa od zera, TeX wstrzymuje pracę po wczytaniu każdej linii tekstu i wyświetla ją na konsoli, można ją zatwierdzić lub wprowadzić inny tekst
+
pc jednostka miary -- pica (1 pc = 12 pt); p. true, tablica jednostek
+
\penalty=wartość kara (liczba całkowita) o podanej wartości wstawiana w miejscu użycia (wartość 10000 oznacza nieskończoność); znaczenie zależy od kontekstu
+
plus dimen kwalifikator określający ,,rozciąg'' sprężyny (wielkości - typu glue); + typu glue); p. dimen
+
\postdisplaypenalty=wartość kara (liczba całkowita) za złamanie strony po wzorze eksponowanym (wystawionym)
+
\predisplaypenalty=wartość kara (liczba całkowita) za złamanie strony przed wzorem eksponowanym (wystawionym)
+
\predisplaysize rejestr zawiera długość linii poprzedzającej wzór eksponowany -
+ do rejestru \predisplaysize wpisywana jest efektywna szerokość wiersza +poprzedzającego równanie (p) zgodnie z następującymi regułami: jeżeli +przed równaniem nie wystąpił żaden wiersz (na przykład jeśli znacznik $$ +wystąpił bezpośrednio po instrukcji \noindent +lub po zamykającym inne równanie +znaczniku $$), p przyjmuje wartość -16383.99999pt (-\maxdimen, czyli +najmniejszy dopuszczalny wymiar). W przeciwnym razie TeX sprawdza pudełko +utworzone przez poprzedni wiersz i określa wartość p jako równą szerokości +wnętrza pudełka, plus przesunięcie pudełka w prawo, plus dwie jednostki em z +bieżącego fontu. Jeśli jednak szerokość wnętrza pudełka zależy od ściśliwości +lub rozciągliwości odstępów -- jeśli na przykład klej \parfillskip ma wartość +skończoną -- wówczas p przyjmuje wartość \maxdimen. +
\pretolerance=wartość akceptowalna kiepskość składu akapitu. jeżeli jest spełniona (w pierwszym przebiegu @@ -2075,7 +2188,7 @@ np. 100.5pt plus 10-1 oznacza rezygnację z pierwszego przebiegu [1]
+
\prevdepth zawiera głębokość (dimen) ostatniego pudełka dołączonego do listy @@ -2087,7 +2200,7 @@ np. 100.5pt plus 10\nointerlineskip
+
\prevgraf rejestr zawiera liczbę linii (count) w ostatnio złożonym akapicie (lub jego osobno złożonej części -- np. przed wzorem eksponowanym) -- wykorzystywana przez @@ -2095,40 +2208,43 @@ np. 100.5pt plus 10\parshape; wartość tą można modyfikować; uwaga: każdy wzór eksponowany jest liczony jako trzy linie
+
pt jednostka miary -- punkt typograficzny (1 pt = 1/12 pc); p. true, tablica jednostek
-\radical="cfXXfXX????? +
+\radical="f1XXf2YYkonstrukcja pierwiastka: f1, + f2 rodzina dla wersji ,,małej'' i ,,dużej'' + XX, YY kody znaków dla odpowiadających im rodzin
+
\raise dimen box zawartość pudełka box jest podnoszona o dimen - (tylko w trybie poziomym); p. \hbox, + (tylko w trybie poziomym); p. \lower, \hbox, + \unhbox, \unvbox, \vbox, \copy
+
\read numer to \skewencja_sterująca wczytanie linii z kanału wejściowego numer - (p. \openin) i umieszczeniu jej ,,pod nazwą'' + (p. \openin, \immediate) i umieszczeniu jej ,,pod nazwą'' \sekwencja_sterująca
+
\relax NIC + NIC, ale jego użycie powoduje zakończenie analizy poprzedzającego tokenu
+
\relpenalty=wartość kara za złamanie linii po operatorze relacji (rel atom); p. \mathrel
+
\right delim operator wymuszający wielkość delimitera i ustawiający kategorię na ,,zamykający''; @@ -2138,23 +2254,23 @@ np. 100.5pt plus 10\left. Znak kropki . oznacza delimiter pusty
+
\righthyphenmin=liczba minimalna długość fragmentu wyrazu (liczba liter) przenoszonego do następnej linii przy przenoszeniu - (p. \language) + (p. \language i \lefthyphenmin)
+
\rightskip=glue parametr określa moc ,,sprężyny'' (glue) dodawanej + parametr określa moc ,,sprężyny'' (glue) dodawanej z prawej strony materiału strony
+
\romannumeral wartość wyprowadza wartość w postaci zapisu ,,rzymskiego'' (tylko część całkowita)
+
scaled współczynnik mnożnik określający przeskalowanie fontu (mnożnik = 1/1000 * współczynnik) @@ -2164,53 +2280,59 @@ np. 100.5pt plus 10\xii to nie to samo co font plr12
+
\scriptfont f = \nazwa_fontu ustalenie fontu dla \scriptstyle dla rodziny o numerze f (0--15); p. \font
+
\scriptscriptfont f = \nazwa_fontu ustalenie fontu dla \scriptscriptstyle dla rodziny o numerze f (0--15); p. \font
+
\scriptscriptstyle przełączenie składu matematyki w tryb scriptscript (p. \limits, \nolimits, \displaylimits, - \textfont + \displaystyle, + \textstyle, + \scriptstyle, + \textfont, \scriptfont, \scriptscriptfont)
+
\scriptspace=dimen dodatkowa odległość po konstrukcji subscript (_{...}) i superscript (^{...})
+
\scriptstyle przełączenie składu matematyki w tryb script (p. \limits, \nolimits, \displaylimits, + \displaystyle, + \textstyle, + \scriptscriptstyle, \textfont, \scriptfont, \scriptscriptfont)
+
\scrollmode TeX nie przerywa przetwarzania w przypadku pojawienia się błędu; p. \errorstopmode, \batchmode, \nonstopmode
+
\setbox numer_pudełka=box zapamiętuje zawartość pudełka box w wskazanym rejestrze pudełek @@ -2223,13 +2345,15 @@ np. 100.5pt plus 10\vsplit, \lastbox)
+
\setlanguage numerwybiera język, czyli jeden z zestawów reguł przenoszenia - wyrazów, zestawy takie są konstruowane (i numerowane) w czasie działania - iniTeXa; p. \language + wybiera bieżący język (zestaw reguł przenoszenia + wyrazów), słuzy do chwilowego przełączanie reguł wewnątrz akapitu, + Zestawy reguł są konstruowane (i numerowane) w czasie działania + iniTeX-a; p. \language, \patterns +
+
\sfcode kod_znaku=wartość wartość mająca wpływ na obliczenie odległości między wyrazami, @@ -2246,7 +2370,7 @@ np. 100.5pt plus 10\spaceskip o \xspaceskip; zależności pokazuje tabela: - +
@@ -2270,7 +2394,7 @@ np. 100.5pt plus 10\sfcode p. też \spacefactor - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
\sfcode \spaceskip \xspaceskipodległość
+
\shipout pudełko wysyła pudełko stanowiące jej parametr jako kolejną stronę do DVI, czyli dopisuje do pliku jobname.DVI; najczęściej polecenie @@ -2278,90 +2402,91 @@ np. 100.5pt plus 10\shipout powoduje także właściwe wykonanie poleceń \write oraz \openout - i \closeout -- czyli zapis do ewentualnych plików pomocniczych + i \closeout -- czyli zapis do ewentualnych plików pomocniczych (p. też \immediate)
+
\show cos powoduje wyprowadzenie na konsolę bieżącej wartości ,,cosia''
+
\showbox numer_pudełka przerywa przetwarzanie, informacje o wskazanym pudełku są zapisywane w pliku log
+
\showboxbreadth=liczba_całkowita wartość tego rejestru określa liczbę pozycji (pudełek, znaków) w śledzonym pudełku pokazywanych poleceniem \showbox; p. \showlists
+
\showboxdepth=liczba_całkowita wartość tego rejestru określa głębokość śledzenia zagnieżdżeń pudełek pokazywanych poleceniem \showbox
+
\showlists przerywa przetwarzanie, w pliku log zapisywane są informacje o tym co jest wstawiane do składu (znaki, pudełka sprężyny, zmiany trybów itp.)
+
\showthe cos przerywa przetwarzanie, informacje o ,,cosiu'' podawane są na konsoli i w pliku log (p. też \the)
+
\skewchar font znak rejestr ustawiany dla każdego fontu, znak używany przez algorytm pozycjonowania akcentów w matematyce, wartość kernu między znakiem akcentowanym, a określonym przez \skewchar jest używana jako korekta poziomego położenia - akcentu + akcentu; + p. \defaultskewchar)
+
numer rejestr typu glue o wskazanym numerze (0 -- 255) (zamiast numeru może być użyty synonim, p. \skipdef)
+
\skip numer=glue ustawienie wartości rejestru typu glue o wskazanym numerze (0 -- 255) (zamiast numeru może być użyty synonim, p. \skipdef)
+
\skipdef\nazwa=numer zdefiniowanie synonimu \nazwa, odpowiadającego rejestrowi \skip o numerze numer
+
sp jednostka miary -- scaled point (65536 sp = 1 pt); p. true, tablica jednostek
+
\spacefactor liczba zmienia sfcode poprzedzającego znaku; p. \xspaceskip, \spaceskip
+
\spaceskip=glue w określonych sytuacjach może mieć wpływ na odległość między wyrazami; p. \sfcode, \spacefactor i \xspaceskip
+
\span polecenie powoduje połączenie danej rubryki tabelki z kolejną, może wystąpić tylko na początku rubryki, czyli po \cr, @@ -2372,7 +2497,7 @@ np. 100.5pt plus 10\span\omit; p. \halign,\valign
+
\special{materiał} materiał jest przekazywany na wyjście (do pliku dvi), @@ -2381,7 +2506,7 @@ np. 100.5pt plus 10
+
\splitbotmark przyjmuje wartość ostatniego znacznika (\mark), który pojawił @@ -2389,7 +2514,7 @@ np. 100.5pt plus 10\botmark dla strony
+
\splitfirstmark przyjmuje wartość pierwszego znacznika (\mark), który pojawił @@ -2397,7 +2522,7 @@ np. 100.5pt plus 10\firstmark dla strony
+
\splitmaxdepth maksymalna głębokość (dimen) oddzielanego pudełka, parametr @@ -2405,14 +2530,14 @@ np. 100.5pt plus 10\maxdepth używanego w algorytmie łamania na strony
+
\splittopskipklej (glue) wstawiany nad częścią pozostałą w pudełku, + klej (glue) wstawiany nad częścią pozostałą w pudełku, po użyciu polecenia \vsplit, analogiczny do parametru \topskip używanego w algorytmie łamania na strony
+
spread dimen wartość dimen definiuje o ile trzeba wydłużyć pudełko @@ -2421,7 +2546,7 @@ np. 100.5pt plus 10pt dłuższym niż rozmiar nominalny
+
\string token token jest pobierany bez rozwijania, jest traktowany w @@ -2429,12 +2554,12 @@ np. 100.5pt plus 10\escapechar)
+
\tabskip glue odległość między kolumnami konstrukcji \valign i \halign
+
\textfont f = \nazwa_fontu ustalenie fontu dla \displaystyle @@ -2442,7 +2567,7 @@ np. 100.5pt plus 10f (0--15); p. \font, \fam
+
\textstyle przełączenie składu matematyki w tryb text (wielkość czcionki i sposób @@ -2457,12 +2582,12 @@ np. 100.5pt plus 10\scriptfont, \scriptscriptfont)
+
\the coś wyprowadza bieżącą wartość ,,cosia'', działanie zależy od jego natury
+
\thickmuskip=mglue matematyka; rejestr określający moc sprężyny trybu matematycznego (mglue) @@ -2470,36 +2595,36 @@ np. 100.5pt plus 105mu plus 5mu; p. \mskip
+
\thinmuskip=mglue matematyka; rejestr określający moc sprężyny trybu matematycznego (mglue) domyślnie: 3mu; p. \mskip
+
\time rejestr zawiera liczbę minut które upłynęły od północy
+
to dimen dodatkowy (opcjonalny) prefiks przy określaniu szerokości pudełka np: \hbox to 3cm{Ala ma kota}; p. dimen
+
\toks numer{lista tokenów} ustalenie zawartości rejestru tokenowego o podanym numerze (0 -- 255) (tokeny, jednostki leksykalne, żetony), zamiast numeru można użyć synonimu; p. \toksdef
+
\toksdef\nazwa=numer zdefiniowanie synonimu \nazwa, odpowiadającego rejestrowi \toks o numerze numer
+
\tolerance akceptowalna kiepskość składu akapitu przy drugim przebiegu (p. \pretolerance); jeżeli TeX nie jest w @@ -2508,7 +2633,7 @@ np. 100.5pt plus 10\emergencystretch) [1]
+
\topmark przyjmuje wartość ostatniego znacznika (\mark), który pojawił @@ -2517,93 +2642,95 @@ kt \botmark na poprzedniej stronie
+
\topskip glue sprężyna (glue) dodawana na górze strony
+
\tracingcommands=liczba jeśli liczba równa jest 1 TeX - sygnalizuje (zbiór + pokazuje (zbiór *.log) wykonanie wszystkich wykonywanych poleceń (makroinstrukcji), jeśli liczba równa jest 2 - ?????; wartość zero oznacza brak śledzenia + dodatkowo pokazyane są efekty poleceń warunkowych; + wartość zero oznacza brak śledzenia
+
\tracinglostchars=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są (zbiór *.log) przypadki braku użytego znaku w bieżącym foncie (standardowo włączony)
+
\tracingmacros=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są (zbiór *.log) szczegóły związane z rozwijaniem makroinstrukcji
+
\tracingonline=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 komunikaty śledzenia są wyprowadzane również na konsolę (istotne w przypadku innych poleceń śledzenia)
+
\tracingoutput=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 podawane są informacje o wyprowadzanych na wyjście (zbiór *.log) znakach (i pudełkach)
+
\tracingpages=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są (zbiór *.log) szczegóły związane z procesem łamania stron
+
\tracingparagraphs=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są szczegóły (zbiór *.log) związane z procesem łamania akapitów
+
\tracingrestores=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są (zbiór *.log) informacje o odtworzeniu wartości parametrów w związku z zakończeniem grupy
+
\tracingstats=liczba jeśli liczba jest większa niż 1 sygnalizowane są (zbiór *.log) informacje statystyczne o wykorzystaniu pamięci
+
true dodatkowy kwalifikator przy podawaniu miar, oznacza, że nie podlegają one skalowaniu, np.: \hskip 2 true cm; p. \mag
+
\uccode kod_znaku=kod_znaku drugi parametr określa kod znaku będącego odpowiednikiem ,,uppercase'' dla znaku określonego pierwszym parametrem - (p. \uppercase) + (p. \uppercase); + (p. kod_znaku)
+
\uchyph=wartość jeśli wartość jest równa 0, blokowane jest przenoszenie wyrazów zaczynających się wielką literą
+
\underline{materiał} konstrukcja matematyczna; materiał jest podkreślany linią ciągłą
+
\unhbox numer_pudełka ,,wydłubanie'' zawartości wskazanego pudełka poziomego, pudełko staje @@ -2611,7 +2738,7 @@ kt \copy, \box, \unhcopy)
+
\unhcopy numer_pudełka ,,wydłubanie'' zawartości wskazanego pudełka poziomego, zawartość @@ -2619,21 +2746,21 @@ kt \copy, \box, \unhbox)
+
\unkern wycofanie ostatnio użytego ,,podcięcia'' (kern)
+
\unpenalty wycofanie ostatnio wstawionej kary
+
\unskip wycofanie ostatnio użytej ,,sprężyny'' (glue); równoważne + href="#glue">glue); równoważne \vskip -\lastskip
+
\unvbox numer_pudełka ,,wydłubanie'' zawartości wskazanego pudełka pionowego, pudełko staje @@ -2641,7 +2768,7 @@ kt \copy, \box, \unvcopy)
+
\unvcopy numer_pudełka ,,wydłubanie'' zawartości wskazanego pudełka pionowego, zawartość @@ -2649,24 +2776,24 @@ kt \copy, \box, \unvbox)
+
\uppercase{materiał} zamiana małych liter na wielkie, a ściślej na odpowiedniki zdefiniowane przez \uccode dla użytych znaków
+
\vadjust{materiał} wstawienie materiału pionowego ,,między wierszami'' (wtrącenie materiału pionowego w trybie poziomym)
+
\valign {materiał} definiuje środowisko tabularyczne, materiał logicznie dzieli się na dwie części: 1. preambułę, czyli definicję wierszy i sposobu ich formatowania, 2. tekst tworzący zawartość tabeli. W preambule fakt - istnienia materiału kolumny sygnalizujemy znakiem #, a + istnienia materiału kolumny sygnalizujemy znakiem #, a separatorem kolumn jest znak &. Przykład: 
 	\halign{# & #\cr
@@ -2682,13 +2809,13 @@ kt
 	\omit oraz
 	\halign
+
\vbadness=wartość wartość progowa; jeżeli przy łamaniu strony ,,kiepskość'' przekroczy tą wartość pojawi się komunikat
+
\vbox {materiał} wstawienie materiału pionowego (jeżeli wewnątrz nie nastąpi przejście w tryb poziomy, to szerokość pudełka wyniesie tyle, ile największa szerokość elementu @@ -2697,22 +2824,22 @@ kt Głębokością pudełka będzie głębokość ostatniego elementu na liście pionowej (resztę stanowi wysokość).
+
\vbox to dimen {materiał} j.w. ale wysokość pudełka wyniesie dimen (z możliwością powstania niedomiaru lub przepełnienia) -- nie wpływa na głębokość. p. dimen
+
\vbox spread dimen {materiał} j.w., ale wysokość nominalna pudełka zostanie zwiększona o dimen -- nie wpływa na głębokość; p. dimen
+
\vcenter {materiał} konstrukcja matematyczna, analogiczna do - vbox, której wysokość i głębokość + \vbox, której wysokość i głębokość jest jednakowa; umożliwia pozycjonowanie materiału pionowego np. względem znaku =; np. $$x=\vcenter{\hbox{aaaa}\hbox{bbbb}\hbox{cccc}}$$ @@ -2724,58 +2851,58 @@ kt
+
\vcenter to dimen {materiał} j.w., ale całkowity rozmiar pionowy wyniesie dimen; materiał nie jest środkowany w pionie.
+
\vcenter spread dimen {materiał} j.w., ale całkowity rozmiar pionowy zostanie powiększony o dimen; materiał nie jest środkowany w pionie.
+
\vfil sprężyna (glue) pionowa o zerowej wysokości i nieskończonym rozciągu + sprężyna (glue) pionowa o zerowej wysokości i nieskończonym rozciągu (równoważna \vskip 0pt plus 1fil)
+
\vfill jw. ale mocniejsza (równoważna \vskip 0pt plus 1fill)
+
\vfilneg równoważne \vskip 0pt plus -1fil
+
\vfuzz=dimen dopuszczalne przekroczenie długości strony; + dopuszczalne niesygnalizowane przekroczenie długości strony; p. dimen
+
\voffset=dimen dodatkowe przesunięcie całego materiału strony o wskazaną wartość w dół (w górę jeśli ujemna); p. dimen
+
\vrule linia pionowa o wysokości i głębokości zależnej od kontekstu użycia o grubości 0.4 pt odkładana na liście poziomej; można wyspecyfikować inne parametry np.: \vrule width 3cm depth 1mm height 0.5mm
+
\vsize=glue wysokość materiału składu (bez stopek i nagłówków)
+
\vskip glue dodatkowa odległość w pionie; użycie przełącza w tryb pionowy
+
\vsplit numer_pudełka to dimen poleceniu uruchamiające dla danego pudełka (\vbox) algorytm równoważny @@ -2783,15 +2910,15 @@ kt od wskazanego pudełka oddzielana jest początkowa część o podanej wysokości dimen i zwracana jako wynik, reszta zawartości pudełka pozostaje w nim
+
\vss sprężyna (glue) o zerowej długości działająca w pionie + sprężyna (glue) o zerowej długości działająca w pionie o nieskończonym ścisku i rozciągu (ale o bardzo słabej mocy); równoważna \vskip 0pt plus 1fil minus 1fil
+
\vtop {materiał} wstawienie materiału pionowego (jeżeli wewnątrz nie nastąpi przejście w tryb poziomy, to szerokość pudełka wyniesie tyle, ile największa szerokość elementu @@ -2800,221 +2927,190 @@ kt Wysokością pudełka będzie wysokość pierwszego elementu na liście pionowej (resztę stanowi głębokość).
+
\vtop to dimen {materiał} j.w. ale głębokość pudełka wyniesie dimen, powiększona/pomniejszona o pewną wartość tak, aby całkowity rozmiar pionowy był identyczny z - analogiczną konstrukcją vbox + analogiczną konstrukcją \vbox (z możliwością powstania niedomiaru lub przepełnienia) -- wysokość nie ulega zmianie p. dimen
+
\vtop spread dimen {materiał} j.w., ale głębokość nominalna pudełka zostanie zwiększona o dimen pomniejszoną/powiększoną o pewną wartość tak, aby całkowity rozmiar pionowy był identyczny z - analogiczną konstrukcją vbox + analogiczną konstrukcją \vbox p. dimen
+
\wd numer_pudełka szerokość pudełka o wskazanym numerze
+
\wd numer_pudełka=dimen określenie szerokości pudełka o wskazanym numerze; p. dimen
+
\widowpenalty=wartość kara za złamanie strony przed ostatnią linią akapitu
+
width dimen długość linii poziomej lub grubość pionowej np.: \hrule width 1cm
+
\write numer {lista tokenów} zapisanie listy tokenów na kanał wyjściowy o wskazanym numerze, - p. \openout, - \newlinechar + p. \openout, \closeout, + \immediate, \newlinechar
+
\xdef .... równoważna sekwencji \global\edef (p. \def, \long, \gdef - \global i \globaldefs) + \global + i \globaldefs)
+
\xleaders box\hskip glue
\xleaders rule\hskip glue 		konstrukcja powtarza specyfikację box lub rule wypełniając przestrzeń przesunięcia określonego przez \hskip - glue (p. \leaders + glue + (p. \leaders i \cleaders) -- całość traktowana - jest jak ,,sprężyna'' (glue) + jest jak ,,sprężyna'' (glue)
+
\xspaceskip=glue w określonych sytuacjach może mieć wpływ na odległość między wyrazami; p. \sfcode, \spaceskip i \spacefactor
+
\year rejestr zawierający numer bieżącego roku (licząc od początku naszej ery)
-

Lista poleceń programu PDFTeX

+

Lista poleceń programu PDFTeX (v.1.30)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-\pdfoutput=liczba określa tryb pracy programu: wartość dodatnia oznacza - rozszerzony tryb pracy -- generowany jest plik *.pdf; - w przeciwnym razie program pracuje tak jak standardowy TeX - (wszelkie polecenia trybu rozszerzonego są traktowane jako błędne) -
-\pdfcompresslevel=liczba polecenie określa stopień kompresji pliku pdf - (dopuszczalne wartości 0--9) -
-\pdfdecimaldigits=liczba polecenie określa dokładność liczb zapisywanych w pliku - pdf -
-\pdfmovechars=liczba polecenie to określa czy pdfTeX powinien przenosić - znaki z o kodach 0-31 na wyższe pozycje. Wartość 1 parametru - oznacza że należy przenosić takie znaki tylko dla tych fontów, które - zawierają znaki o kodzie niższym niż 128. Wartość 2 (lub więcej) - oznacza że należy przenosić takie znaki nawet dla fontów zawierających - znaki na pozycjach większych niż 128 -
-\pdfpkresolution=liczba określa domyślną rozdzielczość z jaką będą generowane - fonty rastrowe, wbudowane w plik pdf -
-\pdfpagewidth=dimen określa szerokość medium na którym będzie prezentowana strona; - domyślnie wyliczane jako szerokość materiału strony + 2 × - (\pdfhorigin + - \hoffset) -
-\pdfpageheight=dimen określa wysokość medium na którym będzie prezentowana strona; - domyślnie wyliczane jako wysokość materiału strony + 2 × - (\pdfvorigin + - \voffset) -
-\pdfhorigin=dimen określa dodatkowe przesunięcie materiału strony w poziomie -
-\pdfvorigin=dimen określa dodatkowe przesunięcie materiału strony w pionie (względem - dolnego, lewego narożnika) -
-\pdfpagesattr=atrybuty polecenie pozwala na określenie cechy wszystkich stron dokumentu - [8, 9] -
-\pdfpageattr=atrybuty polecenie pozwala na określenie cechy aktualnej strony dokumentu - [8, 9] -
-\pdfinfo=tekst polecenie umożliwia podanie informacji o dokumencie; jest zbiorem - par: klucz wartość, gdzie nazwa klucza jest poprzedzona znakiem - /, a wartość jest ujęta w nawiasy () - [8] -
-\pdfcatalog{kod} ???? -
- \pdfcatalog{tekst} openation {specyfikacja} opcja openation????? -
-\pdfnames {tekst} polecenie wstawia tekst do wektora /Names - [8, 9] -
-\pdffontexpand\nazwa specyfikacja -specyfikacją są cztery parametry (w jednostkach -n/1000)określające -dopuszczalny ścisk, rozciąg znaków , skok zmian ścisku/rozciągu oraz -przeskalowanie (p. \font, -\pdfadjustspacing); -np:
-\font\cmr=cmr10
-\pdffontexpand\cmr  900  900  10  1200
-oznacza, że znaki fontu cmr mogą być być ściskane i rozciągane -maksymalnie 900/1000 nominalnej szerokości ze skokiem 10, font będzie -przeskalowany do 12 punktów (1200/1000 z 10 punktów) -
+ +new -- polecenie wprowadzone w v.1.30
+exp -- polecenie wprowadzone jako eksperyment
+* -- nie opisane w dokumentacji (nowe)
+old -- polecenie zlikwidowane, lub przeznaczone do +likwidacji
 + + + + + + + + + + + + - - - - - - - - + jak w TeX-u, ale robiona jest dodatkowa korekcja), + 2 -- mechanizm ściskania/rozciągania jest uruchamiany na + etapie łamania akapitu (łamanie może być inne niż w TeX-u); + p. \pdffontexpand i + \efcode) + + - - - + + + + + + + + + - - + + + - + + + + - - + + + + + + + + + + + + + + - + + - - - + + - + + + + + + + + + + - - - + + + + - - + + + - - - - - - + + - - - + - - - - - - + - + - - - - + + + + + + + + + + + - - + - - + + + + + - + - - + - + + - + + + + + + + + - - + + + + + + + - + + + + + + - - - - - - - - + - - + - + + + + + + - - + + + + - - - - + + + + + + + + - + + - - + + - + + + + + + + +
+ncnew jednostka miary -- nowy Cicero (1nc=12nd); + p. tablica jednostek, +true +
+ndnew jednostka miary -- nowy Didot + (1nd=0.375mm); p. nc, +true, + tablica jednostek +
+\efcode\font znak=liczba polecenie określa zdolność rozciągania poszczególnych znaków (w + jednostkach n/1000), ale nie bardziej niż zostało to określone + dla całego fontu; p. \pdffontexpand, +\adjustspacing +
+\leftmarginkern box numnewpodaje szerokość lewego marginesu ustawianego przez kern + w podanym pudełku???? +
+\lpcode\font znak=liczba liczba×0.001em określa + maksymalną wielkość wysunięcia danego znaku na lewy margines, jeśli jest on + pierwszym znakiem w linii (p. \pdfprotrudechars) +
\pdfadjustspacing=liczba wartość parametru określa strategię pdftexa odnośnie działania - rozszerzonego polecenia \font: 0 -- ????, 1 -- znaki są + wartość parametru określa strategię pdftex-a odnośnie działania + poleceń \pdffontexpand i \efcode: 0 -- wyłączenie, + 1 -- znaki są rozciągane/ściskane po sformatowaniu akapitu (łamanie jest identyczne - jak w TeXu), 2 -- mechanizm ściskania/rozciągania jest uruchamiany na - etapie łamania akapitu (łamanie może być inne niż w TeXu); -p. \pdffontexpand) -
-\efcode znak=liczba polecenie określa zdolność rozciągania poszczególnych znaków (w - jednostkach n/1000) -
-\lpcode znak=liczba -
-\rpcode znak=liczba -
-\pdfannot {specyfikacja}
+\pdfannot wymiary {specyfikacja} polecenie tworzy zakładkę, zawartość specyfikacji określają reguły tworzenia dokumentu pdf, p. \pdflastannot, [8]
-\pdfavoidoverfull=wartość ???? -
-\pdfdest name{nazwa} specyfikacja
+\pdfcatalog{kod}
+ \pdfcatalog{tekst} openation {specyfikacja} 		+ opcja openation?????. + ???? Jednym z parametrów jest PageMode służące do + ustalenia sposobu prezentacji + dokumentu; może on przyjmować wartości + + + + + +
/UseNonewidoczny jest sam tekst (wartość + domyślna)
/UseOutlinewidoczne jest okno + zakładek
/UseThumbswidoczne są miniatury + stron
/FullScreenpełen ekran
+ np.: +
+\pdfcatalog{
+ /PageMode /FullScreen
+}
+
+
+\pdfcompresslevel liczba polecenie określa stopień kompresji pliku pdf + (dopuszczalne wartości 0--9; 9 -- standardowa wartość; + największa kompresja) +
+\pdfcreationdate {nazwa zbioru}newzwraca datę utworzenia zbioru; + p. \pdffilemoddate +
+\pdfdecimaldigits liczba polecenie określa dokładność (liczba cyfr po przecinku) + współrzędnych zapisywanych w pliku + *.pdf (zakres 0--4; miejsc po przecinku -- standardowo 4) +
+\pdfdest num liczba specyfikacja
+ \pdfdest name{nazwa} specyfikacja		 polecenie tworzy obiekt docelowy o nazwie nazwa dla hiperłącza (etykietę); specyfikacja określa akcję przeglądarki podczas wyświetlenia obiektu, dopuszczalne są:
- +
@@ -3024,7 +3120,7 @@ p. \pdffontexpand) przez Bounding Box do okna przeglądarki -
fitdopasowuje stronę do okna przeglądarki
fithdopasowuje szerokość do okna przeglądarki
fitvdopasowuje wysokość do okna przeglądarki
fitbvdopasowuje wysokość obszaru określonego przez Bounding Box do okna przeglądarki
fitr specdopasowuje do obszaru podanego jako +
fitr specdopasowuje do obszaru podanego jako spec do okna przeglądarki
 @@ -3033,145 +3129,368 @@ p. \pdffontexpand) \pdfendlink, [8]
-\pdfdestmargin=dimen ???? +
+\pdfdestmargin dimen??? +
+\pdfeachlinedepth*??
+
+\pdfeachlineheight*?? +
+\pdfelapsedtimenewrejestr zawierający czas (w 1/65536 s) od chwili startu; + p. \pdfresettimer +
\pdfendlink polecenie kończy definicję hiperłącza rozpoczęte poleceniem - \pdfstartlink, - p. \pdfstartlink, + \pdfstartlink, + p.  też \pdfdest,
+
\pdfendthread polecenie kończy definicję wątku ????; p specyfikacja pdf [8] i \pdfstartthread, \pdfthread
+
+\pdfescapehex={tekst}newpodobnie jak \pdfescapestring, ale + na reprezentację hexadecymalną; + p. \pdfunescapehex +
+\pdfescapename {tekst}newpodobnie jak \pdfescapestring, ale + na reprezentację hexadecymalną +
+\pdfescapestring={tekst}newtekst jest tłumaczony na string w sensie języka pdf +
+\pdffiledump {nazwa zbioru}new
+ \pdffiledump offset liczba {nazwa zbioru}
+ \pdffiledump length liczba {nazwa zbioru}
+ \pdffiledump offset liczba length liczba {nazwa zbioru}		zwraca obraz zbioru w postaci ciągu liczb heksadecymalnych (na + podanym obszarzem jeśli określony) +
+\pdffilemoddate {nazwa zbioru}newzwraca datę modyfikacji zbioru; + p. \pdfcreationdate +
+\pdffilesize {nazwa zbioru}newzwraca długość zbioru +
+\pdffirstlineheight* +
\pdffontattr\font{kod} ????
+
+\pdffontexpand\nazwa specyfikacja autoexpand
+\pdffontexpand\nazwa specyfikacja 		specyfikacją są trzy parametry (w jednostkach + n/1000) określające + dopuszczalny rozciąg, ścisk znaków i skok zmian ścisku/rozciągu wskazanego fontu, + (p. \font, + \pdfadjustspacing, + \efcode); + np:
+ \font\cmr=cmr10
+ \pdffontexpand\cmr  90  90  10
+ lub
+ \pdffontexpand\cmr  90  90  10  autoexpand
+ oznacza, że znaki fontu cmr mogą być być ściskane i rozciągane + maksymalnie 90/1000 nominalnej szerokości ze skokiem 10. Opcja + autoexpand powoduje że pdftex sam modyfikuje parametry fontu + (tworząc nowy), + aby spełnić określony ścisk lub rozciąg; przy braku tej opcji należy dysponować + fontami o zadanych cechach (praktycznie wszystkimi, które mogą być potrzebne - + od maksymalnego ścisku po maksymalny rozciąg z dysponowanym skokiem. +
\pdffontname \font polecenie zwraca numer wskazanego fontu w strukturze danych pliku pdf
+
\pdffontobjnum\font polecenie zwraca numer obiektu który stanowi wskazany font w strukturze danych pliku pdf
+
\pdffontsize\font polecenie zwraca rozmiar fontu (uwzględniając skalowanie) + polecenie zwraca rozmiar wskazanego fontu (wielkość konstrukcyjną) + w pt (uwzględniając skalowanie) +
+\pdfforcepagebox liczba całkowitanew??? p. \pdfoptionalwaysusepdfpagebox
+
+\pdfgamma=liczba całkowitanew polecenie ustala domyślny współczynnik gamma (w promilach); + p. \pdfapplygamma + i \pdfimagegamma. +
+\pdfhorigin dimen określa dodatkowe przesunięcie materiału strony w poziomie + (standardowo równe 1 true in); odpowiada domyślnemu + marginesowi ustawianemu przez drivery interpretujące plik dvi. +
+\pdfimageapplygamma=liczba całkowitanew jeśli wartość ustalona na 1 to włączayny jest mechanizm korekcji + gamma dla rysunków png; p. \pdfimagegamma + i \pdfgamma. +
+\pdfimagegamma=liczba całkowitanew polecenie ustala domyślny współczynnik gamma (w promilach) dla + plików graficznych png; p. \pdfapplygamma + i \pdfgamma. +
+\pdfimagehicolor=liczba całkowitanew jeśli wartość rejestru usawiono na 1, włącza traktowanie + dołączanych plików png w trybie koloru 16-bitowego jako ,,full + color'' (tylko dla pdf v. >=1.5) +
\pdfimageresolution=liczba określa rozdzielczość dołączanych plików graficznych (rastrowych) + określa rozdzielczość (w DPI) dołączanych plików graficznych (rastrowych)
+
\pdfincludechars\font{łańcuch} polecenie wymusza załadowanie ciągu znaków określonych przez łańcuch dla wskazanego fontu do pliku pdf (standardowo ładowane są tylko użyte znaki).
+
+\pdfinclusionerrorlevel=liczbanew rejestr zawierający ??? + p. \pdfoptionpdfinclusionerrorlevel +
+\pdfinfo=tekst polecenie umożliwia podanie informacji o dokumencie; jest zbiorem + par: klucz wartość, gdzie nazwa klucza jest poprzedzona znakiem + /, a wartość jest ujęta w nawiasy () + [8]; np.: + 
+	\pdfinfo
+	 { /Title        (example.pdf)
+	   /Creator      (TeX)
+	   /Producer     (pdfTeX 1.30.4)
+	   /Autor        (Tom and Jerry)
+	   /CreationDate (D:20040906220024+02'00')
+	   /ModDate      (D:20040906220024+02'00')
+	   /Subject      (Example)
+	   /Keywords     (mouse, cat) }
+
+
\pdflastannot rejestr zawierający numer ostatnio zdefiniowanej zakładki, p. \pdfannot
-\pdflastdemerits rejestr zawierający???? +
+\pdflastlinedepth* +
+\pdflastmatch liczbaexpwybiera (rozwija się) wskazany element zapisany w tablicy podwyrażeń; + p. \pdfmatch w postaci + pozycja->to co się dopasowało. Wewnątrz + makra są rozwijane, kategorie znaków nie są istotne
+
\pdflastobj rejestr zawiera numer ostatnio zdefiniowanego obiektu; p. \pdfobj, \pdfrefobj,
-\pdflastvbreakpenalty rejestr zawierający???? -
+
\pdflastxform polecenie zwraca numer ostatnio zdefiniowanej formy; p. \pdfrefxform, \pdfxform
+
\pdflastximage polecenie zwraca numer ostatnio definiowanego obiektu graficznego; p. \pdfrefximage, \pdfximage
+
+\pdflastximagecolordepth* +
\pdflastximagepages licznik zawierający liczbę stron ostatnio zdefiniowanego obiektu - graficznego + graficznego (dołączanego zbioru pdf) p. \pdfximage
+
\pdflastxpos rejestr zawierający ??? -
+ umożliwia odzyskanie pozycji (współrzędna x) + na stronie zapamiętanej poleceniem + \pdfsavepos; rejestr zawiera + pozycję w jednostkach + sp; licząc od lewej krawędzi papieru. Należy + pamiętać, że jest ona znana dopiero po przejściu przez procedurę + \output, + tak więc dane można praktycznie wykorzystać + przy przetwarzaniu dwuprzebiegowym; p. też + \pdflastypos i + \pdfsavepos +
\pdflastypos rejestr zawierający ??? -
-\pdflinesnapx dimen???? -
-\pdflinesnapy dimen???? -
+ + umożliwia odzyskanie pozycji (współrzędna y), + na stronie, zapamiętanej poleceniem + \pdfsavepos; polecenie powoduje zapamiętanie bieżącej + pozycji (w jednostkach + sp); licząc od dolnej krawędzi papieru, TeX składa (i liczy odległości) + od góry i nie operuje pojęciem długości papieru, dolny margines to jest to co pozostanie na dole kartki papieru. + W przypadku pdf-a musimy określić rozmiary kartki (jawnie lub przez domniemanie) -- służy do tego + polecenie \pdfpageheight. Należy + pamiętać, że pozycja jest znana dopiero po przejściu przez procedurę + \output, + tak więc dane można praktycznie wykorzystać + przy przetwarzaniu dwuprzebiegowym; p. też + \pdflastxpos i + \pdfsavepos +
\pdflinkmargin=dimen rejestr określa dodatkowy margines dla ramki otaczającej hiperłącze
-\pdfliteral {kod}
+\pdfliteral {kod}
+ \pdfliteral direct{kod} 		polecenie działa analogicznie jak \special i przekazuje kod do pliku pdf (nie jest sprawdzana poprawność kodu)
-\pdfmapfile{nazwa pliku} polecenie ładuje zbiór o wskazanej nazwie, jego zawartość - powinna zawierać mapę fontów (standardoweo jest to zbiór psfonts.map) -
-\pdfmaxpenalty wartość ??? +
+\pdfmapfile{spec plik}
+ \pdfmapfile{plik} 		polecenie ładuje wskazany zbiór, jego zawartość + powinna zawierać mapę fontów (standardowo jest to zbiór psfonts.map); spec może + przyjmować wartości +, - i = -- ustala sposób usuwania kolizji w deklaracjach fontów: + + + + +
+ignorowane są duplikaty
-wymienione w zbiorze specyfikacje kasują + wcześniej określone
=w przypadku duplikatów, dotychczasowe specyfikacje są + zmieniane wg nowych danych
+ domyślnie (bez spec) dotychczasowa lista dołączanych + fontów jest kasowana, użycie pustego parametru ({}) + powoduje jedynie wyczyszczenie listy fontów +
+\pdfmapline{spec plik}
+ \pdfmapline{plik} 		podobnie jak \pdffontmap??? +
+\pdfmatch{pattern}{tekst}exp
+ pdfmatch icase {pattern}{tekst}
+ pdfmatch subcount {liczba}{pattern}{tekst}
+ pdfmatch icase subcount liczba{pattern}{tekst}		sprawdza fakt zawierania się wzorca określonego za pomocą wyrażenia + regułowego (ang. regular expression) pattern, wg. specyfikacji POSIX) w + tekście. Zwraca: -1 (liczbę) -- błąd, + 0 -- nie dopasowano wzorca, 1 -- dopasowano wzorzec. Opcjonalny + parametr icase powoduje utożsamienie wielkich i małych liter, + subcount określa długość tablicy podwyrażeń, wartość + -1 czyści tablicę podwyrażeń wzorca); + p. \pdflastmatch +
+\pdfmdfivesum tekstnew
+ \pdfmdfivesum file tekstnew		nalicza sumę kontrolną (heksadecymalną) podanego tekstu (lub zbioru + jeśli podano atrybut file) +
+\pdfminorversion=liczbanew rejestr określa subwersję języka dokumentu pdf np.: + \pdfminorversion=4 oznacza wersję 1.4 (wartość + domyślna), pdfTeX akceptuje zbiory zewnętrzne o wersji nie + większej niz określona. +
+\pdfmovechars liczbaobs polecenie to określa czy pdfTeX powinien przenosić + znaki z o kodach 0-31 na wyższe pozycje. Wartość 1 parametru + oznacza że należy przenosić takie znaki tylko dla tych fontów, które + zawierają znaki o kodzie niższym niż 128. Wartość 2 (lub więcej) + oznacza że należy przenosić takie znaki nawet dla fontów zawierających + znaki na pozycjach większych niż 128
-\pdfminpenalty wartość??? +
+\pdfnames {tekst} polecenie wstawia tekst do wektora /Names + [8, 9]
-\pdfobj specyfikacja {dane} polecenie tworzy obiekt dokumentu pdf +
+\pdfnoligatures=fontnew wyłącza mechanizm ligatur dla wskazanego fontu +
+\pdfnormaldeviatenewzwraca liczbę losową (całkowitą, rozkład normalny) z przedziału 0-liczba; + p. \pdfuniformdeviate +
+\pdfobj useobjnum liczba {dane}
+ \pdfobj attr {specyfikacja} {dane}
+ \pdfobj stream {dane}
+ \pdfobj stream attr {specyfikacja} {dane}
+ \pdfobj attr {specyfikacja} stream attr {specyfikacja} {dane}
+ \pdfobj reserveobjnum 		polecenie tworzy obiekt dokumentu pdf p. \pdfrefobj, - \pdflastobj, + \pdflastobj
-\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=wartość
+\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=wartośćobs ???? + p. \pdfforcepagebox
-\pdfoptionpdfminorversion rejestr zawierający subwersję języka dokumentu pdf +
+\pdfoptionpdfinclusionerrorlevel=liczbaobsrejestr zawierający ??? + p. \pdfinclusionerrorlevel
+
+\pdfoptionpdfminorversion=liczbaobs rejestr zawierający subwersję języka dokumentu pdf np.: + \pdfoptionpdfminorversion=3 oznacza wersję 1.3 +
\pdfoutline akcja count liczba {tekst zakładki} polecenie tworzy zakładkę (bookmark). Parametr akcja określa akcję przeglądarki po ,,kliknięciu'' zakładki (p. opis akcji @@ -3179,15 +3498,94 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto określa liczbę zakładek podrzędnych (niższego poziomu); tekst jest opisem
+
+\pdfoutput liczba określa tryb pracy programu: wartość dodatnia oznacza + rozszerzony tryb pracy -- generowany jest plik *.pdf; + w przeciwnym razie program pracuje tak jak standardowy TeX + (standardowo ustawiony jest tryb standardowy -- + wszelkie polecenia trybu rozszerzonego są traktowane jako błędne) -- + generowany jest plik *.dvi +
+\pdfpageattr atrybuty polecenie pozwala na określenie cechy aktualnej strony dokumentu -- + parametry jak wyżej + [8, 9] +
+\pdfpageheight dimen określa wysokość medium na którym będzie prezentowana strona; + domyślnie wyliczane jako wysokość materiału strony + 2 × + (\pdfvorigin + + \voffset) +
+\pdfpageref sumer stronypodaje identyfikator objektu zawierającego stronę o podanym + numerze +
\pdfpageresources {specyfikacja} ????
-\pdfprotrudechars=wartość ????? +
+\pdfpagesattr atrybuty polecenie pozwala na określenie cechy wszystkich stron dokumentu + ??? np.
+ 
+	\pdfpagesattr{
+	 /Rotate 90
+	 /MediaBox [0 0 612 792] }	% in bp
+
+ dopuszczalne są następujące polecenia + + + + +
/Rotate kątobrót (kąt w stopniach)
/MediaBox [ num num num num ]współrzędne + prostokąta ograniczającego (w bp)
????
+ [8, 9] +
+\pdfpagewidth dimen określa szerokość medium na którym będzie prezentowana strona; + domyślnie wyliczane jako szerokość materiału strony + 2 × + (\pdfhorigin + + \hoffset) +
+\pdfpkmode=tokennew ustala tryb pracy metafonta podczas generacji fontów rastrowych +
+\pdfpkresolution liczba określa rozdzielczość dołączanych + do pliku pdf fontów rastrowych
+
+\pdfprotrudechars=wartość wartość dodatnia włącza mechanizm (domyślnie 0 -- wyłączony) wysuwania + pierwszych/ostatnich znaków w linii na lewy/prawy margines (oczywiście o ile takie znaki + zostały określone p. \rpcode i + \lpcode. Włączenie mechanizmu nie + gwarantuje że wszystkie zdefiniowane znaki zostaną wysunięte na zadaną + wielkość. +
+\pdfpxdimen liczbanewdefiniuje wartość miary + px jako wielokrotność sp; domyślnie + ustawiane na 1pt=6565536sp; p. tablica jednostek +
+\pdfrandomseednewrejestr zawierający bieżącą wartość ???; + p. \pdfsetrandomseed + i \pdfuniformdeviate, + \pdfnormaldefiate +
\pdfrefobj numer polecenie wstawia obiekt o wskazanym numerze do dokumentu (bez kopiowania jego zawartości; wielokrotne użycie nie @@ -3195,35 +3593,48 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto p. \pdfobj, \pdflastobj,
+
\pdfrefxform numer polecenie powoduje wstawienie wskazanej formy w bieżącym miejscu; p. \pdfxform, \pdflastxform
+
\pdfrefximage numer polecenie wstawia wskazany obiekt graficzny w bieżące miejsce; p. \pdfximage, \pdflastximage
-\pdfsavepos ??? -
-\pdfsnaprefpoint ??? -
-\pdfsnapx glue??? +
+\pdfresettimernewpolecenie zeruje licznuk czasu + p. \pdfelapsedtime
-\pdfsnapy glue ??? +
+\pdfretvalexpużywany przez \pdfstrcmp
+
+\pdfsavepos zachowuje aktualną pozycję na stronie (miejsce wywołania + polecenia licząć od lewego dolnego rogu papieru). + Należy pamiętać, że jest ona znana dopiero po przejściu + przez procedurę + \output, + można ją ,,odzyskać'' poleceniami + \pdflastxpos i + \pdflastypos +
+\pdfsetrandomseed liczbanewustawia bieżącą wartość ???; + p. \pdfrandomseed +
+\pdfshellescapenewzwraca wartość 1, jeśli mechanizm write18 jest włączony +
\pdfstartlink wymiary atrybuty akcja polecenie rozpoczyna definicję hiperłącza; wymiary (opcjonalnie) podajemy zgodnie ze zwyczajami TeX-a (np. width 50pt height 5pt depth 2pt) @@ -3234,45 +3645,59 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto [8]), akcja określa zachowanie przeglądarki po wskazaniu łącza i może przyjmować wartości określone w tabeli: - - - - - - - -
gotofile {plik}opcjonalne; jeśli wystąpi poniższe akcje będą dotyczyły zbioru plik, w przeciwnym razie +
gotofile {plik}opcjonalne; + jeśli wystąpi poniższe akcje będą dotyczyły zbioru plik, w przeciwnym razie będą dotyczyły bieżącego dokumentu
num numerpowoduje przejście do obszaru +
num numerpowoduje przejście do obszaru określonego przez numer; p. np. \pdflastobj
name {nazwa}powoduje przejście do obszaru +
name {nazwa}powoduje przejście do obszaru określonego przez nazwa
page numer {/akcja}powoduje przejście do strony +
page numer {/akcja}powoduje przejście do strony wskazanej przez numer, akcja określa zachowanie przeglądarki
threadfile {plik}opcjonalne; jeśli wystąpi poniższe akcje będą dotyczyły zbioru plik, w przeciwnym razie +
threadfile {plik}opcjonalne; + jeśli wystąpi poniższe akcje będą dotyczyły zbioru plik, w przeciwnym razie będą dotyczyły bieżącego dokumentu
name {nazwa}powoduje przejście do wątku +
name {nazwa}powoduje przejście do wątku określonego przez nazwa
num numerpowoduje przejście do wątku +
num numerpowoduje przejście do wątku określonego przez numer; p. np. \pdfthread
user {akcja}akcja zdefiniowana przez użytkownika zgodnie +
user {akcja}akcja zdefiniowana przez użytkownika zgodnie ze specyfikacją pdf [8]
+
\pdfstartthread polecenie rozpoczyna definicję wątku ????; p specyfikacja pdf [8] i \pdfendthread, \pdfthread
+
+\pdfstrcmp{tekst_1}{tekst_2}expporównuje tekst_1 i tekst_2 i zwraca (napis) + 0 -- jeśli jednakowe, -1 -- jeśli pierwszy mniejszy (w sensie + kolejności leksykograficznej), +1 jeśli pierwszy większy (w sensie + kolejności leksykograficznej); p. \pdfmatch. Wewnątrz + makra są rozwijane, kategorie znaków nie są istotne +
+\pdftexbanner rejestr zawiera text zapowiedzi PDFTeX-a (,,This is pdfTeX, Version...") +
\pdftexrevision rejestr zawiera numer subwersji (wydania) pdfTeX-a
+
\pdftexversion rejestr zawiera numer wersji pdfTeX-a
+
\pdfthread ????
+
\pdfthreadmargin=dimen rejestr zawiera wielkość dodatkowego marginesu dodawanego do wymiaru wątku; @@ -3281,24 +3706,55 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto \pdfthread i [8]
+
+\pdftracingfonts=liczbanew określa poziom śledzenia fontów +
+\pdftrailer {polecenia} ??? +
+\pdfunescapehex {tekst}newtłumaczy zapis heksadecymalny kodów na postać jawną (ascii); + p. \pdfescapehex +
+\pdfuniformdeviate liczba całkowitanewzwraca liczbę losową (całkowitą, rokład równomierny) z przedziału 0-liczba; + p. \pdfnormaldefiate +
\pdfuniqueresname=liczba rejestr zawierający??? + ustawienie wartości na > 0 ??? +
+\pdfvorigin dimen określa dodatkowe przesunięcie materiału strony w pionie względem + górnej, krawędzi + (standardowo równe 1 true in )
+
\pdfxform atrybuty zasoby numer pudełka polecenie to tworzy formę XObject odpowiadającą zawartości wskazanego pudełka (nie może ono zawierać notatek). Polecenie służy do - definiowania obiektów, które występują w dokumencie wiele razy, dzięki + definiowania obiektów (pierwsze dwa parametry są opcjonalne), + które występują w dokumencie wiele razy, dzięki temu jest on zdefiniowany raz, możemy się wielokrotnie na niego powołać bez konieczności kilkukrotnego jego dołączania (p. \pdfrefxform, \pdflastxform)
+
+\pdfxformname numernewpolecenie zwraca identyfikator wskazanej formy + (p. \pdfxform) +
\pdfximage wymiary atrybuty strona {plik} polecenie definiuje obiekt graficzny, którego zawartością jest + polecenie (pierwsze trzy parametry są opcjonalne) + definiuje obiekt graficzny, którego zawartością jest wskazany plik (dopuszczalne są formaty: pdf, png, tiff i jpeg); parametr strona określa numer strony w dołączanym dokumencie (jeżeli jest on wielostronicowy); @@ -3308,13 +3764,459 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto domyślnie głębokość obiektu wynosi 0pt, podanie tylko jednego wymiaru powoduje, że drugi jest przeskalowany proporcjonalnie
+pxnewmiara odległosci; definiowana poleceniem \pdfpxdimen; + domyślnie 1 pt; p. tablica jednostek +
+\rightmarginkern box numnewpodaje szerokość prawego marginesu ustawianego przez kern + w podanym pudełku???? +
+\rpcode\font znak=liczba liczba×0.001em określa + maksymalną wielkość wysunięcia danego znaku na prawy margines, jeśli jest on + ostatnim znakiem w linii (p. \pdfprotrudechars) +
+\quitvmode zakończenie trybu pionowego +
+

Lista poleceń programu eTeX

+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
+\beginLpolecenie rozpoczyna skład ,,od lewej do prawej'' (p. \endL, + \TeXXeTstate) +
+\beginRpolecenie rozpoczyna skład ,,od prawej do lewej'' (p. \endR, + \TeXXeTstate) +
+\botmarks numerprzyjmuje wartość ostatniego znacznika + \marks numer, który pojawił + się na obecnie output-owanej stronie; wartość zero oznacza użycie standardowego markera + (p. \mark, + \firstmarks, + \topmarks numer)
+\clubpenalties +
+\currentgrouplevellicznik zawierający bieżący poziom zagnieżdzenia grup +
+\currentgrouptypelicznik zawierający typ bieżącej grupy i tak: + + + + + + + + + + +
0: bottom level (no group) 9: math group
1: simple group 10: disc group
2: hbox group 11: insert group
3: adjusted hbox group 12: vcenter group
4: vbox group 13: math choice group
5: vtop group 14: semi simple group
6: align group 15: math shift group
7: no align group 16: math left group
8: output group
+
+\currentifbranch +
+\currentiflevellicznik zawierający bieżący poziom zagnieżdzenia instrukcji + warunkowych +
+\currentiftypelicznik zawierający rodzaj bieżącej instrukcji warunkowej i tak: + + + + + + + + +
1: \if 8: \ifmmode 15: \iftrue
2: \ifcat 9: \ifinner 16: \iffalse
3: \ifnum 10: \ifvoid 17: \ifcase
4: \ifdim 11: \ifhbox 18: \ifdefined
5: \ifodd 12: \ifvbox 19: \ifcsname
6: \ifvmode 13: \ifx 20: \iffontchar
7: \ifhmode 14: \ifeof
+
+\detokenize +
+\dimexprpolecenie zwraca wartość wyrażenia arytmetycznego, które + następuje po nim. Postać wyrażenia jest zgodna z ogólnie przyjętymi + zwyczajami -- + można używać nawiasów i operatorów +-*/; należy pamiętać, aby + wynik operacji (również cząstkowy) był długością (dimen). + Analizator uzna, że wyrażenie się kończy jeżeli wystąpi znak spoza + dopuszczalnego w danym kontekście (wyrażenie można zakończyć poleceniem + \relax). +
+\displaywidowpenalties +
+\endLpolecenie kończące skład ,,od lewej do prawej'' (p. \beginL) +
+\endRpolecenie kończące skład ,,od prawej do lewej'' (p. \beginR) +
+\eTeXversionlicznik zawierający numer używanej wersji eTeX-a +
+\eTeXrevisionrejestr zawierający numer edycji (podwersji) używanej wersji eTeX-a +
+\everyeof{materiał}materiał jest wyprowadzany przy napotkaniu na koniec zbioru + wejściowego (np. przy dołączaniu pliku poleceniem \input) +
+\firstmarks numerprzyjmuje wartość pierwszego znacznika + \marks numer, który pojawił + się na obecnie output-owanej stronie; wartość zero oznacza użycie standardowego markera + (p. \mark, + \botmarks, + \topmarks) +
+\fontchardp\font kod_znakurejestr zawierający głębokość wskazanego znaku (kod_znaku; + p. kod_znaku)) + z podanego fontu font; uwaga! font musi być załadowany + (wcześniej użyty) + 
+	\font\aqq=cmr10
+	\aqq
+	\the\fontchardp\aqq "6F
+
+
+\fontcharht\font kod_znakurejestr zawierający wysokość wskazanego znaku (kod_znaku; + p. kod_znaku)) + z podanego fontu font; uwaga! font musi być załadowany + (wcześniej użyty) np. + 
+	\font\aqq=cmr10
+	\aqq
+	\the\fontcharht\aqq "6F
+
+
+\fontcharic\font kod_znakurejestr zawierający korekcję kursywy wskazanego znaku (kod_znaku; + p. kod_znaku)) + z podanego fontu font; uwaga! font musi być załadowany + (wcześniej użyty) + 
+	\font\aqq=cmr10
+	\aqq
+	\the\fontcharic\aqq "6F
+
+
+\fontcharwd\font kod_znakurejestr zawierający szerokość wskazanego znaku (kod_znaku; + p. kod_znaku)) + z podanego fontu font; uwaga! font musi być załadowany + (wcześniej użyty) + 
+	\font\aqq=cmr10
+	\aqq
+	\the\fontcharwd\aqq "6F
+
+
+\glueexprpolecenie zwraca wartość wyrażenia arytmetycznego, które + następuje po nim. Postać wyrażenia jest zgodna z ogólnie przyjętymi + zwyczajami -- + można używać nawiasów i operatorów +-*/; należy pamiętać, aby + wynik operacji (również cząstkowy) był długością rozściągliwo/ściśliwą (glue). + Analizator uzna, że wyrażenie się kończy jeżeli wystąpi znak spoza + dopuszczalnego w danym kontekście (wyrażenie można zakończyć poleceniem + \relax). +
+\glueshrinkrejestr (dimen) +
+\glueshrinkorder +
+\gluestretch +
+\gluestretchorder +
+\gluetomupolecenie dokonuje konwersji jednostek glue na + muglue przeliczając 1mu na 1pt (sic!); + p. \mutoglue +
+\ifcsname +
+\ifdefined +
+\iffontchar\font kod_znakuinstrukcja warunkowa pozwalająca sprawdzić czy we wskazanym foncie + istnieje znak o podanym kodzie; uwaga! font musi być załadowany + (wcześniej użyty) + (p. kod_znaku)) +
+\interactionmode +
+\interlinepenalties +
+\lastlinefit +
+\lastnodetyperejestr zawiera numer ostatnio używanego trybu pracy lub użytego + elementu + + + + + + + + + + +
-1: none (empty list) 8: disc node
0: char node 9: whatsit node
1: hlist node 10: math node
2: vlist node 11: glue node
3: rule node 12: kern node
4: ins node 13: penalty node
5: mark node 14: unset node
6: adjust node 15: math mode nodes
7: ligature node
+
+\marks numer {tekst}wstawia tekst będący jego argumentem (po rozwinięciu) jako znacznik o numerze numer (wartość zero oznacza standardowy znacznik). + Tekst ten jest dostępny dla poleceń: \topmarks numer, + \firstmarks numer, + \botmarks numer. + Polecenie to umożliwia np. synchronizację + zawartości żywej paginy z składaną treścią +
+\middle +
+\muexprpolecenie zwraca wartość wyrażenia arytmetycznego, które + następuje po nim. Postać wyrażenia jest zgodna z ogólnie przyjętymi + zwyczajami -- + można używać nawiasów i operatorów +-*/; należy pamiętać, aby + wynik operacji (również cząstkowy) był długością (mu). + Analizator uzna, że wyrażenie się kończy jeżeli wystąpi znak spoza + dopuszczalnego w danym kontekście (wyrażenie można zakończyć poleceniem + \relax). +
+\mutogluepolecenie dokonuje konwersji jednostek muglue na + glue przeliczając 1pt na 1mu (sic!); + p. \gluetomu +
+\numexprpolecenie zwraca wartość wyrażenia arytmetycznego, które + następuje po nim. Postać wyrażenia jest zgodna z ogólnie przyjętymi + zwyczajami -- + można używać nawiasów i operatorów +-*/; należy pamiętać, aby + wynik operacji (również cząstkowy) był długością (number). + Analizator uzna, że wyrażenie się kończy jeżeli wystąpi znak spoza + dopuszczalnego w danym kontekście (wyrażenie można zakończyć poleceniem + \relax). +
+\pagediscards +
+\parshapedimen liczbarejestr (dimen) zawiera długość wskazanej linii w specyfikacji + \parshape + (p. \parshape) +
+\parshapeindentrejestr (dimen) zawiera wartość marginesu we wskazanej linii + (p. \parshape) +
+\parshapelengthrejestr (dimen) zawiera długość wskazanej linii w specyfikacji + \parshape (w jednostkach sp) + (p. \parshape) +
+\predisplaydirection +
+\protected +
+\readline +
+\savinghyphcodes +
+\savingvdiscards +
+\scantokens +
+\showgroupspodaje aktualny poziom zagnieżdzenia grup +
+\showifspodaje aktualny poziom zagnieżdzenia instrukcji warunkowych +
+\showtokens{lista tokenów}powoduje wyświetlenie listy tokenów, służy do wyprowadzenia + wartości, których nie można wyświetlić za pomocą poleceń: + \show i + \showthe +
+\simple +
+\splitbotmarks numerprzyjmuje wartość ostatniego znacznika + \marks numer, który pojawił + się w obecnie łamanym (\vsplit) pudełku, wartość zero oznacza użycie standardowego markera, + działa analogicznie jak polecenie + \botmarks numer dla strony + (p. \mark, + \splitfirstmarks numer) +
+\splitdiscards +
+\splitfirstmarks numerprzyjmuje wartość pierwszego znacznika + (\marks numer), który pojawił + się w obecnie łamanym (\vsplit) pudełku, wartość zero oznacza użycie standardowego markera; + działa analogicznie jak polecenie + \firstmarks numer dla strony + (p. \mark, + \splitbotmarks numer) +
+\TeXXeTstate=liczbanadanie rejestrowi wartości > 1 zezwala na używanie + poleceń zmieniających kierunek druku + (\beginL, + \endL, + \beginR, + \endR) +
+\tracingassigns=liczba +
+\tracincommands=liczbanadanie rejestrowi wartości > 3 powoduje wyprowadzenie + dodatkowych informacji (p. standardowe polecenie \tracingcommands) +
+\tracinggroups=liczbanadanie rejestrowi wartości >1 powoduje wyprowadzenie komunikatów + śledzenia zagnieżdzenia poziomu grup +
+\tracingifs=liczbanadanie rejestrowi wartości >1 powoduje wyprowadzenie komunikatów + śledzenia instrukcji warunkowych (p. też \unless) +
+\tracinglostchars=liczbanadanie rejestrowi wartości > 2 powoduje wyprowadzenie + dodatkowych informacji (p. standardowe polecenie \tracinglostchars) +
+\tracingnesting=liczba +
+\tracingscantokens=liczba +
+\unexpanded +
+\unless +
+\widowpenalties +
-

- + + + +
@@ -3326,12 +4228,12 @@ id="pdfoptionalwaysusepdfpagebox">\pdfoptionalwaysusepdfpagebox=warto -
Tabela klas obiektów trybu matematycznego
klasanazwaprzykład
0zwyczajny/
6punktuacyjny.
7należący do różnych rodzin (ma specjalne znaczenie)x

-

- +
+ + - + @@ -3342,7 +4244,7 @@ typ - + @@ -3415,8 +4317,8 @@ typ -
Tabela odległości między obiektami różnych typów
 
  prawa strona
OrdClose Punc Inner
strona
lewa
strona
lewa		 Ord 0 10 (1) (1)

-

+
+ @@ -3424,29 +4326,37 @@ typ -
0 brak odstępu
1 mały odstęp (thin space)
2 średni odstęp (medium space)
() odstęp jest wstawiany wyłącznie w textstyle i displaystyle
* zależy od kontekstu

+

Bibliografia

-[1] B.Jackowski: +[1] B.Jackowski: ,,Władca Akapitów'', Biuletyn GUST z. 9
-[2] D.E.Knuth: ,,The TeX book''
+[2] D.E.Knuth: ,,The TeX book'' (również tłumaczenie polskie, +TeX podręcznik użytkownika, WNT 2005)
[3] B.Lichoński: ,,Tryby pracy TeX-a''
-[4] M.Ryćko: +[4] M.Ryćko: ,,Co nieco o akapicie'', Biuletyn GUST z. 11
-[5] M.Ryćko: +[5] M.Ryćko: ,,Główna lista pionowa w systemie TeX'', Biuletyn GUST z. 11
-[6] M.Woliński: +[6] M.Woliński: ,,O pewnych konstrukcjach warunkowych i iteracyjnych'', Biuletyn GUST z. 7
[7] G.Sapijaszko: - ,,Tworzenie dokumentów PDF za pomocą LaTeX-a''
+ ,,Tworzenie dokumentów PDF za pomocą LaTeX-a'' (niestety trochę zdezaktualizowana)
[8] Adobe: PDF Reference
-[9] dokumentacja PDFTeX-a (niezbyt -nieaktualna)
-[10] Lista -poleceń pierwotnych PDFTeX-a
-[11] Margin Kerning and Font Expansion with pdfTEX (niestety też nieaktualna) +[9] + pdfTeX user manual new
+[10] + Lista + nowych lub rozszerzonych poleceń wbudowanych pdfTeX-a new
+[11] Margin Kerning and Font Expansion with pdfTEX (niestety nieaktualna)
+
+
+
+Ostatnie zmiany: 16.01.2007 + + -- cgit v1.2.3